Εσωτερικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος.  Κεραυνός εν αιθρία είναι όλα αυτά που συμβαίνουν με τις καταλήψεις, τις επιθέσεις ομάδων αναρχικών, τις εισβ...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος. 

Κεραυνός εν αιθρία είναι όλα αυτά που συμβαίνουν με τις καταλήψεις, τις επιθέσεις ομάδων αναρχικών, τις εισβολές σε ιερούς ναούς, την έντονη δραστηριοποίηση του Ρουβίκωνα κλπ; Όχι ασφαλώς. Ακόμη και το φιάσκο με το απόρρητο έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών προς τον υπουργό Δημόσιας Τάξης για την πρόσφατη επίθεση στην πρεσβεία της Τουρκίας που έβγαλε στη φόρα ο Ρουβίκωνας ενώ την ίδια ώρα κάνει περίεργες δηλώσεις υπέρ των καταληψιών η υπουργός Σία Αναγνωστοπούλου δεν είναι γεγονότα καθόλου τυχαία και συμπτωματικά.

Όλη αυτή η ιστορία έχει ασφαλώς πολλές πτυχές και απλώνεται σε διάφορα επίπεδα. Εγώ θα σας μεταφέρω την εικόνα, που ως συμπέρασμα, περιέγραφε μια παλιά καραβάνα του παρασκηνίου που έχει γνώση του τι συμβαίνει εδώ και αρκετές δεκαετίες. Κατά τη γνώμη του λοιπόν βρισκόμαστε, εκτός των άλλων, μπροστά σε ένα εσωτερικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών στον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα μάλιστα που έχει αρχίσει η κατάρρευσή του μεγαλώνουν και οι φυγόκεντρες δυνάμεις στους κόλπους του. Κι αυτό δίνει και την εξήγηση στο γιατί το ξεκαθάρισμα γίνεται ολοένα και πιο σκληρό…

Ο ΣΥΡΙΖΑ από τότε που ήταν μικρό κόμμα ως γνωστόν είχε προνομιακές σχέσεις με μπαχαλάκηδες και διάφορες ομάδες αντιεξουσιαστών , σχέσεις για τις οποίες πολλά και σημαντικά πράγματα δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Οι ομάδες αυτές διατήρησαν την ισχύ και το ρόλο τους και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δυνάμωσε εκλογικά και πήρε την άγουσα προς την κυβερνητική εξουσία. Με ανάλογη μορφή «ακτιβισμού» εξάλλου είχαν γαλουχηθεί και πολλά στελέχη του που βρέθηκαν σε θέσεις βουλευτών ή άλλα ανώτερα αξιώματα αλλά δεν συνέχισαν να έχουν ενδεχομένως και για άλλους λόγους τέτοιες ιδεοληπτικές εμμονές. Η ουσία είναι ότι όσο κι αν μεγάλωσε ως κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, στον κεντρικό πυρήνα του συνεχίζει να κυριαρχεί η αντίληψη του «γκρουπούσκουλου», όπως τις εποχές που τον συναποτελούσαν μικρές περιθωριακές ομάδες των Εξαρχείων και της πλατείας Ψυρρή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όταν ο τότε Συνασπισμός ήταν στα πρόθυρα της πολιτικής και εκλογικής εξαφάνισης, μπόρεσε να επιβιώσει και να ξαναμπεί στη Βουλή δημιουργώντας όλες αυτές τις συνιστώσες με αναρχικούς, αριστεριστές, νεοκομμουνιστές και άλλους.

Δεν διαφεύγει επίσης της προσοχής ότι ακόμη και όταν έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε σύμβουλος του υπουργού Δικαιοσύνης ο γνωστός Πάνος Λάμπρου που συνομιλούσε με τους Πυρήνες της Φωτιάς και άλλους ποινικούς κρατούμενους με τους οποίους έκανε διαπραγματεύσεις, έδινε υποσχέσεις κλπ. Κι αυτό για πολλούς ήταν μόνο η κορυφή ενός παγόβουνου.

Πέρα από τους άλλους λόγους και τις ύποπτες υπόγειες διαδρομές λοιπόν τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ πάει να ξαναγίνει μικρό κόμμα, σηκώνουν πάλι κεφάλι αυτές οι εσωτερικές τάσεις ως αναπόσπαστο κομμάτι της φυσιογνωμίας του. Ακόμη και στο υπό συρρίκνωση εκλογικό ακροατήριό του ο ρόλος τους αντιμετωπίζεται ως πολύ σημαντικός από εδώ και πέρα και κυρίως για το μέλλον , δηλαδή για την επιστροφή στο παρελθόν. Αυτό εξηγεί και γιατί η Εφημερίδα των Συντακτών ακόμη και με το πρωτοσέλιδό της κλείνει το μάτι στους καταληψίες ενώ η φοβερή και τρομερή αναπληρωτής υπουργός Παιδείας (!) Σία Αναγνωστοπούλου δήλωσε ανερυθρίαστα ότι προτιμά τη μπαχαλοποίηση με τις καταλήψεις από αυτά που συμβαίνουν στη Γαλλία και τη Γερμανία.

Το ξεκαθάρισμα λογαριασμών συνδέεται βεβαίως και με τις ομάδες μέσα στην ίδια την κυβέρνηση, τους υπουργούς, τους αναπληρωτές υπουργούς κλπ. Σε ένα παράλληλο μέτωπο δηλαδή έχει ξεσπάσει ανοικτά μάχη ανάμεσα στους «παραδοσιακούς» συριζαίους και στους εκ μεταγραφής όχι μόνο για το ποιος θα επιβάλει την πολιτική του αλλά και ποιος θα έχει τον έλεγχο του «μαγαζιού».
Κι όλα αυτά στην πλάτη της ελληνικής κοινωνίας…