Καλά τους έκανε η Κορακάκη...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος. Οι ημέρες αυτές είναι από κάθε άποψη ξεχωριστές λόγω του μεγάλου θριάμβου της Άννας Κορακάκη στους Ολυμπιακ...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος.

Οι ημέρες αυτές είναι από κάθε άποψη ξεχωριστές λόγω του μεγάλου θριάμβου της Άννας Κορακάκη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Δεν γίνεται λοιπόν να μην ασχοληθώ κι εγώ όχι όμως από την πλευρά των πανηγυρισμών αλλά του μαυρογιαλουρισμού που για άλλη μια φορά αναδεικνύεται σε όλο του το μεγαλείο στην ταλαιπωρημένη χώρα και κοινωνία μας.

Ακούγοντας και διαβάζοντας τι πέρασε η 20χρονη χρυσή Ολυμπιονίκης από τη Δράμα μέχρι να φθάσει στο υψηλότερο σκαλί της δόξας, βγήκα από τα ρούχα μου ακόμη και εγώ που για δεκαετίες έχω συναναστραφεί τους αυθεντικούς Μαυρογιαλούρους και τους έχω δει πώς δρουν και συμπεριφέρονται.

Δεν ξέρω αν είναι γνήσιο ή όχι το tweet με την απάντηση «ευχαριστώ κύριε» που φέρεται να έδωσε η Άννα Κορακάκη στα συγχαρητήρια του Τσίπρα. Ακόμη όμως κι αν δεν είναι γνήσιο, αυτή είναι η απάντηση που θα του άρμοζε όπως και σε όλους τους πολιτικούς και λοιπούς παράγοντες που τρέχουν τώρα να εμπορευθούν τη μεγάλη επιτυχία της.

Και μόνο η εικόνα του νταμαριού που χρησιμοποιούσε ως σκοπευτήριο η αθλήτρια, το ρεζιλίκι του τοπικού δημάρχου Δράμας που μόλις προχτές διέταξε τη κατεδάφιση της παράγκας στην οποία γίνονταν οι προπονήσεις, οι καταγγελίες και οι αποκαλύψεις της μητέρας της Άννας, είναι αρκετές αν όχι για να κάνουν χαρακίρι οι κάθε λογής αρμόδιοι, τουλάχιστον για να εξαφανιστούν από προσώπου γης. Να πάνε να κλειστούν στα σπίτια τους μέχρι να ξεπλυθεί η ντροπή τους. Φαίνεται όμως ότι ο συνεπώνυμός μου ο Μαυρογιαλούρος της γνωστής ελληνικής ταινίας μεγαλύτερη ευαισθησία και φιλότιμο διέθετε από τούτους εδώ...

Το πιο ανήκουστο είναι ότι επι ένα χρόνο ο πατέρας και προπονητής της Άννας παρακαλούσε για ενα δεύτερο πιστόλι αλλά οι αρμόδιοι -που τώρα σπεύδουν να φωτογραφηθούν, να κλέψουν από τη δόξα της, να κάνουν δηλώσεις και να συνεχίσουν να κάθονται στις χρυσές πολυθρόνες τους- αδιαφορούσαν. Πήγαινε στους αγώνες όχι μόνο δίχως να τις δίνουν σφαίρες, όπως είπε και η μητέρα της, αλλά και χωρίς εφεδρικό όπλο. Αυτό σήμαινε ότι αν πάθαινε εμπλοκή το ένα και μοναδικό όπλο της θα έπρεπε να αποσυρθεί απο τον αγώνα. Τι χρειάστηκε για να τρομάξουν οι καρεκλοκένταυροι της πολιτείας για να την προμηθεύσουν με το απαραίτητο εφεδρικό όπλο μόλις ένα περίπου μήνα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Να τους προειδοποιήσει ο πατέρας της, Τάσος Κορακάκης, ότι θα τους καταγγείλει στα μέσα ενημέρωσης...


Πρέπει επίσης να σημειώσω ότι άκουσα και μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες που θέλω να τις καταγράψω. Όπως για παράδειγμα ότι αντί να γκρεμιστεί το αυτοσχέδιο σκοπευτήριο θα πρέπει να φτιαχτεί εκεί ένα «μουσείο μνήμης» για την κρατική αδιαφορία, προχειρότητα και υποκρισία ώστε να θυμίζει εσαεί αυτά που ζούμε σήμερα. Ακόμη δεν αντέχω τον πειρασμό να σας μεταφέρω και μια άλλη πρόταση που είδα να διατυπώνεται με σαρκαστικό αλλά και δηκτικό τρόπο: Να αλλάξει ονομασία το σκοπευτήριο της Καισαριανής και να λέγεται Σκοπευτήριο Αννας Κορακάκη αφού έτσι κι αλλιώς ο ρόλος που έπαιζε τόσα χρόνια για τους αριστερούς και τους κομμουνιστές έληξε από την ημέρα που ο Τσίπρας πήγε και κατέθεσε στεφάνι αλλά αμέσως μετά υπέγραψε το νέο μνημόνιο και την ολοκλήρωση της παράδοσης της χώρας...