Τον απολαμβάνουμε τηλεοπτικά κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη, στις 21:00 στον Alpha, όπου πρωταγωνιστεί στο "Μην αρχίζεις τη μουρμούρ...
Τον απολαμβάνουμε τηλεοπτικά κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη, στις 21:00 στον Alpha, όπου πρωταγωνιστεί στο "Μην αρχίζεις τη μουρμούρα", μία κωμική σειρά που παρουσιάζει τη ζωή τριών ζευγαριών διαφορετικής ηλικίας.
Ο ίδιος, πάντως, αν τον ρωτήσετε, προτιμά τους δραματικούς ρόλους από τους κωμικούς. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι γνώρισε την αναγνώριση και άφησε την υπογραφή του, υποδυόμενος τον ισοβίτη, Νίκο Κοεμτζή, στην ταινία "Παραγγελιά".
Όλοι τον συμπαθούν, περισσότερο όμως οι οπαδοί της ΑΕΚ, καθώς έχει υποδυθεί δύο φορές τον Ενωσίτη σε αντίστοιχο αριθμό σίριαλ, στα οποία συμμετείχε.
Ο λόγος, φυσικά, για Αντώνη Αντωνίου, του οποίου η ζωή ήταν πάντα κοντά στον Δικέφαλο. Άλλωστε, η μοίρα του δεν μπορούσε να ήταν διαφορετική. Γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία και ο πατέρας του ήταν πρόσφυγας από το Αϊδίνι της Μικράς Ασίας. Το γήπεδο της ΑΕΚ, στη Φιλαδέλφεια, ήταν ένα... τσιγάρο δρόμος από το σπίτι του, οπότε οι Κυριακές του, ήταν πάντα βαμμένες στα κιτρινόμαυρα.
Η συνέντευξη στο sportdog
Θέατρο ή τηλεόραση;
"Το θέατρο είναι η βάση. Όλα τα άλλα είναι βοηθητικά του θεάτρου. Σε κάθε ηθοποιό, νομίζω, μπαίνει αυτό το δίλημμα".
Πώς προετοιμάζεται ένας ηθοποιός για να μπει στο "πετσί του ρόλου";
"Έχει μία διαδικασία που είναι η δουλειά μας, ο τρόπος που μπορούμε να προσεγγίζουμε ένα έργο και ένα ρόλο. Είναι μία ιδιόμορφη δουλειά, απαιτεί πολλά στοιχεία να μπλεχτούν, ώστε να βγει ένα άρτιο αποτέλεσμα και να γίνει αποδεκτό από τον κόσμο. Είναι όμως όμορφη και γοητευτική δουλειά. Κάθε ρόλος έχει τη δυσκολία του, είτε είναι συμπαθητικός είτε αντιπαθητικός. Έχω υποδυθεί πολλές φορές ...κακούς, εγκληματικές φυσιογνωμίες. Με τη διαδικασία που προανέφερα, προσεγγίζεις τον ρόλο, ανάλογα με τον χαρακτήρα που πρέπει να υποδυθείς".
Με ποιον χαρακτήρα έχετε ταυτιστεί;
"Δε νομίζω ότι υπάρχει θέμα ταύτισης. Είναι θέμα αν συμπαθείς κάποιον παραπάνω. Όλοι οι ρόλοι έχουν τη δυσκολία τους, όλοι όμως έχουν και τη λύτρωσή τους".
Μιλήσατε για λύτρωση, τον σκοπό που θέλει να επιτύχει η αρχαία τραγωδία. Σε αυτήν την κορύφωση θέλετε να φέρετε κάθε ήρωα που υποδύεστε;
"Ο ηθοποιός λειτουργεί με τα ακραία παραδείγματα της δουλειάς του. Αν αυτά δεν έχουν τα στοιχεία της λύτρωσης, της απόλυτης ερμηνείας, δεν μπορείς να τα πλησιάσεις με απαιτήσεις και αξιώσεις. Όσο πιο πολύ χαμηλώνεις τον πήχη τόσο πέφτει η δουλειά σου".
Νιώθετε γεμάτος από την καριέρα σας; Υπάρχει κάποιος ρόλος που θέλατε πολύ να υποδυθείτε αλλά δεν έτυχε;
"Όλοι οι ηθοποιοί θέλουν να παίξουν όλους τους ρόλους. Υπάρχουν πάρα πολλοί σπουδαίοι ρόλοι. Εγώ όμως διαλέγω τα έργα που μπορώ να τα ανεβάσω, με εμπνέουν, με γεμίζουν και με κάνουν να λειτουργώ δημιουργικά μέσα από αυτά".
Ποιος χαρακτήρας που υποδυθήκατε ήταν ο πιο επιτυχημένος κατά τη γνώμη σας;
"Μου άρεσαν πάντα οι δύσκολοι ρόλοι που πρέπει να ανέβεις πολύ δρόμο για να τους προσεγγίσεις και να τους φτάσεις. Ένας ρόλος που τον θυμάμαι και μου αρέσει, είναι αυτός της «Παραγγελιάς». Έχω πολύ καλές σχέσεις όμως με όλους τους ήρωες μου...".
Η μουρμούρα κάνει τρελή επιτυχία. Το μυστικό της, ποιο είναι;
"Νομίζω έχει μία ποιότητα, έχει ήθος. Είναι πολύ καλή. Όλα τα σίριαλ αντλούν την έμπνευση τους από τη ζωή. Στη Μουρμούρα όμως υπάρχει σεβασμός απέναντι στον κόσμο. Δε μεταχειρίζεται τα θέματα με φτηνό τρόπο. Έχει μαζέψει την οικογένεια χωρίς αναστολές και ντροπή γύρω από την τηλεόραση".
Είστε ιδιαίτερα αγαπητός στους οπαδούς της ΑΕΚ, αφού σε δύο σίριαλ που συμμετείχατε, υποδυόσασταν τον Ενωσίτη, κάτι που δεν απέχει απο την πραγματικότητα. Αυτές είναι αναφορές στον Δικέφαλου ήταν βάσει σεναρίου ή το ζητήσατε;
"Βάσει σεναρίου. Ήξερε η συγγραφέας ότι είμαι ΑΕΚ. Ήταν δική της πρωτοβουλία. Εμείς ακολουθήσαμε πιστά αυτό που διαβάζαμε".
Αν το σενάριο έγραφε για άλλη ομάδα θα το κάνατε;
"Θα δυσκολευόμουν πάρα πολύ. Εντάξει η δουλειά μας είναι, αλλά θα έβαζα κάποιο βέτο. Να παίξω αλλά όχι φανατικά τον ρόλο. Είναι δεύτερη φορά που παίζω τον ΑΕΚτζή. Αυτές είναι μία από τις χαρές της συνεργασίας, για να νοιώθουμε καλά μέσα στο χώρο μας".
Τι μνήμες έχετε από την ΑΕΚ;
"Απίστευτες. Παρακολουθώ την ΑΕΚ από πολύ μικρός. Από τον πατέρα μου που ήταν πολύ ενεργός οπαδός. Μέναμε Νέα Ιωνία και πηγαίναμε συνεχώς στη Φιλαδέλφεια. Νιώθαμε πολύ ωραία. Έχουμε ζήσει βέβαια, χαρές αλλά και στενοχώριες. Ήττες σκληρές. Ποδόσφαιρο όμως είναι αυτό. Έχει πάνω και κάτω. Εμείς όμως πάντα μαζί με την ομάδα".
Ποια ομάδα της ΑΕΚ και ποιους παίκτες στην ιστορία της ξεχωρίζετε;
"Η ομάδα του Φάντροκ ήταν σπουδαία, του Μπάγεβιτς, του Νικολαΐδη. Ξεχωρίζω πολλούς ποδοσφαιριστές, όπως ο Τσιάρτας, ο Μπορμπόκης, ο Κοπιτσής, ο Μανωλάς. Αλλά εγώ θυμάμαι και πιο παλιές ομάδες. Και αυτές έλαμπαν. Πηγαίναμε στο γήπεδο και ευχαριστιόμασταν ποδόσφαιρο. Βλέπαμε Παπαποστόλου, πιο παλιά Σοφιανίδη, Σταματιάδη. Σπουδαία ονόματα. Τον Νεστορίδη τον έχω δει πάρα πολύ. Απο τους πιο σπουδαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές ήταν. Έκανε στο γήπεδο μαγικά πράγματα. Πιστεύω ότι αν ήταν σε πιο σωστό και αυστηρό πρόγραμμα προπόνησης και η ΑΕΚ ήταν δομημένη σε ευρωπαϊκά πρότυπα, τότε θα ψάχνανε πολλά χρόνια στην Ευρώπη να δούνε αντίστοιχο παίκτη. Ο άνθρωπος ήταν ποδοσφαιρικό φαινόμενο για την εποχή του. Και ο Μίμης ο Παπαϊωάννου επίσης. Είχαμε την τύχη να δούμε σπουδαίους παίκτες στην ΑΕΚ".
Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ μίας θεατρικής παράστασης και ενός ποδοσφαιρικού αγώνα; Διακρίνετε τη ...λύτρωση που συζητήσαμε παραπάνω;
"Το στοιχείο της λύτρωσης, ναι υπάρχει, γιατί αμφότερα τα θεάματα συγκινούν. Ωστόσο, δεν μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους. Δεν είναι όπως λέμε, μήλα και πορτοκάλια ίσον φρούτα. Ένα ποδοσφαιρικό ματς μπορεί να συγκινήσει 80.000 θεατές. Το θέατρο δεν έχει τέτοιου είδους δυνατότητα. Έχει όμως άλλου είδους ικανότητες, πολύ πιο σπουδαίες, για να επικοινωνήσει και να συγκινήσει. Είναι άλλο πράγμα το θέατρο, έχει ειδικούς κανόνες και ηθική".
Την ομάδα πώς τη βλέπετε;
"Πάει καλά. Εγώ απλώς στενοχωριέμαι γιατί τα νέα μας παιδιά μπαίνουν στην άκρη. Η λογική του γρήγορου πρωταθλητισμού, εμένα δεν με βρίσκει σύμφωνο. Παρόλο που χαίρομαι τις νίκες και το γεγονός ότι είμαστε δεύτεροι στο πρωτάθλημα, ενώ κανείς δεν το περίμενε. Εμένα μου λείπει και ο Τζανετόπουλος και ο Ανάκογλου. Όλοι αυτοί είναι παιδιά δικά μας. Έπρεπε να φτιάξουν δική τους ιστορία. Βλέπω ότι δεν γίνεται αυτό. Αλλά τι να κάνουμε; Θα παλέψουν κι αυτοί, θα κάνουμε κι εμείς υπομονή. Έχουν ταλέντο, μπορούν να αναδειχθούν".
Παίζει ρόλο και η αλλαγή προπονητή γι΄ αυτή την περιθωριοποίηση...
"Ο Δέλλας ήταν πολύ καλός. Αλλά δεν μπορούσε να επιβάλλει αυστηρότητα. Εκεί νομίζω χάθηκε το παιχνίδι. Εκεί βλέπω ότι το χάνουν γενικά οι Έλληνες προπονητές. Πρέπει να δίνεται σημασία στην προετοιμασία, στην προπόνηση, στη φυσική κατάσταση και την εξωγηπεδική ζωή. Όλα αυτά πρέπει να είναι συγκροτημένα και δομημένα. Ζηλεύω το εγγλέζικο ποδόσφαιρο που βγάζει συνεχώς νέους παίκτες. Όλοι αυτοί βγαίνουν από σκληρή δουλειά. Όχι από πρόχειρη προετοιμασία. Οι ομάδες επωφελούνται από το μέλλον. Εμείς εδώ τους 19χρονους τους θεωρούμε άγουρους ακόμα. Αυτά είναι ασθένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ελπίζω να θεραπευτούν".
Πριν από δύο χρόνια, όταν τιμηθήκατε στη γιορτή των παλαιμάχων της ΑΕΚ, σας είχα ρωτήσει αν μπορεί να γίνει κάποιο έργο για την ΑΕΚ, μου είχατε τονίσει τη δυσκολία αυτού του εγχειρήματος... (με διακόπτει).
"Είναι δύσκολο στη συγγραφή του, γιατί είναι τεράστια έκταση η ΑΕΚ. Δεν μπορείς να στο συμπυκνώσεις αυτό σε ένα κινηματογραφικό έργο. Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος, σαν το αβγό του Κολόμβου, για να μιλήσεις για την Ένωση. Ή να κάνεις μία υπερπαραγωγή 7 ωρών για τον Δικέφαλο".
Ήθελα να σας θέσω ένα παρόμοιο ερώτημα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο, με όλα αυτά που βλέπουμε καθημερινά να γίνονται, μπορεί να μεταφερθεί σε κωμωδία;
"Είναι κι αυτό δύσκολο. Επιμένω σε αυτό που σου είχα πει. Είναι λεπτά πράγματα. Χρειάζεται σκληρή συγγραφική πένα. Αν δεν υπάρχει ο συγγραφέας που θα το βάλει στη σωστή βάση και θα το αναπτύξει, είναι πολύ δύσκολη η πραγμάτωσή του. Διαφορετικά θα γίνει φθηνό και πρόχειρο. Έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες στο παρελθόν, να δούνε το ποδόσφαιρο με τους διαιτητές τους πουλημένους, με τους εμπλεκόμενους και τους διεφθαρμένους παράγοντες, αλλά ήταν πρόχειρες οι προσεγγίσεις. Αν έχεις απαιτήσεις πρέπει να το χτίσεις σωστά. Αν θέλεις να καταθέσεις ιστορία τότε αρχίζουν τα δύσκολα. Αυτό θα με ενδιέφερε, ένα σενάριο αξιόπιστο. Που μπορεί να αγγίξει με λεπτότητα αυτό το θέμα".
Βλέπετε ελληνικό ποδόσφαιρο;
"Και τον Ολυμπιακό έχω δει και τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ. Όλες οι ομάδες έχουν καλούς παίκτες. Εμείς ως ΑΕΚτζήδες πάντα φτιάχναμε ομάδες. Οι μεγάλοι παίκτες λειτουργούσαν μέσα σε αυτές. Ο Παπαϊωάννου είχε δίπλα του τον Νεστορίδη και πολλούς άλλους, ο Νικολαΐδης είχε τον Τσιάρτα, ο Μαύρος τον Μπάγεβιτς και τον Παπαϊωάννου. Η ομάδα είναι το ζητούμενο. Αν όλοι αυτοί συγκροτήσουν την ομάδα, τότε χαίρεσαι το ποδόσφαιρο".
Χαιρόμαστε ποδόσφαιρο στην Ελλάδα;
"Πολύ λίγο. Εγώ χαίρομαι τώρα την ΑΕΚ, επειδή προσπαθεί. Δεν είναι ακόμα δεμένη τόσο πολύ για να πηγαίνεις στο γήπεδο και να φεύγεις ευτυχισμένος επειδή είδες 10-20 συνδυασμούς, αλλά νομίζω πηγαίνουμε προς τα εκεί σαν ομάδα. Έχουμε καλή προοπτική. Μακάρι να φτιάξουμε μία ομάδα που θα μας γεμίζει και από πλευράς θεάματος".
Τον Ολυμπιακό θα τον νικήσει η ΑΕΚ το επόμενο Σαββάτο;
"Θα το ήθελα πάρα πολύ. Θα εξαρτηθεί σε τι κατάσταση θα είναι οι παίκτες μας,ποια ψυχολογία θα έχουν και ποια ο Ολυμπιακός, ο οποίος θα έρθει σε ένα ΟΑΚΑ κατάμεστο και θα βράζει. Από εκεί και πέρα θα δούμε. Πιστεύω θα γίνει ένα πολύ σπουδαίο παιχνίδι. Μακάρι να τον νικήσουμε και μάλιστα με μεγάλο σκορ, για να πάρουμε εκδίκηση (γέλια)".
Υπάρχει διαφορά στην ποιότητα μεταξύ των δύο ομάδων;
"Όχι βέβαια! Νομίζω ότι είμαστε πάρα πολύ κοντά και το έχουμε αποδείξει. Πέρσι παίζαμε στη Β΄ Εθνική και φέραμε 1-1 στο Καραϊσκάκη. Τους έχουμε κοντράρει και μπορούμε. Δεν έχουμε καμία διαφορά".
Και τη βαθμολογική διαφορά πώς την αιτιολογείτε;
"Δεν ξέρω για τη βαθμολογική διαφορά. Είναι και ένα πράγμα που μπορεί να οφείλεται σε εξωγηπεδικούς παράγοντες. Όλοι λένε, ότι συνήθως, ο Ολυμπιακός παίζει με 13 παίκτες. Κάποια στιγμή, δεν μπορεί, θα παίζουν όλοι επί ίσοις όροις. Αυτό είναι το σωστό, για να είναι όλες οι ομάδες δυνατές και να πάει μπροστά το ελληνικό ποδόσφαιρο".
Για την ΑΕΚ προέχει να χτίσει γήπεδο, για να πάρει μπροστά. Συμφωνείτε;
"15 χρόνια όλο κάτι κινείται για το γήπεδο και τίποτα δεν έχει γίνει. Είχες κάποιους απέναντι που δεν θέλανε... Εκεί είναι το πρόβλημα. Αν δεν θέλουνε, θα δυσκολευτούμε πολύ. Μακάρι να περάσουν όλα. Όταν μία ομάδα δεν έχει γήπεδο, είναι αιχμάλωτη. Ίσως να παίζει ρόλο που μας βάζουν εμπόδια, για να μη ρημάξει το Ολυμπιακό Στάδιο. Όταν πάνε άσχημα τα πράγματα κάνουμε υποθέσεις. Αν μας αφήσουν να φτιάξουμε γήπεδο, να είμαστε έξυπνοι, να το κρατήσουμε και να το διατηρήσουμε. Το γήπεδο πρέπει να γίνει. Είναι απαραίτητο για να πάρει η ομάδα τα πάνω της, σιγουριά, οικονομικά οφέλη και να τροφοδοτεί τα τμήματά της. Το γήπεδο αναζωογονεί μία ομάδα, της δίνει προοπτική και ελπίδα".
Εκτός από τη "Μουρμούρα" μπορείτε να δείτε τον Αντώνη Αντωνίου σε μία θεατρική δουλειά που φέρει τη δική του σκηνοθετική υπογραφή. "Παίζουμε ένα έργο του Διονύση Χαριτόπουλου, το οποίο λέγεται, «Αυγά Μαύρα». Είναι ένα πολύ σπουδαίο και δραματικό έργο. Η υπόθεση είναι γύρω από τον εμφύλιο αλλά διαδραματίζεται στο σήμερα. Ασχολείται με τις αφορμές, τις συνέπειες και τις επιπτώσεις. Δύο αδέρφια χάνονται μέσα την αναμπουμπούλα του Εμφυλίου, στρατολογούνται σε διαφορετικές πλευρές (υποχρεωτικά) και ξαναβρίσκονται. Πραγματεύεται ένα πολύ όμορφο, διδακτικό αλλά συνάμα σκληρό και επώδυνο θέμα. Η γραφή του Χαριτόπουλου έχει μεγάλη δύναμη. Οι παραστάσεις είναι από Τετάρτη μέχρι Κυριακή. Στη ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ στην οδό Νάξου, πάνω από την πλατεία Κολιάτσου στην Πατησίων. Πρωταγωνιστούν η Νατάσα Ασίκη και εγώ. Τα σκηνικά είναι του Νίκου Κασαπάκη. Είναι η 3η χρονιά που παίζεται το έργο και έχει μεγάλη απήχηση στον κόσμο".
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση