Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος. Αν δεν έχεις δει τη ταινία «Er ist wieder da» (Αυτός είναι πάλι εδώ), δες την… δες την ξανά και...
Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος.
Αν δεν έχεις δει τη ταινία «Er ist wieder da» (Αυτός είναι πάλι εδώ), δες την… δες την ξανά και ξανά! Προβληματίσου, φίλε αναγνώστη, πολιτικοποιήσου, όχι με ιδεολογισμούς και αφηρημένες έννοιες, όχι με ρουτίνες και κομματικά στερεότυπα, αλλά με τη σύγχρονη καλλιέργεια το «Εγώ», ενώπιον ενός διαταραγμένου «Εκείνου» και ενός αγοραίου «Υπερεγώ».
Αποτελεί ύψιστη πολιτική πράξη ο καθημερινός αγώνας για ηθική, βιοηθική και βιοοικονομική συγκρότηση του Εγώ, για να αντιμετωπισθεί Αυτός ο άτιμος που δεν πέθανε στην πραγματικότητα ποτέ, αλλά απλώς κρύφτηκε και λούφαξε εντός ενός μεταπολεμικού, υπερβατικού παιδαγωγικώς «Εκείνου» και ενός υποκριτικού «Υπερεγώ», το οποίο κατέληξε να ταυτίζει τη δημοκρατία και τον φιλελευθερισμό με την αγορά και τη κοινωνικότητα με την επιχειρηματικότητα, εξαφανίζοντας τον άνθρωπο και τη φύση. Αυτά περισσεύουν! Αυτά είναι μέσα για την επίτευξη κάποιου ανώτερου, εθνικού και σοσιαλιστικού - δηλαδή εθνικοσοσιαλιστικού - σκοπού! Αυτά είναι προς κατανάλωση!
Όχι… όχι, αυτά είναι ακριβώς ο σκοπός, όλα τα άλλα είναι μέσα! Η αντιστροφή της σχέσης μέσου-σκοπού τροφοδοτεί τον φασίστα που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει μέσα μας. Και Αυτός ο άτιμος, εκμεταλλευόμενος ευγενείς παραστάσεις της πατρίδας και του σοσιαλισμού, μπορεί να εμφανίζεται ταυτόχρονα ως ο μεγαλύτερος κομμουνιστικής και ο αγνότερος φιλελεύθερος πατριώτης… αρκεί ο σκύλος, που προκαλεί, χτυπά και εμπαίζει καθημερινά, να μην δαγκώσει το δάχτυλό του. Τότε θα βγάλει το πιστόλι και θα σκοτώσει τον σκύλο. Του άξιζε του βρωμόσκυλου… άκου να τολμήσει να δαγκώσει ή να απειλήσει με δάγκωμα το χέρι Αυτού! Ποιού; Αυτού, που αγαπά τα σκυλιά, όπως ακριβώς και τους υπάνθρωπους, οι οποίοι ασφαλώς υπάρχουν ως χρήσιμα όντα του Θεού, για να τον υπηρετούν και καθημερινά να βεβαιώνουν με την υποταγή και αφοσίωσή τους τη Δική του ανωτερότητα και να νομιμοποιούν πολιτικώς τη Δική του προνομία και ηγεμονία!
Το Ολοκαύτωμα, ήταν τελικά ένα μεταπολεμικό αφήγημα που έριξε ένα πυκνό πέπλο άγνοιας στην οικουμένη - πολιτικής ασφαλώς υφής - έτσι ώστε να βρει χώρο και να κρυφτεί μέσα μας Αυτός ο άθλιος: κάτω από παντελόνια ή φουστάνια, μουστάκια ή κοτσίδες, γένια και γενειάδες ή ξυρισμένα πρόσωπα, σώματα και κεφάλια! Μέσα σε όλες τις ιδεολογίες, τις θρησκείες, τις ιδιαίτερες κουλτούρες, όλες ανεξαιρέτως τις πολιτικές παρατάξεις, το σύγχρονο μάρκετινγκ και το lifestyle. Τον αγαπισμό και τα «απλά λόγια» με την ισοπεδωτική, άκρως ηγεμονική «zero-sum» λογική, που διαστρέφουν τον έρωτα, την αγάπη, την ίδια τη ζωή, μυθοποιώντας με όρους «ομορφιάς της ισχύος» (: της εξουσίας και της κυριαρχίας) τις ανθρώπινες σχέσεις, την βιόσφαιρα και τη σχέση της πολιτικής με την ηθική.
Αυτός, που ποτέ στην πραγματικότητα δεν έφυγε, είναι εδώ για να αναθαρρήσει από την αδυναμία πολιτικής ολοκλήρωσης της Ευρώπης, με όρους δημοκρατικής και αποκεντρωμένης Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας, και για να διεκδικήσει ξανά ηθική αναγνώριση και πολιτική νομιμοποίηση: την θριαμβευτική του επιστροφή στο μεταδιπολικό, κοινωνικοπολιτικό οικοδόμημα της ενωμένης με όρους αγοράς - και όχι κοινωνίας και οικονομίας - Ευρώπης.
Η πολιτική αποτυχία της ΕΕ να μεταμορφωθεί σε ένα εναλλακτικό πόλο ήπιας, ειρηνικής ηγεμονίας, είναι το αίτιο που διαμορφώνει τον μηχανισμό «ανάστασης» κοινωνικών σχέσεων και ατομικών στάσεων, που μεταφέρουν θρεπτικά συστατικά σε Αυτόν - στο τέρας που βρισκόταν εν υπνώσει μέσα μας. Ήδη, αρκετές χώρες της ΕΕ - μεταξύ αυτών και η Ελλάδα - έχουν εισέλθει για τα καλά στον προθάλαμο, όπου βρίσκεται άνετος και «ωραίος» Αυτός: Έχουν περάσει στον Αντιδραστικό Ριζοσπαστισμό, είτε αντλώντας πολιτική νομιμοποίηση από αριστερά, είτε από δεξιά.
Ο Αντιδραστικός Ριζοσπαστισμός αποσκοπεί κυρίως στη διασκέδαση του φασισμού, δια της φτηνιάρικης σάτιρας και της ξενοφοβικής παραπληροφόρησης. Ειλικρινά, δεν έχω δει τον τελευταίο καιρό «είδηση» που να φορά στους μετανάστες και να μην είναι «μαστορεμένη» στο πλαίσιο του φασιστικού ή νεοναζιστικού σημειολογικού ιδιώματος! Δεν πρόκειται απλώς για ψέματα, είναι η επιτομή της παραπληροφόρησης που αφορά στην λεγομένη «μεγάλη εικόνα» - στην επιστήμη συνεχίζουμε να την αποκαλούμε mental picture - η οποία διαμορφώνεται από την παράσταση της σχέσης «Εμείς – οι Άλλοι», μέσω της οποίας σχηματίζονται και αναθεωρούνται διαρκώς οι ταυτότητες και οι αυτοματισμοί στη κοινωνία.
Καθημερινά εμφανίζονται ως γεγονότα, έντονα παραποιημένα συμβάντα (βιασμοί, επιθέσεις, εξεγέρσεις), τα οποία ακόμη και όταν αργότερα αποδειχθούν είτε «σκηνοθετημένα» ελάσσονος σημασίας περιστατικά ή απλώς κοινές απάτες ή ρατσιστικά μυθεύματα, δεν λαμβάνουν στα ΜΜΕ θέση αποκατάστασης της αρχικά, φασιστικά/ξενοφοβικά αλλοιωμένης «είδησης». Βλέπεις, η πρόκληση φόβου ως προς τον ξένο / τον διαφορετικό κάνει τις «ειδήσεις», πραγματικές ειδήσεις! Φτάσαμε, όπου δεν παράγεται φόβος, σοκ και δέος με έντονο ρατσιστικό, σεξιστικό ή σεξουαλικό υπαινιγμό, ή με καθαρά πορνογραφικό περιεχόμενο να μην υπάρχει είδηση! Αν τα παντρέψεις όλα αυτά κατασκευάζεις την «τέλεια είδηση», ικανή να συνεπάρει ακόμη και Αυτόν!
Θες ένα παράδειγμα; Δες τις φασιστικές βρωμιές που παρουσιάστηκαν σαν είδηση για να δικαιολογηθούν τα πρωτοφανή επεισόδια κατά προσφύγων στο λιμάνι της Χίου, την περασμένη εβδομάδα. Διαβάζω πως δεκατρείς χιώτες δημοσιογράφοι και εικονολήπτες, που κάλυψαν από κοντά την προηγούμενη Πέμπτη αυτά τα επεισόδια, καταγγέλλουν το ευρέως διακινηθέν από τους πιστούς Αυτού, πως δήθεν πρόσφυγας αποπειράθηκε να κατεβάσει την ελληνική σημαία και για αυτό υπήρξε εκδήλωση «υπεραγανάκτησης» εναντίον των προσφύγων από «αγανακτισμένους πολίτες»! «Ουδέποτε πραγματοποιήθηκε μια τέτοια κίνηση [σημειώνουν σε ανακοίνωση για την αποκατάσταση της αλήθειας, αυτοί που έζησαν το συμβάν], ουδέποτε πρόσφυγας προσπάθησε να κατεβάσει την ελληνική σημαία. Οι δημοσιογράφοι που όλες αυτές τις μέρες καταγράφουν τα γεγονότα από κοντά, διαπίστωσαν πράγματι ότι ανέβηκε πρόσφυγας στον ιστό, αλλά – όπως είχε συμβεί και τις προηγούμενες μέρες από άλλους πρόσφυγες – με τον δικό τους τρόπο τίμησαν τις σημαίες, ελληνική και ευρωπαϊκή, ακουμπώντας σε αυτές το μέτωπό τους και φιλώντας τες». Τώρα, αυτό για καλό το λένε; Άκου να φιλούν ξένοι-υπάνθρωποι τη σημαία μας… να την μαγαρίσουν επιδιώκουν!Ούτε Αυτός θα δεχόταν ποτέ τέτοια προσβολή! Ναι, Αυτός, ο οποίος δεν είναι πλέον γραφικός, καλαμπούρι ή ανέκδοτο! Δεν είναι μια ιστορική καρικατούρα, αλλά μια ζώσα, ιστορική φάρσα! Αυτός, ζωσμένος με τις βόμβες τις ξενοφοβικής παραπληροφόρησης θα μας τινάξει ξανά την κοινωνία και την ειρήνη στο αέρα. Και είναι επειδή Εσύ τον κάνεις είδηση σαν να πρόκειται για τη κοινωνική παράσταση μιας φαρσοκωμωδίας, ενώ πρόκειται για την ανάσταση του τέρατος που βρισκόταν σε μεταπολεμική νάρκη μέσα μας: Αυτού που τώρα ξυπνά και βρυχάται για να ορίσει αυτό (: Αυτός ο ίδιος) την μεταμοντέρνα και μετανεωτερική περίοδο της Ευρώπης και ίσως ολόκληρου του κόσμου. Σκότωσε, αναγνώστη μου, αυτό το τέρας που έχουμε όλοι μας μέσα μας και Εσύ δημοσιογράφε, αν διατηρείς κάποια ίχνη συνειδήσεως, πάψε να το ταΐζεις με πολύτιμα για τον φασισμό θρεπτικά συστατικά!
Αν δεν έχεις δει τη ταινία «Er ist wieder da» (Αυτός είναι πάλι εδώ), δες την… δες την ξανά και ξανά! Προβληματίσου, φίλε αναγνώστη, πολιτικοποιήσου, όχι με ιδεολογισμούς και αφηρημένες έννοιες, όχι με ρουτίνες και κομματικά στερεότυπα, αλλά με τη σύγχρονη καλλιέργεια το «Εγώ», ενώπιον ενός διαταραγμένου «Εκείνου» και ενός αγοραίου «Υπερεγώ».
Αποτελεί ύψιστη πολιτική πράξη ο καθημερινός αγώνας για ηθική, βιοηθική και βιοοικονομική συγκρότηση του Εγώ, για να αντιμετωπισθεί Αυτός ο άτιμος που δεν πέθανε στην πραγματικότητα ποτέ, αλλά απλώς κρύφτηκε και λούφαξε εντός ενός μεταπολεμικού, υπερβατικού παιδαγωγικώς «Εκείνου» και ενός υποκριτικού «Υπερεγώ», το οποίο κατέληξε να ταυτίζει τη δημοκρατία και τον φιλελευθερισμό με την αγορά και τη κοινωνικότητα με την επιχειρηματικότητα, εξαφανίζοντας τον άνθρωπο και τη φύση. Αυτά περισσεύουν! Αυτά είναι μέσα για την επίτευξη κάποιου ανώτερου, εθνικού και σοσιαλιστικού - δηλαδή εθνικοσοσιαλιστικού - σκοπού! Αυτά είναι προς κατανάλωση!
Όχι… όχι, αυτά είναι ακριβώς ο σκοπός, όλα τα άλλα είναι μέσα! Η αντιστροφή της σχέσης μέσου-σκοπού τροφοδοτεί τον φασίστα που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει μέσα μας. Και Αυτός ο άτιμος, εκμεταλλευόμενος ευγενείς παραστάσεις της πατρίδας και του σοσιαλισμού, μπορεί να εμφανίζεται ταυτόχρονα ως ο μεγαλύτερος κομμουνιστικής και ο αγνότερος φιλελεύθερος πατριώτης… αρκεί ο σκύλος, που προκαλεί, χτυπά και εμπαίζει καθημερινά, να μην δαγκώσει το δάχτυλό του. Τότε θα βγάλει το πιστόλι και θα σκοτώσει τον σκύλο. Του άξιζε του βρωμόσκυλου… άκου να τολμήσει να δαγκώσει ή να απειλήσει με δάγκωμα το χέρι Αυτού! Ποιού; Αυτού, που αγαπά τα σκυλιά, όπως ακριβώς και τους υπάνθρωπους, οι οποίοι ασφαλώς υπάρχουν ως χρήσιμα όντα του Θεού, για να τον υπηρετούν και καθημερινά να βεβαιώνουν με την υποταγή και αφοσίωσή τους τη Δική του ανωτερότητα και να νομιμοποιούν πολιτικώς τη Δική του προνομία και ηγεμονία!
Το Ολοκαύτωμα, ήταν τελικά ένα μεταπολεμικό αφήγημα που έριξε ένα πυκνό πέπλο άγνοιας στην οικουμένη - πολιτικής ασφαλώς υφής - έτσι ώστε να βρει χώρο και να κρυφτεί μέσα μας Αυτός ο άθλιος: κάτω από παντελόνια ή φουστάνια, μουστάκια ή κοτσίδες, γένια και γενειάδες ή ξυρισμένα πρόσωπα, σώματα και κεφάλια! Μέσα σε όλες τις ιδεολογίες, τις θρησκείες, τις ιδιαίτερες κουλτούρες, όλες ανεξαιρέτως τις πολιτικές παρατάξεις, το σύγχρονο μάρκετινγκ και το lifestyle. Τον αγαπισμό και τα «απλά λόγια» με την ισοπεδωτική, άκρως ηγεμονική «zero-sum» λογική, που διαστρέφουν τον έρωτα, την αγάπη, την ίδια τη ζωή, μυθοποιώντας με όρους «ομορφιάς της ισχύος» (: της εξουσίας και της κυριαρχίας) τις ανθρώπινες σχέσεις, την βιόσφαιρα και τη σχέση της πολιτικής με την ηθική.
Αυτός, που ποτέ στην πραγματικότητα δεν έφυγε, είναι εδώ για να αναθαρρήσει από την αδυναμία πολιτικής ολοκλήρωσης της Ευρώπης, με όρους δημοκρατικής και αποκεντρωμένης Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας, και για να διεκδικήσει ξανά ηθική αναγνώριση και πολιτική νομιμοποίηση: την θριαμβευτική του επιστροφή στο μεταδιπολικό, κοινωνικοπολιτικό οικοδόμημα της ενωμένης με όρους αγοράς - και όχι κοινωνίας και οικονομίας - Ευρώπης.
Η πολιτική αποτυχία της ΕΕ να μεταμορφωθεί σε ένα εναλλακτικό πόλο ήπιας, ειρηνικής ηγεμονίας, είναι το αίτιο που διαμορφώνει τον μηχανισμό «ανάστασης» κοινωνικών σχέσεων και ατομικών στάσεων, που μεταφέρουν θρεπτικά συστατικά σε Αυτόν - στο τέρας που βρισκόταν εν υπνώσει μέσα μας. Ήδη, αρκετές χώρες της ΕΕ - μεταξύ αυτών και η Ελλάδα - έχουν εισέλθει για τα καλά στον προθάλαμο, όπου βρίσκεται άνετος και «ωραίος» Αυτός: Έχουν περάσει στον Αντιδραστικό Ριζοσπαστισμό, είτε αντλώντας πολιτική νομιμοποίηση από αριστερά, είτε από δεξιά.
Ο Αντιδραστικός Ριζοσπαστισμός αποσκοπεί κυρίως στη διασκέδαση του φασισμού, δια της φτηνιάρικης σάτιρας και της ξενοφοβικής παραπληροφόρησης. Ειλικρινά, δεν έχω δει τον τελευταίο καιρό «είδηση» που να φορά στους μετανάστες και να μην είναι «μαστορεμένη» στο πλαίσιο του φασιστικού ή νεοναζιστικού σημειολογικού ιδιώματος! Δεν πρόκειται απλώς για ψέματα, είναι η επιτομή της παραπληροφόρησης που αφορά στην λεγομένη «μεγάλη εικόνα» - στην επιστήμη συνεχίζουμε να την αποκαλούμε mental picture - η οποία διαμορφώνεται από την παράσταση της σχέσης «Εμείς – οι Άλλοι», μέσω της οποίας σχηματίζονται και αναθεωρούνται διαρκώς οι ταυτότητες και οι αυτοματισμοί στη κοινωνία.
Καθημερινά εμφανίζονται ως γεγονότα, έντονα παραποιημένα συμβάντα (βιασμοί, επιθέσεις, εξεγέρσεις), τα οποία ακόμη και όταν αργότερα αποδειχθούν είτε «σκηνοθετημένα» ελάσσονος σημασίας περιστατικά ή απλώς κοινές απάτες ή ρατσιστικά μυθεύματα, δεν λαμβάνουν στα ΜΜΕ θέση αποκατάστασης της αρχικά, φασιστικά/ξενοφοβικά αλλοιωμένης «είδησης». Βλέπεις, η πρόκληση φόβου ως προς τον ξένο / τον διαφορετικό κάνει τις «ειδήσεις», πραγματικές ειδήσεις! Φτάσαμε, όπου δεν παράγεται φόβος, σοκ και δέος με έντονο ρατσιστικό, σεξιστικό ή σεξουαλικό υπαινιγμό, ή με καθαρά πορνογραφικό περιεχόμενο να μην υπάρχει είδηση! Αν τα παντρέψεις όλα αυτά κατασκευάζεις την «τέλεια είδηση», ικανή να συνεπάρει ακόμη και Αυτόν!
Θες ένα παράδειγμα; Δες τις φασιστικές βρωμιές που παρουσιάστηκαν σαν είδηση για να δικαιολογηθούν τα πρωτοφανή επεισόδια κατά προσφύγων στο λιμάνι της Χίου, την περασμένη εβδομάδα. Διαβάζω πως δεκατρείς χιώτες δημοσιογράφοι και εικονολήπτες, που κάλυψαν από κοντά την προηγούμενη Πέμπτη αυτά τα επεισόδια, καταγγέλλουν το ευρέως διακινηθέν από τους πιστούς Αυτού, πως δήθεν πρόσφυγας αποπειράθηκε να κατεβάσει την ελληνική σημαία και για αυτό υπήρξε εκδήλωση «υπεραγανάκτησης» εναντίον των προσφύγων από «αγανακτισμένους πολίτες»! «Ουδέποτε πραγματοποιήθηκε μια τέτοια κίνηση [σημειώνουν σε ανακοίνωση για την αποκατάσταση της αλήθειας, αυτοί που έζησαν το συμβάν], ουδέποτε πρόσφυγας προσπάθησε να κατεβάσει την ελληνική σημαία. Οι δημοσιογράφοι που όλες αυτές τις μέρες καταγράφουν τα γεγονότα από κοντά, διαπίστωσαν πράγματι ότι ανέβηκε πρόσφυγας στον ιστό, αλλά – όπως είχε συμβεί και τις προηγούμενες μέρες από άλλους πρόσφυγες – με τον δικό τους τρόπο τίμησαν τις σημαίες, ελληνική και ευρωπαϊκή, ακουμπώντας σε αυτές το μέτωπό τους και φιλώντας τες». Τώρα, αυτό για καλό το λένε; Άκου να φιλούν ξένοι-υπάνθρωποι τη σημαία μας… να την μαγαρίσουν επιδιώκουν!Ούτε Αυτός θα δεχόταν ποτέ τέτοια προσβολή! Ναι, Αυτός, ο οποίος δεν είναι πλέον γραφικός, καλαμπούρι ή ανέκδοτο! Δεν είναι μια ιστορική καρικατούρα, αλλά μια ζώσα, ιστορική φάρσα! Αυτός, ζωσμένος με τις βόμβες τις ξενοφοβικής παραπληροφόρησης θα μας τινάξει ξανά την κοινωνία και την ειρήνη στο αέρα. Και είναι επειδή Εσύ τον κάνεις είδηση σαν να πρόκειται για τη κοινωνική παράσταση μιας φαρσοκωμωδίας, ενώ πρόκειται για την ανάσταση του τέρατος που βρισκόταν σε μεταπολεμική νάρκη μέσα μας: Αυτού που τώρα ξυπνά και βρυχάται για να ορίσει αυτό (: Αυτός ο ίδιος) την μεταμοντέρνα και μετανεωτερική περίοδο της Ευρώπης και ίσως ολόκληρου του κόσμου. Σκότωσε, αναγνώστη μου, αυτό το τέρας που έχουμε όλοι μας μέσα μας και Εσύ δημοσιογράφε, αν διατηρείς κάποια ίχνη συνειδήσεως, πάψε να το ταΐζεις με πολύτιμα για τον φασισμό θρεπτικά συστατικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση