Η επιστροφή της κραταιάς κυρίας!

Η Κυρία-με κάπα κεφαλαίο-Ρένη Πιττακή «επιστρέφει» δυναμικά στο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης. Η σημαντική ηθοποιός που είναι από τις καλύ...

Η Κυρία-με κάπα κεφαλαίο-Ρένη Πιττακή «επιστρέφει» δυναμικά στο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης.

Η σημαντική ηθοποιός που είναι από τις καλύτερες της γενιάς της «γυρίζει» σε αυτό που «αγκάλιασε» μεγάλες ερμηνείες της και ζηλευτές καταθέσεις-ψυχής της κι αυτό είναι ένα μεγάλο και ακριβό δώρο για όλους μας.

Έλειψε δεκαπέντε χρόνια από αυτό-πόσο πολύ μας έλειψε από την «έδρα»της- και … επιστρέφει φέτος που συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από την πρώτη εμφάνισή της στον ίδιο χώρο.

Έχουμε λοιπόν την Επιστροφή όχι μιας γηραιάς κυρίας-όπως είναι ο τίτλος του έργου του Ντίρεμαντ-,αλλά μιας κραταιάς κυρίας, μιας ισχυρότατης κυρίας του θεάτρου μας με το «Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί»που έρχεται στο Υπόγειο από τις 26 του μήνα. Αναμένουμε!

Το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει το αριστούργημα του Ερρίκου Ίψεν «Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά. Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Νορβηγού, «ένας δραματικός επίλογος» όπως προφητικά τον χαρακτήρισε ο ίδιος.Ο Ίψεν στο τελευταίο του έργο επιχειρεί να αναδομήσει μια ολόκληρη θέση και θέαση της ζωής και του έργου του, με έναν κείμενο που διαρκώς ακροβατεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το μεταφυσικό. Σε έναν τόπο παραθερισμού πέντε άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το ‘θάνατο’ (το θάνατο του εαυτού, το θάνατο των ιδιοτήτων, το θάνατο της νιότης) και προσπαθούν να ξαναβγούν στη ζωή, απαλλαγμένοι από ‘μεγάλες ιδέες’, από εμπόδια, από τρόμους και αγκυλώσεις.

Η παράσταση επιχειρεί μέσα από πέντε διαφορετικές οπτικές και πέντε διαφορετικές γενιές ηθοποιών να θέσει το ζήτημα της συνέχειας και της αποδοχής της ‘φύσης’ της ανθρώπινης ύπαρξης και την απαλλαγή από εγκλωβιστικούς και εθελούσιους ‘προσωπικούς θανάτους’.

Στην αιώνια μάχη ανάμεσα στην τέχνη και τη ζωή, ο Ίψεν θέτει ως σκοπό το ζήτημα της εκπλήρωσης, μιλώντας για τη σκληρή συνειδητοποίηση της στιγμής εκείνης που το «όταν» καθίσταται επείγον και κρίσιμο και το «κάποτε» γίνεται επιτακτικά «τώρα».

Κείμενο: Ερρίκος Ίψεν

Μετάφραση: Έρι Κύργια

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου

Ηχητική Δραματουργία: Δημήτρης Καμαρωτός

Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κέλλυ Παπαδοπούλου

Βοηθός Ενδυματολόγου: Βασιλική Σουρρή

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

Ερμηνεύουν: Αλεξία Καλτσίκη, Μαρία Κεχαγιόγλου, Περικλής Μουστάκης, Ρένη Πιττακή, Μιχάλης Σαράντης, Μενέλαος Χαζαράκης