Δεν "κλείνει" το θέμα της Αίγινας...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος. Όσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση να «κλείσει» το θέμα με την τραγωδία της Αίγινας, τόσο αυτό φουντώνει! Δεν...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος.

Όσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση να «κλείσει» το θέμα με την τραγωδία της Αίγινας, τόσο αυτό φουντώνει!

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια, ούτε καν τη σχετική εμπειρία ενός Μαυρογιαλούρου, για να καταλάβει κανείς ότι η υπόθεση εξελίσσεται σε πραγματικό τσουνάμι. Θα μου επιτρέψετε όμως σήμερα να ασχοληθώ με μια συγκεκριμένη παράμετρο η οποία έχει σχέση με τη στάση των μέσων ενημέρωσης, έντυπων και ηλεκτρονικών.

Δεν είναι τυχαίο ότι παλαίμαχοι δημοσιογράφοι, ρεπόρτερς προηγούμενων περιόδων, έχουν βγει κυριολεκτικά από τα ρούχα τους αυτές τις ημέρες. Κι αν η κυβέρνηση κάνει ο,τι μπορεί για να πετύχει τη συγκάλυψη, τα λεγόμενα μίντια έχουν σπάσει, τα περισσότερα, κάθε ρεκόρ αυτοευνουχισμού...

Είδαμε όλοι τα τελευταία εικοσιτετράωρα τη Γεροβασίλη, ενεργώντας για λογαριασμό του Μεγάρου Μαξίμου, να ρίχνει τις μάσκες και να απειλεί ευθέως με διώξεις όσους ασχολούνται με την υπόθεση, θέτουν ερωτήματα και ζητούν απαντήσεις. Ένα κλίμα τρομοκρατίας επιχειρείται να δημιουργηθεί αλλά από ένα σημείο και μετά, φαίνεται ότι είναι και ...αχρείαστο!

Το σημειώνω αυτό διότι τα πιο πολλά από τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, από μόνα τους, είτε ασχολούνται επιφανειακά με το θέμα είτε το παρουσιάζουν με τις εκδοχές που βολεύουν την κυβέρνηση. Όμως υπάρχουν -και ευτυχώς- οι εξαιρέσεις. Από τις εφημερίδες ουσιαστικά μόνο το Μακελειό έχει θέσει μέχρι τώρα το δάκτυλο επι τον τύπο των ήλων για τις ευθύνες και το ρόλο συγκεκριμένων υπουργών στην όλη υπόθεση. Από εκεί και πέρα υπάρχει το διαδίκτυο όπου γίνεται πραγματικό «πάρτυ» και αποτυπώνεται το κλίμα οργής και αηδίας που επικρατεί στην κοινωνία.

Αυτές τις εξαιρέσεις προσπαθήσει να εκφοβίσει το κυβερνητικό ιερατείο. Κι επειδή σπάει τα μούτρα του, επιδιώκει τουλάχιστον να τις περιορίσει και να αποτρέψει τη μετάδοση της φωτιάς και σε άλλες εστίες...

Το ένα συμπέρασμά μου είναι ότι για άλλη μια φορά δοκιμάζεται η αξιοπιστία, η μαχητικότητα και ο ρόλος του Τύπου στη χώρα μας. Κι ας μην διαμαρτύρονται οι μεγαλοεκδότες για τη συνεχιζόμενη κατρακύλα των κυκλοφοριών των εντύπων τους. Δεν φταίει γι αυτό η οικονομική κρίση μόνο. Ο κόσμος διψάει για ενημέρωση και δεν την έχει. Όσο για τα κανάλια, και μόνο η ανακοίνωση ότι στις 30 του μήνα θα γίνει ο ο διαγωνισμός για τις άδειες αρκεί για να εξηγήσει τη στάση τους και το γλείψιμο προς την κυβέρνηση ή την αποσιώπηση κρίσιμων στοιχείων σε υποθέσεις όπως της Αίγινας.

Το δεύτερο συμπέρασμά μου είναι ότι όσο και να επιχειρεί η κυβέρνηση να χειραγωγήσει την ενημέρωση, τόσο θα γυρίζει αυτό μπούμερανγκ. Βγαίνει μάλιστα διπλά χαμένη διότι ακόμη και στους αδαείς αυτό που μένει ως εντύπωση είναι ότι στο Μέγαρο Μαξίμου κάτι φοβούνται και θέλουν να το κρύψουν. Και φυσικά, τίποτα πια δεν μπορεί να μείνει κρυφό στις ημέρες μας. Έτσι και με την τραγωδία της Αίγινας όλα θα έρθουν, αργά ή γρήγορα, στο φως...

Τα έγραψα και ξαλάφρωσα...