Από τον Θύμιο Παπανικολάου. Όταν βρίσκεσαι μπροστά σε γεγονότα «πονηρά» και «δόλια» δεν μπορεί να σφυρίξεις αδιάφορα… Όταν μια κυβέρν...
Από τον Θύμιο Παπανικολάου.
Όταν βρίσκεσαι μπροστά σε γεγονότα «πονηρά» και «δόλια» δεν μπορεί να σφυρίξεις αδιάφορα…
Όταν μια κυβέρνηση ταπεινώνεται θορυβωδώς και η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά στο 4οΜνημόνιο δεν μπορεί οι δημοσιογράφοι να ΣΙΩΠΟΥΝ, λόγω απεργίας!!!
Η απεργία δεν είναι πανάκεια, πολύ περισσότερο δεν είναι «εμπόρευμα» κομματικής ή εργατοπατερικής κατανάλωσης.
Κάθε απεργία αποτελεί ένα μέσον πάλης των εργαζομένων με σκοπό τη διαλεκτική κλιμάκωση των αγώνων τους σε ανώτερες μορφές πάλης, οι οποίες ταυτόχρονα θα πυροδοτούν τους σπινθήρες της γενικής λαϊκής οργής και θα συμβάλλουν στην ΕΝΟΤΗΤΑ των απεργών με το κοινωνικό σύνολο…
Οι γενικές απεργίες δεν γίνονται για το θεαθήναι, έτσι για να «τρέφονται» τα παράσιτα των εργατοπατέρων ή τα παράσιτα των κομματικών γραφειοκρατών…
Όλα αυτά ισχύουν ιδιαίτερα για εκείνες τις απεργίες που αφορούν την ενημέρωση του λαού, δηλαδή των δημοσιογράφων.
Όλες οι απεργίες που «κηρύσσονται» από τις γραφειοκρατικές κλίκες (κομμάτων ή συνδικάτων) δεν έχουν καμία σχέση με την έννοια των απεργιών εκείνων που ανοίγουν πραγματικά αγωνιστικά ΜΕΤΩΠΑ, που ανοίγουν τη σπείρα των κλιμακούμενων μορφών πάλης στα ανώτατα επίπεδα: Γι αυτό όλες αυτές οι απεργίες είναι εκτονωτικές, παρελάσεις θεάματος, που ΟΧΙ μόνο δεν προωθούν τη διαλεκτική του αγώνα, σε πιο «σκληρές» και επαναστατικές μορφές πάλης, αλλά σπέρνουν και την απογοήτευση.
Ο κρατικός συνδικαλισμός, αυτός που κυριαρχεί, ως ΛΟΓΙΚΗ, σήμερα, αυτό ακριβώς επιδιώκει: Να μεταλλάξει την απεργία από μορφή αγωνιστικής κλιμάκωσης, σε μορφή εκτόνωσης, ύπνωσης και απογοήτευσης…
Ο «συνδικαλισμός» των δημοσιογράφων κινείται μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια της κρατικής ΛΟΓΙΚΗΣ, στη χειρότερη εκδοχή της: Στα πλαίσια του «συνδικαλισμού» των «νταβάδων» της «ενημέρωσης».
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της δημοσιογραφίας κηρύσσει μια απεργία την ίδια ώρα που ο ελληνικός λαός ΑΠΑΙΤΕΙ ενημέρωση και γνώση των νέων συμφορών που αποφάσισαν ερήμην του, οι τοκογλύφοι. Συμφορές που καταγράφουν ταυτόχρονα και το φιάσκο των κυβερνητικών ανδρεικέλων, τη νέα κακουργηματική ΑΠΑΤΗ της «αριστερής» κυβέρνησης…
Με την απεργία τους οι δημοσιογράφοι προσφέρουν χρήσιμο έργο στην κυβέρνηση και το κατοχικό καθεστώς…
Υποτίθεται ότι απεργούν εναντίον της κυβέρνησης (απλές κροτίδες λάμψεις-κρότου), αλλά στην πράξη στηρίζουν την κυβέρνηση: Ο πονηρός και δόλιος τρόπος στήριξης του καθεστώτος και των κυβερνητικών ανδρεικέλων…
Η αγωνιστική απεργιακή πρακτική προωθεί και βαθαίνει την ενημέρωση του λαού, ταυτόχρονα ρίχνει γέφυρες ενότητας με το λαό.
Μια τέτοια πρακτική μορφοποιείται με επαναστατικές καταλήψεις των ΜΜΕ και όχι με απεργιακά θεάματα που στην πράξη στηρίζουν το καθεστώς, την κυβέρνηση και τους «νταβάδες»…
Φυσικά κάτι τέτοιο είναι ουτοπία να το ζητάμε από τον «συνδικαλισμό» του καθεστώτος και των «νταβάδων».
Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την δημοσιογραφική ΑΠΑΤΗ της απεργίας.
Μιας απεργίας, σε μια χρονική περίοδο νέων δραματικών εξελίξεων:
α). Νέο θεαματικό φιάσκο της κυβέρνησης: Από εκεί που φώναζε σε όλους τους τόνους ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, έρχεται η απόφαση-εξπρες του Eurogroup στο Άμστερνταμ που προστάζει την ψήφιση από τη Βουλή (μέχρι τις 27/4/2016) νέου (προληπτικού) πακέτου μέτρων…
β). Νέο «αριστερό» μνημόνιο, το 4ο!!! «Αριστερό» ρεκόρ: Σε 9 μήνες δύο μνημόνια!!!
Και ρεκόρ ανώμαλων κυβερνητικών προσγειώσεων και ΑΠΑΤΗΣ: Από τις θριαμβολογίες της «επιτυχίας» στο καναβάτσο της παταγώδους πτώσης…
γ). Τέλος, όλα τα ανωτέρω, σε συνδυασμό με τα άλλα κυβερνητικά αδιέξοδα (Ασφαλιστικό κ.λπ), δημιουργούν πλέον συνθήκες ολοκληρωτικής κυβερνητικής κατάρρευσης και δρομολογούν εκρηκτικές πολιτικές εξελίξεις…
Σε όλα αυτά και σε πολλά άλλα (οξύτατες παρενέργειες από τα παραπάνω) η «Ενημέρωση» του ελληνικού λαού πάει περίπατο: Στον απεργιακό περίπατο των εργατοπατέρων της δημοσιογραφίας…
Εάν όλα αυτά δεν αποτελούν κραυγαλέα στήριξη της κυβέρνησης (στο όνομα της απεργίας εναντίον της), τότε οι λέξεις, πράγματι, έχουν χάσει κάθε σημασία…
ΠΗΓΗ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2016/04/blog-post_82.html
Όταν βρίσκεσαι μπροστά σε γεγονότα «πονηρά» και «δόλια» δεν μπορεί να σφυρίξεις αδιάφορα…
Όταν μια κυβέρνηση ταπεινώνεται θορυβωδώς και η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά στο 4οΜνημόνιο δεν μπορεί οι δημοσιογράφοι να ΣΙΩΠΟΥΝ, λόγω απεργίας!!!
Η απεργία δεν είναι πανάκεια, πολύ περισσότερο δεν είναι «εμπόρευμα» κομματικής ή εργατοπατερικής κατανάλωσης.
Κάθε απεργία αποτελεί ένα μέσον πάλης των εργαζομένων με σκοπό τη διαλεκτική κλιμάκωση των αγώνων τους σε ανώτερες μορφές πάλης, οι οποίες ταυτόχρονα θα πυροδοτούν τους σπινθήρες της γενικής λαϊκής οργής και θα συμβάλλουν στην ΕΝΟΤΗΤΑ των απεργών με το κοινωνικό σύνολο…
Οι γενικές απεργίες δεν γίνονται για το θεαθήναι, έτσι για να «τρέφονται» τα παράσιτα των εργατοπατέρων ή τα παράσιτα των κομματικών γραφειοκρατών…
Όλα αυτά ισχύουν ιδιαίτερα για εκείνες τις απεργίες που αφορούν την ενημέρωση του λαού, δηλαδή των δημοσιογράφων.
Όλες οι απεργίες που «κηρύσσονται» από τις γραφειοκρατικές κλίκες (κομμάτων ή συνδικάτων) δεν έχουν καμία σχέση με την έννοια των απεργιών εκείνων που ανοίγουν πραγματικά αγωνιστικά ΜΕΤΩΠΑ, που ανοίγουν τη σπείρα των κλιμακούμενων μορφών πάλης στα ανώτατα επίπεδα: Γι αυτό όλες αυτές οι απεργίες είναι εκτονωτικές, παρελάσεις θεάματος, που ΟΧΙ μόνο δεν προωθούν τη διαλεκτική του αγώνα, σε πιο «σκληρές» και επαναστατικές μορφές πάλης, αλλά σπέρνουν και την απογοήτευση.
Ο κρατικός συνδικαλισμός, αυτός που κυριαρχεί, ως ΛΟΓΙΚΗ, σήμερα, αυτό ακριβώς επιδιώκει: Να μεταλλάξει την απεργία από μορφή αγωνιστικής κλιμάκωσης, σε μορφή εκτόνωσης, ύπνωσης και απογοήτευσης…
Ο «συνδικαλισμός» των δημοσιογράφων κινείται μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια της κρατικής ΛΟΓΙΚΗΣ, στη χειρότερη εκδοχή της: Στα πλαίσια του «συνδικαλισμού» των «νταβάδων» της «ενημέρωσης».
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της δημοσιογραφίας κηρύσσει μια απεργία την ίδια ώρα που ο ελληνικός λαός ΑΠΑΙΤΕΙ ενημέρωση και γνώση των νέων συμφορών που αποφάσισαν ερήμην του, οι τοκογλύφοι. Συμφορές που καταγράφουν ταυτόχρονα και το φιάσκο των κυβερνητικών ανδρεικέλων, τη νέα κακουργηματική ΑΠΑΤΗ της «αριστερής» κυβέρνησης…
Με την απεργία τους οι δημοσιογράφοι προσφέρουν χρήσιμο έργο στην κυβέρνηση και το κατοχικό καθεστώς…
Υποτίθεται ότι απεργούν εναντίον της κυβέρνησης (απλές κροτίδες λάμψεις-κρότου), αλλά στην πράξη στηρίζουν την κυβέρνηση: Ο πονηρός και δόλιος τρόπος στήριξης του καθεστώτος και των κυβερνητικών ανδρεικέλων…
Η αγωνιστική απεργιακή πρακτική προωθεί και βαθαίνει την ενημέρωση του λαού, ταυτόχρονα ρίχνει γέφυρες ενότητας με το λαό.
Μια τέτοια πρακτική μορφοποιείται με επαναστατικές καταλήψεις των ΜΜΕ και όχι με απεργιακά θεάματα που στην πράξη στηρίζουν το καθεστώς, την κυβέρνηση και τους «νταβάδες»…
Φυσικά κάτι τέτοιο είναι ουτοπία να το ζητάμε από τον «συνδικαλισμό» του καθεστώτος και των «νταβάδων».
Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την δημοσιογραφική ΑΠΑΤΗ της απεργίας.
Μιας απεργίας, σε μια χρονική περίοδο νέων δραματικών εξελίξεων:
α). Νέο θεαματικό φιάσκο της κυβέρνησης: Από εκεί που φώναζε σε όλους τους τόνους ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, έρχεται η απόφαση-εξπρες του Eurogroup στο Άμστερνταμ που προστάζει την ψήφιση από τη Βουλή (μέχρι τις 27/4/2016) νέου (προληπτικού) πακέτου μέτρων…
β). Νέο «αριστερό» μνημόνιο, το 4ο!!! «Αριστερό» ρεκόρ: Σε 9 μήνες δύο μνημόνια!!!
Και ρεκόρ ανώμαλων κυβερνητικών προσγειώσεων και ΑΠΑΤΗΣ: Από τις θριαμβολογίες της «επιτυχίας» στο καναβάτσο της παταγώδους πτώσης…
γ). Τέλος, όλα τα ανωτέρω, σε συνδυασμό με τα άλλα κυβερνητικά αδιέξοδα (Ασφαλιστικό κ.λπ), δημιουργούν πλέον συνθήκες ολοκληρωτικής κυβερνητικής κατάρρευσης και δρομολογούν εκρηκτικές πολιτικές εξελίξεις…
Σε όλα αυτά και σε πολλά άλλα (οξύτατες παρενέργειες από τα παραπάνω) η «Ενημέρωση» του ελληνικού λαού πάει περίπατο: Στον απεργιακό περίπατο των εργατοπατέρων της δημοσιογραφίας…
Εάν όλα αυτά δεν αποτελούν κραυγαλέα στήριξη της κυβέρνησης (στο όνομα της απεργίας εναντίον της), τότε οι λέξεις, πράγματι, έχουν χάσει κάθε σημασία…
ΠΗΓΗ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2016/04/blog-post_82.html
ΜΌΝΟ ΤΟ ΦΤΎΣΙΜΟ ΤΟΥΣ ΑΞΊΖΕΙ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ένα και δύο και τρία και τέσσερα Μνημόνια...
Μόνο τέσσερα;... Τώρα που πήραμε το κολάι; Τώρα που μας άνοιξαν την σούφρα;...
Μνημόνια στην νιοστή... Ως πότε;.. Μέχρι να πάρουμε απόφαση να ξεσηκωθούμε... Γιατί μη μου πεις, ότι περιμένεις από τους τοκογλύφους να σταματήσουν μόνοι τους;...
Έχεις δει κανένα καρχαρία να γίνεται χορτοφάγος;... Να λέει «σήμερα βαρέθηκα το κρέας, θα φάω φύκια»;... Με κάθε ψάρι που καταβροχθίζει, γίνεται μεγαλύτερος, κι όσο αυξάνει η μάζα, τόσο μεγαλώνει κι η όρεξη....
Αλλά ο τοκογλύφος είναι ακόμα χειρότερος.... Γιατί το στομάχι του καρχαρία έχει όριο, ενώ ο λογαριασμός στις τράπεζες δεν έχει τελειωμό..... Και 100 δις κι 100 τρις τα χωράει άνετα, ενώ περισσεύουν ακόμα περισσότερα.... Από τον καρχαρία γλυτώνεις, αν είσαι στη στεριά, από τον πλούσιο πλεονέκτη όμως δεν γλυτώνεις πουθενά.... Θα σε φάει σε στεριά, θάλασσα, αέρα ή διάστημα.... Ακόμα κι από πεθαμένους τρώνε.....
Τι ακολουθεί όμως αφού σε φάνε;.. Ακριβώς! H χώνεψη κι έπειτα ο απόπατος.... Γι αυτό μας έχουν αφοδεμένους, διότι τους επιτρέψαμε να μας καταβροχθίσουν.... Και με το φαί δεν πιάνεις κουβέντα, απλά το τρως.... Μας έχουν φάει..... Όχι όλους όμως ΑΚΌΜΑ , ΕΣΑΣ ΤΑ ΤΣΟΓΛΆΝΑΚΙΑ...
Αλέξης Τσίπρας: πρόεδρος του ΣΎΡΙΖΑ..
Παναγιώτης Λαφαζάνης: Πρόεδρος Λαϊκής Ενότητας
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πρόεδρος Πλεύση Ελευθερίας
Γιάννης Βαρουφάκης: Δημιουργός του DiEM 25
Κώστας Λαπαβίτσας: Δημιουργός νέου φορέα, ούτε πολιτικού μόνο, ούτε και μόνο ακαδημαϊκού.
Κουτσούμπας: Γραμματέας του ΚΟΥ ΚΟΥ ΕΕΕΕΕ
Δεν έχω καμία διάθεση να ασχοληθώ αναζητώντας όσα τους χωρίζουν.... Σίγουρα, όμως, υπάρχει κάτι μεγάλο που θα μπορούσε να τους ενώσει.... Όμως οι τύποι είναι σε κωματώδη κατάσταση δηλαδή καθώς «κόμμα» και «κώμα» είναι ομόηχες λέξεις κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο... Και τα δυο σε ακινητοποιούν και τα δυο μπορεί να αποβούν μοιραία....
Βέβαια κώμα σε κόμμα έχει διαφορά... Άλλο το κόμμα του λαγού κι άλλο της κουκουβάγιας...
Ή κάποιων άλλων πουλιών όπως αυτό του φοίνικα....
Μνημόνιο, άλλη μια εγχείρηση που «πέτυχε».....
Η κατάσταση του ασθενή είναι σταθερή: Πεθαμένος, πιο σταθερά δεν γίνεται...
Εκτός αν σε λένε Λάζαρο... Δεν θα έχουμε τέταρτο μνημόνιο αλλά είναι το τρίτο (με το συμπάθιο) που θα επιμηκυνθεί, μας λένε κάποιοι πολιτικοί... Ορίστε, πόσο πιο ξεκάθαρο σεξουαλικό υπονοούμενο ν' αφήσουν;... Το τρίτο το μακρύτερο, θα μεγαλώσει κι άλλο...
Ε μετά θα είσαι εντελώς άσχετος, να μην καταλαβαίνεις, ότι θα τσούξει περισσότερο...
Ο φον Δημητράκης τώρα δικαιώνεται.Τι έκανε το δοσίλογο κάθαρμα;... Του έλεγαν οι ναζί "πιάσε πενήντα πατριώτες" και φυλάκιζε 100.....
Κάτι σαν το Μητσοτάκη και τον Τσίπρα δηλαδή.... Λένε οι τοκογλύφοι να πάρουν νέα μέτρα 5 δις, ο ΣΥΡΙΖΑ τα βλέπει και παίρνει μόνος του 10 δις, ενώ ο Μητσοτάκης φωνάζει «τα ρέστα σας» και προτείνει 15 δις.... Έχει καλό χαρτί, φουλ της Siemens... Μπαμπάς κόρη και γιος ξέρουν να διαλέγουν συσκευές και σύνεργα βασανισμού...
Η Siemens! "Τους λαδώσαμε όλους".... Ε όχι ρε φίλε κι όλους.... Μόνο εκείνους που σας έκαναν τα χατίρια..... Λαμόγια είναι, δεν είναι ανόητοι.... Φυσικά εννοούν όλους όσους είχαν ή έχουν εξουσία, ή πρόκειται να έχουν.... Προβλέπουν....
Κι όσο υπάρχει η αστική δημοπρασία τόσο θα υπάρχουν προσφορές.... Γιατί έτσι είναι η κατασκευή καλέ μου ψηφοφόρε.... Γι αυτό έγινε το συγκεκριμένο πολίτευμα, για να τα παίρνουν από σένα χωρίς να το πάρεις μυρωδιά.....
Διότι αν πάρεις χαμπάρι τι γίνεται, θα τους ζητήσεις τα κλεμμένα... Θα τους βάλεις όλους φυλακή, αφού τους ρίξεις ένα βρωμόξυλο, έτσι για να σε θυμούνται.... Αλλά είπαμε Δημοπρασία, Κόμματα και τελικά κώμα κι αφασία είναι αυτή...
Πως είπατε;;;; έκοψαν το κεφάλι του Τσίπρα;η του ΣαμαροΒενιζέλου και περιμένουν να δουν σε ποιον ανήκει το σώμα...ποιοι;; ΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ!!!φωνάξτε τότε τα όργανα να αρχίσει το γλέντι ωρε..