Το «αύριο» μετά την ήττα του Τραμπ εξετάζουν οι Ρεπουμπλικανοί

Με τις πιθανότητες εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ, προεδρικού υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων να μειώνονται αισθητά, μετά τα απανωτά ζητήματα ...

Με τις πιθανότητες εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ, προεδρικού υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων να μειώνονται αισθητά, μετά τα απανωτά ζητήματα που προκύπτουν για τη συμπεριφορά του έναντι των γυναικών, δεν είναι λίγοι αυτοί στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που ζυγίζουν τη θέση που θα κρατήσουν σχετικά και με τη μελλοντική πολιτική καριέρα τους.
Οι στρατηγιστές του κόμματος, φοβούνται ότι οι αρνητικές επιπτώσεις από την επιλογή της προεδρικής υποψηφιότητας του Ντόναλντ Τραμπ δε θα περιοριστούν μόνο στην απώλεια του Λευκού Οίκου, αλλά και στην απώλεια του ελέγχου που σήμερα ασκείται στα δύο νομοθετικά σώματα του Κογκρέσου, δηλ. στη Γερουσία, αλλά και τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Όσοι τρέφουν ελπίδες μελλοντικής εκλογής στο προεδρικό αξίωμα των ΗΠΑ, όπως ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Πολ Ράιαν, ο Γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο, αλλά και ο κυβερνήτης της Ιντιάνα Μάικ Πενς και υποψήφιος αντιπρόεδρος του Τραμπ, θα έχουν ν' αντιμετωπίσουν μια ιδιαιτέρως δύσκολη ή αποθαρρυντική πολιτική πραγματικότητα.
Ο Τραμπ, βρίσκεται διαρκώς σε θέση άμυνας, επιτιθέμενος τόσο στα αμερικανικά ΜΜΕ, όσο και στα στελέχη του κόμματος που τον εγκαταλείπουν, ενώ διαψεύδει κατηγορηματικά κάθε νέα καταγγελία σεξουαλικής παρενόχλησης που δημοσιοποιείται.
“Το πλήγμα στην αξιοπιστία της προεκλογικής εκστρατείας έχει υποστεί ανεπανόρθωτο πλήγμα. Δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσαμε να κάνουμε άμεσα,” δηλώνει χαρακτηριστικά ο Doug Heye πρώην αξιωματούχος της Εθνικής Επιτροπής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Για τις εκλογές του Κογκρέσου, που θα διεξαχθούν το 2018, αλλά και για την προεδρική εκλογή του 2020, το ίδιο στέλεχος δηλώνει: “Στα επόμενα δύο ή τέσσερα χρόνια, η κηλίδα από την ψυχή του κόμματος μας θα έχει καθαριστεί.”
Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα θα μπορούσε να ανακάμψει σχετικά γρήγορα από μια ενδεχόμενη ήττα του Τραμπ, ενώ φέρουν ως ιστορικό παράδειγμα τη μαζική ήττα του Μπάρι Γκολντγουότερ το 1964, αλλά και την επιστροφή του Ρίτσαρντ Νίξον και των Ρεπουμπλικάνων, το 1968.
Πηγή ΑΠΕ