ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ: Πού το πάει ο κ. Τσίπρας...

Ενας κύκλος κλείνει και ένας άλλος (με άγνωστο, όμως, περιεχόμενο) ανοίγει με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό και το Φο...

Ενας κύκλος κλείνει και ένας άλλος (με άγνωστο, όμως, περιεχόμενο) ανοίγει με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό, και τη διαφαινόμενη συμφωνία με τους εταίρους για την αξιολόγηση.

Καθώς η χώρα βιώνει την πιο μεγάλη περιπέτειά της, η κυβέρνηση πηγαίνει προς την κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή δίχως να αντιμετωπίζει, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, ρωγμές στην πλειοψηφία της. Σε κατάσταση πολιτικής σχιζοφρένειας, οι 153 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ., έστω και με βαριά καρδιά, όπως εξομολογούνταν αρκετοί εξ αυτών τις ημέρες του Πάσχα, θα ψηφίσουν «ναι». Εκτός Βουλής, όμως, τα αφρισμένα κύματα της κοινωνίας απειλούν να ματαιώσουν τα σχέδια επί χάρτου που κάνει το Μέγαρο Μαξίμου και να οδηγήσουν σε επίσπευση τις πολιτικές εξελίξεις. Ακόμη και κυβερνητικά στελέχη αναγνωρίζουν ως υπαρκτό τον κίνδυνο να αποδειχθεί -υπό το ασήκωτο βάρος των νέων μέτρων- μη διαχειρίσιμη η κατάσταση της επόμενης ημέρας με αποτέλεσμα είτε τον σχηματισμό άλλης κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή είτε πρόωρη προσφυγή σε κάλπες.

Ο βαθύτερος -και πιο κυνικός- λόγος, για τον οποίο πάντως οι κυβερνητικοί βουλευτές θα ξεχάσουν ό,τι έλεγαν και θα υπερψηφίσουν, είναι η αγωνία τους μήπως γίνουν πρόωρες εκλογές. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι περισσότεροι θα πρέπει να αποχαιρετήσουν τα βουλευτικά έδρανα πριν συμπληρώσουν καν ένα 18μηνο σε αυτά, δοθέντος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του με πλειοψηφική δύναμη τον Ιανουάριο του 2015. Ο δεύτερος λόγος έχει σχέση με τον ανασχηματισμό που θεωρείται δεδομένος, εφόσον κλείσει η αξιολόγηση και ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Αρκετοί από τους επίδοξους αντάρτες έχουν λάβει υποσχέσεις ότι θα αξιοποιηθούν και γι' αυτό είτε έχουν σιωπήσει είτε αναζητούν επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν τη στάση τους.

Με αυτούς τους τακτικισμούς και τα ποικίλα επικοινωνιακά τρικ, η κυβερνητική ηγεσία πιστεύει ότι θα μπορέσει πολιτικά και κοινοβουλευτικά να αγοράσει χρόνο, που θεωρείται πολύτιμος για να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο του σχεδιασμού της. Με τον ανασχηματισμό ο κ. Τσίπρας θα προσπαθήσει, ανεξάρτητα από τις επιμέρους ισορροπίες των προσώπων, να σηματοδοτήσει τη (σχετικά αμφίπλευρη) διεύρυνση του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ και να ξεπεράσει έστω προσωρινά τα αδιέξοδά του. Προς τα αριστερά, βέβαια, τα περιθώρια είναι περιορισμένα και φαίνεται ότι δεν πηγαίνουν πέραν του Φώτη Κουβέλη. Το μεγάλο άνοιγμα αναμένεται να γίνει προς διάφορες τάσεις πασοκογενών, αλλά πιθανότατα και σε μη κοινοβουλευτικά στελέχη του κεντροδεξιού χώρου.

Η συμφωνία με τους δανειστές φέρνει ταυτόχρονα και την επίσημη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε δύναμη του μνημονιακού τόξου που θα προσπαθήσει να καλύψει την κεντροαριστερή όχθη, αφήνοντας την κεντροδεξιά για τη Ν.Δ. και τον Κ. Μητσοτάκη. Το ενδιαφέρον εν προκειμένω είναι ότι αλλάζει η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στα μικρότερα πια κόμματα του χώρου, κυρίως το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Η συμβολή των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, οι οποίοι τα αποκηρύσσουν διότι πολεμούν τη σημερινή κυβέρνηση, αποτελεί ένα ισχυρό χαρτί για τον κ. Τσίπρα, ώστε να νομιμοποιηθεί στους κόλπους της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Το κυριότερο είναι ότι στο Μέγαρο Μαξίμου διαπιστώνουν πλέον ότι δεν έχουν νόημα οι επιθέσεις φιλίας προς τη Φ. Γεννηματά και τον Στ. Θεοδωράκη, οι οποίοι οξύνουν διαρκώς την αντιπολιτευτική στάση τους και μάλιστα προσωπικά σε βάρος του κ. Τσίπρα.

 Ετσι, το νέο στοιχείο είναι ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στηριζόμενη μόνο στους 153 βουλευτές, όπως είχαν άλλωστε την ευκαιρία να επιβεβαιώσουν αυτές τις ημέρες οι κ. Τσίπρας και Καμμένος, έστω και με διαφορετικό ιδεολογικοπολιτικό προσανατολισμό, που έχει ελάχιστη αν όχι μηδαμινή σχέση με την Αριστερά. Ταυτόχρονα, όμως, όλα δείχνουν ότι ξεκινάει μια περίοδος μεγάλης πόλωσης, στο πλαίσιο της οποίας αναμένεται αναζωπύρωση των συγκρούσεων με τη Ν.Δ. Εκ των πραγμάτων αυτό διευκολύνει και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, ενώ αντιθέτως συμπιέζει έως και οδηγεί σε εξαφάνιση τα ενδιάμεσα. Στόχος της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι να διαμοιραστεί -στην πορεία προς τις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν- η βάση του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, έστω και αν η Ν.Δ. αποσπάσει το μεγαλύτερο τμήμα. Ετσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, το ρεαλιστικό στοίχημα πλέον για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι όχι να διαιωνίσει την παραμονή του στην κυβερνητική εξουσία, αλλά να σταθεροποιηθεί ως μοναδικός εκφραστής της Κεντροαριστεράς. Σε μια τέτοια περίπτωση, ακόμη και αν οδηγηθεί στην αντιπολίτευση, θέλει επομένως να έχει όλο το γήπεδο δικό του.

Το σενάριο της δεξιάς παρένθεσης
Το εφεδρικό σενάριο για ταχεία προσφυγή σε κάλπες, με φόντο το σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης», δεν έχει σταματήσει να αποτελεί αντικείμενο συζητήσεων στα κυβερνητικά ρετιρέ, αλλά, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει προηγουμένως να έχουν εξαντληθεί οι άλλες εναλλακτικές λύσεις. Οπως αποκάλυψε πρώτη η «κυριακάτικη δημοκρατία» προ δύο εβδομάδων, έχουν διατυπωθεί εισηγήσεις προς το Μαξίμου να προχωρήσει η κυβέρνηση σε εκλογές με δική της πρωτοβουλία, έστω και αν οι πιθανότητες είναι σε βάρος της. Κατά τους υποστηρικτές αυτής της άποψης, τυχόν κυβέρνηση με κορμό τη Ν.Δ. και πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη θα αποδειχθεί ασταθής και θα οδηγηθεί σύντομα σε φθορά και πτώση.

Ανδρέας Καψαμπέλης

www.dimokratianews.gr