ΤΙ ΑΠΟΚAΛΥΦΘΗΚΕ το τριήμερο του Δεκαπενταύγουστου...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος. Γράφουμε, λέμε, αναλύουμε αλλά... Το τριήμερο που πέρασε ήταν το πιο αποκαλυπτικό που θα μπορούσε να υπάρξει...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος.

Γράφουμε, λέμε, αναλύουμε αλλά...

Το τριήμερο που πέρασε ήταν το πιο αποκαλυπτικό που θα μπορούσε να υπάρξει για την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία εδώ και πολύ καιρό. Καθώς η Γιορτή της Παναγίας ήταν Δευτέρα, αναπόφευκτα αυτές οι ημέρες πρόσφεραν στους πιο πολλούς μια ευκαιρία να ξεφύγουν λίγο, να ξεκουραστούν, να πάνε στα χωριά τους, να δουν τους δικούς τους, να γεμίσουν τις μπαταρίες για τους δύσκολους μήνες που έρχονται.

Κι όμως τα μηνύματα που τουλάχιστον εγώ συγκεντρώνω από όλη χώρα είναι δραματικά. Μίλησα με γνωστούς και φίλους από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Κοντινές και μακρινές από την Αθήνα. Στην ηπειρωτική χώρα αλλά και στα νησιά. Ο παρονομαστής από παντού κοινός:

Όσοι μπορούσαν και είχαν την οικονομική δυνατότητα έφυγαν αυτό το τριήμερο, αλλά ενώ υπήρχαν αφίξεις,ακόμη και σε περιοχές που θεωρούνται τουριστικοί προορισμοί, ήταν «άδειες» από κίνηση...

Ο κόσμος πήγε στα εξοχικά του ή σε φιλικά και συγγενικά σπίτια, αλλά απέφυγε να κυκλοφορήσει έξω λόγω της έλλειψης χρημάτων. Η εμπορική κίνηση ήταν περιορισμένη ή και ανύπαρκτη ενώ οι ταβέρνες ακόμη και την παραμονή της χθεσινής ημέρας, του Δεκαπενταύγουστου, ήταν οι περισσότερες σχεδόν άδειες ή με λίγα τραπέζια. Οι συγκρίσεις με το παρελθόν όχι απλώς δεν έχουν καμία αξία πλέον, αλλά αυτό που συνέβη τη φετινή χρονιά δεν πρέπει να έχει πράγματι κανένα προηγούμενο. Μιλάμε για κρανίου τόπο σε όλη την Ελλάδα, από την άποψη του εσωτερικού τουρισμού, της κατανάλωσης και του εμπορικού τζίρου για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, φαγάδικα κλπ. Οι επαγγελματίες έψαχναν τους πελάτες με τα κιάλια και στο τέλος τραβούσαν τα μαλλιά τους...

Με άλλα λόγια, οι Έλληνες -όσοι, ξαναλέω, μπορούσαν- μετακινήθηκαν μεν κοντά ή μακριά για το τριήμερο ή και για μερικές μέρες παραπάνω, αλλά δεν είχαν και δεν έχουν χρήματα για να ξοδέψουν. Ούτε για ένα σουβλάκι και μια μπύρα σε πολλές περιπτώσεις. Γι αυτό και οι πιο πολλοί «κλείστηκαν» στα σπίτια τους ακόμη και αυτό το τριήμερο του Δεκαπενταύγουστου και εκ των ενόντων προσπάθησαν να περάσουν ένα διάλειμμα ξεκούρασης και ανάπαυλας.

Την ίδια ώρα σε όλες τις συντροφιές και τις παρέες η απαισιοδοξία είχε χτυπήσει ταβάνι. Η απογοήτευση και ο θυμός έχει μεγαλώσει. Μάλιστα από τα μεγάλα αστικά κέντρα οι άνθρωποι μετέφεραν αυτές τις ημέρες στην ύπαιθρο ακόμη μεγαλύτερη αγανάκτηση. Και πολλοί έλεγαν ευθέως ότι προτίμησαν να πάνε με τις οικογένειες και τα παιδιά τους λίγες ημέρες να ξεκουραστούν, παρά να πληρώσουν τα χρέη τους και φόρους τους. Για να μιλήσω λοιπόν και λίγο πολιτικά πιστεύω ότι ανά την Ελλάδα γίνεται τούτο το διάστημα και το μεγαλύτερο γκάλοπ για τα κόμματα και καταγράφεται το βατερλώ του Τσίπρα, του Καμμένου και της κυβέρνησής τους. Ο,τι και να λένε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μια βόλτα στις παραλίες και όπου αλλού υπάρχει κόσμος αυτό το διάστημα είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς από πρώτο χέρι ποια κατάσταση επικρατεί στην ελληνική κοινωνία.

Φαντασθείτε επομένως τι έχει να γίνει από τον Σεπτέμβριο, δηλαδή σε μερικές εβδομάδες...