Η Πάολα ξεσπά: Κανείς από την οικογένειά μου δεν είναι τσιγγάνος...

Η Πάολα γράφει για την απώλεια του πατέρα της στο facebook και ξεσπάει ότι δεν είναι τσιγγάνα. Σε ένα έντονα συναισθηματικά φορτισμένο...

Η Πάολα γράφει για την απώλεια του πατέρα της στο facebook και ξεσπάει ότι δεν είναι τσιγγάνα.
Σε ένα έντονα συναισθηματικά φορτισμένο κείμενο, η τραγουδίστρια δίνει μια και καλή απαντήσεις στα όσα ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες για τον χαμό του μπαμπά της και για τον ιερέα που ανέβασε video από την κηδεία.
«Για πρώτη φορά μετά απ΄όσα χρόνια γνωρίζετε το όνομά μου, ήρθε η στιγμή να διαβάσετε κάποια λόγια γραμμένα απ΄το δικό μου χέρι! Θα ‘ναι η πρώτη, μοναδική φορά!
Ο λόγος δεν είναι άλλος εκτός απ΄το ότι κάποιος έρχεται να αποκαταστήσει την αλήθεια. Όλα αυτά τα χρόνια με τα διάφορα και ποικίλα σχόλια σας, καταφέρατε να με κάνετε να γελάσω μα και να στεναχωρηθώ!
Το γεγονός της τεράστιας απώλειας του μοναδικού, του καλού πατέρα μου, έχει λιώσει την ψυχή μου! Άκουσα τα σχόλια σας… Δεν παραπονιέμαι και δεν σας μαλώνω! Τον Οκτώβριο ο μπαμπάς μου διαγνώστηκε με την πιο σπάνια, καλπάζουσας μορφής καρκίνου.

Ο ίδιος δεν έμαθε ποτέ ολοκληρωμένη την αλήθεια αλλά ούτε και η οικογένεια μου, όπως η μητέρα μου και οι αδερφές του. Έπιασα το αντρικό χέρι του μπαμπά μου και φύγαμε για την Γερμανία, με όποιες προσδοκίες! Ναι, υπήρξα όλο το 24ωρο κυριολεκτικά κοντά του, γεγονός απόλυτα φυσιολογικό για μένα! Ναι, έφτανα κάθε Παρασκευή στις 11 το βράδυ στην Ελλάδα για να πάω στην δουλειά μου, όπου από κει ζούνε τουλάχιστον 100 οικογένειες και δεν θα μπορούσα να λείψω σε όποια κακή ψυχολογική κατάσταση και αν βρισκόμουν! Την Κυριακή το πρωί μετά την δουλειά γυρνούσα πίσω στον πατέρα μου, που έτσι ξαφνικά είχε πληγωθεί τόσο βαριά στο σώμα του!

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, γυρίσαμε στην Ελλάδα! Η κατάσταση άρχισε να χειροτερεύει! Δεν ρώτησε ποτέ γιατί είχε όλους αυτούς τους πόνους! Ο γενναίος πατέρας μου, σίγουρα είχε καταλάβει αλλά δεν ήθελε να με φέρει σε δύσκολη θέση ρωτώντας με, εάν συμβαίνει κάτι πιο σοβαρό απ΄αυτό που ήξερε! Στις 7 Φεβρουαρίου ο γλυκός μου πατέρας παρέδωσε το πνεύμα του, στον πατέρα όλων μας!
Άκουσα να λέει μια δημοσιογράφος σε μια εκπομπή πως καθόλη την διάρκεια της τελετής, υπήρχαν νταούλια και κάποια ακόμη όργανα σε ήχους πανηγυριού γιατί εμείς δεν είχαμε πένθος αλλά γιορτή! Ντροπιαστικά σχόλια! Όπως μεγάλη ντροπή να πείτε πως ήταν δικά μου λόγια!

Το πένθος ήταν, είναι και θα είναι για την οικογένεια μας, τους συγγενείς και τους φίλους μας.
Υπήρχαν όργανα, όπως λύρα, ακορντεόν, βιολί και τραγουδιστές για να ψάλλουν μοιρολόι. Υπήρχαν χορευτές από πολιτιστικούς συλλόγους και η αγαπημένη χορευτική ομάδα του μπαμπά μου, που χορέψανε για να τον τιμήσουν! Επίσης συμπλήρωσε η δημοσιογράφος της εκπομπής και δεν φταίει καθόλου γι’΄αυτό, πως είναι έθιμο των τσιγγάνων να γλεντούν και να έχουν όργανα όταν αποχαιρετούν κάποιον δικό τους άνθρωπο!
Να ακόμη μια αλήθεια που πρέπει να αποκατασταθεί!Κανείς από την οικογένεια μου δεν είναι τσιγγάνος! Ναι, πριν αρκετά χρόνια είχα κάνει τέτοια δήλωση! Ο λόγος;;; Γεννημένη επαναστάτρια και φανατική υποστηρίκτρια των αδυνάτων! Είχα φίλους και μουσικούς τσιγγάνους που λαμβάνανε μεγάλο ρατσισμό.

Λυπάμαι φίλοι μου, αυτό που μπορούσα να κάνω για σας, ήταν να κουβαλήσω λίγο από το βάρος που σας φορτώνανε όλοι αυτοί που σας υποτιμήσανε για το χρώμα, την μόρφωση σας και ο,τι άλλο τους έκανε να μην βλέπουν τα δικά τους ελαττώματα!
Έτσι νιώθανε ανώτεροι!
Συγγνώμη πατέρα μου, μάνα μου και αδερφέ μου, για χάρη της ιδέας που είχα από παιδί χρειάστηκε να σας ταράξω αλλάζοντας σας ταυτότητα!
Πατέρα μου ξέρω πως χαμογελάς τώρα, όπως χαμογελούσες και τότε που σου είπα τι έκανα, ενώ οι υπόλοιποι ωρύονταν με την δήλωσή μου!

Όσο για τον πάτερ Νικόλαο, θεωρούμε πως του βγήκε αυθόρμητα και από συγκίνηση προς το πρόσωπο του πατέρα μου, αφού υπήρξαν φίλοι!
Μια αυθόρμητη κακή στιγμή!
Μην στενοχωριέστε πάτερ, η οικογένεια συνεχίζει να δείχνει εκτίμηση προς το πρόσωπο και το έργο σας.
Από σεβασμό και υποχρέωση προς το βασιλιά και λιοντάρι μου που δεν τα καταφέραμε στο μεγάλο αγώνα μας, μα καταφέραμε μια θέση στον παράδεισο!

Ευχαριστώ τον αδερφούλη μου, τον πολύτιμο Μιχάλη μου, τον Φώτη μου και τον ξάδερφό μου Σταθη.
Αγαπημένε μας από εκεί ψηλά να προσέχεις του πέντε νοσηλευτές σου.
Καρκίνε σε μισώ γιατί δεν έχεις σάρκα και οστά για να μπορώ να σε σκοτώσω!
Όλοι αυτοί που σε πικράνανε από ψηλά σαν τους κοιτάξεις θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι που στην στιμή θα τους ξεχάσεις.
Είμαι υπερήφανη για σένα πατέρα μου… Σ΄αγαπάω…Πάολα».