Γιατί η αμφίπλευρη διεύρυνση είναι λύση για τον Κυριάκο‏

Γράφει ο Νίκος Κούτρικας Δημοσιογράφος μέλος της ΕΣΗΕΑ. Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη έδωσε ποσοστά μελλ...

Γράφει ο Νίκος Κούτρικας
Δημοσιογράφος μέλος της ΕΣΗΕΑ.

Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη έδωσε ποσοστά μελλοντικής νίκης στην ΝΔ που δικαίωσαν τους ψηφοφόρους της ΝΔ. Παράλληλα είναι χρήσιμο να πούμε ότι μια... αμφίπλευρη διεύρυνση είναι λύση για τον Κυριάκο, λύση που αναλύεται πολύ πετυχημένα στις δημοσιευμένες σκέψεις που αναφέρουν ότι "ο Τσίπρας είναι στριμωγμένος, αλλά δεν έχει περιέλθει σε πλήρη απελπισία. Έχει ακόμα χαρτιά να παίξει κι έχει κινήσεις να κάνει για να αποφύγει τα άμεσα αδιέξοδα.
Τώρα λοιπόν:
--επειδή το Πρόγραμμα που ο ίδιος έφερε δεν του βγαίνει,
--επειδή η «αξιολόγηση» (που μας έλεγε ότι θα τελείωνε τον περασμένο Οκτώβριο αρχικά, τον Δεκέμβριο στη συνέχεια και τον Φεβρουάριο μέχρι προχθές) τώρα πάει για μήνες αργότερα,
--επειδή στο «ασφαλιστικό» αριθμούς δεν έδωσε και μάλλον «δεν βγαίνει». Κι όταν θα βάλει νούμερα για να το εγκρίνει η Τρόϊκα, τότε θα είναι πολύ πιο δύσκολο να το «περάσει» στη Βουλή,
-- επειδή έρχεται και το αγροτικό νομοσχέδιο που είναι αληθινή «καρμανιόλα»,
-- επειδή η περσινή ύφεση ήταν τελικά μεγαλύτερη και αυτό επηρεάζει και τη φετινή χρονιά (πάει για ύφεση επίσης) και τον τρέχοντα προϋπολογισμό (θα χρειαστούν κι άλλα μέτρα, άμεσα)
--κι επειδή η αναδιάρθρωση του χρέους δεν του προοιωνίζεται τίποτε καλό (γι’ αυτό ξαφνικά «φαγώθηκε» να διώξει το ΔΝΤ που κυρίως «σπρώχνει» την αναδιάρθρωση χρέους – και δεν του πέρασε, βεβαίως),
--κι επειδή άρχισαν ήδη να βαράνε τα «νταούλια» στους δρόμους από τους νέας κοπής «αγανακτισμένους»,
--κι επειδή έρχονται όπου να ’ναι και οι πρώτες δημοσκοπήσεις που θα δείχνουν το ΣΥΡΙΖΑ να υστερεί, κι όταν αρχίσει αυτό δύσκολα αντιστρέφεται και ακόμα δυσκολότερα μπορεί κρατήσει η κυβέρνηση την πρωτοβουλία των κινήσεων και να κρατηθεί στην εξουσία, όταν πέφτει συνεχώς δημοσκοπικά.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Τσίπρας νιώθει πράγματι, πολύ «στριμωγμένος». Πολύ περισσότερο απ’ ό,τι έχουν καταλάβει οι αντίπαλοί του. Ακόμα και οι δικοί του ίσως…
Γι’ αυτό είναι πιθανό να προχωρήσει σε μεγάλες κινήσεις άμεσα:

* Το πρώτο, το πιο προφανές που μπορεί να κάνει, είναι να φέρει άμεσα για ψήφιση την απλή αναλογική! Βέβαια δεν θα το πρότεινε όσο ερχόταν πρώτος. Αλλά, έρχεται πια δεύτερος, οπότε η απλή αναλογική είναι ο καλύτερος τρόπος να παραμείνει ο ίδιος «απαραίτητος πυλώνας διακυβέρνησης». Αφού δεν μπορεί να κυβερνά μόνος του, τουλάχιστον να μην μπορούν να κυβερνούν οι αντίπαλοί τους χωρίς αυτόν…Κι αν προτείνει την απλή αναλογική τώρα, θα την περάσει στη Βουλή με πάνω από 200 ψήφους, ώστε να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές!
* Οπότε θα έχει και την ευχέρεια να πάει άμεσα σε εκλογές, που θα είναι «λύτρωση» για τον ίδιο! Γιατί θα ρίξει τις ευθύνες για τα «προαπαιτούμενα» στους άλλους, που θα τον έχουν ανάγκη (για να τα ψηφίζει). Κι έτσι άλλοι θα σηκώσουν το βάρος για τα δύσκολα από δω κι εμπρός, ενώ αυτός θα τους «κρατάει» στη Βουλή (και θα τους υπονομεύει, κατά βούλησιν, εντός και εκτός Βουλής).

Κι εκεί που όσο μένει στη διακυβέρνηση φοβάται μην αναγκαστεί να φύγει με… ελικόπτερα, θα «δοξαστεί» ο ίδιος, πραγματοποιώντας το «πάγιο αίτημα της Αριστεράς» επί δεκαετίες (και απολύτως τυχοδιωκτικό, βεβαίως), θα βγει από τα αδιέξοδά του, αλλά θα μείνει στο παιγνίδι, για να ροκανίζει απ’ έξω και εκ του ασφαλούς όσους κρατάνε πια στα χέρια τους την «καυτή πατάτα»…
Κι έτσι ο «μεγάλος συνασπισμός» ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, που ορθώς τον απέκλεισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης (κι έτσι κέρδισε) θα επιστρέψει από την πίσω πόρτα! Κι άντε να δούμε πώς ο Κυριάκος θα περάσει φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις υπό τον «έλεγχο» και με την «έγκριση» του ΣΥΡΙΖΑ…
Οπότε ο Τσίπρας μπορεί να επιδιώξει (ή τουλάχιστον να ελπίζει σε) αποτέλεσμα win-win.

Η «αχίλλειος πτέρνα» του Κυριάκου είναι η «μονόμπαντη» διεύρυνση προς το «κέντρο»…
--Πρώτον, τον φέρνει σε σύγκρουση και με τα τρία μικρά κεντρώα κόμματα. Αν τα «συμπιέσει» πολύ, δύο από τα τρία κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός Βουλής. Οπότε με ποιους θα κυβερνήσει μετά;
--Άσε που στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να τους αποσπάσει πολύ λίγα εκλογικά κέρδη για τον ίδιο και το κόμμα του, αλλά να του στοιχήσει πανάκριβα την επόμενη μέρα.

Πώς να το κάνουμε; Δεν είναι και πολύ έξυπνο για να κερδίσεις λίγες μονάδες στις εκλογές, να τσακίσεις τους μελλοντικούς κυβερνητικούς σου εταίρους.
--Άσε που με τα μονοδιάστατα «ανοίγματα στο κέντρο», μπορεί να χάσει η ΝΔ ψήφους προς τα δεξιά της! Κι έτσι ούτε την αναμενόμενη άνοδο ποσοστών να επιτύχει τελικά.
Έτσι με την «μονόμπαντη» διεύρυνση στο κέντρο, ο Κυριάκος κινδυνεύει:
--και τους σημερινούς «συμμάχους» του εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ να συσπειρώσει εναντίον του
--και να μείνει χωρίς αυριανούς κυβερνητικούς εταίρους
--και μερίδα των ίδιων των ψηφοφόρων του να σπρώξει στα δεξιότερα κόμματα ή στην αποχή.

Δηλαδή αυτό που λένε οι Αγγλοσάξονες: loose-loose!

Όμως όλα αυτά μπορούν ακόμα να αποτραπούν!
Τo καλύτερο που έχει να κάνει ο Κυριάκος, είναι να προχωρήσει σε μια, πολύ πιο ισορροπημένη, «αμφίπλευρη διεύρυνση»!

Να προσπαθήσει να κερδίσει ψήφους και από το χώρο του Κέντρου (κυρίως από Ποτάμι και Λεβέντη) και από το ΣΥΡΙΖΑ (ήδη είναι έτοιμοι πολλοί να επανακάμψουν, ιδιαίτερα αγρότες και ελεύθεροι επαγγελματίες που έχουν πάθει τη φρίκη τους) και από το χώρο των μικρών (ανεκπροσώπητων κομμάτων) και – το κυριότερο – από το χώρο της «αποχής».
Αυτές είναι οι μεγάλες «δεξαμενές». Όχι μόνο τα μικρά κεντρώα κόμματα.
Και προτεραιότητα έχουν οι «δεξαμενές» που δεν χρειάζεται να «πολεμήσεις» με κανένα για να τις κερδίσεις: Η αποχή και οι «ανεκπροσώπητοι»!
Πόσοι είναι όλοι αυτοί; Πολλοί, παρα πολλοί δυνητικοί ψηφοφόροι…

* Πρώτον, η αποχή: Μόνο στις τελευταίες εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, η ΝΔ έχασε 240 χιλιάδες προς την αποχή! Έμειναν σπίτι τους και δεν ψήφισαν τίποτε! Είχαν ψηφίσει Σαμαρά τον Ιανουάριο, αλλά δεν ψήφισαν Μεϊμαράκη το Σεπτέμβριο! Ούτε άλλο κόμμα. Αυτοί είναι άμεσα «ανακτήσιμοι» για τη ΝΔ. Πολύ περισσότερο, που τώρα πια κάθε μέρα δικαιώνεται όλο και περισσότερο η πολιτική Σαμαρά…
* Δεύτερον, μέχρι δύο ποσοστιαίες μονάδες ψηφοφόρων από τα πολύ μικρά- ανεκπροσώπητα κόμματα (περί τις 100 χιλιάδες περίπου) μπορούν επίσης άμεσα να κερδηθούν από τη ΝΔ. Γιατί τώρα έχουν πραγματικά αγανακτήσει με τα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ και έχουν φοβηθεί από την ανευθυνότητα και τον τυχοδιωκτισμό του. Οι πραγματικοί ψηφοφόροι των μικρών ανεκροσώπητων κομμάτων είναι πολύ περισσότεροι – τουλάχιστον τετραπλάσιοι. Αλλά οι μισοί απ’ αυτούς υπάρχουν πάντα σε κάθε εκλογή. Και οι μισοί των υπόλοιπων μπορούν να συσπειρωθούν από ένα κόμμα που μοιάζει «μοναδική σανίδα σωτηρίας» πλέον.

* Από τα «κεντρώα» κόμματα (κυρίως Ποτάμι και Λεβέντη): Μερικοί έχουν ήδη έλθει στη ΝΔ το Σεπτέμβριο, αλλά δυστυχώς τότε είχαν φύγει πολύ περισσότεροι σε αποχή. Υπάρχουν περιθώρια και από δω για μιάμιση ποσοστιαία μονάδα το πολύ. Άρα άλλες 50-70 χιλιάδες...
* Και βεβαίως οι ΑΝΕΛ φθίνουν σταθερά τελευταία, άρα μια ΝΔ που κάνει αμφίπλευρη διεύρυνση μπορεί να απορροφήσει επίσης κάτι…

Σύνολο από όλες αυτές τις «δεξαμενές», 450 χιλιάδες ψηφοφόροι τουλάχιστον! Ήτοι κοντά 8-9 ποσοστιαίες μονάδες! Και οι περισσότεροι απ’ αυτούς (πάνω από το 80%) δεν έχουν καμία αγωνία για «ανοίγματα» στο κέντρο»! Γιατί αλλιώς θα ψήφιζαν ήδη κεντρώα κόμματα…
Αν η ΝΔ δεν χάσει απ’ αυτούς που ήδη έχει (και η αμφίπλευρη διεύρυνση αυτό ακριβώς επιτρέπει: να κερδίζει από παντού χωρίς να χάνει όσους έχεις), πλησιάζει άνετα ποσοστό καθαρής νίκης. Κι αν καταφέρει και δημιουργήσει momentum - δυναμική στα ελληνικά – (πράγμα όχι ιδιαίτερα εύκολο, βέβαια), τότε μπορεί όχι μόνο να εξαντλήσει όλες αυτές τις «δεξαμενές», αλλά να αντλήσει κι από τις 900 χιλιάδες ψήφους των παλαιότερων ψηφοφόρων της ΝΔ, που είχαν σπρωχθεί στην αποχή πριν από την κρίση. (Μόνο 500 χιλιάδες έχασε η ΝΔ προς την αποχή ανάμεσα στο 2004 και το 2009)! Και τότε, βέβαια, θα πρόκειται για μεγάλη νίκη.

Αλλά και χωρίς αυτό, μπορεί να επιτύχει «καθαρή νίκη», χωρίς να καταστρέψει όλους τους δυνητικούς της συμμάχους και χωρίς να ακυρώσει το ρόλο της μετά τις εκλογές…

Και το κυριότερο: ακόμα κι αν στο μεταξύ ο Τσίπρας περάσει απλή αναλογική, μια ΝΔ που επιστρέφει ξανά με υψηλά «ποσοστά» ύστερα από αμφίπλευρη διεύρυνση, μπορεί να σταθεί απέναντί του πολύ πιο αποφασιστικά και να ακυρώσει τους μετεκλογικούς σχεδιασμούς του.

* Συμπέρασμα πρώτο: Ο Κυριάκος μπορεί να εξουδετερώσει σε σημαντικό βαθμό τους τυχοδιωκτισμούς του Τσίπρα, αν αντί για «μονόμπαντο» άνοιγμα, προχωρήσει στην αμφίπλευρη διεύρυνση. Μόνο έτσι μπορεί να δημιουργήσει αληθινή δυναμική χωρίς να χάσει ταυτόχρονα δυνάμεις προς τα δεξιά του. Κι αυτό δεν το έχει «συνυπολογίσει» ο Τσίπρας…
* Συμπέρασμα δεύτερο: Μόνο έτσι έχει ελπίδες να αποφύγει και το «μεγάλο συνασπισμό». Γιατί αλλιώς, ακόμα και πρώτος να βγει, κινδυνεύει να είναι «όμηρος» του Τσίπρα! Οπότε, τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που ονειρεύεται (και πολλοί Έλληνες αληθινά περιμένουν απ’ αυτόν) δεν θα μπορέσει να τις κάνει.
* Συμπέρασμα τρίτο: Για να μπορέσει να προχωρήσει τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, πρέπει να βρει «συμμάχους» και να συσπειρώσει δυνάμεις από τους αντιπάλους του Τσίπρα.

Δεν χρειάζεται να αναδειχθεί «επικοινωνιακά» ως πρόσωπο αντι-Τσίπρα. Χρειάζεται να συγκροτήσει πολιτικά πόλο αντι-ΣΥΡΙΖΑ!

* Συμπέρασμα τέταρτο: χρειάζεται να καταδείξει πως το «όχι» στη συνεργασία με τον Τσίπρα δεν είναι «καπρίτσιο», δεν είναι «άρνηση συναίνεσης», είναι όχι στη συναλλαγή με τον Τσίπρα, τις ιδιοτέλειες και τις εμμονές του.

Είναι ευθύνη για την απελευθέρωση της χώρας από δεσμά δεκαετιών.
--Δεν μπορείς να λες την αλήθεια στο λαό, όταν συνεργάζεσαι με αυτούς που τον κορόιδεψαν.
--Δεν μπορείς να σπάσεις τον κρατισμό, όταν στηρίζεσαι σε όσους χτίζουν τον κρατισμό.
--Δεν μπορείς να μειώνεις φόρους, με όσους επιβάλλουν φόρους για να κρατάνε στο δημόσιο στρατιές ημετέρων, ξαδέλφων και λοιπών συγγενών.
--Δεν μπορείς να καταργήσεις το «άσυλο» παρανομίας στα ΑΕΙ, μαζί με αυτούς που το επανέφεραν και το υπερασπίζονται.
--Δεν μπορείς να δώσεις ασφάλεια στον πολίτη, μαζί με αυτούς που διαπραγματεύονται με καταδικασμένους δολοφόνους ή προστατεύουν ακραίους κουκουλοφόρους όταν καίνε την Αθήνα.

Η Αριστερά κουβαλούσε όλες τις «αμαρτίες» της μεταπολίτευσης, χωρίς να «αμαρτάνει» ποτέ η ίδια. Τώρα «αμάρτησε» μαζωμένα όσο δεν είχε αμαρτήσει όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν μπορείς να κάνεις «νέο ξεκίνημα» για τη χώρα, αν δεν καθαριστείς ο ίδιος από τις δικές σου «αμαρτίες», πολλώ μάλλον όταν κουβαλάς στην πλάτη σου όσους όλα αυτά ακόμα τα υπερασπίζονται. Η επιστροφή της ΝΔ στην εξουσία μπορεί να γίνει μόνο με όρους κάθαρσης από το «άγος» της μεταπολίτευσης. Αλλιώς δεν θα γίνει καθόλου…

* Συμπέρασμα πέμπτο: Απαραίτητο «διαβατήριο» για την επάνοδο της ΝΔ είναι η δικαίωση της προηγούμενης πολιτικής Σαμαρά! Μόνο τότε θα υπάρξει και αίσθημα δικαίωσης και αίσθημα κάθαρσης και αληθινή ελπίδα.
--Να καταλάβει ο κόσμος ότι η Ελλάδα μπορούσε να είχε ήδη βγει από την κρίση (όπως βγήκε η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Κύπρος), αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ την επανέφερε σε χειρότερη κρίση.
--Να καταλάβει ο κόσμος ότι ο Σαμαράς την έβγαζε από τα μνημόνια, όπως βγήκαν όλοι οι άλλοι, και ο ΣΥΡΙΖΑ την έφερε σε πολύ χειρότερο Μνημόνιο.
Μόνο έτσι ο κόσμος που θα ξαναψηφίσει ΝΔ θα της δώσει αληθινή εντολή να ολοκληρώσει αυτό που άρχισε πριν. Αλλιώς θα στραφεί εναντίον της στην πρώτη αναποδιά…
Η «δικαίωση Σαμαρά» είναι αυτό που χρωστά το εκλογικό σώμα στον εαυτό του – ώστε να μην ξαναγίνει το ίδιο λάθος – όχι μόνο στο Σαμαρά και στη ΝΔ.

Προσέξτε: Μόνον ένα μικρό μέρος όσων δεν ψήφισαν ΝΔ τον περασμένο Ιανουάριο (είτε ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, είτε ψήφισαν άλλα κόμματα, είτε δεν ψήφισαν καθόλου) αν το καταλάβουν αυτό, είναι αρκετό για να δώσει στη ΝΔ τη δύναμη να αλλάξει τα πάντα, πέρα από τις όποιες μηχανορραφίες του Τσίπρα.
Κι αυτό είναι ακόμα απαραίτητο για να υπάρξει αληθινή φυγή προς τα μπρός. Όχι ανακύκλωση (και επιδείνωση) του αδιεξόδου.
Η αμφίπλευρη διεύρυνση είναι κάτι παραπάνω από μια εκλογική τακτική για τη ΝΔ. Είναι απαραίτητη στρατηγική, για να διώξει πραγματικά τον Τσίπρα και να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Οριστικά αυτή τη φορά. Δικαιώνοντας το Σαμαρά που την έφερε «στο τσάκ», αλλά υπονομεύθηκε την τελευταία στιγμή κι από μέσα κι απ’ έξω…"