ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ με τον Χριστοδουλάκη...

Από τον Μαυρογαλούρο. Χωρίς φωτιά καπνός δεν βγαίνει και αυτό ισχύει με την περίπτωση του Ν. Χριστοδουλάκη και τα πάρε δώσε του με την...

Από τον Μαυρογαλούρο.

Χωρίς φωτιά καπνός δεν βγαίνει και αυτό ισχύει με την περίπτωση του Ν. Χριστοδουλάκη και τα πάρε δώσε του με την κυβέρνηση Τσίπρα...

Η συζήτηση στη διάρκεια της χτεσινής ημέρας επικεντρώθηκε στο αν θα αναλάβει ή όχι επικεφαλής στην επιτροπή για το δημόσιο χρέος ή όχι, αλλά αυτό όπως μαθαίνω είναι λάθος. Για την ακρίβεια, είναι η κορυφή του παγόβουνου, η επιφάνεια.

Η ουσία, η ταμπακιέρα, βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Ν. Χριστοδουλάκης, σε όποια θέση κι αν χρησιμοποιηθεί τώρα ή αργότερα, αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ του μεταλλαγμένου Τσίπρα και του Σημίτη με ο,τι αυτός εκπροσωπεί. Δηλαδή με το βαθύ γερμανικό κατεστημένο, που βρίσκεται πίσω κι από τον Σόιμπλε και την Μέρκελ!

Σημειολογικά και μόνο η παρουσία του προχτές στη Βουλή, δίπλα στον Σταθάκη, στη συζήτηση για το χρέος σημαίνει πολλά. Στο παρασκήνιο πάντως είναι ήδη γνωστό ότι ο Τσίπρας είχε πάρει την εντολή να τον «αξιοποιήσει» από πέρυσι που έκανε την κωλοτούμπα και προσκύνησε τους Γερμανούς υπογράφοντας το τρίτο Μνημόνιο....

Με την περίπτωση του Τσίπρα, δεν συνέβη φυσικά κάτι διαφορετικό από τον προκάτοχό του. Όταν έγινε κι ο Σαμαράς πρωθυπουργός το 2012, του δόθηκε ένα χαρτάκι με ονόματα που έπρεπε να χρησιμοποιήσει για το υπουργείο Οικονομικών. Στο ίδιο χαρτάκι υπήρχαν και τα τρία ονόματα: του Β. Ράπανου, που προφασιζόμενος ασθένεια την έκανε αμέσως, του Γ. Στουρνάρα και του Γκ. Χαρδούβελη. Και οι τρεις ήταν ακραιφνείς σημιτικοί που τους ήθελε, πιο πολύ κι από τον πρώην πρωθυπουργό της περιόδου 1996- 2004, το Βερολίνο.

Στην ίδια ακριβώς κατηγορία ανήκει και ο Χριστοδουλάκης ο οποίος πρέπει να να θυμσίω ότι είναι πολιτικό παιδί του Σημίτη:

Διετέλεσε γενικός γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας 1993-1996, όταν ηταν υπουργός ο Σημίτης και ανέλαβε οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού το 1996. Μετά τις εκλογές από το 1996 ως το Μάρτιο του 2000 ήταν υφυπουργός Οικονομικών αρμόδιος για τον προϋπολογισμό και τη διαχείριση του Δημόσιου Χρέους. Ήταν η κρίσιμη περίοδος για την είσοδο της χώρας στην ευρωζώνη που όπως αποδείχθηκε υπήρξε .καταστροφική για την Ελλάδα αλλά έγινε και με «μαϊμού» στοιχεία του διαβόητου «swap» με το οποίο η Goldman Sachs μας είχε «βοηθήσει» να αποκρύψουμε το δημόσιο χρέος. Η ειρωνεία λοιπόν είναι ότι ενώ συνέπραξε σε αυτό το έγκλημα, έρχεται τώρα κι αυτός να μας πει ...πώς θα σωθούμε!

Στη συνέχεια διετέλεσε μάλιστα υπουργός Ανάπτυξης το 2000-2001 και υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, δηλαδή παντοδύναμος τσάρος, στο διάστημα 2001-2004. Οι παλαιότεροι θυμούνται επίσης ότι ο Σημίτης τον προόριζε και για διάδοχό του (ναι...) στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αλλά και για γαμπρό του λόγω των σχέσεων που φημολογείτο ότι είχε με μία από τις δύο κόρες του...

Σας θυμίζω επίσης ότι η πρώτη επίσημη προσέγγιση με τον Τσίπρα έγινε με την υπηρεσιακή κυβέρνηση, τον περσινό Σεπτέμβριο υπό τον Β. Θάνου, στην οποία ο Χριστοδουλάκης -προς γενική έκπληξη των ανυποψίαστων- ανέλαβε υπερυπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού. Μέχρι την τελευταία στιγμή έπαιζε το ενδεχόμενο να παραμείνει και στην κανονική κυβέρνηση που ακολούθησε αλλά τελικά κρατήθηκε πίσω ως «εφεδρεία».

Γι αυτό και μη δίνεται σημασία στη σύγχυση που δημιουργήθηκε χθες. Ένας ακόμη άνθρωπος των γερμανοσημιτηδων, μετά τον Στουρνάρα, ετοιμάζεται να παίξει το ρόλο του στα ερμαφρόδιτα κυβερνητικα σχήματα που έρχονται...