Έλληνες ολυμπιονίκες για λαϊκό ντοπάρισμα και πολλές άλλες εθνοκομματικές μπίζνες…

Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος. Τι σου φταίνε οι έλληνες αθλητές που αρίστευσαν στην Ολυμπιάδα και τους εξευτελίζεις κατ’ αυ...

Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος.

Τι σου φταίνε οι έλληνες αθλητές που αρίστευσαν στην Ολυμπιάδα και τους εξευτελίζεις κατ’ αυτόν τον τρόπο, κλέφτη της επιτυχίας, της τιμής και του κόπου των άλλων;

Τι σας φταίνε, βρε απατεώνες, τα παιδιά που αξιώθηκαν μεταλλίων στην Ολυμπιάδα και τα χρησιμοποιείτε σαν μέσα για να ντοπάρετε απολύτως φαντασιακά και χυδαία το κοινό σας με εθνικοπατριωτικό σωβινισμό; Δεν σας φτάνει το ποδόσφαιρο; Ποιο ποδόσφαιρο! Ελλείψει ικανού ποδοσφαίρου και εξαφανίσεως της «dream team», πρέπει να τοποθετήσετε κάτω από την μπάρα αυτές τις ελληνίδες αθλήτριες και αυτούς τους αθλητές που δεν κατασκευάστηκαν για να σηκώσουν τα ασήκωτα βάρη μιας χρεοκοπημένης πολιτισμικώς και οικονομικώς, μεταφορικώς και κυριολεκτικώς, πολιτικής κοινότητας;

Δεν είναι εκπρόσωποι του λαού και αντιπρόσωποι του έθνους αυτές και αυτοί οι έλληνες που διακρίθηκαν στο Ρίο! Δεν εκφράζουν μια φανταστική ελληνική φυλή, ούτε είναι το αντιπροσωπευτικό δείγμα του φαντασιακού εθνικού γονιδίου μας. Δεν ευθύνονται για την μετατροπή του ελληνικού κράτους σε Υποτελή Πολιτεία και δεν θα μπορούσαν ποτέ αυτοί να εμπνεύσουν σε έναν αγώνα αποκατάστασης της σοβαρά διαταραγμένης δημοκρατίας και οικονομίας της Ελλάδας. Άλλοι θα έπρεπε και θα μπορούσαν! Άλλων είναι αυτή η δουλειά, αλλά δυστυχώς αυτοί οι άλλοι από το πολιτικό σύστημα, τον επιχειρηματικό, μιντιακό και ακαδημαϊκό χώρο αναζητούν υποκατάστατα ντοπαρίσματος και σαχλαμαρίζουν περί αριστείας, προάγοντας διαρκώς το «λούφα και παραλλαγή». Σε αυτό και μόνον αριστεύουν εκείνοι που έχουν την ευθύνη για την εθνική (κοινωνική και κρατική) αναδιοργάνωση σε ποιοτικά υψηλότερο επίπεδο.

Δεν σήκωσαν οι έλληνες ολυμπιονίκες στο Ρίο την Ελλάδα υψηλότερα! Τον εαυτό τους και μόνον «σήκωσαν», δίχως οι περισσότεροι από αυτούς να κρύψουν τα πατριωτικά τους συναισθήματα. Καθόλου κακό δεν είναι αυτό. Καθόλου κακό δεν είναι ένας έλληνας αθλητής να νοιώθει και να εκφράζεται ως πατριώτης. Κανείς όμως από αυτούς σε αυτήν ειδικά την Ολυμπιάδα δεν μίλησε μετά την μεγάλη προσωπική επιτυχία του, με όρους εθνικοπατριωτικού σωβινισμού. Κανείς! Και στις περισσότερες περιπτώσεις υπήρξε έκφραση αντιρατσιστικής παιδείας και πολιτισμικής καλλιέργειας. Δεν θέλω στο σημείωμα αυτό να διακρίνω κάποιους από αυτούς τους ολυμπιονίκες, απλώς νοιώθω την ανάγκη να επισημάνω πως ειδικά αυτοί οι έλληνες πρωταθλητές υπήρξαν έντιμοι, ειλικρινείς, σοβαροί, ευαίσθητοι και σε καμία περίπτωση καραγκιόζηδες.

Αυτό φαίνεται πως δεν εξυπηρετεί το πολιτικό και μιντιακό σύστημα που παράγει και αναπαράγει διαρκώς καραγκιόζηδες και βάλθηκαν να μετουσιώσουν στο μυαλό των υπολοίπων ελλήνων και αυτούς τους αγωνιστές στο χώρο τους, σε κάτι όμοιο με τους ίδιους. Έλα, όμως, που δεν είναι ίδιοι αυτοί με αυτούς που «υπερ-τιμούν» και «υπερ-δοξάζουν» σήμερα, επιχειρώντας να ταυτίσουν την δική τους φτήνια με την αξία των Άλλων μέσα στο κοινωνικοπολιτικό ανταλλακτήριο της ελληνικής κοινωνίας!

Η επιχείρηση σύνδεσης της αναφερόμενης ταυτότητας παραγόντων της πολιτικής, οικονομικής και κυρίως μιντιακής έκφρασης με την ταυτότητα των ολυμπιονικών μας είναι μία σφοδρά ανήθικη συμπεριφορά, η οποία πράγματι χαρακτηρίζει εκείνους που τις τελευταίες δεκαετίες αγωνίστηκαν για να μετατρέψουν το «λούφα και παραλλαγή» σε εθνικό μας ιδεολόγημα και αναμφισβήτητη κοινωνική πρακτική (ρεαλισμός).Και κάτι για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον οποίο συμβουλεύουν μάλλον μετριότητες που πιστεύουν πως έχουν την ικανότητα να ταυτίσουν με την αριστεία την δική τους «λούφα και παραλλαγή», συνεχίζοντας να κατασκευάζουν απολύτως πλαστές, αν και θρασείες και ανασφαλείς στην πραγματικότητα, αναφερόμενες ταυτότητες. Στην Ελλάδα, κύριε Μητσοτάκη, το πρόβλημα δεν είναι «η αμφισβήτηση της αριστείας, των ικανών και των άξιων», αλλά η ανήθικη χρησιμοποίηση αυτών για «ντοπάρισμα» και μπίζνες, όπως και ο αποκλεισμός, η «προβληματικοποίηση» και η μαφιόζικη υπονόμευση κάθε αξίας και άξιου. Προτού, λοιπόν, αναφερθείτε ξανά στο ζήτημα, φροντίστε να αποσαφηνίσετε τα κριτήρια της προσωπικής σας τουλάχιστον αξιολόγησης, καθώς ελλείψει αντικειμενικών κριτηρίων, η τιμή διαμορφώνεται πλέον αντιστρόφως ανάλογα με την αξία. Αυτό δεν είναι που προκάλεσε την ελληνική φούσκα; Σκεφτείτε το!...