H συμπλήρωση ενός έτους της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Tου  Νίκου Δένδια.  Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου  και Βουλευτή Β΄ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας. Την 26η Ιανουαρίου 2015, ήμουν από α...

Tου Νίκου Δένδια.

 Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου 

και Βουλευτή Β΄ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας.

Την 26η Ιανουαρίου 2015, ήμουν από αυτούς που με πολιτικό κόστος ευχήθηκαν στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ ειλικρινά καλή επιτυχία.

Κατέπνιξα, όπως θεσμικά όφειλα, την πικρία μου για την προφανή και πρωτοφανή εξαπάτηση του Ελληνικού Λαού, και την υφαρπαγή της ψήφου του.

Το συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας επέβαλαν να βάλουμε πίσω το αίσθημα της αδικίας και να κοιτάξουμε μπροστά το συμφέρον της χώρας.

Ένα χρόνο μετά, κάνοντας απολογισμό του πρώτου χρόνου διακυβέρνησης Αριστεράς-Εθνικολαϊκής Δεξιάς, οφείλω να αναγνωρίσω ότι δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν οι χειρότεροι φόβοι μας.

Η Ελλάδα υπέστη τεράστια οπισθοδρόμηση σε όλους τους τομείς. Ο Έλληνας φορολογούμενος όχι μόνο επιβαρύνθηκε σημαντικά, επιπλέον μιας ήδη βεβαρημένης κατάστασης, αλλά υπέστη και απώλεια δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από το μηδενισμό της αξίας των μετοχών των Τραπεζών που στην ουσία του ανήκαν.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις όχι μόνο δεν ωφελήθηκαν από τις ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια που είχα εισηγηθεί στο Εθνικό Κοινοβούλιο, αλλά υπέστησαν και τις καταστροφικές επιπτώσεις του κλεισίματος των Τραπεζών και των capital controls.

Τα σύνορα της χώρας έπαψαν εν τη πράξει να υφίστανται και η Ελλάδα, μετά το άφρον προσκλητήριο της Κυβέρνησης, κατακλύστηκε, όχι μόνο από πρόσφυγες, λλά κυρίως από παράνομους μετανάστες που διέλυσαν εκ νέου τον ευπαθή κοινωνικό ιστό, για τον οποίο αγωνίστηκα ως Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, στο Κέντρο της Αθήνας. Συγχρόνως μετατρέψαμε την Τουρκία στον πλέον απαραίτητο συνομιλητή της Ευρώπης στο Μεταναστευτικό.

Οι ανεξήγητες επιλογές του πρωθυπουργού, όπως αυτή του πρώην Υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, σε συνδυασμό με την πλήρη άγνοια του για το Ευρωπαϊκό οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον, οδήγησαν τη χώρα στα όρια της εξόδου από την Ευρωζώνη και γελοιοποίησαν την πατρίδα μας διεθνώς.

Στο μείζον θέμα της Παιδείας, η πρώτη φορά Αριστερά, εδίωξε την Αριστεία και προέταξε την μετριότητα ως παιδαγωγικό ήθος και στόχευση.

Στο μέτωπο των νεοφυών επιχειρήσεων και στην προαγωγή της καινοτομίας, η Κυβέρνηση αδιαφόρησε πλήρως για την προεργασία που είχε γίνει τόσο από εμένα όσο και από τον προκάτοχό μου στο Υπουργείο Ανάπτυξης και αφιερώθηκε στην οικεία για τις αντιλήψεις της λατρεία του Κρατισμού.

Οι Κυβερνώντες επανέφεραν στην χώρα τις χειρότερες παραδόσεις του κομματικού κράτους, με κορωνίδα το "βόλεμα ημετέρων".

Ο ΣΥΡΙΖΑ επέδειξε αλαζονεία και αμετροέπεια και στον μετεκλογικό πολιτικό διάλογο.

Αντιμετώπισε το αποτέλεσμα των δύο βουλευτικών εκλογών ως ιστορική ρεβάνς της Αριστεράς και όχι ως αφετηρία μιας καλύτερης Εθνικής πορείας.

Η ελληνική κοινωνία εισήλθε λοιπόν στο 2016 παραπαίουσα από τις Κυβερνητικές αστοχίες και παλινωδίες, κατάκοπη, ψυχολογικά αποκομμένη από τους Ευρωπαίους εταίρους της, σχεδόν ανέστια στο Κοινό Ευρωπαϊκό σπίτι.

Μετά όμως από 12 δραματικούς μήνες υπάρχει νομίζω στο βαθύ σκότος σχισμή φωτός και στοιχείο ελπίδας.

Η μεγάλη Κεντροδεξιά παράταξη, υπό το νεοεκλεγέντα αρχηγό της Κυριάκο Μητσοτάκη, ενδυναμωμένη από τη προσυπογραφή 400.000 συμπολιτών στο πολιτικό της εγχείρημα, μπορεί να επαναδιατυπώσει μέσω του συνεδρίου της προς την ασθμαίνουσα Ελληνική κοινωνία, πρόταση Εθνικής και κοινωνικής επιβίωσης με ειλικρίνεια και ευθύτητα.

Η διατύπωση αυτής της πρότασης δεν συνιστά εύκολο εγχείρημα.

Οφείλει να ληφθεί υπ' όψιν η κοινωνική κόπωση μετά από επτά χρόνια κρίσης, αλλά και η ανάγκη βαθύτατων τομών και η πρόταξη της οικονομικής μεγέθυνσης μετά από την απώλεια του 1/4 του ΑΕΠ και την διατήρηση της ανεργίας στο 25% με αυξητικές τάσεις.

Η πρόταση αυτή δε μπορεί να συνιστά γενικό ευχολόγιο.

Δεν ωφελεί τη Νέα Δημοκρατία και τη χώρα η υφαρπαγή πρόσκαιρης δημοφιλίας με τη θυσία μιας μακροχρόνιας συναίνεσης των κοινωνικών ομάδων στις απαραίτητες και προαναγγελθείσες μεταρρυθμίσεις.

Πρέπει να καταλήξουμε σε προτάσεις που έχουν συζητηθεί διεξοδικά με την κοινωνία και τους παραγωγικούς φορείς στο πλαίσιο των συνεδριακών μας διαδικασιών, και που ορισμένες έχουν πολιτικό κόστος, αλλά μεγάλο μακροπρόθεσμο όφελος.

Η Νέα Δημοκρατία έχει το μέγα καθήκον να είναι χρήσιμη, όχι να είναι ευχάριστη.

Γύρω από μια έντιμη και όχι λαϊκίζουσα προγραμματική τοποθέτηση μπορούν να συνταχθούν ευρείες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις με πρόταγμα όχι την κομματική προκοπή, αλλά την εθνική επιβίωση.

Η υπό διαμόρφωση νέα πρόταση της φιλελεύθερης παράταξης, αποτελεί το μόνο στοιχείο αισιοδοξίας στο γενικό εθνικό έρεβος, και τη μόνη μακροπρόθεσμη προοπτική για τα λαϊκά στρώματα που σήμερα χειμάζονται, και την επαφή με την οποία η Νέα Δημοκρατία δεν πρέπει να χάσει.