Είναι το δημοψήφισμά μας ηλίθιε...

Tου Χρήστου Μπουσιούτα. Βλέπουμε να επανέρχεται στην επικαιρότητα το δημοψήφισμα, είτε με δηλώσεις του Πρωθυπουργού που ακόμα και σήμερ...

Tου Χρήστου Μπουσιούτα.

Βλέπουμε να επανέρχεται στην επικαιρότητα το δημοψήφισμα, είτε με δηλώσεις του Πρωθυπουργού που ακόμα και σήμερα δηλώνει υπερήφανος γι’ αυτό, είτε με δηλώσεις παλαιών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που τον καταγγέλλουν για αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά.

Ο Βαρουφάκης τον κατηγορεί ότι πήγε σε ένα δημοψήφισμα γιατί « δεν ήθελε να δείξει ότι συμβιβάζεται» και η Κωνσταντοπούλου ότι αν και ζητούσε το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού, στην πραγματικότητα «επιθυμούσε το ΝΑΙ».
Και επειδή ο Ελληνικός λαός δεν μπορεί να γνωρίζει τι έγινε στο παρασκήνιο και πίσω από τις κλειστές πόρτες, αλλά ούτε τα λόγια και τα έργα των πρωταγωνιστών του εγγυώνται την αξιοπιστία τους, ας δούμε τι έγινε στο προσκήνιο, όπως προκύπτει μέσα από τα γεγονότα και τις δημόσιες δηλώσεις του ίδιου του Τσίπρα.

Έστειλε ο Αλέξης στις κάλπες τον Ελληνικό λαό να ψηφίσει στις 5/7/2015 για μια συμφωνία που είχε λήξει στις 30/6/2015 όταν μάλιστα ο ίδιος είχε αποφασίσει από πριν ότι θα πήγαινε σε ένα νέο μνημόνιο.
Η δήλωση του στον ΑΝΤ1 στις 2/7/2015 τρείς μέρες πριν το δημοψήφισμα: «Θα έχουμε συμφωνία 48 ώρες μετά το δημοψήφισμα με όποιο αποτέλεσμα»
Και την ίδια μέρα του δημοψηφίσματος προσερχόμενος να ψηφίσει δεσμευόταν απέναντι στον Ελληνικό λαό ότι: « όχι μόνο θα σεβαστώ την ετυμηγορία του Ελληνικού λαού, αλλά την επομένη μέρα του δημοψηφίσματος θα δρομολογήσω τις διαδικασίες για να γίνει νόμος του κράτους αυτό που θα ψηφίσει ο λαός».
Για όσους δεν τον κατάλαβαν.
Ζήτησε από τον Ελληνικό λαό να ψηφίσει ΟΧΙ, ενώ είχε αποφασίσει να πάει σε συμφωνία – μνημόνιο και συγχρόνως δήλωνε ότι θα σεβαστεί την απόφαση του.
Δοξάστε τον.
Υπερασπίζεται χωρίς ντροπή το «περήφανο» ΟΧΙ του δημοψηφίσματος και καταγγέλλει ακόμα και σήμερα τους «πρόθυμους» του ΝΑΙ όπως τους αποκάλεσε.
Και τι έκανε; «Άδειασε» αυτούς που επαινεί και υιοθέτησε την πρόταση αυτών που κατηγορεί. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του ….

Ανατριχιάζω στην ιδέα και μόνο να είχε επικρατήσει το ΝΑΙ.
Το ανεύθυνο ανθρωπάκι θα φόρτωνε το μνημόνιο στις πλάτες του Ελληνικού λαού και θα το παρουσίαζε όχι σαν δική του επιλογή, αλλά σαν εντολή του Ελληνικού λαού.
Ότι τάχα, αυτός επιθυμούσε την ρήξη αλλά ο Ελληνικός λαός άλλη εντολή του έδωσε …
Για να εκτιμήσει κανείς τι θα ακολουθούσε, αρκεί να σκεφτεί τι συνέβη στην προεκλογική περίοδο του δημοψηφίσματος, όταν στοχοποιήθηκαν Περιφερειάρχες, Δήμαρχοι, Δημοσιογράφοι, κινήματα πολιτών, αλλά και απλοί πολίτες επειδή τόλμησαν να εκφράσουν δημόσια την υποστήριξη τους στο ΝΑΙ.
Και αν στο πρώτο εξάμηνο οι διχαστικές συμπεριφορές που τόσο εντέχνως και πειστικά πέρασε στον λαό, περιορίστηκαν σε φραστικές και μεμονωμένες συμπεριφορές βίας, τώρα τα πράγματα θα ήταν πιο σκληρά.
Πραγματικά δεν θα ήθελα να ζω, για να το ζήσω.

Έψαξα να βρω στα παγκόσμια πολιτικά χρονικά, κυβέρνηση αναπτυγμένης, αναπτυσσόμενης η τριτοκοσμικής χώρας, που να ακύρωσε με τις πράξεις της δημοψήφισμα που η ίδια αποφάσισε και η πρόταση της έτυχε της μεγάλης επιδοκιμασίας του λαού της.
Βρήκα μόνο μια.
Την δική μας. Αυτή της «πρώτης φοράς αριστερά».
Δεν βρήκα καμία χώρα που να μην σεβάστηκε την ετυμηγορία του λαού της, όταν μάλιστα ο ίδιος ο πρωθυπουργός της είχε δηλώσει πριν το δημοψήφισμα: «θα σεβαστώ την ετυμηγορία του λαού»
Πρέπει να καταλάβουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι έρχονται αντιμέτωποι με τα δικά τους λόγια και τις δικές τους εξαγγελίες και όχι με το σάπιο πολιτικό σύστημα που ήθελαν να ανατρέψουν.
Αυτό μπορεί να το ανέτρεψαν, αλλά με την πολιτική τους οι ίδιοι θα το ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ στην εξουσία.

Ο Αλέξης που ήρθε για να τα αλλάξει όλα, να γκρεμίσει τοίχους ξέχασε μόνο να μας πει ποιους τοίχους;
«Οι τοίχοι υπάρχουν, αλλά μέσα στο κεφάλι μας» έλεγε η Μαργκερίτ Ντυράς
Αλλά αυτοί είναι ντουβάρια ακλόνητα Αλέξη και δεν γκρεμίζονται…… «κάστρα άπαρτα»