Ηγετικά στελέχη των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), του ήσσονος κόμματος του κυβερνητικού μεγάλου συνασπισμού στη Γερμανία, κατηγόρησαν τον συντη...
Ηγετικά στελέχη των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), του ήσσονος κόμματος του κυβερνητικού μεγάλου συνασπισμού στη Γερμανία, κατηγόρησαν τον συντηρητικό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι είναι υπερβολικά σφιχτοχέρης σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση την κρίση των προσφύγων, καθώς το χάσμα εντός της συμπολίτευσης για τον τρόπο που θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα μοιάζει να βαθαίνει.
Οι επικρίσεις αυτές διαδέχθηκαν την δήλωση του Σόιμπλε με την οποία χαρακτήρισε τις δηλώσεις Σοσιαλδημοκρατών για αύξηση των δημοσίων δαπανών για την προσφορά στέγης και τις κοινωνικές υπηρεσίες, ώστε να διευκολυνθεί η ένταξη των προσφύγων στη γερμανική κοινωνία, «αξιολύπητες».
Ο Στέφαν Βάιλ, ο Σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός στο ομόσπονδο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, ανταπέδωσε τα πυρά χθες, καλώντας να αυξηθεί άμεσα ο προϋπολογισμός για τις κοινωνικές υπηρεσίες, καθώς η χώρα υποδέχθηκε πάνω από 1 εκατομμύριο αιτούντες άσυλο πέρυσι.
«Ο υπουργός Οικονομικών προφανώς δεν το αντιλαμβάνεται», σχολίασε δηκτικά ο Βάιλ σε δηλώσεις του στην εφημερίδα Süddeutsche Zeitung.
Υπενθυμίζοντας ότι το κόστος της ενσωμάτωσης μεταναστών είναι πάντα υψηλό, ο Βάιλ τόνισε: «δεν μπορούμε να αφήσουμε να δημιουργηθεί η εντύπωση πως αυτό συμβαίνει σε βάρος των ασθενέστερων μελών της κοινωνίας μας».
Ο Χάικο Μάας, υπουργός Δικαιοσύνης και επίσης σημαίνων στέλεχος του SPD, ήταν επίσης επικριτικός κι επανέλαβε την έκκληση να προβλεφθούν μεγαλύτερες δαπάνες. «Τι είναι σημαντικότερο; Οι άνθρωποι σε αυτήν εδώ τη χώρα ή η ισοσκέλιση του προϋπολογισμού;», διερωτήθηκε.
Ο Σόιμπλε, επί μακρόν κήρυκας της δημοσιονομικής πειθαρχίας, δηλώνει ότι σκοπεύει να αποτρέψει κάθε ενδεχόμενο η Γερμανία να δαπανήσει περισσότερα από όσα εξοικονομεί και μοιάζει απίθανο να αλλάξει στάση. Η αύξηση των δαπανών θα μπορούσε να πλήξει ακόμη περισσότερο την δημοτικότητα της καγκελαρίου Άγγελας Μέρκελ, η οποία βρίσκεται σε πτώση.
Η Μέρκελ βλέπει τη δημοτικότητά της να κατακρημνίζεται κυρίως λόγω του τρόπου που έχει αντιμετωπίσει την κρίση των προσφύγων. Η πλειονότητα όσων είχαν ερωτηθεί στο πλαίσιο μιας δημοσκόπησης που διενεργήθηκε από το πρώτο κανάλι της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης ARD νωρίτερα τον Φεβρουάριο είχαν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους απέναντί της.
Η καγκελάριος της Ένωσης Χριστιανοδημοκρατών (CDU) έχει βρεθεί αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη πρόκληση της δεκαετίας της στην εξουσία καθώς δυσκολεύεται να πείσει να καταρτιστεί μια κοινή ευρωπαϊκή αντίδραση στην κρίση των προσφύγων.
Εναποθέτει τις ελπίδες της στη σύνοδο ΕΕ-Τουρκίας την 7η Μαρτίου και την επόμενη Σύνοδο Κορυφής που θα είναι επίσης αφιερωμένη στην κρίση των προσφύγων, την 18η και την 19η Μαρτίου. Έπειτα από μια σειρά αποτυχημένων προσπαθειών, οι δύο αυτές σύνοδοι μοιάζουν να είναι η τελευταία ευκαιρία για να συμφωνηθεί μια κοινή στάση πριν η βελτίωση του καιρού σημάνει, πιθανότατα, πολύ περισσότερες αφίξεις μέσω της Μεσογείου.
Ο υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας Πιερ Κάρλο Πάντοαν δήλωσε στον γερμανικό όμιλο μέσων ενημέρωσης Funke πως η Ρώμη θα ασκήσει επίσης πιέσεις για να συμφωνηθεί μια κοινή ευρωπαϊκή θέση.
Ωστόσο στελέχη της Ένωσης Χριστιανοκοινωνιστών (CSU), του βαυαρικού αδελφού κόμματος της CDU της Μέρκελ, στέκονται επίσης επικριτικά έναντι της προσέγγισης της καγκελαρίου — αλλά για τους αντίθετους λόγους. Θέλουν να ανακοινωθεί η επιβολή ορίου στον αριθμό των προσφύγων που θα υποδέχεται η Γερμανία, ακριβώς όπως συνέβη στην Αυστρία. Ακριβώς αυτό θέλει, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του ARD, η πλειονότητα των Γερμανών.
Η Μέρκελ επέμεινε και σήμερα στις θέσεις της, επικρίνοντας την Αυστρία, ενώ προειδοποίησε εναντίον των συνεπειών που θα είχε το κλείσιμο των συνόρων για την Ευρώπη. Όμως πολιτικοί αναλυτές προεξοφλούν ότι εάν η CDU δεν τα πάει καλά στις τοπικές εκλογές σε ομόσπονδα κρατίδια που θα διεξαχθούν τον Μάρτιο, η στάση της καγκελαρίου πιθανότατα πρόκειται να αλλάξει.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ - ΜΠΕ
ΌΧΙ ΆΛΛΟ ΦΑΣΙΣΜΌ ΚΏΛΟ ΑΜΕΡΙΚΆΝΟΙ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΊΟΙ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.....
Δεν έχω σπίτι, πίσω για να ΄ρθω
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ,
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.
Ακούω τον Βασίλη Λέκκα να τραγουδάει τους πρώτους στίχους απ’ το «Μάνα μου Ελλάς», σε στίχους Γκάτσου και μουσική Ξαρχάκου. Είναι ένας αμανές, σαν αυτούς που πρωτακούστηκαν στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του εικοστού αιώνα.
Οι τσέτες κι οι Νεότουρκοι του Κεμάλ έσφαζαν τους χριστιανούς, Αρμένηδες και Έλληνες. Οι Μεγάλες Δυνάμεις παρακολουθούσαν αμέτοχες. Εκείνες το προκάλεσαν, η αστάθεια κι ο πόλεμος τις κάνει πιο δυνατές. Μιλιούνια οι πρόσφυγες εγκατέλειπαν τις εστίες τους, το χώμα των προγόνων τους και πνίγονταν στο Αιγαίο, για να φτάσουν στη «Μάνα μου Ελλάς».
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τ’ αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου, μάνα μου Ελλάς,
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.
Στην Ελλάδα ήταν «τουρκόσποροι». Τις Σμυρνιές τις αποκαλούσαν επιτιμητικά «γλωσσούδες». Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είχαν αναγκαστεί ν’ αφήσουν πίσω περιουσίες και ζωές που οι παλαιοελλαδίτες δεν μπορούσαν να φανταστούν. Και βρέθηκαν κλεισμένοι στα λοιμοκαθαρτήρια. Ήταν οι ξένοι, οι άλλοι, οι κακομοίρηδες.
Κυνηγημένοι απ’ τους παλιούς τους γείτονες, περιφρονημένοι απ’ τους καινούριους. Η «Μάνα μου Ελλάς» δεν μπορούσε να συντηρήσει ούτε τους μόνιμους, τι θα ‘κανε με τους καινούριους;
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τ’ αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού.
Μου ‘λεγε ένας Πόντιος, πώς βρέθηκαν οι γονείς του σ’ ένα σπιτάκι στην Καλαμαριά. Κι εκείνος να πουλάει πάγο, να κάνει ό,τι δουλειά μπορύσε να κάνει, απ’ τα δέκα, για να φάνε. Οι πρόσφυγες δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, έτσι όπως λέγεται. Όμως έδωσαν νέο αίμα στη μάνα του καημού.
Έκαναν μαγαζιά, επιχειρήσεις, δούλεψαν. Έκαναν αθλητισμό. ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Απόλλων Καλαμαριάς, γεννήματα προσφύγων. Έφτιαξαν μια νέα μουσική. Τις κλίμακες τις βυζαντινές και τον καημό τον ανατολίτικο, τις ανακάτεψαν με τον πόνο της προσφυγιάς, κι άρχισε το ρεμπέτικο ασκέρι.
Όλοι εκείνοι με το -ίδης και το -όγλου στο επίθετο, όλοι εκείνοι οι ανεπιθύμητοι, οι κακομοίρηδες, οι τουρκόσποροι, δεν πήραν απ’ τη Μάνα μου Ελλάς, της έδωσαν, ζωή.
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
Ακούω τους στίχους του Γκάτσου και σκέφτομαι αυτούς τους ανθρώπους που φεύγουν να σωθούν απ’ το μαχαίρι. Οι Μεγάλες Δυνάμεις παρακολουθούν αμέτοχες. Εκείνες το προκάλεσαν, η αστάθεια κι ο πόλεμος τις κάνει πιο δυνατές. Μιλιούνια οι πρόσφυγες εγκαταλείπουν τις εστίες τους, το χώμα των προγόνων τους και πνίγονται στο Αιγαίο, για να φτάσουν στην Ευρώπη.
Δεν είναι Έλληνες, δεν είναι Χριστιανοί, δεν είναι Ευρωπαίοι. Είναι άνθρωποι, που θέλουν να ζήσουν, που θέλουν να δουν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν, να προοδεύουν, να είναι ευτυχισμένα.
Και η Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό το θνησιγενές λείψανο, κάνει ό,τι μπορεί για να τους κρατήσει μακριά απ’ την ουτοπία της. Εκείνο το μυθικό μέρος της υποτιθέμενης αέναης ευφορίας, όπου κανείς φτωχός δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Μήτε Έλληνας μήτε Ευρωπαίος μήτε πρόσφυγας.
Μια Ευρωπαϊκή Ένωση που στηρίχτηκε εξ αρχής στην οικονομική ανισότητα. Μια Ευρωπαϊκή Ένωση της ελεύθερης αγοράς και της ανελευθερίας των λαών.
Οι Έλληνες ήταν τα πρώτα θύματα αυτής της φαύλης κατασκευής, της Ευρωπαϊκής «Ένωσης». Έγιναν μετανάστες, αυτόχειρες, καταθλιπτικοί, άποροι, ανασφάλιστοι, άστεγοι, νεόπτωχοι.
Οι πρόσφυγες είναι τα επόμενα θύματα. Κι αυτοί θα πληρώσουν πιο ακριβά την άνοδο του δείκτη των χρηματιστηρίων, τη σταθερότητα των τραπεζών.
Η Ευρώπη στήνει συρματοπλέγματα ξανά, φτιάχνει στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από ‘κει ένα τσιγάρο δρόμος είναι οι θάλαμοι αερίων και τα κρεματόρια.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
-
Το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς