Η ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ που κρύβει το κτίριο ΚΕΡΑΝΗ...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος.  Παρακολουθώ κι εγώ την ιστορία με το κτήριο του Κεράνη και τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ της ηγεσίας ...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος. 


Παρακολουθώ κι εγώ την ιστορία με το κτήριο του Κεράνη και τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ της ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών και των εργαζομένων του υπουργείου για το θέμα της μετακίνησής τους εκεί.
Κάθε πλευρά έχει τα επιχειρήματά της που είναι γνωστά. Εγώ προτιμώ σήμερα να σας παρουσιάσω κάποιες ενδιαφέρουσες πτυχές του θέματος που δεν είναι και τόσο γνωστές.

Κατ’ αρχάς το κτήριο αυτό ανήκε στο ελληνικό δημόσιο το οποίο το αγόρασε και αργότερα το πούλησε. Από μόνη της αυτή η ιστορία είναι ένα ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ που όλοι το ...ξεχνούν!

Το κτήριο ανήκε στην καπνοβιοιμηχανία της ομώνυμης οικογένειας που μεγαλούργησε πριν από πολλές οικογένειας. Οι κληρονόμοι του Καρέλια όμως δεν τα πήγαν καλά και προσπάθησαν να διασωθούν μπλέκοντας στα χρηματιστηριακά παίγνια της εποχής Σημίτη. Η μετοχή της «Κεράνης» που ήταν ένα από τα πιο γνωστα σαπόχαρτα, διακρίθηκε στο ριφιφί του Χρηματιστηρίου και -προσέξτε τώρα- ποιον είχαν τοποθετήσει επικεφαλής της εταιρίας «ΚΕΡΑΝΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ Α.Ε» την κρίσιμη περίοδο; Τον Κώστα Ροκόφυλλο, γιο του Χρήστου Ροκόφυλλου που υπήρξε από τους πιο στενούς συνεργάτες και υπουργούς (ακόμη και στο άμεσα σχετιζόμενο τότε υπουργείο Βιομηχανίας) στις κυβερνήσεις του Σημίτη.

Ο Κ. Ροκόφυλλος τοποθετήθηκε επικεφαλής για να ...τακτοποιηθούν διάφορα θέματα. Εκεί γύρω στο 1998 λοιπόν τo κτίριο αυτό αγοράστηκε από το ελληνικό δημόσιο το 1988, έναντι του ποσού των 35 εκατ. ευρώ, χωρίς όμως όπως αποδείχθηκε να το χρειάζεται. Απλώς – για να πούμε την πιο επιεική εκδοχή- η αγορά έγινε για να διευκολυνθεί η «αναδιάρθρωση» της «Κεράνης». Επίσης άλλα 35 με 40 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν την ίδια περίοδο για την ανακατασκευή του. Αυτές ήταν δουλειές...

Κι αφού όλα είχαν ...δρομολοηγηθεί (προς την καταστροφή φυσικά), λίγο αργότερα, στις αρχές τυο 2001, ο υιός Ροκόφυλλος την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια. Η ειρωνεία είναι ότι τότε είχε βγει και μια εμγάλη πανηγυρική ανακοίνωση που έλεγε τα εξής καταπληκτικά: «Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου ΚΕΡΑΝΗΣ κ. Κωσταντής Ροκόφυλλος, έχοντας ολοκληρώσει μια μακρά και επιτυχημένη θητεία στις εταιρίες του Ομίλου, αποφάσισε χθές (18.01.2001) να υποβάλει την παραίτησή του. Το Δ.Σ. της μητρικής εταιρίας ΚΕΡΑΝΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ Α.Ε., που συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση σήμερα (19.1.2001), εξέφρασε τη λύπη του για τη διακοπή της συνεργασίας με τον κ. Ροκόφυλλο, τον οποίο ευχαρίστησε για την προσφορά των υπηρεσιών του σε όλους τους τομείς δράσης του Ομίλου ΚΕΡΑΝΗΣ. Στον κ. Ροκόφυλλο προτάθηκε να παραμείνει ως ειδικός σύμβουλος διοίκησης στην Καπνοβιομηχανία ΚΕΡΑΝΗΣ, ο οποίος και αποδέχθηκε. Το Δ.Σ. αποφάσισε να συνεχιστεί η οργανωτική αναδιάρθρωση των εταιριών του Ομίλου, ο οποίος έχει περάσει κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2000 σε στάδιο κερδοφορίας. Ο Όμιλος ΚΕΡΑΝΗΣ, όπως ήδη είναι γνωστό, έχει προχωρήσει σε διαδοχικές αυξήσεις του μετοχικού του κεφαλαίου, με άρτια οργάνωση της μητρικής εταιρίας και των θυγατρικών της, με θεαματική αύξηση των εξαγωγών και με αγορά του νέου εργοστασιακού της συγκροτήματος στη Χαλκίδα για την επικείμενη εγκατάστασή του εκεί, η δε συμβολή του κ. Ροκόφυλλου στα πιο πάνω υπήρξε πολύτιμη. Τέλος, το Δ.Σ. εξέλεξε ως νέο Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της μητρικής εταιρίας τον κ. Arthur Frey, διδάκτορα νομικής και οικονομικών, με εξειδίκευση και μακρά εμπειρία, μεταξύ άλλων και στο real estate.»

Ποια ήταν η συνέχεια; Μερικά χρόνια αργότερα, η Κεράνης χρεοκόπησε οριστικά και οι εργαζόμενοι έμειναν απλήρωτοι!

Το κτίριο, που αγοράστηκε για να μείνει αναξιοποίητο, εντάχθηκε το 2013 σε χαρτοφυλάκιο των 28 ακινήτων του ΤΑΙΠΕΔ που άρχισαν να ξεπουλιούνται με ένα δεύτερο σκάνδαλο. Δηλαδή με τη μέθοδο πώλησης και επανεκμίσθωσης από το ελληνικό δημόσιο το λεγόμενο sale & lease back. Με άλλα λόγια, το δημόσιο το πούλησε και στη συνέχεια τα ... ξανανοίκιασε πληρώνοντας κι άλλα λεφτά. Το εν λόγω κτίριο πήγε, με ένα τίμημα που από πολλούς θεωρήθηκε χαμηλό, στην εταιρεία ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΝΓΑΙΑ ΑΕΕΑΠ θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας, που ελέγχεται κατά 66% από τον ολλανδο -ισραηλινό επενδυτικό όμιλο invel real estate Netherlands. Κι έτσι τα τελευταία σχεδόν τρία χρόνια, το δημόσιο πληρώνει γύρω στα τρια εκατομμύρια ευρώ το χρόνο σε ενοίκια χωρίς  να ξέρει τι να το κάνει. Τουλάχιστον, αν το είχε κρατήσει από την αρχή στην κυριότητά του δεν θα  είχε αυτές τις πρόσθετες επιβαρύνσεις...

Αλλά, είπαμε, από την αρχή η ιστορία αυτού του κτιρίου είναι ένα σκάνδαλο.

Αυτά προς το παρόν, διότι η ιστορία δεν σταματά εδώ...