Ο κτηνοτρόφος στην Αλόννησο

Aπό τον   Διονύση Σταμάτη. Πατητήρι Αλοννήσου, μήνας Αύγουστος. Ξεκινάμε για το άλλο άκρο του νησιού στο Γέρακα. Μια εξαίσια διαδρομή ...

Aπό τον  Διονύση Σταμάτη.

Πατητήρι Αλοννήσου, μήνας Αύγουστος. Ξεκινάμε για το άλλο άκρο του νησιού στο Γέρακα. Μια εξαίσια διαδρομή όπου σταματάς κάθε λίγο να βγάλεις φωτογραφίες το πευκόφυτο βουνό, τα γύρω υψώματα αλλά και τα δυο νησιά απέναντι ανατολικά ‘Τα Αδέλφια’ όπως τα λένε. Στο βάθος προβάλει ντροπαλά η νήσος Σκάτζουρα και πιο πάνω τα νησιά Περιστέρα με τη μικρή Λεχούσα να της κρατάει συντροφιά σιμά της.

Φτάνοντας σ’ ένα ύψωμα όπου ο δρόμος διακλαδίζεται σε τρεις κατευθύνσεις διαλέγεις τον ασφαλτόδρομο γιατί δεξιά και αριστερά οι χωματόδρομοι σε βγάζουν σε μικρές άγριες παραλίες. Κατεβαίνεις σιγά με το αυτοκίνητο για να προλαβαίνει το μάτι να θαυμάζει αχόρταγα το τοπίο και σε λίγο φτάνεις στα μαντριά πριν το κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών εκεί στο Γέρακα.

Έτσι φτάσαμε σ’ ένα μαντρί με σπίτι και κληματαριά γεμάτη κόκκινα σταφύλια έτοιμα να δώσουν τους χυμούς τους για το γευστικό Αλοννησιώτικο κρασί που γεύονται στην τοπική αγορά. Συναντήσαμε τον κτηνοτρόφο Νίκο μαζί με την κυρά και τους τρεις γιούς του που μόλις είχαν τελειώσει το τάισμα των πολλών κατσικιών τους, πάνω από 300. Μετά από τις απαραίτητες συστάσεις μας κέρασε τσίπουρο κι άρχισε η κουβέντα για τα κατσίκια σε σχέση με τη τροφή τους και το δάσος. Του είπα ότι τα κατσίκια είναι ‘βλαβερά’ για το δάσος διότι τρώνε τα τρυφερά βλαστάρια, αγριόχορτα, διάφορους θάμνους εμποδίζοντας έτσι την ανάπτυξη της χλωρίδας στη περιοχή. Γέλασε και μου είπε: βλέπεις το καμένο στην απέναντι πλαγιά; Εκεί πάντα μας απαγόρευαν να πάμε τα ζώα μας για βοσκή. Κοίτα τώρα και εκείνη που βόσκουν τώρα. Όταν τα κατσίκια πάνε για βοσκή σε μια πλαγιά ανοίγουν μονοπάτια-διαδρόμους περπατώντας το ένα πίσω από τα’ άλλο μέχρι να φτάσουν στο ξέφωτο. Αυτοί οι διάδρομοι είναι φυσικές αντιπυρικές ζώνες κι έτσι δεν μεταδίδεται η φωτιά.

Γύρισα και πρόσεξα το μέρος που έβοσκαν τα κατσίκια, παντού διάδρομοι που οδηγούσαν στα διάφορα υψώματα και πουθενά ίχνη από παλιότερες φωτιές. Μάλλον έχει δίκαιο ο κτηνοτρόφος. Α επίσης μου λέει, το μαλλί που παίρνουν από τα κατσίκια είναι δυνατό, στιλπνό και λείο διότι όταν το ζώο περνάει μέσα από τα πουρνάρια ‘ξύνεται’ το μαλλί του και μένει πάνω του το καλό μαλλί. Τι θα μπορούσα να αντιπαραθέσω; Τίποτα.

Στην Κυρά Παναγιά θα πήγαινες τα κατσίκια σου; Όχι μου απάντησε διότι θα ερήμωναν το νησί τρώγοντας τα αγριόχορτα και θα χαλούσε η ισορροπία του οικοσυστήματος. Εμείς εδώ οι κτηνοτρόφοι διαφυλάσσουμε όσο καλύτερα μπορούμε το περιβάλλον.

Μετά πιάσαμε κουβέντα για τη κατάσταση στη χώρα, συμφωνήσαμε, ήπιαμε άλλα δύο τσίπουρα συνοδευόμενα με τόνο Αλοννήσου και ευχηθήκαμε να ανταμώσουμε πάλι στο μέλλον.