Ο «ΟΞΥΔΕΡΚΗΣ» ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ...

Haridimos Tsoukas   Ο «ΟΞΥΔΕΡΚΗΣ» ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ Με την αποχώρησή του από την προεδρία της Τράπεζας Πειραιώς (ΤΠ...

Haridimos Tsoukas 

Ο «ΟΞΥΔΕΡΚΗΣ» ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ

Με την αποχώρησή του από την προεδρία της Τράπεζας Πειραιώς (ΤΠ), οι αγιογράφοι του στα ελλαδικά ΜΜΕ άρχισαν ήδη το έργο τους: εξυμνούν τη «στρατηγική αντίληψη των πραγμάτων» του «μεγαλύτερου Έλληνα τραπεζίτη τα τελευταία χρόνια», «την ενσωμάτωση κοινωνικών παραμέτρων στην τραπεζική πρακτική», την «οξυδέρκεια» και την «τόλμη» του. Πάλι καλά που δεν τον αποκάλεσαν «ο αναρχικός τραπεζίτης», παραπέμποντας στο ομώνυμο βιβλίο του μεγάλου Πορτογάλου λογοτέχνη Φερνάντο Πεσόα! Μικρή λεπτομέρεια: η ΤΠ είναι από τους μεγαλύτερους διαφημιστές στην Ελλάδα. Η δε αντίληψη περί σύγκρουσης συμφερόντων (να εργάζεσαι δηλαδή σε μια εφημερίδα και, παράλληλα, και στο Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων μιας τράπεζας) δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη στον ευλογημένο τούτο τόπο (ας μείνω μέχρις εδώ…).

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Στουρνάρας, τον ευχαρίστησε δεόντως με επιστολή του: «θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τα 30 χρόνια δημιουργικής προσφοράς σου στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα». Τουλάχιστον τηρήθηκαν τα προσχήματα: φαντάζεστε την επιστολή αυτή να την είχε γράψει ο προκάτοχός του και πρώην υπάλληλος (μέχρι το 2008) του κ. Σάλλα; Δεν θα ήταν κομψό…

Η εικόνα είναι, ως συνήθως, πιο περίπλοκη από αυτή που αναδεικνύουν οι αγιογραφικές αναφορές. Οι ικανότητες ενός επιχειρηματία, αποκομμένες από το σκοπό που υπηρετούν και τα μέσα που μετέρχεται ο φορέας τους, δεν συνιστούν απαραίτητα προτέρημα. Όταν η ευφυΐα δεν συνοδεύεται από την «αρετή», παρατηρεί ο Αριστοτέλης, διαβρώνει το δημόσιο ήθος. Τα παραδείγματα αφθονούν.

Σπάνια θα δείτε σε ελληνικό ΜΜΕ αναφορές στα δάνεια της ΤΠ σε εξωχώριες εταιρίες συμφερόντων μελών της οικογένειας Σάλλα (βλ. ΝΥΤ), στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, στον Βουλγαράκη, τον Τσοχατζόπουλο, τον Μητσοτάκη, και τόσους άλλους πολιτικούς, με κριτήρια όχι απαραίτητα επιχειρηματικά. Κεντρικά στελέχη του πολιτικού κατεστημένου πέρασαν από ηγετικές θέσεις της ΤΠ: Ρουμελιώτης, Προβόπουλος, Χριστοδουλάκης, και άλλοι κομματάνθρωποι λιγότερο γνωστοί. Η ΤΠ και το πολιτικό κατεστημένο (ειδικά το ΠΑΣΟΚ) είχαν, ας το πω κομψά, διαπεπλεγμένες σχέσεις («commingling», λένε οι NYT).

Δίχως τις πολιτικές διασυνδέσεις του κ. Σάλλα, ήδη από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου, η ΤΠ είναι αμφίβολο αν θα είχε την ανάπτυξη που είχε. Η κορύφωση της ανοδικής της πορείας επήλθε όταν το πολιτικό σύστημα του επέτρεψε να αγοράσει, έναντι πινακίου φακής, τα ελλαδικά παραρτήματα των Κυπριακών Τραπεζών μετά τη χρεοκοπία της «Λαϊκής» και την υπαγωγή της Κύπρου στο Μνημόνιο το 2013. Τα καλά deals θέλουν αίσθηση του χρόνου και να ξέρεις να απευθύνεσαι με ‘πειθώ’ στους κατάλληλους ανθρώπους.

Αν θελήσετε να έχετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τον πιο «οξυδερκή», «τολμηρό» και «καινοτόμο» τραπεζίτη της χρεοκοπημένης μας χώρας μην κάνετε τον κόπο να την αναζητήσετε στα ελλαδικά ΜΜΕ. Οι ξένες εφημερίδες είναι προτιμότερες. Αντιλαμβάνεστε γιατί…