Το μακελειό του στρατοδικείου που αναβιώνει 23 χρόνια μετά

Ανοιχτό παραμένει έως και σήμερα το δικαστικό μέτωπο που αφορά μία απίστευτη τραγωδία - μακελειό που εκτυλίχθηκε πριν από 23 χρόνια σ...

Ανοιχτό παραμένει έως και σήμερα το δικαστικό μέτωπο που αφορά μία απίστευτη τραγωδία - μακελειό που εκτυλίχθηκε πριν από 23 χρόνια στη δικαστική αίθουσα του στρατοδικείου στο Ρουφ, με τη δολοφονία δύο δικηγόρων, τον τραυματισμό του κατηγορούμενου, των δικαστών αλλά και την αυτοκτονία του δολοφόνου - τραγικού πατέρα που είχε χάσει το παιδί του. 

Το βράδυ της 1/4/1993 η είδηση ότι έπεσαν πυροβολισμοί μέσα σε δικαστήριο φάνταζε με πρωταπριλιάτικο ψέμα. Ο πατέρας ενός παιδιού που σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με άλλους 4 συνομήλικούς του από μεθυσμένο υποσμηναγό, όταν είδε να αποφυλακίζεται δύο μήνες μετά την καταδίκη του αποφάσισε να πάρει το νόμο στα χέρια του, και να γίνει ο ίδιος τιμωρός σκορπώντας το θάνατο, φυλάσσοντας την τελευταία σφαίρα για τον εαυτό του. 

Ο Αθανάσιος Ντρούζος σκότωσε μέσα στο Στρατοδικείο του Ρουφ τους δικηγόρους Δημοσθένη Αβράμη και Χρήστο Μπάκα, τραυματίζει πέντε ακόμη στρατιωτικούς δικαστές και ιδιώτες και ύστερα αυτοκτονεί. Στο δικαστήριο γινόταν εκείνη την ώρα η δίκη του υποσμηναγού Δημήτρη Καρούπη, ο οποίος τραυματίστηκε κι αυτός από τα πυρά του ενόπλου- ο οποίος στις 21 Ιουλίου είχε παρασύρει και σκοτώσει με το αυτοκίνητό του στη Χαλκίδα πέντε παιδιά ηλικίας από 16 ως 18 ετών, ανάμεσα στα οποία και το μοναχοπαίδι του δράστη και αυτόχειρος.

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το Έθνος, η ευθύνη του Δημοσίου, λόγω των παραλείψεων και της αδράνειας που επέδειξαν τα αρμόδια όργανα, με συνέπεια να μην αποτραπεί το μακελειό, αναγνωρίστηκε με τελεσίδικη απόφαση του δικαστηρίου και επιδικάστηκαν οι οφειλόμενες χρηματικές ικανοποιήσεις στους συγγενείς των θυμάτων για τον άδικο χαμό των οικείων τους. Στη μία περίπτωση αναγνωρίστηκε υποχρέωση καταβολής 305.208 ευρώ σε 9 πολύ στενούς συγγενείς του θύματος. Ωστόσο το ζήτημα των αποζημιώσεων παρέμεινε σε εκκρεμότητα ε ό,τι αφορά τις αποζημιώσεις που όφειλε να καταβάλει το Δημόσιο στα ανήλικα παιδιά τους ενός από τα θύματα (δικηγόρου και καθηγητή Πανεπιστημίου) υποκαθιστώντας τον στην υποχρέωση για διατροφή τους, που φυσιολογικά θα τους παρείχε, τουλάχιστον έως το τέλος των σπουδών τους, αν δεν είχε κοπεί βίαια το νήμα της ζωής του. το Δημόσιο στην κύρια δίκη προσπάθησε μάταια να αποποιηθεί κάθε ευθύνης με τον ισχυρισμό ότι όλα έγιναν χωρίς καμία παράλειψη των οργάνων του. Το ίδιο προσπάθησε να πετύχει και τώρα, ενώπιον του ΣτΕ, ώστε να περικόψει τα ήδη περιορισμένα ποσά που οφείλονταν στα παιδιά, μολονότι είχε πετύχει να γίνει συμψηφισμός ανάμεσα στη μικρή σύνταξη που έπαιρναν λόγω θανάτου και στην αποζημίωση π διατροφής που δικαιούνταν για περιορισμένο διάστημα, έως την ολοκλήρωση των σπουδών τους. 

Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι η σχετική αντιδικία έχει καθυστερήσει πάρα πολύ και θα συνεχιστεί για πολλά ακόμα χρόνια, αφού μετά την τωρινή αναιρετική απόφαση του ΣτΕ θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο δίκες για ένα θέμα αναδρομικών οφειλών ιδιαίτερα απομακρυσμένων από τη χρονική πραγματικότητα, για αποζημίωση διατροφής εν όψει και σπουδών, ενώ η δικαιούχος κόρη του θύματος είναι ήδη 32 ετών και όταν η υπόθεση καταστεί αμετάκλητη μπορεί και να έχει περάσει τα 40.

Το χρονικό της υπόθεσης

Τα ξημερώματα της Κυριακής 21 Ιουλίου 1991 μία παρέα 7 ατόμων ηλικίας από 15 έως 19 ετών επέστρεφε από διασκέδαση.

Μέλη της παρέας ήταν ο 18χρονος Βίκτωρ Μάϊσης, ο 17χρονος Μιχάλης Μπαξεβανίδης και ο 15χρονος αδελφός του Παναγιώτης, ο εξάδελφός τους Παναγιώτης Κατράκης, ο 16χρονος Κώστας Ντρούζος, ο 19χρονος Αλέξης Σαμψών και ο 18χρονος Βάγιας Κατσός.  

Μετά το ξεφάντωμα στο "NEGRO" η παρέα δεν έβρισκε ταξί, για να επιστρέψει στη Χαλκίδα και όλοι μαζί αποφάσισαν να γυρίσουν με τα πόδια. 

Πράγματι ξεκίνησαν να επιστρέφουν στο δεξιό μέρος του δρόμου. Όμως, 200 μέτρα μετά τη στροφή όπου βρίσκεται η φαρμακοβιομηχανία "GALLENICA" ένα αυτοκίνητο, που οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα ο 32χρονος, τότε, υποσμηναγός της Αεροπορίας Δημήτρης Κουρούπης, με συνοδηγό τον 26χρονο κουνιάδο του Φώτη Σακελλαράκη, με κατεύθυνση προς την Χαλκίδα, «θέρισε» τους 5 από τους 7 νεαρούς. Ο  υποσμηναγός όπως αποδείχθηκε,  οδηγούσε υπό την επήρεια οινοπνεύματος.

Ακαριαία σκοτώθηκαν ο Μάϊσης και οι αδελφοί Μπαξεβάνη. Αργότερα στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου είχαν διακομιστεί ξεψύχησαν ακόμα δύο, οι Κατράκης και Ντρούζος.

Σοβαρά τραυματίστηκε και ο Σακελλαράκης, ενώ σώθηκαν μόνο οι Σαμψών και Κατσός, οι οποίοι περπατούσαν 10 μέτρα πιο μπροστά από την υπόλοιπη παρέα.

Η δεύτερη πράξη του δράματος παίχτηκε στο στρατοδικείο, και συνεχίζεται έως και αυτή τη στιγμή όπως την περιγράψαμε στην αρχή του άρθρου.