"Είστε ανεπιθύμητος στο νησί μας", είπε ο δήμαρχος της Μήλου στο υπουργό Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή κατά τη διάρκεια των...
Η απόφαση του υπουργού Εσωτερικών να βρεθεί στο όμορφο νησί της Μήλου, χωρίς να έχει προσκληθεί από τις δημοτικές αρχές της περιοχής τον έφερε μπροστά σε ένα γεγονός που θα απεύχονταν ακόμα και στο χειρότερο του πολιτικό αντίπαλο.
Στο νησί των Κυκλάδων αυτές τις ημέρες πραγματοποιείται το 12ο Πανελλήνιο συνέδριο του ελληνικού δικτύου υγιών πόλεων. Στα πλαίσια του συνεδρίου πραγματοποιήθηκαν σήμερα τα εγκαίνια του κέντρου υγείας του νησί. Εκεί παραβρέθηκε ο υπουργός Εσωτερικών ο οποίος θέλησε να εκπροσωπήσει την κυβέρνηση. Όταν όμως ήρθε η ώρα να πάρει το λόγο ο δήμαρχος της Μήλου, Γεράσιμος Δεμουλάκης, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει το τι θα επακολουθούσε.
"Μακάρι να ερχόσασταν κάτω από άλλες συνθήκες στο νησί μας. Αυτή τη στιγμή όμως είστε ανεπιθύμητος" είπε ο δήμαρχος του νησιού και στη συνέχεια με σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο αποχώρησε από το χώρο που πραγματοποιούνταν τα εγκαίνια.
Από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση δεν εξαίρεσε τα ελληνικά νησιά από την ανώτατη κλίμακα του ΦΠΑ και τα ενέταξε σε αυτόν το 23% που στη συνέχεια έγινε 24% οι δημοτικές αρχές του κυκλαδίτικου νησιού είχαν στείλει επιστολή στη Βουλή αλλά και στα κόμματα δηλώντάς τους ότι οποίος ψηφίσει την επιβολή του μέτρου θα είναι ανεπιθύμητος για τον τόπο τους. Τελικά δεν άργησε η ώρα που έκαναν τα λεγόμενα τους πράξη με πρώτο... «θύμα» τον υπουργό Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή.
τι εγκαίνια στο κέντρο υγείας μήλου έγιναν αφού λειτουργούσε εδώ και τόσα χρόνια με τόσους διευθυντές και μάλιστα μια εξ αυτών οδοντίατρος διορίστηκε ως διοικήτρια στο νοσοκομείο λιβαδειάς με προσόν ότι ήταν υπεύθυνη των ηλεκτρονικών υπηρεσιών κέντρου υγείας μήλου και εθελόντρια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τόσα χρόνια δεν υπήρχε και δεν λειτουργούσε Κέντρο Υγείας στο νησί με τόσους Διευθυντές;Μάλιστα ένας από τους Διευθυντές και Κ.Υ Μήλου γυναίκα Οδοντίατρος διορίστηκε Διοικήτρια του Νοσοκομείου της Θήβαςμε προσόντα ότι ήταν προισταμένη των Ηλεκτρονικώνν Υπολογιστών του ΚΥ Μήλου;...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Δήμαρχε! Χρειάζεται να έχεις κότσια για να αποχωρήσεις! Όταν μάλιστα ενεδρεύει ο έτερος υπουργός, ο πολύς Πολάκης, που μπορεί να σε χώσει 3 μέτρα κάτω απ' το χώμα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνθούν τώρα τελευταία, ιδίως στο διαδίκτυο, άρθρα και σχόλια που στη λογική της «αντιμνημονιακής» καταγγελίας, πετάνε στη ρεμίζα του δημόσιου οίκτου, συγγενείς, φίλους, παλιούς συμμαθητές, γείτονες, συμμαθητάκια των παιδιών τους και πάει λέγοντας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο στόρι έχει πλέον κλισαριστεί.
Ξεκινάει με μια τυχαία συνάντηση π.χ στο ταμείο του σούπερ μάρκετ ή στην στάση του λεωφορείου κλπ.Το θύμα: Ο «Τάκης», ο παλιός συμμαθητής, ο ξάδερφος απ’ το χωριό, το παιδί της φίλης μου, ένας παλιός γείτονας οικοδόμος ή ο άνεργος μπατζανάκης, ρακένδυτος συνήθως και αξύριστος.
Το περιστατικό: «Δεν είχε 50 λεπτά για το εισιτήριο του» ή «του έλειπε ένα ευρώ στο ταμείο» και άλλα παρόμοια. Βέβαια ο αφηγητής ή η αφηγήτρια σπεύδει να τον βοηθήσει δίνοντας του τα ελλείποντα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις του αφήνει και πουρμπουάρ! Κι αυτός με βουβό κλάμα την ευγνωμονεί και εξατμίζεται στον χωροχρόνο!
Μετά αρχίζει ο δακρύβρεκτος σπαραγμός κατά της γαμημένης κρίσης και των μνημονίων, που σπέρνει δυστυχία στους «Τάκηδες» και «τον λαό». Κάπου εδώ μπαίνουν τα ηθικοπλαστικά, ανάλογα με την ιδεολογία που κουβαλά ο καθένας.
Η «συμπόνια στον συνάνθρωπο», η «μη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο», η «κακούργα εξουσία», το «κράτος νταβατζής», ο «λαός που δεν ξυπνάει», ο Μαρξ, ο Έγκελς, ο Αριστοτέλης, κλπ, κλπ. Ολόκληροι δικανικοί λόγοι συμπαράστασης στον «Τάκη».
Σίγουρα το έχετε ζήσει, είτε σαν αναγνώστες είτε σαν αφηγητές. Ίσως έχετε δακρύσει κιόλας.
Αυτό που δεν έχετε αντιληφθεί είναι ότι μέσα από αυτήν την αφήγηση αναδύονται οι πιο σκοτεινές παθογένειες της μεταπολιτευτικής κουλτούρας, που δε λέει να σπάσει και να ψοφήσει η καριόλα!
Μέσα από τις σπαραξικάρδιες αράδες για τον Τάκη, κραυγάζουμε με όλο το μικροαστικό είναι μας, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΤΑΚΗ, θέλοντας εναγώνια να κρύψουμε τον τρόμο μας, πνίγοντας την συνειδητοποίηση, ότι εμείς είμαστε ο Τάκης!
Δεν είναι τα 50 λεπτά η το ένα ευρώ, δεν είναι ο Έλληνας ή ο μετανάστης, δεν είναι ο κάθε αόριστος καημένος "άλλος". Είμαστε εμείς οι ίδιοι αυτό που προβάλουμε στους άλλους.
Και απλά έχουμε χάσει εδώ και δεκαετίες την καθαρότητα της ματιάς, του λόγου και της αυτόσυνειδητοποίησης. Δεν θέλουμε να δούμε αυτό που πραγματικά είμαστε ως άνθρωποι και ως ενιαία συλλογικότητα.
Και οικτίρουμε τον κάθε Τάκη περιχαρακώνοντας το μάταιο είναι μας, σε μια επίπλαστη θαλπωρή, γιατί δεν μας λείπουν τα πενήντα λεπτά!
Και δίνουμε στους επικυρίαρχους χρόνο να μας κομματιάσουν και να μας πετάξουν έναν έναν στην μηχανή του κιμά, στα κρεματόρια του ευρονταχάου, στη λήθη της λουμπενοποίησης.
Δεν κατανοούμε ότι έχουμε κοινή μοίρα.
Δεν κραυγάζουμε που είμαστε ένας λαός σε κατ’ οίκον κράτηση. (Βενζίνες, διόδια, μετακίνηση, πού να σου περισσέψουν όταν έχεις να πληρώσεις, νοίκι, ΔΕΗ, νερό, λογαριασμούς τηλεφώνων, εφορία, φάρμακα, διατροφή, τις βασικές σου ανάγκες δηλαδή). Κι όπου κάτσεις θα πληρώσεις τουλάχιστον όσα βγάζεις δουλεύοντας για δυο ώρες στη δουλειά σου, για ένα καφέ. (Αν είσαι από τους «προνομιούχους» που ακόμα έχουν δουλειά).
Κοντά στα δυο εκατομμύρια άνεργοι!
Και αντί να κοιτάξουμε στα μάτια τον «Τάκη» και όλους τους «Τάκηδες» και μαζί να βάλουμε φωτιά στην γαμημένη κομαντατούρ του Κοινοβουλίου και τους δοσίλογους ενοίκους του, ανταλλάσσουμε πενήντα λεπτά για το εισιτήριο, το καρβέλι ή το μπακάλικο, για να ποστάρουμε μετά τον οίκτο μας και την θεωρία μας περί κρίσης.
Πόσο ακόμα φαντάζεστε ότι η αφέλεια, ο φόβος και η μοιρολατρία θα σας κρατούν καθηλωμένους στο λαγούμι που έχουν χώσει το κεφάλι;
Πότε θα καταλάβουμε ότι ο λαός μας, όλοι εμείς είμαστε ο «Τάκης».
Πότε αυτός ο λαός, ενιαία, αλληλέγγυα, χωρίς επίπλαστες διαφοροποιήσεις, θα σταθεί μπροστά στην κατοχική κομαντατούρ και θα ομολογήσει με παρρησία:
"Είμαι ο «Τάκης» και σας γαμώ τα υπουργεία!"
Γιάννης Αθανασιάδης