Yorgos Mi Και παίρνω τηλέφωνο τη γιαγιά μου στο Κιλκίς και της λέω "πώς πάει γιαγιά, τι λέει το χωριό;" και μου λέει "άσε ...
Yorgos Mi
Και παίρνω τηλέφωνο τη γιαγιά μου στο Κιλκίς και της λέω "πώς πάει γιαγιά, τι λέει το χωριό;" και μου λέει "άσε εδώ η Λίτσα (ακολουθούν αναλυτικές οδηγίες για το που βρίσκεται το σπίτι της σε σχέση με το δικό μας) έφερε μια οικογένεια πρόσφυγες με πέντε παιδιά και μένουν σπίτι της κι έχουμε τρελαθεί!"
"για πες δλδ..." της λέω
"μαγειρεύουμε όλη μέρα και τους πάμε φαγητά, τους πάμε ρούχα, εγώ πάω στα παιδιά καραμέλες και να δεις πως μ' αγαπάνε, όλο το χωριό μ' αυτούς ασχολείται, σήμερα έφαγαν στου Τάδε, τις προάλλες τους πήρε ο Δείνα σπίτι του για να φάνε για μεσημέρι, τους πάμε ρούχα..."
"μπράβο ρε γιαγιά δηλαδή κάθε μέρα μαγειρεύει και άλλος;"
"ε ναι, σήμερα θα μαγειρέψει η φίλη μου η Τάδε. την άλλη μέρα η Φούλα τους πήγε ολόκληρο ταψί με μπιφτέκια. μαγειρεύει κάθε μέρα άλλος για να ξεκουράζεται η Λίτσα που τους φιλοξενεί"
"και τι είναι αυτή η Λίτσα ρε γιαγιά; έχει παιδιά; δουλεύει;"
"στη σύνταξη είναι τώρα κι αυτή κι ο άντρας της. έχει δυο μεγάλα παιδιά σαν εσένα στη Σαλονίκη, ο ένας σαν κι εσένα ανύπαντρος ( emoticon smile ) μένει με μια κοπελιά αλλά τώρα ούτε που πάει να τα δει, όλη την ώρα ασχολείται με τους ανθρώπους αυτούς και λέει, "αχ τώρα πώς θα φύγουν, τους συνήθισα, συνήθισα τα παιδάκια να παίζουν στην αυλή μου" ...κι εγώ καλέ τα συνήθισα, να δεις πόσο ωραία παίζουνε, καλοί άνθρωποι...μόνο που δεν είναι γλώσσα να συνεννοηθούμε, η Λίτσα βέβαια είναι μορφωμένη κάπως συνεννοείται"
"μπράβο ρε γιαγιά, πολύ χαίρομαι για το χωριό"
"σκέψου η Λίτσα στην αρχή με είπε φοβόταν λίγο ότι θα την μαλώσουν που τους έφερε αλλά μόνο να δεις πως κάνουν όλοι κι όλοι θέλουν να βοηθήσουν. ε, να κάνουμε κι εμείς κάτι αφού τίποτα άλλο κει κάνουμε, έτσι δεν είναι;"
Αυτά συμβαίνουν στη Νέα Σάντα, Κιλκίς. Καλό βράδυ.
Και παίρνω τηλέφωνο τη γιαγιά μου στο Κιλκίς και της λέω "πώς πάει γιαγιά, τι λέει το χωριό;" και μου λέει "άσε εδώ η Λίτσα (ακολουθούν αναλυτικές οδηγίες για το που βρίσκεται το σπίτι της σε σχέση με το δικό μας) έφερε μια οικογένεια πρόσφυγες με πέντε παιδιά και μένουν σπίτι της κι έχουμε τρελαθεί!"
"για πες δλδ..." της λέω
"μαγειρεύουμε όλη μέρα και τους πάμε φαγητά, τους πάμε ρούχα, εγώ πάω στα παιδιά καραμέλες και να δεις πως μ' αγαπάνε, όλο το χωριό μ' αυτούς ασχολείται, σήμερα έφαγαν στου Τάδε, τις προάλλες τους πήρε ο Δείνα σπίτι του για να φάνε για μεσημέρι, τους πάμε ρούχα..."
"μπράβο ρε γιαγιά δηλαδή κάθε μέρα μαγειρεύει και άλλος;"
"ε ναι, σήμερα θα μαγειρέψει η φίλη μου η Τάδε. την άλλη μέρα η Φούλα τους πήγε ολόκληρο ταψί με μπιφτέκια. μαγειρεύει κάθε μέρα άλλος για να ξεκουράζεται η Λίτσα που τους φιλοξενεί"
"και τι είναι αυτή η Λίτσα ρε γιαγιά; έχει παιδιά; δουλεύει;"
"στη σύνταξη είναι τώρα κι αυτή κι ο άντρας της. έχει δυο μεγάλα παιδιά σαν εσένα στη Σαλονίκη, ο ένας σαν κι εσένα ανύπαντρος ( emoticon smile ) μένει με μια κοπελιά αλλά τώρα ούτε που πάει να τα δει, όλη την ώρα ασχολείται με τους ανθρώπους αυτούς και λέει, "αχ τώρα πώς θα φύγουν, τους συνήθισα, συνήθισα τα παιδάκια να παίζουν στην αυλή μου" ...κι εγώ καλέ τα συνήθισα, να δεις πόσο ωραία παίζουνε, καλοί άνθρωποι...μόνο που δεν είναι γλώσσα να συνεννοηθούμε, η Λίτσα βέβαια είναι μορφωμένη κάπως συνεννοείται"
"μπράβο ρε γιαγιά, πολύ χαίρομαι για το χωριό"
"σκέψου η Λίτσα στην αρχή με είπε φοβόταν λίγο ότι θα την μαλώσουν που τους έφερε αλλά μόνο να δεις πως κάνουν όλοι κι όλοι θέλουν να βοηθήσουν. ε, να κάνουμε κι εμείς κάτι αφού τίποτα άλλο κει κάνουμε, έτσι δεν είναι;"
Αυτά συμβαίνουν στη Νέα Σάντα, Κιλκίς. Καλό βράδυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση