Στις ανοιχτές κοινωνίες δεν τιμωρείται ποτέ το φρόνημα...

Tasos Avrantinis Στις προαναγεννησιακές κοινωνίες κατά κανόνα ιδέες και συμπεριφορές ταυτίζονταν. Οι άνθρωποι έπρεπε να σκέφτονται και να...

Tasos Avrantinis
Στις προαναγεννησιακές κοινωνίες κατά κανόνα ιδέες και συμπεριφορές ταυτίζονταν. Οι άνθρωποι έπρεπε να σκέφτονται και να ενεργούν το ίδιο. Όσοι σκέφτονταν διαφορετικά ακόμη κι αν δεν ενοχλούσαν με τη συμπεριφορά ή τις πράξεις τους ήταν καταδικαστέοι. Οδηγούνταν στην πυρά ή στην αγχώνη.
Οι κοινωνίες που προέκυψαν από το διαφωτισμό καθιέρωσαν συνταγματικά την ανοχή, υπό την έννοια της αναγνώρισης του δικαιώματος του άλλου να εκφέρει ανεμπόδιστα και ελεύθερα τις ιδέες, τα φρονήματα και τις απόψεις του. Ανοχή βεβαίως στις απόψεις και στη συμπεριφορά του άλλου όχι συναίνεση στις ιδέες του άλλου.
Όσοι ζητούν να απαγορευθεί το θεατρικό έργο "Η μέρα εκείνη" του Ξηρού, οι κινηματογραφικές ταινίες "Ελένη" του Γκατζογιάννη, "Ο Τελευταίος Πειρασμός" του Σκορτζέζε, ο προσβλητικός πίνακας για την ελληνική σημαία στο Art Athina, τα προσβλητικά σκίτσα για το Ισλάμ και τον Μωάμεθ, "Οι Σατανικοί στίχοι" του Ρασντί, "Οι 120 μέρες των Σοδόμων" του Σαντ, το βιβλίο του Ρίχτερ ή του Πλεύρη, οι σκέψεις και οι ιδέες του Ράιφ Μπαντάουι και χιλιάδες άλλα έργα του πνεύματος επειδή ενοχλούν την κυρίαρχη ηθική αντίληψη, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι σ΄ένα κράτος δικαίου, σε μια ελεύθερη κοινωνία προστατεύεται κάθε φορά ο άλλος, ο εκκεντρικός, ο αντιφρονών, ο ανήθικος, ο αντίθρησκος, ο αντικομματικός, ο σκανδαλιστής. 

Στις ανοιχτές κοινωνίες η αντίληψη για το τι είναι σωστό και τι όχι δεσμεύει μόνο το άτομο φορέα της, δεν τιμωρείται ποτέ το φρόνημα, τιμωρείται μόνο η πράξη που προσβάλλει έννομα αγαθά.