Η "επόμενη ημέρα" του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να είναι και πολύ διαφορετική. Πολλοί έχουν εντυπωσιαστεί μάλιστα, λ...
Η "επόμενη ημέρα" του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να είναι και πολύ διαφορετική. Πολλοί έχουν εντυπωσιαστεί μάλιστα, λες και ζουν σε άλλη χώρα, τόσο από τον τρόπο που κινήθηκε στο συνέδριο όσο και από το ποσοστό με τον οποίο επανεξελέγη πρόεδρος ο Τσίπρας.
Άλλοι πάλι, όπως ακούω και διαβάζω, θεωρούν ότι με το 93,5% που πήρε γίνεται ακλόνητος και απόλυτα κυρίαρχος όχι μόνο μέσα στο κόμμα αλλά στην κυβερνητική εξουσία. Όπως γράφαμε και χθες τον παρουσιάζουν άλλωστε και με τον Τσαουσέσκου.
Επειδή η παρομοίωση είναι σωστή απευθύνθηκα σε ένα παλιό στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικών και τον ρώτησα. Θυμίζω εδώ ότι ο αρχικός πυρήνας του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται ο μισός από κομμουνιστές που θαύμαζαν τον Στάλιν και ο άλλος μισός από τους λεγόμενους «εσωτερικάκηδες» του Λεωνίδα Κύρκου που είχαν στενές σχέσεις και χρηματοδότηση από το καθεστώς Τσαουσέσκου στη Ρουμανία.
«Σαν τον Τσουσέσκου λοιπόν;» ρώτησα με μια μικρή ιστορική απορία τον συνομιλητή μου. Και εκείνος που απάντησε θυμίζοντας μου κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον
Όντως τον Νοέμβριο του 1989, το 14ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρουμανίας εξέλεξε ομόφωνα τον 71χρονο Τσαουσέσκου για μια ακόμη πενταετή θητεία ως ηγέτη του. Όμως λίγο αργότερα στην πόλη Τιμισοάρα ξεκίνησαν ταραχές, με μεγάλη συμμετοχή φοιτητών και πολιτών.
Στις 17 Δεκεμβρίου δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού άνοιξαν πυρ εναντίον των διαδηλωτών. Στις 21 Δεκεμβρίου διοργανώθηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα διαδήλωση συμπαράστασης στον Τσαουσέσκου στο κέντρο του Βουκουρεστίου, η οποία όμως κατέληξε σε χάος.
Τι έγινε στη συνέχεια, μερικές εβδομάδες μετά από τον κομματικό θρίαμβο του Νικολάε;
Ο λαός αποδοκίμαζε μαζικά το ζεύγος Τσαουσέσκου, το οποίο, απορημένο λόγω της ισχύος που είχε αποκτήσει, κλείστηκε στα κομματικά γραφεία. Ακολούθησαν μαζικές συγκρούσεις στους δρόμους του Βουκουρεστίου και ο στρατός επενέβη συλλαμβάνοντας εκατοντάδες άοπλους πολίτες.
Στις 22 Δεκεμβρίου η κρατική τηλεόραση ανακοίνωσε τον αιφνίδιο θάνατο του υπουργού Άμυνας Βασίλε Μιλέα, θάνατος που θεωρήθηκε ύποπτος. Τη διοίκηση του στρατού ανέλαβε ο Τσαουσέσκου προσωπικά ο οποίος προσπάθησε να απευθυνθεί στο πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από τα γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος αλλά το πλήθος εισέβαλε μέσα. Ο ίδιος με τη σύζυγό του φυγαδεύτηκαν τελικά με ελικόπτερο. Αφού πήγαν στην εξοχική τους κατοικία στο Σναγκόβ, έφυγαν προς το Τιργκόβιστε αλλά υποχρεώθηκαν από το στρατό να εγκαταλείψουν το ελικόπτερο καθώς είχε απαγορευθεί η εναέρια κυκλοφορία στη χώρα. Στο τέλος συνελήφθησαν από την αστυνομία, παραδόθηκαν στο στρατό, πέρασαν από πρόχειρο στρατοδικείο με πλήθος κατηγοριών από παράνομο πλουτισμό μέχρι γενοκτονία, καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν την ημέρα των Χριστουγέννων του 1989, δυο μήνες μετά τον εσωκομματικό τους θρίαμβο. Η εκτέλεσή τους μαγνητοσκοπήθηκε, έκανε το γύρο του κόσμου και λίγες μέρες αργότερα, παρουσιάστηκε και στην κρατική Τηλεόραση της Ρουμανίας!
Σαν τον Τσαουσέκου λοιπόν…
Άλλοι πάλι, όπως ακούω και διαβάζω, θεωρούν ότι με το 93,5% που πήρε γίνεται ακλόνητος και απόλυτα κυρίαρχος όχι μόνο μέσα στο κόμμα αλλά στην κυβερνητική εξουσία. Όπως γράφαμε και χθες τον παρουσιάζουν άλλωστε και με τον Τσαουσέσκου.
Επειδή η παρομοίωση είναι σωστή απευθύνθηκα σε ένα παλιό στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικών και τον ρώτησα. Θυμίζω εδώ ότι ο αρχικός πυρήνας του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται ο μισός από κομμουνιστές που θαύμαζαν τον Στάλιν και ο άλλος μισός από τους λεγόμενους «εσωτερικάκηδες» του Λεωνίδα Κύρκου που είχαν στενές σχέσεις και χρηματοδότηση από το καθεστώς Τσαουσέσκου στη Ρουμανία.
«Σαν τον Τσουσέσκου λοιπόν;» ρώτησα με μια μικρή ιστορική απορία τον συνομιλητή μου. Και εκείνος που απάντησε θυμίζοντας μου κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον
Όντως τον Νοέμβριο του 1989, το 14ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρουμανίας εξέλεξε ομόφωνα τον 71χρονο Τσαουσέσκου για μια ακόμη πενταετή θητεία ως ηγέτη του. Όμως λίγο αργότερα στην πόλη Τιμισοάρα ξεκίνησαν ταραχές, με μεγάλη συμμετοχή φοιτητών και πολιτών.
Στις 17 Δεκεμβρίου δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού άνοιξαν πυρ εναντίον των διαδηλωτών. Στις 21 Δεκεμβρίου διοργανώθηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα διαδήλωση συμπαράστασης στον Τσαουσέσκου στο κέντρο του Βουκουρεστίου, η οποία όμως κατέληξε σε χάος.
Τι έγινε στη συνέχεια, μερικές εβδομάδες μετά από τον κομματικό θρίαμβο του Νικολάε;
Ο λαός αποδοκίμαζε μαζικά το ζεύγος Τσαουσέσκου, το οποίο, απορημένο λόγω της ισχύος που είχε αποκτήσει, κλείστηκε στα κομματικά γραφεία. Ακολούθησαν μαζικές συγκρούσεις στους δρόμους του Βουκουρεστίου και ο στρατός επενέβη συλλαμβάνοντας εκατοντάδες άοπλους πολίτες.
Στις 22 Δεκεμβρίου η κρατική τηλεόραση ανακοίνωσε τον αιφνίδιο θάνατο του υπουργού Άμυνας Βασίλε Μιλέα, θάνατος που θεωρήθηκε ύποπτος. Τη διοίκηση του στρατού ανέλαβε ο Τσαουσέσκου προσωπικά ο οποίος προσπάθησε να απευθυνθεί στο πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από τα γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος αλλά το πλήθος εισέβαλε μέσα. Ο ίδιος με τη σύζυγό του φυγαδεύτηκαν τελικά με ελικόπτερο. Αφού πήγαν στην εξοχική τους κατοικία στο Σναγκόβ, έφυγαν προς το Τιργκόβιστε αλλά υποχρεώθηκαν από το στρατό να εγκαταλείψουν το ελικόπτερο καθώς είχε απαγορευθεί η εναέρια κυκλοφορία στη χώρα. Στο τέλος συνελήφθησαν από την αστυνομία, παραδόθηκαν στο στρατό, πέρασαν από πρόχειρο στρατοδικείο με πλήθος κατηγοριών από παράνομο πλουτισμό μέχρι γενοκτονία, καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν την ημέρα των Χριστουγέννων του 1989, δυο μήνες μετά τον εσωκομματικό τους θρίαμβο. Η εκτέλεσή τους μαγνητοσκοπήθηκε, έκανε το γύρο του κόσμου και λίγες μέρες αργότερα, παρουσιάστηκε και στην κρατική Τηλεόραση της Ρουμανίας!
Σαν τον Τσαουσέκου λοιπόν…
Μαυρογιαλούρος
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση