Kατασκευαστές Iχναρίων

by  Alexandros Raskolnick Έβαλε κάτω τα πράγματα το ψαχτήρι, ο ποταμίσιος, και βγήκε προετοιμασμένος στο ΔΟΛιο ραδιόφωνο, για να μας μ...

by Alexandros Raskolnick

Έβαλε κάτω τα πράγματα το ψαχτήρι, ο ποταμίσιος, και βγήκε προετοιμασμένος στο ΔΟΛιο ραδιόφωνο, για να μας μιλήσει για τις αθρόες προσλήψεις ανεπάγγελτων κομματόσκυλων που, εν μέσω ορυμαγδού περικοπών, πραγματοποιούν οι άθλιοι που μας κυβερνούν. Ήταν, πραγματικά, αποκαλυπτικός.
Μίλησε για πολλά και διάφορα, αλλά το καλό, για τους κατασκευαστές ιχναρίων, το φύλαξε για να μας το πει την επόμενη φορά. Απολαύστε τον στο ηχητικό…
Τι να σου κάνουν, όμως, καλέ μου άνθρωπε, κι οι φουκαριάρηδες οι κατασκευαστές ιχναρίων; Η δουλειά τους υπήρχε κάποτε. Κατασκευαστής ιχναρίων, είναι ο δημιουργός πατρόν και καλουπιών, μαθαίνουμε, με την ευκαιρία. Ιχνάρια, ας τα λέμε λοιπόν, από τούδε και στο εξής, τα πατρόν της μοδιστρικής. Η ειδικότητα, λέει, είχε αναπτυχθεί στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και αφορούσε στην κατασκευή των στρατιωτικών στολών.
Τι να σου κάνουν, λοιπόν, κι αυτοί οι κατασκευαστές ιχναρίων, αφού οι νηματουργίες μας έκλεισαν και το βαμβάκι πάει πια στην Τουρκία, για να γίνει εκεί ύφασμα και να ραφτούν στη γείτονα, οι στολές του Ελληνικού στρατού; Απίστευτο θα πει κανείς, αλλά αυτό ισχυρίστηκε προ καιρού, ένας καθηγητής πανεπιστημίου και λόγο ν’ αμφιβάλλουμε για τα λεγόμενά του, σίγουρα δεν έχουμε: το ελληνικό βαμβάκι εξάγεται στην Τουρκία, αποφέροντας στους αγρότες 350 εκατομμύρια ευρώ. Τα ρούχα του Ελληνικού Στρατού που φτιάχνονται στα Άδανα της Τουρκίας, κοστίζουν στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, πολύ περισσότερα, βέβαια! Έτσι διαβάζουμε - κι αν τα νούμερα δεν είναι ακριβώς έτσι, μικρή σημασία έχει!
Τι να έχει να πει γι’ αυτό, εκείνος ο υπουργός μας της Άμυνας, που κοκορεύεται από το πάλκο της Τηλεδημοκρατίας μας, φορώντας κάθε μέρα διαφορετική στολή -ραμμένη στην Τουρκία, παρακαλώ; Που να βρίσκεται, να τους πάρει όλους αυτούς τους αργούς κατασκευαστές ιχναρίων, να πάρει και καμιά πεντακοσαριά κοπρίτες πενταετούς θητείας ή αν αυτοί είναι απασχολημένοι με την ταλαιπωρία των φαντάρων, ας πάρει τίποτα ανέργους και να βάλει μπροστά για ν΄ αρχίσουν να ράβονται ξανά, οι στολές του ελληνικού στρατού, στην Ελλάδα; Υπουργός Εθνικής Άμυνας, σου λέει ο άλλος, να σου πετύχει.Τουλάχιστον αυτό, βρε αδερφέ, που μεριμνάς και τυρβάζεις περί πολλά, σπουδαίο πράγμα είναι; Αλλά μόνο λόγια είναι ο φανφαρόνος πατριώτης, όπως κι όλοι τους, οι ανεπάγγελτοι, επίδοξοι σωτήρες μας.
Γι’ αυτό, σε παρακαλώ καλέ μου αναγνώστη, μην αρχίσεις τώρα να μου βρίζεις τον στρατιωτικό μόδιστρο, που δεν έπιασε ποτέ του στα χέρια του, τα εργαλεία της δουλειάς του, εκεί, στην αργομισθία που τάχθηκε επ’ αόριστο. Κάποιος τον διόρισε κάποτε, στις εποχές των παχιών των αγελάδων και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ, χρόνια τώρα, αν θα μπορούσε αυτός ο κατασκευαστής ιχναρίων να κάνει μιαν άλλη δουλειά, έναντι της αργομισθίας του. Βέβαια, θα μου πεις ότι μπορεί κι ο ίδιος να μη θέλει να κάνει τίποτα άλλο, διότι, πώς να το κάνουμε, έκαστος εφ' ω ετάχθη και τα σκυλιά του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού, λυτά -κι έτοιμα να γαυγίσουν με αγριάδα, οποιαδήποτε αλλαγή. Εδώ θα συμφωνήσουμε.
Αλλά πώς να το κάνουμε, πελάτες των προηγούμενων, μια ζωή, οι κατασκευαστές ιχναρίων, πελάτες και των σημερινών -γιατί κι οι πρωτοδεύτεροι, είναι πια ηλίου φαεινότερο ότι δεν πάνε πίσω από τους προηγούμενους σε αγυρτεία. Τους κάρφωσε αλύπητα, ο ποταμίσιος: «μέσα σε ένα χρόνο, αυτή η κυβέρνηση, έκανε 27.700 προσλήψεις, εκ των οποίων, το υπουργείο Εσωτερικών, επίσημα, εμφανίζει 8.473 άτομα – και μόλις 768, στον τομέα υγείας».
Από τα νύχια του Γκόρτσου στα χέρια του Μαυρογιαλούρου -και τούμπαλιν- αυτή η φουκαριάρα η Ψωροκώσταινα, μαζί και οι περίπου είκοσι χιλιάδες νοματαίοι που αγνοούνται, όμηροι κι αυτοί, της κυβέρνησης της «αριστεράς» που καμώνεται ότι αγνοεί την ύπαρξή τους, παρόλο που τους πληρώνει!
Πάντως, κατά τα άλλα, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, με εντολή του αρμόδιου υπουργού, λέει, έχει συσταθεί ομάδα εργασίας στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης με στόχο να καταγράψει και να αναμορφώσει το πολυδαίδαλο κλαδολόγιο του Δημοσίου.
Έστω και στα λόγια, λοιπόν, οι κατασκευαστές ιχναρίων, ενδέχεται να ξεβολευτούν και να πάνε να φανούν επιτέλους χρήσιμοι κάπου, αντί για να κάθονται άπραγοι, στους σκονισμένους πάγκους τους.
Ό,τι δεν έκανε ο Κούλης του Μητσοτάκουλα, ως προηγούμενος αρμόδιος υπουργός, που, για να μην ξεχνιόμαστε, μόνο ξεχαρβαλώματα κατάφερε -και τώρα θέλει, ο αβέλτερος , να μας σώσει ξανά.
Ό,τι δεν κάνανε τόσα χρόνια οι προηγούμενοι, λένε λοιπόν τώρα, ότι θα το κάνουν ετούτοι εδώ. Κι ας ομολογούν οι πράξεις τους ότι έχουν ακριβώς την ίδια νοοτροπία με τους προηγούμενους, οπότε, ποιος τους πιστεύει πια… Ο σανός είναι αδύνατο να χωνευθεί, πλέον . Δυστυχώς γι’ αυτούς.

Φωτοσύνθεση "Étude de la Crucifixion"
http://my-pillow-book.blogspot.gr/2016/09/patterns.html