"Να πούμε ως δημοσιογράφοι: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!"

Antonis Vasilopoulos Το τέλος της δημοσιογραφίας & η πτώση των Μεγάλων μαγαζιών «δειλοί –μοιραίοι και άβουλοι αντάμα» Επειδή έχω ζήσε...

Antonis Vasilopoulos
Το τέλος της δημοσιογραφίας & η πτώση των Μεγάλων μαγαζιών
«δειλοί –μοιραίοι και άβουλοι αντάμα»

Επειδή έχω ζήσει ως εκπρόσωπος στην ΕΣΗΕΑ το κλείσιμο της "Εξουσίας", το 2000 με 123 δημοσιογράφους (μέλη) στην "πλάτη" και άγνωστο αν θα παίρναμε τα δεδουλευμένα τότε και το επίδομα αδείας (ήταν Καλοκαίρι), η συμπαράσταση από τους συναδέλφους στα υπόλοιπα "μαγαζιά" ήταν από ανύπαρκτη εως ελάχιστη.
16 χρόνια μετά το ένα "κάστρο" έπεφτε πίσω απ το άλλο. Και έχαιραν οι αντίπαλοι. Με το ΜΑΡΜΑΡΟ να το πληρώνουμε κάθε φορά εμείς. Δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι. Η αθλιότητα της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου με το κλείσιμο της ΕΡΤ το 2013, άνοιξε τις ορέξεις δεξιά-αριστερά και την ανθρωποφαγία στο χώρο ο,τι κάθε κυβέρνηση θα ανοιγοκλείνει το κρατικό μαγαζί και θα προσλαμβάνει τους εκλεκτούς.
Σήμερα βρίσκεται στα πρόθυρα θλιβερών εξελίξεων ο ΔΟΛ, ενώ καπνοί βγαίνουν και από τον Πήγασο. Αυτά τα δύο μαγαζιά και φυσικά η ΕΡΤ πληρώνουν μέχρι στιγμής μέχρι κεραίας τα ταμεία μας. Οι άλλοι -οι μικρότεροι-που επιβιώνουν δεν πληρώνουν ούτε Ταμεία, ούτε δημοσιογράφους. Και το χειρότερο κουνάνε και το δάκτυλο τόσο προς εμάς, όσο και προς τους πολίτες, άσχετα αν είναι λαθρόβιοι που επιβιώνουν μέσα από εκβιασμούς, νεόκοπους κατασκευαστές, "μαύρο" πετρέλαιο κ.α ενεργειακά τερτίπια, επειδή έχει ανοίξει ο κλάδος αυτός και γίνεται η μεγάλη σφαγή. Όμως κι αυτά θα τελειώσουν κάποια στιγμή, όπως τελείωσαν ή τελειώνουν τα προηγούμενα. Θα τα "τελειώσουν" οι ίδιοι αναγνώστες-τηλεθεατές-ακροατές που μπορεί να πίστεψαν ο,τι το νέο που κομίζουν οι μεσόκοποι- νεοεκδότες είναι καλύτερο (!!!!).
Και τι θά χει απομείνει; Στάχτη, αχός, ξεκατίνιασμα, πόνος και μεγαλύτερη ανεργία.
Πρέπει να πούμε ως κλάδος ως δημοσιογράφοι :ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Να ορθώσουμε το ανάστημά μας ως γροθιά. Διαφορετικά ο,τι κι αν έχουμε πάθει και ο,τι και αν πάθουμε θα έχουμε το μεγαλύτερο μερίδιο ευθήνης ως «Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα» που λέει ο ποιητής.