Από τον Διονύση Σταμάτη Παρακολουθούσε από το διαδίκτυο τη συμφωνική ορχήστρα της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ το κονσέρτο για βιολί και ορχήσ...
Παρακολουθούσε από το διαδίκτυο τη συμφωνική ορχήστρα της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ το κονσέρτο για βιολί και ορχήστρα του Τσαϊκόφσκι υπό τη διεύθυνση του Ευγένιου Όρμαντυ με σολίστ τον περίφημο βιρτουόζο και μάστερ του βιολιού Ισαάκ Πέρλμαν και θυμήθηκε τον παππού του Θωμά όταν πριν πολλά χρόνια άκουγαν μαζί το ίδιο κονσέρτο από δίσκο Melodia σ΄ ένα απλό πικάπ στο ημιυπόγειο της οδού Ελλοπίας στην Αθήνα τη δεκαετία του ’60 όπου ζούσε ο παππούς.
Να τώρα παίζει τη λα , τη σολ νότα και επαναλαμβάνει το ίδιο μοτίβο στο αντάντε του έλεγε με ύφος πολυτάλαντου δασκάλου ο παππούς που είχε μάθει να φτιάχνει βιολιά στα Γιούρα όταν ως αριστερός το στρατοδικείο του ’49-’50 του μετέτρεψε την ποινή μετά από παρέμβαση του βασιλικού επιτρόπου από θάνατο σε εξορία.
Πέραν της μουσικής ο παππούς του έλεγε για τον Δαρβίνο, την εξέλιξη και πως άρχισε η ζωή στη γη, τους γαλαξίες και τ’ αστέρια. Η εξορία ήταν ‘καλό σχολείο’ όπου και καθηγητές πανεπιστημίου ‘θήτευσαν’ εκεί τις δύσκολες εποχές.
Δεν ήθελε να τον ρωτάει ο εγγονός για το που έμαθε αυτά διότι ήταν επίφοβο για όλους να αναφέρεις τη λέξη εξορία στην εποχή της χούντας των καραβανάδων συνταγματαρχών που μόλυναν τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία. Υπήρχε κίνδυνος από πρόθυμους καταδότες να σε καλέσουν στο 16ο Αστυνομικό τμήμα Αθηνών για ανάκριση. Ήδη ο πατέρας του κάθε απόγευμα πήγαινε κι έδινε παρών εκεί για να τον ρωτήσουν για χιλιοστή φορά αν ήταν κουμουνιστής. Κάποια στιγμή η Ασφάλεια κουράστηκε και του είπαν να γράψει μια αναφορά για τη δράση του στον ΕΛΑΣ στο αντάρτικο.
Ήταν τότε 14 ετών όταν ο πατέρας του τον ρώτησε αν ξέρει κάποιον που γράφει καλά. Ναι ξέρω απάντησε, τον φίλο μου τον Γιάννη που πάει τετάρτη γυμνασίου στο ίδιο σχολείο με μένα είναι άριστος και άπιαστος στην έκθεση. Μαζί ακούμε κλασική μουσική όταν τελειώνω το διάβασμα. Ο πατέρας του είναι ψαράς στον Πειραιά και παλιά είχε κάνει φυλακή.
Εντάξει τότε, κοίταξε να το φροντίσεις γιατί η Αστυνομία δεν είναι παίξε-γέλασε σήμερα.
Ο Γιάννης με μεγάλη χαρά ήρθε στο σπίτι γιατί ήταν στη σωστή σύνταξη της επιστολής του αν ο πατέρας του φίλου του θα την έβγαζε καθαρή. Έτσι με υπευθυνότητα και ορθό λόγο περιέγραψε τη δράση στο αντάρτικο και το τραυματισμό στη μάχη της Ιτέας με τους Γερμανούς του τότε αγωνιστή, όσο για το ΚΚΕ δεν ήξερε τίποτα(!!)
Ο διοικητής της Ασφάλειας είδε το γράμμα κούνησε το κεφάλι του, μειδίασε κι έβαλε το φάκελο στο αρχείο…
…Το κονσέρτο κοντεύει να τελειώσει. Οι νότες έχουν πλημυρίσει το τεράστιο θέατρο όπου η φιλαρμονική ορχήστρα έχει ανεβάσει το ακροατήριο σε μια μουσική πανδαισία και έκσταση με τον συνθέτη Τσαϊκόφσκι να παρακολουθεί στη πρώτη σειρά το έργο του μέσα από τα αόρατα κάτοπτρα της αθανασίας
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση