AEK: 17 χρόνια μετά...

Δεκαεφτά χρόνια αργότερα και η ΑΕΚ θυμάται. Ήταν Μεγάλη Τετάρτη 7 Απριλίου 1999. Η ΑΕΚ έδωσε ένα από τα πιο ιστορικά της παιχνίδια, αυ...

Δεκαεφτά χρόνια αργότερα και η ΑΕΚ θυμάται. Ήταν Μεγάλη Τετάρτη 7 Απριλίου 1999. Η ΑΕΚ έδωσε ένα από τα πιο ιστορικά της παιχνίδια, αυτό με την Παρτίζαν, στο Βελιγράδι.

Ο αγώνας έγινε ενώ η Σερβία βομβαρδιζόταν τους ΝΑΤΟϊκούς, με σκοπό την εκδήλωση ενεργής συμπαράστασης στο σερβικό λαό.
Διαβάστε τι έγραψε η ΠΑΕ ΑΕΚ
Η σημερινή ημερομηνία θυμίζει στην ΑΕΚ ένα από τα πιο μεγάλα ταξίδια της ιστορίας της. Τη Μεγάλη Τετάρτη 7 Απριλίου 1999, εν μέσω των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία, η ομάδα μας έδωσε έναν φιλικό αγώνα στο Βελιγράδι με αντίπαλο την Παρτιζάν, στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα ειρήνης και συμπαράστασης σε έναν αδερφό λαό που δοκιμαζόταν.
Με εμπνευστή του εγχειρήματος τον Δημήτρη Μελισσανίδη και με τη συμμετοχή της μεγάλης πλειοψηφίας των παικτών και των μελών του ποδοσφαιρικού τμήματος, η ΑΕΚ έκανε ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους. Κι όμως, τα πέντε πούλμαν της ελληνικής αποστολής που ταξίδευσε μέσω Βουδαπέστης, ήταν γεμάτα. Μέσα σε αυτά βρίσκονταν το ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΚ (ανάμεσα στους παίκτες και ο τότε τερματοφύλακας του Απόλλωνα Νίκος Κουρκούνας) φίλαθλοι, συνοδοί και δημοσιογράφοι, αλλά και εξέχουσες προσωπικότητες εκτός ποδοσφαίρου, όπως ο Μανώλης Γλέζος που το 1941 είχε αποκαθηλώσει τη ναζιστική σβάστικα από την Ακρόπολη!
Η αποστολή της ΑΕΚ έφτασε στην πρωτεύουσα της Σερβίας εν μέσω συγκινητικών εκδηλώσεων από τους Σέρβους που πρόσφεραν στους Έλληνες ψωμί και αλάτι, σύμβολο της σερβικής φιλοξενίας. Μετά από μια στάση στο Προεδρικό μέγαρο όπου η ΑΕΚ μετέφερε το μήνυμα συμπαράστασης του ελληνικού λαού, η ομάδα έφτασε στο γήπεδο της Παρτιζάν.
Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων μπήκαν μαζί στο γήπεδο, κρατώντας ένα πανό που έγραφε «NATO stop the war, stop the bombing» και φορώντας στις φανέλες τους τον χαρακτηριστικό στόχο. Ακολούθησε ένας αγώνας που δεν έληξε ποτέ. Στο 68’ και ενώ το σκορ ήταν 1-1 (σκόρερ, για την ιστορία, οι Ματέγια Κέζμαν και Πάρης Ζουμπούλης, οι οπαδοί των δύο ομάδων έκαναν ειρηνική εισβολή και διέκοψαν την αναμέτρηση.
Σέρβοι και Έλληνες έγιναν μια αγκαλιά, με τους πρώτους να ευγνωμονούν τους δεύτερους γι’ αυτή την πράξη αδελφοσύνης και αυταπάρνησης. Αμέσως μετά, η ελληνική αποστολή μπήκε στα πούλμαν για να προλάβει να περάσει τα σερβο-ουγγρικά σύνορα πριν νυχτώσει και οι ντόπιοι προετοιμάστηκαν για μια ακόμα (από τις συνολικά 78) νύχτες στα καταφύγια, αφού οι βομβαρδισμοί άρχιζαν όταν έπεφτε το σκοτάδι.
«Αυτό που έκανε η ΑΕΚ ήταν κάτι το ανατριχιαστικό» δηλώνει στο aekfc.gr ο Ηλίας Ατματσίδης που είχε ζήσει εκείνο το ιστορικό διήμερο μαζί με τους τότε συμπαίκτες του. «Είναι μια πράξη-κόσμημα στην ιστορία μας. Όταν λέμε ότι είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ, από κάτι τέτοιες πράξεις καθορίζεται. Μόνο η ΑΕΚ θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Κι όπως όλες οι μεγάλες αποφάσεις, δεν ήταν καθόλου εύκολη. Δεν είναι απλό να ξεκινήσεις να πας σε μια εμπόλεμη ζώνη. Κανείς δεν μας υποχρέωσε και ήταν σεβαστό αν κάποιοι δεν ήθελαν αν ακολουθήσουν. Οι περισσότεροι, όμως, είπαμε ναι χωρίς δεύτερη σκέψη. Είχαμε χρέος να βρεθούμε κοντά σε έναν λαό που δοκιμαζόταν».
Δεκαεπτά χρόνια μετά, η χειρονομία της ΑΕΚ δεν ξεχνιέται. Ήταν η μοναδική ομάδα που αψήφισε τις βόμβες και τον θάνατο κέρδισε την αιώνια εκτίμηση του αδερφού σερβικού λαού. Η ΑΕΚ έδωσε κουράγιο στους δοκιμαζόμενους Σέρβους, αλλά και πρόσθεσε στο ενεργητικό της έναν «τίτλο» από αυτούς που την κάνουν να νιώθει ιδιαίτερα υπερήφανη και μοναδική.
Αξίζει να αναφέρουμε, τέλος και τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων που συμμετείχαν σε εκείνο τον αγώνα.
Παρτιζάν (προπονητής Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς): Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν.
ΑΕΚ (προπονητής Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσίδης (29’ Μιχαηλίδης - 40’ Κουρκούνας), Κοπιτσής (40’ Κωστένογλου), Μπαμπούνσκι, (42’ Καψής) Καλιτζάκης, Τσέκολι (46’ Ζήκος), Κατσαβός, Σαβέβσκι (32’ Κασάπης), Μαλαδένης, Μιλοβάνοβιτς, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης.