Το αληθινό «Μαύρο» της Κόκκινης προπαγάνδας!

Γράφει ο  Θ.Κ. Μερικές αλήθειες για τις τηλεοπτικές άδειες, σήμερα που κορυφώνεται το  ψέμα . Και κάποια απάντηση στην κυβερνη...

Γράφει ο Θ.Κ.

Μερικές αλήθειες για τις τηλεοπτικές άδειες, σήμερα που κορυφώνεται το ψέμα.

Και κάποια απάντηση στην κυβερνητική προπαγάνδα για την «τάξη» που – υποτίθεται ότι – θα βάλει στο χάος! Σήμερα που κορυφώνεται το χάος…

Πρώτη αλήθεια: Οι τηλεοπτικές άδειες δόθηκαν επί οικουμενικής κυβέρνησης Τζανετάκη, το 1989-90, όπου συμμετείχε και η Αριστερά. Και μάλιστα τότε θεσπίστηκε η μεσολάβηση του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, με εισήγηση της Αριστεράς (του Συνασπισμού, τότε) γι’ αυτό ακριβώς το λόγο: Για να καθορίζει την αδειοδότηση και το έλεγχο της λειτουργίας των ιδιωτικών Καναλιών μια «Αρχή» ανεξάρτητη από την Κυβέρνηση. Τώρα, «πρώτη φορά Αριστερά στην Κυβέρνηση», και το Ραδιοτηλεοπτικό το παρέκαμψαν. Παραβιάζοντας και το Σύνταγμα…

Δεύτερον, οι άδειες που δόθηκαν τότε ήταν προσωρινές. Αλλά τα κανάλια αδειοδοτήθηκαν, και έκτοτε πλήρωναν και φόρους και ΦΠΑ και ασφαλιστικές εισφορές.

Τρίτον, υπήρξαν παρατυπίες στον τρόπο με τον οποίο άδειες μεταβιβάστηκαν, ή κανάλια μπήκαν στο χρηματιστήριο, ή κανάλια που πήραν τοπικές άδειες τις μετέτρεψαν σε πανεθνικής προβολής. Αλλά άδειες υπήρχαν!

Και παρέμενε ως «εκκρεμότητα» η μετατροπή των προσωρινών αδειών σε μόνιμες. Αυτό! Όχι τα άλλα που ακούμε δεξιά-αριστερά…

Τέταρτον, υπήρξαν ακόμα και παρατυπίες ή σκάνδαλα, στον τρόπο με τον οποίο δανειοδοτήθηκαν κανάλια την τελευταία 20ετία. Όμως άλλο πράγμα η δανειοδότηση από τις τράπεζες κι εντελώς διαφορετικό η αδειοδότηση από το κράτος. Μη τα μπερδεύουμε…

Αυτά τα «τραπεζικά» σκάνδαλα, δεν έχουν σχέση με τις τηλεοπτικές άδειες ούτε με τον «προσωρινό» χαρακτήρα τους. Αλλά με τον τρόπο που λειτουργούσαν οι τράπεζες και οι δανειοδοτήσεις σε όλο το φάσμα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων κι όχι μόνο στα τηλεοπτικά μέσα. Είναι θέμα σοβαρό, σοβαρότατο αλλά άσχετομε τις άδειες.

Πέμπτον, μέχρι τώρα υπήρξαν δύο αντικειμενικοί λόγοι που εμπόδιζαν την τακτοποίηση του θέματος των αδειών.

Πρώτα-πρώτα άλλαξε – ή μάλλον άλλαζε συνεχώς - η τεχνολογία.

Κι ύστερα, άλλαξε – και τελευταία άλλαξε δραματικά - και η ίδια η (τηλεοπτική) αγορά.

Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 οι περισσότερες χώρες έμπαιναν (ή είχαν ήδη μπει) στην ψηφιακή εποχή.

Όταν η τηλεόραση λειτουργούσε στο περιορισμένο «αναλογικό» φάσμα, «χωρούσαν» μόνο 4 ιδιωτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας. Υπήρχε, δηλαδή, τεχνικός περιορισμός!

Και το κράτος παρείχε στην ουσία τότε «μερίδια» από περιορισμένο δημόσιο (τηλεοπτικό) χώρο στο αναλογικό φάσμα. Κι έφτιαχνε τηλεοπτικά ολιγοπώλια…

Συνεπώς, έπρεπε η αδειοδότησή τους να περιλαμβάνει και το κόστος ολιγοπωλίου. Δηλαδή αφού μικρός αριθμός τηλεοπτικών καναλιών θα μοίραζε την πανελλήνια διαφημιστική πίτα, θα ήταν λογικό να καταβάλουν και περισσότερα στο κράτος, ως «αντίτιμο» γι’ αυτό το «ολιγοπωλιακό» προνόμιο που αγόραζαν.

Όμως, η τηλεόραση έμπαινε ήδη στην ψηφιακή εποχή, όπου από τεχνικής απόψεως χωράνε δεκάδες αν όχι εκατοντάδες κανάλια!

Και δεν μπορούσαν τα υφιστάμενα κανάλια να πληρώνουν για ολιγοπωλιακά προνόμια που σε λίγο δεν θα υπήρχαν!

Το «ολιγοπώλιο» ουσιαστικά κατέρρεε. Ο τεχνικός περιορισμός των θέσεων στο αναλογικό φάσμα έπαυε να υπάρχει. Το ψηφιακό φάσμα χωράει τους πάντες…

Και μετά ήλθε και μια ακόμα ανατροπή. Με την είσοδο της δορυφορικής τηλεόρασης που είναι (ή θα γίνει) είτε συνδρομητική είτε ελεύθερη! Αλλά εδώ δεν μεσολαβούσε πια καθόλου το κράτος. Δεν μοίραζε (περιορισμένες) θέσεις στο (απεριόριστο) φάσμα. Και συνεπώς δεν δικαιούται να διεκδικεί αντίτιμο για το ένα «ολιγοπωλιακό» προνόμιο» που πια έχει καταργηθεί εντελώς…

Και μετά ήλθε και άλλη ανατροπή: Η κρίση έφερε απότομη μείωση της διαφημιστικής πίτας! Οπότε δημιουργήθηκε άλλος περιορισμός: Αυτή τη φορά, όχι από την πλευρά της προσφοράς τηλεοπτικού προϊόντος (καναλιών), αλλά από την πλευρά της ζήτησης τηλεοπτικού χρόνου (διαφήμιση).

Κι όσο μειωνόταν ο διαφημιστική πίτα, τόσο περισσότερο δυσκολευόταν η αποτίμηση της επιχειρηματικής αξίας που είχε μια άδεια.

Συνεπώς τα τελευταία δέκα χρόνια είχαμε αλλεπάλληλες ανατροπές και στην προσφορά και στη ζήτηση - και στην τεχνολογία και στο μέγεθος της αγοράς.

Μ’ άλλα λόγια το «χάος» οφειλόταν πλέον όχι στο ότι… δεν είχαν υπάρξει μόνιμες άδειες, αλλά στο γεγονός ότιανατρέπονταν τα πάντα στην ίδια την αγορά, στο χαρακτήρα της, στην τεχνολογία της, στα μεγέθη της προσφοράς και της ζήτησης, στα πάντα.

Αυτό το χάος δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί με… μόνιμες αδειοδοτήσεις.

Μόνο στη χώρα των… Λωτοφάγων μπορούν να λέγονται τέτοιες ανοησίες.

Έκτον, αυτό που κάνει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να επιστρέφει στην πραγματικότητα που υπήρχε πριν από το 2000! Και δεν υπάρχει πια.

Επιστρέφει και, τάχα μου, προσπαθεί να «βάλει τάξη», σε μιαν αγορά αναλογικής τηλεόρασης και μεγάλων και ανερχόμενων τζίρων (διαφημιστικής πίτας κλπ.). Που ΔΕΝ υπάρχει πια…

Κυριολεκτικά επιστροφή στο απώτατο παρελθόν!

Όσοι αγοράσουν άδειες τώρα θα πληρώσουν για ολιγοπώλιο. Αλλά ποιο ολιγοπώλιο;

Άλλο ποσό δίνουν ξέροντας ότι οι άδειες θα είναι μόνο τέσσερις.

Άλλο ποσό θα έδιναν (προφανώς μικρότερο), αν οι άδειες σε ένα χρόνο αυξηθούν, γίνουν πέντε ή έξη.

Κι εντελώς άλλο ποσό θα έδιναν (προφανώς ακόμα μικρότερο), αν οι άδειες μετά από τρία χρόνια γίνουν εφτά ή οκτώ ή δέκα (όπως όλοι πλέον συμφωνούν ότι τεχνικά μπορούν να «χωρέσουν» σε ψηφιακό φάσμα).

Όσο περισσότερες άδειες υπάρξουν τελικά, τόσο μικρότερο μερίδιο στην πίτα θα αντιστοιχεί σε καθεμία. Και τόσο λιγότερο θα κοστίζει κάθε άδεια.

Κι αν ακόμα αυξηθούν οι τζίροι στο μέλλον, και πάλι, όσοι μπαίνουν σήμερα, αλλιώς προεξοφλούν τα κέρδη τους, αν θα γνωρίζουν πως θα υπάρχουν πέντε κανάλια κι εντελώς διαφορετικά αν προκύψουν δεκαπέντε κανάλια...

Επομένως, όσοι μπαίνουν τώρα, θα είναι «ριγμένοι». Η διαβεβαίωση για περιορισμό των αδειών στις 4 (το πολύ 5) που τους δίνει η κυβέρνηση σήμερα, είναι στην ουσία παγίδα.

Χώρια που στο μεταξύ θα εισβάλουν άλλα κανάλια από δορυφορικές συχνότητες! Αυτά η κυβέρνηση δεν μπορεί να τα εμποδίσει. Και ο ανταγωνισμός θα είναι αμείλικτος σε βάρος όσων αγοράσουν κανάλια τώρα.

Άρα, όσοι αγοράζουν σήμερα ΔΕΝ αποσκοπούν σε υγιές επιχειρηματικό κέρδος!

Εδώ στήνεται νέα διαπλοκή εξ αρχής. Δίνουν χρήματα για να φτιάξουν κανάλια που δεν θα βγάζουν κέρδος – θα έχουν πιθανότατα ζημίες - αλλά θα στηρίζουν την κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ) με αφανή ανταλλάγματα αλλού.

Αντί να εξυγιάνουν την ιδιωτική τηλεόραση από την διαπλοκή, φτιάχνουν ένα σύστημα που μπορεί να λειτουργήσειΜΟΝΟΝ ως νέα διαπλοκή.

Αντί να καθαρίσουν τη βρωμιά, τη θεσμοθετούν!

Και επί πλέον, χτίζουν «πύργους στην άμμο»! Γιατί η πραγματική ελεύθερη τηλεόραση πλέον θα περνάει από ΜΗ αδειοδοτημένα δορυφορικά κανάλια!

Με έδρα την Κύπρο ή τις Βρυξέλλες, ή το…Λίχνεσταϊν.

Θα γεμίσουν τα μπαλκόνια και οι στέγες με «δορυφορικά πιάτα» σ’ όλη τη χώρα: Κι όσοι πληρώσουν τώρα για να αδειοδοτηθούν, θα έχουν τεράστιο πρόβλημα! «Χορηγία» στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κάνουν…

Κι από κάπου περιμένουν να «αποζημιωθούν» βεβαίως, βεβαίως…

Και για να τελειώνουμε: Ασφαλώς οι παλαιοί διαπλεκόμενοι δεν ήταν όλοι τους τα «καλύτερα παιδιά». Αλλά όταν βλέπουμε τους καινούργιους, με συγχωρείτε, αλλά κάποιοι τουλάχιστον είναι χειρότεροι. Μα πολύ-πολύ χειρότεροι…

Βεβαίως ορισμένοι από τους παλιούς ήταν εργολάβοι ή προμηθευτές του Δημοσίου. Και οι καινούργιοι είναι επίσης εργολάβοι, όταν δεν είναι… υπόδικοι για βαρύτατα αδικήματα!

Και μια προειδοποίηση στο ΣΥΡΙΖΑ: Το ΠΑΣΟΚ είχε τη διαχρονική εύνοια των «καναλαρχών» του παρελθόντος. Αυτό ΔΕΝ έσωσε το ΠΑΣΟΚ από την κατάρρευση, ούτε τον ΓΑΠ από την εξαφάνιση.

Ούτε και ένα νέο σύστημα καναλαρχών, που θα στηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ, θα σώσει τον Τσίπρα από τη μοίρα του ΓΑΠ.

Άλλωστε, οι παλαιοί καναλάρχες, τους οποίους τώρα βρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ όλοι τους τον στήριξαν! Μα όλοι τους…

Και στις εκλογές του 2015 και όλο το προηγούμενο διάστημα!

Ολόκληρη η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2012-2015 για «ανθρωπιστική κρίση» (τώρα κανείς δεν μιλάει πια γι’ αυτό),

για τις «αυτοκτονίες που αυξήθηκαν» (τώρα κανείς δεν μιλάει πια ούτε γι’ αυτό),

για τους «πλειστηριασμούς που ετοίμαζε» τάχα η προηγούμενη κυβέρνηση για «να πάρουν τα σπίτια του κόσμου». Αυτό ΔΕΝ συνέβη επί προηγούμενης κυβέρνησης! Τώρα ξεκίνησαν οι πλειστηριασμοί, αλλά κανείς δεν μιλάει, Ούτε γι’ αυτό!

Μ’ άλλα λόγια, όλη η αριστερόστροφη προπαγάνδα κυριαρχούσε «στα κανάλια της διαπλοκής» και τότε.

Και τώρα, όλο αυτό το σύστημα της αριστερόστροφης προπαγάνδας έχει χρεοκοπήσει. Και πάνε να το αναστήσουν με… νέα πρόσωπα, πολύ χειρότερα από τα προηγούμενα. Τόσο ανόητοι είναι!

Αν έπρεπε να κάνει κάτι το κράτος στο τηλεοπτικό τοπίο είναι να αρχίσει βάζοντας τάξη στο σπίτι του: Στην ΕΡΤ.

Η προηγούμενη κυβέρνηση έβαλε τάξη στην ΕΡΤ! Την έκλεισε, κι έφτιαξε στη θέση της τη ΝΕΡΙΤ, που ΔΕΝ έκανε κυβερνητική προπαγάνδα (καμιά φορά ασκούσε σκληρότερη κριτική στην κυβέρνηση Σαμαρά από ό,τι τα ιδιωτικά κανάλια τότε) κι έφτασε σε 7% τηλεθέαση!

Κι ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ, έκλεισε την ΕΡΤ, προσέλαβε ξανά το προσωπικό που είχε απολυθεί προηγουμένως (εξαπλάσιο απ’ αυτό των ιδιωτικών καναλιών που είχαν πολλαπλάσια τηλεθέαση) και… έπεσε (η τωρινή ΕΡΤ) στο 1% τηλεθέαση! Η και χαμηλότερα…

Με όργιο κυβερνητικής προπαγάνδας για το οποίο δεν μιλάει πια κανείς…

Αλλά δεν την βλέπει και κανείς - ίσως γι’ αυτό.

Πάντως τα… έξη λογιστήρια της πάλαι ποτέ ΕΡΤ, ο Σαμαράς τα διέλυσε! Και ο Τσίπρας δεν τόλμησε να τα επανα-συστήσει…

Κάποτε κάποιοι χάλασαν τον κόσμο για το «μαύρο στην ΕΡΤ». Που κράτησε δύο βδομάδες, γιατί οι απολυμένοι της ΕΡΤ έκαναν κατάληψη στο κτίριο. Μέχρι να μπορέσει η νέα κρατική τηλεόραση να εκπέμψει από αλλού...

Τώρα πέφτει λίγο-λίγο πραγματικό «μαύρο» στην ιδιωτική τηλεόραση! Που σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, είναι και το αληθινό προπύργιο της ελεύθερης ενημέρωσης.

Τώρα πέφτει πραγματικό μαύρο, σε πραγματικές επιχειρήσεις, με πραγματικούς εργαζόμενους, σε πραγματική ενημέρωση.

Και μια τελευταία παρατήρηση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Πολύ σωστά τα είπατε μέχρι τώρα, ότι η ΝΔ δεν αναγνωρίζει το νόμο Παππά, με τον οποίο επιχειρείται η αδειδότηση των νέων καναλιών.

Αλλά σήμερα ο κ. Κουμουτσάκος μας μπέρδεψε κάπως.

Αν ο νόμος Παππά είναι αντισυνταγματικός όπως λέτε, δεν μπορείτε να «αναγνωρίσετε» το αποτέλεσμά του.

Αλλά και αντισυνταγματικός να μην κριθεί, αφού όλοι συμφωνούμε πως είναι λάθος, πάλι δεν μπορείτε να τον κρατήσετε.

Κι αφού το έχετε πει εκ των προτέρων, οφείλουν να το γνωρίζουν κι όσοι συμμετάσχουν στο διαγωνισμό.

Αφού έχετε πει ότι θα αυξήσετετον αριθμό των καναλιών, έχετε ήδη δεσμευτεί να μην αναγνωρίσετε το αποτέλεσμά του νόμου Παππά. Γιατί όσοι σήμερα συμμετέχουν δίνουν προσφορές για να πάρουν ένα από τα 4 κανάλια! Όχι ένα από τα 6 ή τα 8 ή όσα τα κάνετε…

Το ότι «το κράτος έχει συνέχεια», σημαίνει ένα πράγμα – και μόνο: Αν αλλάξετε τους όρους της αδειοδότησης, όπως έχετε ουσιαστικά δεσμευτεί με την κριτική που κάνετε – έχετε την υποχρέωση να αποζημιώσετε όσους πληρώσουν για τις άδειες τώρα. Τίποτε άλλο.

Το «δημόσιο συμφέρον» έχει συνέχεια και σας δεσμεύει…

Όχι τα ολέθρια λάθη του ΣΥΡΙΖΑ, που εσείς οι ίδιοι πρώτοι – και δίκαια – αποδοκιμάζετε!

Μην μπερδεύετε τον κόσμο, παρακαλώ…