Ηλιανή Μηλοπούλου Στον Πειραιά είναι απερίγραπτο αυτό που συμβαίνει. Στο λιμάνι. Οχι σε όλο τον Πειραιά. ( Να σημειωθεί αυτό γιατί το να ...
Στον Πειραιά είναι απερίγραπτο αυτό που συμβαίνει. Στο λιμάνι. Οχι σε όλο τον Πειραιά. ( Να σημειωθεί αυτό γιατί το να μη συμβαίνει στη γειτονιά σου δεν σημαίνει πως είναι κουβεντιαστό).Ξέρω πως δεν γράφω κάτι νέο...Εκατοντάδες άνθρωποι σε σκηνές...Εκατοντάδες στο δρόμο. Ψάχνουν ενα κιόσκι μερικοί που έχουν μικρά παιδιά. Κάποιοι έχουν κάνει μικροεγκατάσταση σε στάσεις λεωφορείων να αποφύγουν τη βροχή. Παιδιά κλαίνε. Μπροστά απο περίπτερο περνούσα πριν απο λίγο. Δυο παιδάκια βλέποντας όλα αυτά που είχε, έκλαιγαν και τραβούσαν απο το χέρι τη μητέρα τους να τους αγοράσει κάτι. Η γυναίκα, μια νέα κοπέλα με μισοβρεγμένα ρούχα κοίταζε τι μπορούσε να τους πάρει.
Ο περιπτεράς βγήκε κι άρχισε να πιάνει και να τους δίνει. Το είδαν άλλοι που στέκονταν λίγο πιο πέρα. Πλησίασαν κι αυτοί... Μοίραζε εκείνος. Έπιανε και με τα δυο του χέρια, πακέτα με κρουασάν, με καραμέλλες, με μπισκότα. . Τι κάνεις βρε άνθρωπε; του φώναξε ενας περαστικός. Τι κάνεις; Θ αδειάσει το μαγαζί σου και μετά ποιός θα στο γεμίσει; Αυτοί θα φύγουν...Εσυ θα μείνεις και θα είσαι και ταπί...Τι κάνεις μωρέ; Δεν μου φάνηκε να κατάλαβε , να άκουσε , ο περιπτεράς.
Στεκόμουν. Κοίταζα. Κάποια στιγμή όταν σχεδόν όλα είχαν χαριστεί ο περιπτεράς εξοντωμένος απο την- εσωτερική- πίεση του, στάθηκε και κοίταζε όλα τα απλωμένα χέρια. Κι εγώ, το πάνδειλο άτομο, τον ρώτησα, πως είστε; Με κοίταξε.. Δεν μου μίλησε. Λέξη. Γύρισα να φύγω κι αισθανόμουν απίστευτα ηλίθια για την ανοησία που τον είχα ρωτήσει..Είχα απομακρυνθεί και μου φώναξε, Θα ήθελα να έχω ενα μαγαζί δέκα χιλιάδων τετραγωνικών γεμάτο τρόφιμα και ρούχα και να τα μοιράσω. Έφευγα, ήμουν ήδη μακριά αλλά τον άκουσα και ένιωσα πόσο ηλίθια είμαι. Κι είμαι 56 ετών. Πόσο να μεγαλώσει ο άνθρωπος για να καταλάβει; Και μετά κατάλαβα. Δεν είναι θεμα ηλικίας. Είναι το τι αισθάνεται ο άνθρωπος. Ημουν λίγη
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση