Η ευκαρία του Brexit: εμείς και η Ευρώπη από την αρχή

Από τον Παντελή Οικονόμου.  Αξιοσημείωτο : στο δημοψήφισμα, οι Βρετανοί επέλεξαν να απορρίψουν το ειδικό καθεστώς στο πλαίσιο της Ευρωπα...

Από τον Παντελή Οικονόμου. 

Αξιοσημείωτο : στο δημοψήφισμα, οι Βρετανοί επέλεξαν να απορρίψουν το ειδικό καθεστώς στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είχαν πετύχει μετά από διαπραγματεύσεις! Πήραν μια απόφαση με οικονομικό κόστος για τους ίδιους (κατά πάσα βεβαιότητα), προκειμένου να διατηρήσουν το δικαίωμα να αποφασίζουν για τη μοίρα τους. Ανεξαρτήτως της «ορθότητας» της απόφασής τους, επιβεβαίωσαν το πνεύμα ανεξαρτησίας που τους διέπει και την προθυμία να καταβάλλουν το κόστος του. Χωρίς να επηρεαστούν από το κατεστημένο τους (από αγορές μέχρι εταιρίες στοιχημάτων). Αυτόν ακριβώς το χαρακτήρα και τη μαχητικότητα δεν θαυμάζαμε πάντα σε όλες τις εκδηλώσεις της καθημερινής τους ζωής και τις παραδόσεις τους; Και δεν είναι αυτή η σημαντικότερη εισφορά του βρετανικού λαού στον ευρωπαϊκό πολιτισμό με την οποία έχει καταχωρηθεί ως αναπόσπαστο μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας ;

Το ερώτημα είναι αν μπορεί η Ευρώπη να δει το Brexit ως ευκαιρία για μια ΝΕΑ ΕΚΚΙΝΗΣΗ; Και η απάντηση είναι ΝΑΙ…

- αν οι ηγεσίες της σεβαστούν τη κυρίαρχη απόφαση του βρετανικού λαού

- αν η γραφειοκρατία της αποβάλλει τη διάθεση της για αντίποινα

- αν το κατεστημένο της δεν επιχειρήσει την ανατροπή του αποτελέσματος από τη «πίσω πόρτα»

- αν, από κοινού πια, επιχειρήσουμε τη γεφύρωση των δημοκρατιών των κρατών μελών με την ευρωπαϊκή δημοκρατία που απομένει να εγκαθιδρυθεί

- αν, τέλος, συμφωνήσουμε να επαναλάβουμε τον «οδικό χάρτη Μεσίνα-Ρώμη» (στις σημερινές συνθήκες) για να εγκαθιδρύσουμε αυτή την ευρωπαϊκή δημοκρατία…

τότε, ΝΑΙ, όλοι εμείς, η Ευρώπη, μπορούμε να ξαναβάλουμε τα πράγματα σε κίνηση προς τον επιθυμητό προορισμό: οι 27 και η Βρετανία να οδηγηθούμε σε μια νέα συνθήκη με την οποία το Συμβούλιο, η Επιτροπή, το Κοινοβούλιο, το Δικαστήριο και η Κεντρική Τράπεζα, σχεδιασμένα σε εντελώς νέα, δημοκρατική και λειτουργική βάση, θα αποτελέσουν θεσμούς στήριξης των λαών της ένωσης. Της ασφάλειας, της ευημερίας και της ειρηνικής τους συνύπαρξης. ΝΑΙ, αυτή η Ευρώπη αξίζει το κόπο!

Ασφαλώς και εν τω μεταξύ, η πολιτική διαπάλη στους κόλπους της ένωσης θα συνεχίζεται. Με σκοπό την βελτίωση των συνθηκών της ζωής για τον κάθε πολίτη, αλλά και την αντιμετώπιση προβλημάτων οικουμενικού ενδιαφέροντος που διαιωνίζονται. Ο πλούτος που λιμνάζει σε λογαριασμούς υπεράκτιων εταιριών αντί να επενδύεται, η «επανίδρυση» του Ο.Η.Ε. και η κλιματική αλλαγή, βασικά ανάμεσά τους.

Σ αυτή την ΝΕΑ ΕΚΚΙΝΗΣΗ, εναλλακτική πορεία θα ήταν το Eurexit: η έξοδος των ευρωπαϊκών λαών, ενός προς έναν μετά τους Βρετανούς, από την Ένωση. Αυτό θέλουμε;