Ο Σκανδαλίδης για το νέο κόμμα του Θεοχάρη: Μου θυμίζει την παλιά Ένωση Κέντρου... όλοι ήταν αρχηγοί

«Παρότι τον κ. Θεοχάρη τον σέβομαι, είχε μία καλή κοινοβουλευτική παρουσία, όλο και περισσότεροι αναλαμβάνουν να σώσουν τη χώρα. Εξαγγέλλ...

«Παρότι τον κ. Θεοχάρη τον σέβομαι, είχε μία καλή κοινοβουλευτική παρουσία, όλο και περισσότεροι αναλαμβάνουν να σώσουν τη χώρα. Εξαγγέλλουν κόμματα, κινήσεις, δίκτυα… Όλοι στο όνομα της ανανέωσης, του νέου εναντίον του παλιού», είπε ο Κώστας Σκανδαλίδης μιλώντας στον Realfm 97,8 και την εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου με αφορμή τη νέα πολιτική κίνηση της οποίας ηγείται ο ανεξάρτητος βουλευτής, Χάρης Θεοχάρης, και απαντώντας στο ερώτημα αν τελικά αντί για ενότητα στον ευρύτερο χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς έχουμε περαιτέρω κατακερματισμό και πολυδιάσπαση.

«Όλοι ετοιμάζονται να φέρουν το καινούργιο. Εν τω μεταξύ η Βουλή κάθε φορά ανανεώνεται κατά τουλάχιστον 60-70% σε επίπεδο προσώπων», τόνισε χαρακτηριστικά ο βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Και σημείωσε: «Γίνεται μία διαστρέβλωση της ιστορίας. Να σας πω ένα παράδειγμα: λέει ας πούμε ο κ. Θεοδωράκης “ο κ. Σημίτης είναι εθνικό κεφάλαιο για τη χώρα”. Ολοι εμείς που κυβερνήσαμε με τον κ. Σημίτη είμαστε “παλιοί”, “να φύγουμε”, “δεν έχουμε να πούμε τίποτα”, λες και το έργο το έκανε ο κ. Σημίτης μόνος του. Ή τώρα όλοι νοσταλγούν τον Ανδρέα Παπανδρέου και τη δεκαετία του ’80, αλλά όλοι εμείς είμαστε αυτοί που έχουμε καταστρέψει τη χώρα τότε. Δεν δικαιολογώ το παλιό, αλλά νομίζω ότι αυτή είναι υποκριτική συζήτηση. Αντί να γίνεται πάνω στην ουσία των ιδεολογικών, των πολιτικών θέσεων, των απόψεων, των προγραμμάτων, των διαφορών και της αναγκαίας σύνθεσης των απόψεων και της αναγκαίας ενότητας και συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων, γίνεται πάντα γύρω από μια διαδικασία όπου επίδοξοι σωτήρες θέλουν να σώσουν τη χώρα. Δε γίνεται αυτό πια να συνεχιστεί».

Αναφερόμενος στις διεργασίες στον ευρύτερο χώρο του Κέντρου ο κ. Σκανδαλίδης, σημείωσε:

«Ο χώρος είναι κονιορτοποιημένος, όχι απλά διασπασμένος. Δεν έχει ερωτηθεί ποτέ η βάση του για τίποτα. Όλοι είναι αυτόκλητοι στον χώρο. Υπάρχουν σχήματα, κόμματα, με ιστορία, με διαδρομές, με λάθη. Κόμματα που μπορεί να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους, άλλα που να ανοίξουν τώρα. Ό,τι ελπίδα γεννιέται πεθαίνει από αυτή την κονιορτοποίηση, τη διάλυση. Την προσωποποίηση της πολιτικής. Αυτό νομίζω ότι είναι το μεγάλο πρόβλημα του χώρου. Πολύ μου θυμίζει την παλιά Ένωση Κέντρου. Την πολύ παλιά Ένωση Κέντρου. Όταν όλοι ήθελαν να είναι αρχηγοί.

Και τόνισε: «Γιατί πρέπει να είναι όλοι αρχηγοί; Να κάνουμε ένα βήμα πίσω, να βρούμε μία συνεννόηση. Ας κρίνουμε το παλιό και το καινούργιο με βάση αυτό που λέει ο καθένας μας. Ας βρούμε ένα δρόμο, διαφορετικό, να προτείνουμε για τη χώρα που πάει στα βράχια. Και πάνω εκεί να χτίσουμε και κόμμα. Καινούργιο κόμμα και ό,τι θέλετε. Αλλά όχι ο καθένας μόνος του, τη σημαία και τον σταυρό του να κάνει την σταυροφορία του, να πάει στους Αγίους Τόπους. Δεν είναι έτσι τα πράγματα».

 

Ακούστε το ηχητικό: