Για την πιο δυνατή εμπειρία που είχε στο νοσοκομείο κατά τη διάρκεια μιας χημειοθεραπείας, μίλησε η Μαρία Ιωαννίδου στην Espresso για τ...
Κάποια στιγμή «είδα» το σώμα μου να φεύγει από το νυχτικό και αισθανόμουν – δεν τον είδα – το χέρι του Φρέντυ απλωμένο κι εμένα να ανεβαίνω προς εκείνον. Το κορμί μου άρχισε να φεύγει και οι χτύποι της καρδιάς μου αδυνατούσαν, κατά τη διάρκεια μιας χημειοθεραπείας που μου έκαναν. Πέθαινα. Ο Δημήτρης έκλαιγε, οι γιατροί έτρεχαν κι εγώ δεν έδινα σημασία, αισθανόμουν μια απέραντη χαρά και γαλήνη. Το γούσταρα. Να μη φοβηθεί κανείς όταν θα «φύγει» περιγράφει η Μαρία Ιωαννίδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση