Σκιές πάνω από επιτροπές για άσυλο σε μετανάστες

Σκιές πάνω από τη λειτουργία ορισμένων εκ των επιτροπών προσφυγών που κρίνουν σε δεύτερο βαθμό τη χορήγηση ασύλου αφήνουν αποφάσεις για δ...

Σκιές πάνω από τη λειτουργία ορισμένων εκ των επιτροπών προσφυγών που κρίνουν σε δεύτερο βαθμό τη χορήγηση ασύλου αφήνουν αποφάσεις για διεθνή προστασία υπέρ μεταναστών που εμπλέκονται σε σοβαρές ποινικές υποθέσεις, αλλά και καταγγελίες για παραβιάσεις του ασυμβίβαστου των στελεχών της υπηρεσίας.
Εγγραφα που δημοσιεύει ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής αποκαλύπτουν ότι τον Μάρτιο του 2014 χορηγήθηκε άσυλο σε Ιρανό, ο οποίος είχε καταδικαστεί σε πρώτο βαθμό σε 10 χρόνια κάθειρξη για εμπόριο ναρκωτικών. 
Η σύλληψή του έγινε στην οδό Τοσίτσα στα Εξάρχεια με τις καταθέσεις των αστυνομικών που συμπεριλαμβάνονται στη δικογραφία της υπόθεσης να αναφέρουν: «Αντιληφθήκαμε τις κινήσεις του στην οδό Τοσίτσα, που είναι το μεγαλύτερο κέντρο διακίνησης ναρκωτικών στην Αθήνα (…). Τον είδαμε να συναναστρέφεται με άλλους τοξικομανείς και καταλάβαμε ότι πουλούσε ναρκωτικά. Τον ακινητοποιήσαμε και βρήκαμε πάνω του 60 αυτοσχέδιες νάιλον συσκευασίες που περιείχαν ηρωίνη. Στην κατοχή του είχε έγγραφο της Διεύθυνσης Αλλοδαπών με ψεύτικη διεύθυνση κατοικίας, προφανώς επειδή στο σπίτι του είχε κρύψει ποσότητες ναρκωτικών».

Ο Ιρανός φυλακίστηκε, υπέβαλε αίτημα για χορήγηση ασύλου ισχυριζόμενος ότι στην πατρίδα του κινδυνεύει για λόγους θρησκείας και παρά την καταδίκη του κατάφερε να πάρει το πολυπόθητο άσυλο. Η επιτροπή που χορήγησε το άσυλο λειτούργησε νόμιμα, καθώς ο νόμος προβλέπει αποκλεισμό μόνο σε περίπτωση που τελεσιδικήσει η υπόθεση. Το ερώτημα, ωστόσο, είναι γιατί η επιτροπή δεν ανέβαλε την εξέταση του αιτήματός του μέχρι να κριθεί η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, ενώ είχε ενημερωθεί εγγράφως από την Εισαγγελία στις 26 Μαρτίου 2014 για την ημερομηνία του Εφετείου.

Ετσι, μόλις ένα μήνα μετά τη χορήγηση ασύλου έγινε η εκδίκαση από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων, το οποίο έκρινε ξανά ένοχο τον Ιρανό επιβάλλοντάς του και πάλι ποινή 10 χρόνια κάθειρξη. 
Η εισαγγελέας που εξέτασε την υπόθεση σε πρώτο βαθμό είχε προτείνει «την ισόβια απέλασή του από τη χώρα μετά την έκτιση της ποινής», κάτι ωστόσο που δεν μπορούσε να εφαρμοστεί, καθώς ο κατηγορούμενος είχε πάρει άσυλο και μπορούσε νόμιμα να παραμείνει στην Ελλάδα. Εντύπωση προκαλεί ότι μετά την καταδίκη στο Εφετείο δεν ανακλήθηκε το άσυλο, ενώ κανείς δεν γνωρίζει σήμερα πού βρίσκεται ο Ιρανός. 

Ο ίδιος ισχυρίστηκε στο δικαστήριο ότι είναι χρήστης ναρκωτικών και όχι έμπορος: «Στο Ιράν έπινα για έξι μήνες όπιο και στην Ελλάδα έμπλεξα με την πρέζα, εδώ και 3,5 χρόνια. Χρειάζομαι 2,5 με 3 γραμμάρια ηρωίνης καθημερινά για τη δόση μου». 

Η περίπτωση του εμπόρου ναρκωτικών ενδεχομένως είναι η πιο κραυγαλέα αλλά δεν είναι η μόνη που εγείρει ερωτήματα, όχι για τις προθέσεις των μεγάλων των επιτροπών αλλά για την ισχύουσα νομοθεσία που επιτρέπει τη χορήγηση ασύλου σε κατηγορούμενους για κακουργήματα.

Τον Απρίλιο του 2014 διεθνή προστασία ως πρόσφυγας κέρδισε ένας Αφγανός για τον οποίο το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ενημέρωνε την Υπηρεσία Ασύλου ότι «παραπάνω αιτήθηκε πολιτικού ασύλου είναι σεσημασμένος για κλοπές και σημάνθηκε στο Τμήμα Ασφαλείας Βουλιαγμένη».

Ο μετανάστης ισχυρίστηκε ότι ανήκει στη φυλή Χαζάρα και λόγω αυτού κινδύνευε η ζωή του από τους Ταλιμπάν με συνέπεια να του χορηγηθεί άσυλο λόγω «φυλής». Και αυτή την περίπτωση η διαδικασία από την αρμόδια επιτροπή προσφύγων ολοκληρώθηκε πριν από την εκδίκαση της υπόθεσης.

Πηγές από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αναφέρουν ότι το διάστημα 2013-2014 παρατηρήθηκε ότι πολλοί αιτούντες ασύλου χρησιμοποιούσαν τα ίδια επιχείρηματα για να αιτιολογήσουν την αίτησή τους, ανάλογα με την υπηκοότητά τους. Οι επιτροπές έδιναν στους πρόσφυγες –όπως προβλεπόταν να κάνουν – την αιτιολογική απόφαση για τη χορήγηση ή μη του ασύλου μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης.

Το γεγονός εκμεταλλεύτηκαν κυκλώματα που, σύμφωνα με πληροφορίες, άρχισαν να πουλάνε τις αιτιολογικές αποφάσεις στην πλατεία Βικτωρίας σε μετανάστες που ήθελαν να γνωρίζουν ποιοι ισχυρισμοί γίνονται δεκτοί από τις επιτροπές για να τους χορηγηθεί άσυλο. Για το λόγο αυτό από τον Οκτώβριο του 2014 ελήφθη η απόφαση να μη δίνεται η αιτιολογική απόφαση στους αιτούντες.