Dimitris Liberopoulos κι΄ αν δεν φτάσω στην ΙΘΑΚΗ το ΤΑΞΙΔΙ ευφραίνει τη καρδιά μου --------------------------------------------- Ξαναζώ ...
Dimitris Liberopoulos
κι΄ αν δεν φτάσω στην ΙΘΑΚΗ
το ΤΑΞΙΔΙ ευφραίνει τη καρδιά μου
---------------------------------------------
Ξαναζώ ημέρες δημοσιογραφίας και νύχτες αγρυπνίας... Κάποτε ήμουν ρεπόρτερ και κυνηγούσα λαγούς, Τώρα από κινητά τηλέφωνα και ακίνητα μηνύματα στο F/B, ζητάνε από ένα γέρικο λαγωνικό να γαυγίσει... γαβ, γαβ... Και καλοί φίλοι θυμώνουν, γιατί είπες στον τάδε για την Αθηνά κι΄ όχι σε μένα... Και με ρωτούν ( άλλοι σοβαρά, άλλοι ειρωνικά ) είναι αλήθεια ότι έστειλες ερωτήσεις στον Πούτιν ?
Ναι, έστειλα, αλλά δεν νομίζω ότι θα καταδεχτεί να μου απαντήσει... Κι΄ όμως... ξαναζώ ημέρες και νύχτες έντασης και προσμονής, όπως τότε που δεκάδες δημοσιογράφοι και φωτογράφοι από όλο τον κόσμο, κυνηγούσαν το μεγάλο πρωτοσέλιδο θέμα... Κι΄ εγώ με την επιμονή, την υπομονή και την αντοχή μου, πέτυχα το ακατόρθωτο.
Και τώρα, με καραβοτσακισμένο σκαρί, προσπαθώ να φτάσω στην Ιθάκη... αλλά κι΄ αν δεν φτάσω, το ΤΑΞΙΔΙ ευφραίνει τη καρδιά μου.
Μόλις έλαβα από νεότερη συνάδελφο αυτή τη φωτογραφία ( δεν την έχω στο αρχείο μου ) που θα δημοσιεύσει αύριο σε εφημερίδα με ότι λέγαμε σήμερα στο τηλέφωνο. Να την βάλω, με ρωτάει. Βάλτη.
κι΄ αν δεν φτάσω στην ΙΘΑΚΗ
το ΤΑΞΙΔΙ ευφραίνει τη καρδιά μου
---------------------------------------------
Ξαναζώ ημέρες δημοσιογραφίας και νύχτες αγρυπνίας... Κάποτε ήμουν ρεπόρτερ και κυνηγούσα λαγούς, Τώρα από κινητά τηλέφωνα και ακίνητα μηνύματα στο F/B, ζητάνε από ένα γέρικο λαγωνικό να γαυγίσει... γαβ, γαβ... Και καλοί φίλοι θυμώνουν, γιατί είπες στον τάδε για την Αθηνά κι΄ όχι σε μένα... Και με ρωτούν ( άλλοι σοβαρά, άλλοι ειρωνικά ) είναι αλήθεια ότι έστειλες ερωτήσεις στον Πούτιν ?
Ναι, έστειλα, αλλά δεν νομίζω ότι θα καταδεχτεί να μου απαντήσει... Κι΄ όμως... ξαναζώ ημέρες και νύχτες έντασης και προσμονής, όπως τότε που δεκάδες δημοσιογράφοι και φωτογράφοι από όλο τον κόσμο, κυνηγούσαν το μεγάλο πρωτοσέλιδο θέμα... Κι΄ εγώ με την επιμονή, την υπομονή και την αντοχή μου, πέτυχα το ακατόρθωτο.
Και τώρα, με καραβοτσακισμένο σκαρί, προσπαθώ να φτάσω στην Ιθάκη... αλλά κι΄ αν δεν φτάσω, το ΤΑΞΙΔΙ ευφραίνει τη καρδιά μου.
Μόλις έλαβα από νεότερη συνάδελφο αυτή τη φωτογραφία ( δεν την έχω στο αρχείο μου ) που θα δημοσιεύσει αύριο σε εφημερίδα με ότι λέγαμε σήμερα στο τηλέφωνο. Να την βάλω, με ρωτάει. Βάλτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση