του Αρχιμανδρίτου Σεραφείμ Δημητρίου Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος την Πεντηκοστή αντιστρέφει το αποτέλεσμα του πύργου της Βαβέλ. Έτσι ...
Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος την Πεντηκοστή αντιστρέφει το αποτέλεσμα του πύργου της Βαβέλ. Έτσι ψάλλουμε στο κοντάκιο της εορτής της Πεντηκοστής, «Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος·ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καὶ συμφώνως δοξάζομεν τὸ πανάγιον Πνεῦμα.» γράφει ο Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware στο βιβλίο του, Ὁ Ὀρθόδοξος Δρόμος.
Την Πεντηκοστή του 2016, η οποία εορτάζεται πανορθοδόξως την ίδια ημέρα, προγραμματίζεται να συλλειτουργήσουν οι προκαθήμενοι των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών Πατριάρχες, Μητροπολίτες και Αρχιεπίσκοποι και εκπροσώπου της προκαθημένης της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο πρόεδρος Αυτής Αρχιεπίσκοπος. Όμως την αυτή ημέρα οι 8 εκκλησίες θα τιμούν τον Απόστολο Ιούδα και τον Όσιο Παϊσιο τον Μέγα και οι 6 προκαθήμενοι θα εορτάζουν την μνήμη των Μάρτυρος Γελασίου και Οσίου Ιλαρίωνος του νέου, ηγουμένου της Μονής Δαλμάτων. Παρά ταύτα το θέμα του ημερολογίου, δεν θα συζητηθεί στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο.
Ακόμα και αν την ονειρευτήκαμε να συνέρχεται στην Αγία Ειρήνη Κωνσταντινουπόλεως στον τόπο που το πάλαι ποτέ συνήλθον Πατέρες Άγιοι, ελπίζοντας στην μεταξύ των Εκκλησιών ειρήνη, θα την χαρούμε στην Μονή Γωνιάς με την κρυφή ελπίδα ότι η Οδηγήτρια «Εις ενότητα πάντας εκάλεσε».
Λίγες μέρες όμως πριν την Πεντηκοστή και αφού ακόμα ηχούν στα ώτα μας τα λόγια του Εμμανουήλ από του Ευαγγελίου της διαθήκης «ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστιν καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ αὐτοὶ ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου οὓς δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς. (Ιωάννου ιζ΄ 9-11) διαβάζουμε την ανακοίνωση της Εκκλησίας της Σερβίας που μας προμηνύει ακοινωνησίες.
Μετά την ολοκλήρωση της τακτικής Συνόδου της Ιεραρχίας στις 26 Μαΐου 2016 και αφού μελέτησε τα θέματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ασχολήθηκε με τις σχέσεις της Εκκλησίας της Σερβίας με άλλες αυτοκέφαλες εκκλησίες καταγράφοντας τις καλές σχέσεις με όλες, εκτός την γείτονα Εκκλησία της Ρουμανίας. Μας πληροφορεί λοιπόν πως είναι ανεξήγητη η κίνηση από πολλά χρόνια της Εκκλησίας της Ρουμανίας να εισέρχεται στα εδάφη της Ανατολικής Σερβίας, στις περιοχές Κράγινα του Τιμόκ και Μπανάτ και με Ρουμάνους κληρικούς να ασκεί λειτουργική και ποιμαντική εισπήδηση. Μάλιστα η χειροτονία και Επισκόπου για τις πόλεις Νεγκότιν και Μπορ με την κατά την επίσημη Ιστοσελίδα της Ρουμανικής Επισκοπής ονομασία, Ντάτσια Φελίξ και επίσκοπο τον Δανιήλ (Episcopia Dacia Felix (Serbia)) είναι πρόκληση για τους τρείς Σέρβους Επισκόπους, Μπρανιτσέβου Ἰγνάτιο, Βανάτου Νικάνωρα και Τιμοκίου Ιλαρίωνα, οι οποίοι και ποιμαίνουν την περιοχή που εγκαταστάθηκε ο προσφάτως (1/4/2016) ανυψωθείς και σε Αρχιεπίσκοπο Δανιήλ.
Και η ανακοίνωση της Σερβικής Εκκλησίας καταλήγει με ότι μετά τις πολλές και ατελέσφορες προσπάθειες επικοινωνίας με την Ρουμανική Εκκλησία, αποφάσισε για τελευταία φορά, με χριστιανική αγάπη και ευθύνη να προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα και να θέσει το θέμα ενώπιον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, απειλώντας διακοπή Λειτουργικής Κοινωνίας με την Εκκλησία της Ρουμανίας. Μάλιστα η Αρχιεπισκοπή του Πεκίου, διαμαρτύρεται γιατί ενώ ποτέ δεν πλήρωσε την παλαιά Σερβική επισκοπή Τιμισοάρας, που υπήρχε υπό αυτήν πριν την αυτοκεφαλία της Ρουμανικής Εκκλησίας και έθεσε τις εντός Ρουμανίας Σερβόφωνες κοινότητες υπό το ωμοφόριο των τοπικών Ρουμάνων Επισκόπων, οι Ρουμάνοι ίδρυσαν ενορία μέχρι και στο Βελιγράδι.
Η Ευρώπη, την εξαρχία της οποίας φέρει στον τίτλο του ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, έγινε τόπος εγκαθιδρύσεως επισκόπων και από τις Εκκλησίες της Ανατολικής Ευρώπης, δηλαδή Σερβίας, Βουλγαρίας και Γεωργίας, δίπλα στους υπό την Μόσχα Ρώσσους Επισκόπους, τους έως το 2006 σχισματικούς και πάτρωνες των παλαιοημερολογιτών της Ελλάδος, εκ της Ρωσικής Εκκλησίας εκτός Ρωσίας ομοίους, αλλά και τους υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο Ρωσικής Παραδόσεως. Το θέμα της Διασποράς κουκουλώθηκε με τις λεγόμενες Επισκοπικές Συνελεύσεις και αφαιρέθηκε από τα θέματα της Αγίας και Μεγάλης.
Και ενώ στα Δυτικά της γηραιάς θυγατρός του Διός, ουδέποτε η ανατολή τόλμησε να εκλέξει Πατριάρχη της Δύσεως στην θέση του εν ακοινωνησία από το 1009 Επισκόπου Ρώμης, όταν ο Σέργιος Β΄ της Νέας Ρώμης διέγραψε από τα δίπτυχα τον Σέργιο Δ΄ της Πρεσβυτέρας Ρώμης, οι Δυτικοί εξαπέστειλαν Πατριάρχες και στα Ορθόδοξα αλλά και στα Μονοφυσιτικά Πατριαρχεία της Ανατολής. Και ότι και αν λένε οι σύγχρονοι «ομολογητές», οι Ανατολικοί έθεσαν Επισκόπους εις την Δύση μόλις τον 20ο αιώνα μάλιστα χωρίς ποτέ να συμπίπτουν οι τίτλοι τους, με τους τοπικούς Παπικούς Επισκόπους. Και είναι ο Γαλλίας και όχι ο Παρισίων και ο Θυατείρων και όχι ο Καναταουρίας.
Αλλά και στα Βορειοανατολικά της Ευρώπης από της Εσθονίας έως την Αμπχαζίας οι έριδες των διεκδικητών των εκκλησιαστικών επαρχειών, δεν απέχουν πολύ από το να δημιουργήσουν περισσότερους νεκρούς, από όσους θρηνεί η Ουκρανία, με 4 σχήματα Ορθοδόξων Εκκλησιών, το ένα μάλιστα υπό τον Κιέβου Σεραφείμ, Ελληνικής κατασκευής, δίπλα στους λεγομένους και Ελληνορύθμους Ουκρανούς τους επιγόνους του Μπρέστ. Και ενώ ο «Πατριάρχης Κιέβου» Φιλάρετος δεν μάθαμε αν ήθελε να πάει στην Κρήτη, όπως επιθυμούσε ο Ρώμης Φραγκίσκος, οι Σκοπιανοί γείτονες μας αναρωτιούνται ποιος θα εκπροσωπήσει την αυτοαποκολούμενη Εκκλησία τους. Μα φυσικά θα είναι εκεί ο Αχρίδος Ιωάννης, χειροτονία δικιά τους, των σχισματικών των Σκοπίων που αναγνωρίστηκε χωρίς άλλο από την Σερβική Εκκλησία, και τελικά κατάφεραν διώκοντας τον και τον ηρωοποίησαν. Από την Ελλάδα μας θα εκπροσωπηθούν οι 4 από τις 5 εκκλησιαστικές διοικήσεις της, Αυτοκέφαλη Εκκλησία, Νέες Χώρες, Κρήτη, Άγιον Όρος, Δεν περιελήφθη επίσκοπος εκ Δωδεκανήσων. Κοντά η Εκκλησία των χωρών Τσεχίας και Σλοβακίας η οποία δόξα τον Θεό ξεπέρασε τον σκόπελο του διχασμού της.
Από το πεδίο της μάχης δεν απεχώρησαν ακόμα τα Πρεσβυγενή Πατριαρχία της Αραβίας, και αυτό μας δημιουργεί αγωνία. Αντιόχεια και Ιεροσόλυμα δεν βρήκαν σημείο επαφής και ας έχουν και τα δύο, στον τίτλο τους την Αραβία και Μητροπολίτες Βόστρων. Η Μήτηρ των Εκκλησιών με την κακόηχη τιτλοδοσία, δεν κάνει το του ιδρυτή της έργο, ώστε φιλανθρώπως να δεχθεί την προαγωγή σε Μητροπολίτη Πέτρας για παράδειγμα, του εν Κατάρ εξάρχου της. Αφού η Πετραία Αραβία, είναι στα σημερινά της όρια, ας τον ονόμαζε έτσι μήπως και πάψει ο πετροπόλεμος.
Οι Αλεξανδρινοί ικανοποιημένοι με την παράδοση της βαρβαρικής πάσης Αφρικής, από Βαρθολομαίου του Α΄ εις Πέτρον τον Ζ΄, μπορούν να αναλαμβάνουν έργα ομονοίας, με την συμμετοχή του αρχαιοτάτου θρόνου της Κύπρου που διεκδικεί την 5η θέση στα Δίπτυχα, τα οποία δεν θα συζητηθούν στην Αγία και Μεγάλη, αφού την θέση κατέχουν οι Ρώσοι και δίνουν την επόμενη στους Γεωργιανούς, περιλαμβάνοντας και τον Ουσινκτώνος Τύχωνα μαζί με τον Τόκυο Δανιήλ στις τελευταίες θέσεις των.
Τώρα αν θα εκπροσωπηθούν οι παλαιοημερολογίτες της Ελλάδος δεν είναι γνωστό, αν και φημολογείται ότι επίσκοπος που ανακοινώθηκε ήδη η συμμετοχή του έχει την πρώτη χειροτονία του εξ αυτών. Ακόμα δεν κοινολογήθηκε αν θα συμμετέχουν ο Αρχιεπίσκοπος του Ποταμού Ιανουαρίου Χρυσόστομος και ο Επίσκοπος Υφάλου Αμβρόσιος και εκείνοι εκ Παλαιοημερολογιτών μη αναχειροτονηθέντες εκ της σημερινής Κανονικής Εκκλησίας τους. Λογικά η απόφαση της Πολωνικής Αυτοκέφαλου Εκκλησίας να επανέλθει στο Ιουλιανό ημερολόγιο από τις 15 Ιουνίου 2014, ενενήντα χρόνια μετά τις 12 Απριλίου 1924, οπότε και υιοθέτησε το νέο Γρηγοριανό ημερολόγιο, δεν μπορεί να συνδεθεί με τις σχέσεις που ανέπτυξε με τους υπό τον «Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Αυξέντιο τον Α΄» χειροτονηθέντες επισκόπους. Σίγουρα όμως οι Συνοδικοί Σύνεδροι, ακόμα και αν δεν συναντήσουν στον δρόμο τους διαμαρτυρομένους παλαιοημερολογίτες και ζηλωτές καλογήρους, τους οποίους θα απομονώσουν οι στην διάθεση της Μητέρας Εκκλησίας κρατικοί Χωροφύλακες, σε κάποιο τοίχο θα διαβάσουν ότι είναι προδότες της Ορθοδοξίας, όπως άκουσε και ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος μόλις επέστρεψε από το Σαμπεζύ τον παρελθόντα Ιανουάριο.
Σπουδάζοντες λοιπόν την διαθήκη και αναζητώντας την κληρονομία, διαβάζουμε την απάντηση στο ερώτημα του εορτάζοντάς την ημέρα της Πεντηκοστής Αποστόλου, όπως το κατέγραψε ο ηγαπημένος του Διδασκάλου Ιωάννης: «Λέγει αὐτῷ Ἰούδας, οὐχ ὁ Ἰσκαριώτης· Κύριε, καὶ τί γέγονεν ὅτι ἡμῖν μέλλεις ἐμφανίζειν σεαυτὸν καὶ οὐχὶ τῷ κόσμῳ; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ἐάν τις ἀγαπᾷ με, τὸν λόγον μου τηρήσει, καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ' αὐτῷ ποιήσομεν. ὁ μὴ ἀγαπῶν με τοὺς λόγους μου οὐ τηρεῖ· καὶ ὁ λόγος ὃν ἀκούετε οὐκ ἔστιν ἐμὸς, ἀλλὰ τοῦ πέμψαντός με πατρός. Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν παρ' ὑμῖν μένων· 26 ὁ δὲ παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν. Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν. μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω»
Με αυτήν την αδειλία ας ευχηθούμε στον εορτάζοντα τα 25 έτη Πατριαρχίας του, Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο τον Α΄, τον Ίμβριο, να τον αξιώσει ο Θεός στην οικογενειακή φωτογραφία της Κρήτης, να μην απουσιάζει κανείς εκ των πρώτων και των συν αυτοίς Επισκόπων, ώστε από κοινού να μαρτυρήσουν ότι τα όσα η κεφαλή της Μιάς Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, ο Μέγας Αρχιερέας, μας διαβεβαίωσε περί του ότι «ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ·» έγιναν και ισχύουν από της Πεντηκοστής νύν και αεί. Και με την μαρτυρία του Παρακλήτου Πνεύματος που τα «πάντα χορηγεί» να διασαλπίσουν στα πέρατα της Οικουμένης ότι η Αρχιερατική προσευχή που απηύθυνε ο Υιός προς τον Πατέρα, «ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς», εισακούσθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση