Συνέντευξη της «Πρωτοβουλίας για την ανασυγκρότηση του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της Νέας Σοσιαλδημοκρατίας» Η μόνη απάντηση είναι Εθν...
Συνέντευξη της «Πρωτοβουλίας για την ανασυγκρότηση του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της Νέας Σοσιαλδημοκρατίας»
Η μόνη απάντηση είναι Εθνική Συνεννόηση τώρα.
Η ανασύνθεση του χώρου του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της Νέας Σοσιαλδημοκρατίας, είναι η βασική προϋπόθεση για την εθνική συνεννόηση και την έξοδο από την κρίση.
Η Μεταπολίτευση είναι μακράν η καλύτερη περίοδος της χώρας, από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους. Δυστυχώς όμως, στην περίοδο αυτή, διατηρήθηκαν και διογκώθηκαν χρόνιες παθογένειες του πολιτικού συστήματος, του κράτους και της οικονομίας, οι οποίες οδήγησαν τη χώρα στην κρίση.
Την περίοδο 2007-2009, το δημόσιο χρέος και τα δημόσια ελλείμματα εκτροχιάστηκαν, με αποτέλεσμα η Διεθνής Χρηματοπιστωτική Κρίση, που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ το 2008, να βρει τη χώρα μας ανοχύρωτη.
Όλα τα κόμματα, αντιμετώπισαν την κρίση απροετοίμαστα, χωρίς να κατανοούν το βάθος της και την έκτασή της. Το ίδιο συνέβη και με την επιχειρηματική κοινότητα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Το 2010 το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε μόνο του την ευθύνη διάσωσης της χώρας, μαζί με τους Ευρωπαίους Εταίρους, οι οποίοι είχαν επίσης άγνοια του μεγέθους του Ελληνικού, αλλά και του Ευρωπαϊκού προβλήματος, δεν διέθεταν μηχανισμούς διάσωσης κρατών, ούτε και την κατάλληλη τεχνογνωσία.
Επεβλήθη στη χώρα μας μια βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, μια ακραία λιτότητα, η οποία μαζί με τα θετικά της αποτελέσματα, συρρίκνωσε και σημαντικό κομμάτι του παραγωγικού τομέα, και εκτίναξε σε τραγικά ύψη την ανεργία.
Η Ν.Δ, Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, συνέχιζαν να αρνούνται την πραγματικότητα και τις δικές τους ευθύνες. Πέτυχαν να γίνουν διαδοχικά κυβέρνηση, υποχρεώνοντας τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία να πληρώσει πρόσθετο τίμημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγω των ιδεοληψιών του πρόσθεσε το 2015 βλάβες, οδήγησε σε ένα τρίτο, αχρείαστο για τη χώρα μέχρι τις αρχές του χρόνου Μνημόνιο και μετέθεσε, για τρία τουλάχιστον χρόνια, την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Παρ’ ότι η Κυβέρνηση με την οριακή και ασταθή της κοινοβουλευτική πλειοψηφία και με πολλές παλινωδίες και καθυστερήσεις, εφαρμόζει και τα πρόσθετα, επώδυνα μέτρα του τρίτου Μνημονίου, η χώρα συνεχίζει να σέρνεται, η οικονομία να αδυνατεί να μπει στον κύκλο της ανάπτυξης και η κοινωνία να οδηγείτε σε μεγαλύτερα αδιέξοδα.
Για να ανατραπεί αυτή η πορεία, θα πρέπει να υπάρξουν άμεσα, πέντε βασικές προϋποθέσεις:
1) Μακροχρόνια πολιτική σταθερότητα, τουλάχιστον τρία χρόνια χωρίς εκλογές.
2) Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στο πολιτικό σύστημα, στο κράτος και την οικονομία, που θα υλοποιηθεί χωρίς ταλαντεύσεις το ταχύτερο δυνατό. Θα ενσωματώνει τα Μνημόνια και θα τα υπερβαίνει, για να φέρει ποιο γρήγορα την ανάπτυξη και να μειώσει τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης και πολλών επιλογών των Μνημονίων.
3) Ευνοϊκότερη ρύθμιση του Δημόσιου Χρέους.
4) Ελληνικές και ξένες ιδιωτικές επενδύσεις, εμπροσθοβαρής και παραγωγική αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων.
5) Κυβέρνηση Εθνικής Συνεργασίας, του συνόλου των δημοκρατικών κομμάτων, που θα δεσμευτούν για την υλοποίηση του συμφωνημένου προγράμματος.
Σήμερα, ακόμη περισσότερο από το 2010 και από τα προηγούμενα χρόνια, χρειάζεται η εθνική συνεννόηση.
Δυστυχώς όμως, τα κόμματα δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και τις μεγάλες τους ευθύνες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ μπροστά στα νέα αδιέξοδα των δικών τους επιλογών, εκβιάζουν, όπως έκαναν και το καλοκαίρι, την συναίνεση, χωρίς να δίνουν δείγματα αξιοπιστίας, χωρίς πολιτικές δεσμεύσεις.
Η Ν.Δ φαίνεται να υιοθετεί τη στρατηγική του «ώριμου φρούτου», παρ’ ότι καταλαβαίνει, ότι η χώρα κινδυνεύει και πάλι και πως η κατάρρευση της κυβέρνησης, θα συμπαρασύρει και τη χώρα.
Παρ’ ότι οι εταίροι και δανειστές έδωσαν αναβολή στην εφαρμογή των προαπαιτούμενων του τρίτου Μνημονίου και δείχνουν ελαστικότητα απέναντι στην Κυβέρνηση και τη χώρα, γιατί βλέπουν τα πολιτικά αδιέξοδά μας, ίσως δεν συνεχίσουν την ίδια στάση μέχρι το Καλοκαίρι.
Στις αρχές του Καλοκαιριού υπάρχει η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου και φυσικά πολύ πιθανό νέα δημοσιονομικά και χρηματοδοτικά μέτρα.
Τα κόμματα του Κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας, θα πρέπει άμεσα να πάρουν κοινή πρωτοβουλία και να καλέσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ στο τραπέζι της Εθνική συνεννόησης, προτείνοντας τις πέντε προϋποθέσεις που διατυπώσαμε προηγουμένως, οι οποίες πρέπει να συμφωνηθούν και να υλοποιηθούν στη συνέχεια, σε συνεργασία με τους εταίρους μας.
Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την συγκρότηση της συμμαχίας των δυνάμεων του κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας. Το δεύτερο είναι η συγκρότηση, μέσα από έναν συμφωνημένο οδικό χάρτη, με ανοιχτές διαδικασίες μέσα στην κοινωνία, του νέου κόμματος που θα εκφράσει τις διάσπαρτες μεταρρυθμιστικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις της χώρας.
Απαραίτητη προϋπόθεση, εγγύηση της Εθνική συνεννόησης, είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου με την κατάργηση του μπόνους των πενήντα εδρών. Μόνο αυτή η αλλαγή, μπορεί να αποτρέψει τη νέα διχαστική σύγκρουση, που σχεδιάζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
Η διατήρηση του εκλογικού νόμου για την επίτευξη εκβιαστικών κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών, θα οδηγήσει τους πολίτες στην αποχή από τις εκλογές, με κίνδυνο να μην έχει ουσιαστική νομιμοποίηση, τόσο η σημερινή, όσο και η επόμενη κυβέρνηση.
Η αλλαγή του εκλογικού νόμου, αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για να περιορίσουν δραστικά τον λαϊκισμό και τα ψέματα οι ηγεσίες των κομμάτων, να υποχρεωθούν να καταθέσουν ρεαλιστικές προτάσεις, να αναζητούν συνεργασίες και όχι διχασμούς και να σταματήσουν το ένα να ρίχνει όλες τις ευθύνες στο άλλο.
Εάν η Ν.Δ δεν είχε την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια εκλογής αρχηγού το Νοέμβριο, στο τέλος του 2015 θα είχε περάσει δημοσκοπικά στην πρώτη θέση. Αυτό ίσως συμβεί τις επόμενες ημέρες. Θα πρέπει να γνωρίζει όμως πως αυτό θα οφείλεται στις λιγότερες απώλειες που θα έχει από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με τις ψήφους που συγκέντρωσαν τα δύο κόμματα στις εκλογές του Σεπτέμβρη.
Σε καμιά περίπτωση όμως η Ν.Δ, όπως και η σημερινή κυβέρνηση, δεν πρέπει να πιστέψει ότι μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
Την ευκαιρία αυτή την είχε και δεν την αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο.
Πολύ περισσότερο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να πιστεύει, με την πρωτόγνωρη αλαζονεία και ανεπάρκεια που παρουσιάζει, ότι θα μπορέσει να ανακάμψει με εκβιαστικά πολιτικά και επικοινωνιακά μέσα.
Η χώρα, η οικονομία και οι πολίτες έχουν εξαντλήσει και τις τελευταίες αντοχές τους.
Η παράταση και η επιδείνωση της κρίσης, ιδιαίτερα σε ένα ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον, με ανοικτή την κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή, το προσφυγικό και την τρομοκρατία σε έξαρση, δημιουργεί πρόσθετους κινδύνους.
Η μόνη απάντηση είναι Εθνική Συνεννόηση τώρα.
Η ανασύνθεση και ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της Νέας Σοσιαλδημοκρατίας, είναι η βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων.
Για την Πρωτοβουλία
Ο Συντονιστής
Γιάννης Μαγκριώτης
Η μόνη απάντηση είναι Εθνική Συνεννόηση τώρα.
Η ανασύνθεση του χώρου του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της Νέας Σοσιαλδημοκρατίας, είναι η βασική προϋπόθεση για την εθνική συνεννόηση και την έξοδο από την κρίση.
Η Μεταπολίτευση είναι μακράν η καλύτερη περίοδος της χώρας, από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους. Δυστυχώς όμως, στην περίοδο αυτή, διατηρήθηκαν και διογκώθηκαν χρόνιες παθογένειες του πολιτικού συστήματος, του κράτους και της οικονομίας, οι οποίες οδήγησαν τη χώρα στην κρίση.
Την περίοδο 2007-2009, το δημόσιο χρέος και τα δημόσια ελλείμματα εκτροχιάστηκαν, με αποτέλεσμα η Διεθνής Χρηματοπιστωτική Κρίση, που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ το 2008, να βρει τη χώρα μας ανοχύρωτη.
Όλα τα κόμματα, αντιμετώπισαν την κρίση απροετοίμαστα, χωρίς να κατανοούν το βάθος της και την έκτασή της. Το ίδιο συνέβη και με την επιχειρηματική κοινότητα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Το 2010 το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε μόνο του την ευθύνη διάσωσης της χώρας, μαζί με τους Ευρωπαίους Εταίρους, οι οποίοι είχαν επίσης άγνοια του μεγέθους του Ελληνικού, αλλά και του Ευρωπαϊκού προβλήματος, δεν διέθεταν μηχανισμούς διάσωσης κρατών, ούτε και την κατάλληλη τεχνογνωσία.
Επεβλήθη στη χώρα μας μια βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, μια ακραία λιτότητα, η οποία μαζί με τα θετικά της αποτελέσματα, συρρίκνωσε και σημαντικό κομμάτι του παραγωγικού τομέα, και εκτίναξε σε τραγικά ύψη την ανεργία.
Η Ν.Δ, Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, συνέχιζαν να αρνούνται την πραγματικότητα και τις δικές τους ευθύνες. Πέτυχαν να γίνουν διαδοχικά κυβέρνηση, υποχρεώνοντας τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία να πληρώσει πρόσθετο τίμημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγω των ιδεοληψιών του πρόσθεσε το 2015 βλάβες, οδήγησε σε ένα τρίτο, αχρείαστο για τη χώρα μέχρι τις αρχές του χρόνου Μνημόνιο και μετέθεσε, για τρία τουλάχιστον χρόνια, την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Παρ’ ότι η Κυβέρνηση με την οριακή και ασταθή της κοινοβουλευτική πλειοψηφία και με πολλές παλινωδίες και καθυστερήσεις, εφαρμόζει και τα πρόσθετα, επώδυνα μέτρα του τρίτου Μνημονίου, η χώρα συνεχίζει να σέρνεται, η οικονομία να αδυνατεί να μπει στον κύκλο της ανάπτυξης και η κοινωνία να οδηγείτε σε μεγαλύτερα αδιέξοδα.
Για να ανατραπεί αυτή η πορεία, θα πρέπει να υπάρξουν άμεσα, πέντε βασικές προϋποθέσεις:
1) Μακροχρόνια πολιτική σταθερότητα, τουλάχιστον τρία χρόνια χωρίς εκλογές.
2) Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στο πολιτικό σύστημα, στο κράτος και την οικονομία, που θα υλοποιηθεί χωρίς ταλαντεύσεις το ταχύτερο δυνατό. Θα ενσωματώνει τα Μνημόνια και θα τα υπερβαίνει, για να φέρει ποιο γρήγορα την ανάπτυξη και να μειώσει τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης και πολλών επιλογών των Μνημονίων.
3) Ευνοϊκότερη ρύθμιση του Δημόσιου Χρέους.
4) Ελληνικές και ξένες ιδιωτικές επενδύσεις, εμπροσθοβαρής και παραγωγική αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων.
5) Κυβέρνηση Εθνικής Συνεργασίας, του συνόλου των δημοκρατικών κομμάτων, που θα δεσμευτούν για την υλοποίηση του συμφωνημένου προγράμματος.
Σήμερα, ακόμη περισσότερο από το 2010 και από τα προηγούμενα χρόνια, χρειάζεται η εθνική συνεννόηση.
Δυστυχώς όμως, τα κόμματα δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και τις μεγάλες τους ευθύνες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ μπροστά στα νέα αδιέξοδα των δικών τους επιλογών, εκβιάζουν, όπως έκαναν και το καλοκαίρι, την συναίνεση, χωρίς να δίνουν δείγματα αξιοπιστίας, χωρίς πολιτικές δεσμεύσεις.
Η Ν.Δ φαίνεται να υιοθετεί τη στρατηγική του «ώριμου φρούτου», παρ’ ότι καταλαβαίνει, ότι η χώρα κινδυνεύει και πάλι και πως η κατάρρευση της κυβέρνησης, θα συμπαρασύρει και τη χώρα.
Παρ’ ότι οι εταίροι και δανειστές έδωσαν αναβολή στην εφαρμογή των προαπαιτούμενων του τρίτου Μνημονίου και δείχνουν ελαστικότητα απέναντι στην Κυβέρνηση και τη χώρα, γιατί βλέπουν τα πολιτικά αδιέξοδά μας, ίσως δεν συνεχίσουν την ίδια στάση μέχρι το Καλοκαίρι.
Στις αρχές του Καλοκαιριού υπάρχει η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου και φυσικά πολύ πιθανό νέα δημοσιονομικά και χρηματοδοτικά μέτρα.
Τα κόμματα του Κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας, θα πρέπει άμεσα να πάρουν κοινή πρωτοβουλία και να καλέσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ στο τραπέζι της Εθνική συνεννόησης, προτείνοντας τις πέντε προϋποθέσεις που διατυπώσαμε προηγουμένως, οι οποίες πρέπει να συμφωνηθούν και να υλοποιηθούν στη συνέχεια, σε συνεργασία με τους εταίρους μας.
Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την συγκρότηση της συμμαχίας των δυνάμεων του κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας. Το δεύτερο είναι η συγκρότηση, μέσα από έναν συμφωνημένο οδικό χάρτη, με ανοιχτές διαδικασίες μέσα στην κοινωνία, του νέου κόμματος που θα εκφράσει τις διάσπαρτες μεταρρυθμιστικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις της χώρας.
Απαραίτητη προϋπόθεση, εγγύηση της Εθνική συνεννόησης, είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου με την κατάργηση του μπόνους των πενήντα εδρών. Μόνο αυτή η αλλαγή, μπορεί να αποτρέψει τη νέα διχαστική σύγκρουση, που σχεδιάζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.
Η διατήρηση του εκλογικού νόμου για την επίτευξη εκβιαστικών κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών, θα οδηγήσει τους πολίτες στην αποχή από τις εκλογές, με κίνδυνο να μην έχει ουσιαστική νομιμοποίηση, τόσο η σημερινή, όσο και η επόμενη κυβέρνηση.
Η αλλαγή του εκλογικού νόμου, αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για να περιορίσουν δραστικά τον λαϊκισμό και τα ψέματα οι ηγεσίες των κομμάτων, να υποχρεωθούν να καταθέσουν ρεαλιστικές προτάσεις, να αναζητούν συνεργασίες και όχι διχασμούς και να σταματήσουν το ένα να ρίχνει όλες τις ευθύνες στο άλλο.
Εάν η Ν.Δ δεν είχε την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια εκλογής αρχηγού το Νοέμβριο, στο τέλος του 2015 θα είχε περάσει δημοσκοπικά στην πρώτη θέση. Αυτό ίσως συμβεί τις επόμενες ημέρες. Θα πρέπει να γνωρίζει όμως πως αυτό θα οφείλεται στις λιγότερες απώλειες που θα έχει από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με τις ψήφους που συγκέντρωσαν τα δύο κόμματα στις εκλογές του Σεπτέμβρη.
Σε καμιά περίπτωση όμως η Ν.Δ, όπως και η σημερινή κυβέρνηση, δεν πρέπει να πιστέψει ότι μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
Την ευκαιρία αυτή την είχε και δεν την αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο.
Πολύ περισσότερο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να πιστεύει, με την πρωτόγνωρη αλαζονεία και ανεπάρκεια που παρουσιάζει, ότι θα μπορέσει να ανακάμψει με εκβιαστικά πολιτικά και επικοινωνιακά μέσα.
Η χώρα, η οικονομία και οι πολίτες έχουν εξαντλήσει και τις τελευταίες αντοχές τους.
Η παράταση και η επιδείνωση της κρίσης, ιδιαίτερα σε ένα ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον, με ανοικτή την κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή, το προσφυγικό και την τρομοκρατία σε έξαρση, δημιουργεί πρόσθετους κινδύνους.
Η μόνη απάντηση είναι Εθνική Συνεννόηση τώρα.
Η ανασύνθεση και ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Μεταρρυθμιστικού Κέντρου και της Νέας Σοσιαλδημοκρατίας, είναι η βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων.
Για την Πρωτοβουλία
Ο Συντονιστής
Γιάννης Μαγκριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση