Η ποδοσφαιρική ατάκα «κορίτσια ο Μπάρκουλης»

Είναι η ατάκα που έρχεται στο μυαλό όσων σκέφτονται το όνομα Ανδρέας Μπάρκουλης που έφυγε χθες από τη ζωή. Ένα σλόγκαν... ποδοσφαιρικό. ...

Είναι η ατάκα που έρχεται στο μυαλό όσων σκέφτονται το όνομα Ανδρέας Μπάρκουλης που έφυγε χθες από τη ζωή. Ένα σλόγκαν... ποδοσφαιρικό.
Τουλάχιστον κατά μια εκδοχή όσων αφορά τον εμπνευστή αυτής ή ενδεχομένως τον άνθρωπο την έκανε σλόγκαν και την διέδωσε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον.

Εμπνευστής της ένας μποέμ, ταλέντο κάποτε, ομορφόπαιδο, και σταρ της εποχής του, ποδοσφαιριστής και… ολίγον ηθοποιός. Πρόκειται για τον Μίμη Στεφανάκο, τον παλαίμαχο άσος του Ολυμπιακού.

Φαίνεται πως η μοίρα έπαιζε παιχνίδια με τις ζωές του Στεφανάκου και του Μπάρκουλη. Όταν ο πρώτος γράφτηκε στη σχολή θεάτρου του Γρηγόρη Βαφειά, όπου γρήγορα τα παράτησε, καθώς ήταν αδύνατο να συνδυάσει μαθήματα και ποδόσφαιρο σε καθημερινή βάση, λίγο έλειψε να μπει ως… αλλαγή στο θεατρικό σανίδι. Ήταν η εποχή που ο Ανδρέας Μπάρκουλης κατετάγη στην Αεροπορία και του προτάθηκε να παίξει στο θέατρο στη θέση του, αλλά αρνήθηκε γιατί θα έπρεπε να αφήσει το ποδόσφαιρο.

Όσον αφορά την ατάκα «κορίτσια, ο Μπάρκουλης», είναι πιθανόν εμπνευστής της ο Μίμης Στεφανάκος. Κατά μια εκδοχή όταν κάποτε πλησίαζε προς το μέρος του η μετέπειτα σύζυγός του Μάρθα Καραγιάννη μαζί με την Σπεράντζα Βρανά εκείνος αναφώνησε για να τις πειράξει την γνωστή σε όλους φράση, «κορίτσια ο Μπάρκουλης».

Ο ίδιος ο Ανδρέας Μπάρκουλης, ανέφερε σε συνέντευξή του, το 2008: «Την έλεγε ο παλιός, καλός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Μίμης Στεφανάκος στο γήπεδο όταν ετοιμαζόταν να σουτάρει. Και μετά πέρασε στην εξέδρα και τον κόσμο…»

Βέβαια υπάρχουν και άλλες εκδοχές για τη συγκεκριμένη φράση. Μια από αυτές ανέφερε ο Ανδρέας Μπάρκουλης σε συνέντευξη του το έτος 1996: «Έμενα Λουκά Ράλλη τότε, στον Πειραιά. Έπρεπε λοιπόν με το αυτοκίνητο να κατέβω τη Τζαβέλας για να πάω στον προορισμό μου. Εκεί λοιπόν ήταν χτισμένο ένα γυμνάσιο Θηλέων. Κάθε μέρα απέξω μαζεύονταν πολλά αγόρια, όλοι οι… γαμπροί της περιοχής! Κάποιος απ’ όλους αυτούς λοιπόν είχε την έμπνευση μια μέρα και φώναξε «Κορίτσια ο Μπάρκουλης» και από τότε το φώναζαν κάθε φορά που περνούσα με το αυτοκίνητο απέξω είτε εγώ, είτε κάποιο όχημα που έκανε θόρυβο όπως το δικό μου…».

Υπάρχει και τρίτη εκδοχή σύμφωνα με όσα είχε αφηγηθεί ο σκηνοθέτης Παύλος Τάσιος στον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη. Συγκεκριμένα, ο σκηνοθέτης, ανέφερε: «Σε κάποιο στούντιο εκεί στα τέλη του ’50, που γυρίζονταν δυο και τρεις ταινίες μαζί, ένα γυμνάσιο θηλέων έκανε επίσκεψη για να δουν οι μαθήτριες πως γυρίζονταν οι ταινίες. Πήγαν όλες μαζί στο καμαρίνι της Βουγιουκλάκη, να πάρουν αυτόγραφο και ξαφνικά, ακούστηκε μία κραυγή, υστερική, από μια μαθήτρια: “Κορίτσια, ο Μπάρκουλης!”. Σε κλάσματα δευτερολέπτου, πατείς με πατώ σε, όλα τα κορίτσια έτρεξαν σαν τρελά να δουν από κοντά τον πιο ..γόη από όλους τους τότε γόηδες του ελληνικού σινεμά»