Γιατί καυχιέται τελικά η κυβέρνηση;‏

Γράφει ο Νίκος Κούτρικας Οικονομικός συντάκτης μέλος της ΕΣΗΕΑ. Είδαμε τον ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζει τον πρώτο χρόνου του στην εξουσία κα...

Γράφει ο Νίκος Κούτρικας
Οικονομικός συντάκτης μέλος της ΕΣΗΕΑ.

Είδαμε τον ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζει τον πρώτο χρόνου του στην εξουσία και να "καυχιέται" για τα πεπραγμένα του συνολικά. Για την ιστορία όμως του πράγματος πρέπει να πούμε ότι είναι αλήθεια ότι η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σήμαινε κάτι διαφορετικό για τον Ελληνικό λαό, κάτι ίσως πιό αντιδραστικό στην μνημονιακή πολιτική που σίγουρα με τίποτα δεν επιθυμούσε...Ο λαός ψήφισε το άλλο που θα τον έσωζε από την κρίση χωρίς κόστος και μάλιστα ναι μάλιστα θα του έδινε και παροχές και σε χρήμα! Μέσα λοιπόν σε αυτή την συγκυρία είπαν ας πάει στο καλό η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου και ας πάμε σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τα αποτελέσματα όμως είναι τραγικά στην οικονομία αφού από τα πλεονάσματα και το σχεδόν μηδενικό έλλειμα της προηγούμενης κυβέρνησης φθάσαμε σήμερα στα ελλείματα το τρίτο μνημόνιο και τα πρόσθετα μέτρα. Ο πρώτος απολογισμός έχει αρχίσει και μάλιστα δημοσιεύτηκε και αναφέρει: "μέσα σε έξη μήνες από τη νίκη του Τσίπρα οι καταθέσεις των Ελλήνων στις Τράπεζες έπεσαν κατά 40 δισεκατομμύρια περίπου (από τα 160 στα 120). Ύστερα δεν έπεσαν άλλο, γιατί απλούστατα… έκλεισαν τις τράπεζες, επέβαλαν capital controls και τώρα δεν μπορείς να σηκώσεις παραπάνω από το «χαρτζηλίκι» των 420 ευρώ για να περάσεις τη βδομάδα…Αντίθετα, μέσα σε έξη μήνες από τη νίκη του Σαμαρά, οι καταθέσεις των Ελλήνων είχαν ανέβει κατά 15 δισεκατομμύρια! Και οι τράπεζες βέβαια παρέμεναν ανοιχτές χωρίς περιορισμούς Οι Έλληνες καταθέτες ότι κι αν ψηφίζουν, εμπιστεύονταν το Σαμαρά ως το τέλος. Αλλά δεν εμπιστεύθηκαν τον Τσίπρα ούτε ένα μήνα! Μέσα σε ένα χρόνο από τη νίκη του Τσίπρα, ο Δείκτης στο Χρηματιστήριο Αθηνών έχει πέσει περίπου στα μισά (από τις 900 μονάδες περίπου, όπου τον παρέλαβε, τώρα στις 500 περίπου!) Αντίθετα, μέσα σε ένα χρόνο από τη νίκη Σαμαρά ο Δείκτης στο Χρηματιστήριο Αθηνών είχε διπλασιαστεί: από κάτω των 500 μονάδων όταν ανέλαβε ο Σαμαράς, τον είχε φτάσει κοντά στις 1000 μονάδες περίπου! Κι ύστερα ανέβηκε κι άλλο, πλησίασε τις 1300 μονάδες πριν αρχίσει να γυρίζει προς τα κάτω, όταν οι αγορές άρχισαν να «μυρίζουν» ότι ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ…

Το επιχειρηματικό κλίμα έφτιαχνε συνεχώς επί Σαμαρά.
Επί Τσίπρα απλώς… καταρρέει!

Ένα χρόνο από την εκλογή Τσίπρα οι αγρότες βγήκαν κατά χιλιάδες στις εθνικές οδούς, με μαζικότητα και μαχητικότητα που έχουμε να δούμε εδώ και χρόνια…
Αντίθετα επί Σαμαρά δεν βγήκαν οι αγρότες στα μπλόκα! Μόνο στις αρχές του 2014 έγιναν κάποιες χαλαρές «κινητοποιήσεις» που εκτονώθηκαν αμέσως χωρίς να πάρουν διαστάσεις. Και τώρα δεν τις θυμάται κανείς…
Ο Τσίπρας παρέλαβε τη χώρα σε ανάκαμψη (όπου του την είχε παραδώσει ο Σαμαράς για το 2014). Και για το 2015, το πρόγραμμα προέβλεπε (επί Σαμαρά) ανάπτυξη 2,5%. Επί Τσίπρα αναθεώρησε την εκτίμησή του σε 0% και τελικά ξαναγυρίσαμε σε ύφεση πάνω από 1% (κατά το ΔΝΤ πάνω κι από 1,5%)! Κι όλα αυτά, βέβαια, σημαίνουν αύξηση της ανεργίας…
* Αντίθετα, ο Σαμαράς παρέλαβε τη χώρα σε ύφεση 7%! Την πρώτη χρονιά (το 2013) το πρόγραμμα προέβλεπε επίσης ύφεση, αν και μικρότερη, λίγο πάνω από 4%. Ο Σαμαράς έκλεισε τη χρονιά με ακόμα μικρότερη ύφεση, στο 3,5%! Την επόμενη χρονιά (το 2014) το πρόγραμμα προέβλεπε μηδενική ανάπτυξη. Ο Σαμαράς έκλεισε τη χρονιά με ανάπτυξη 0,73%!

Για δεύτερη φορά καλύτερα απ’ ό,τι προέβλεπε το πρόγραμμα.
Αυτήν παρέλαβε μετά ο Τσίπρας και μας ξαναγύρισε σε ύφεση…
Ο Τσίπρας παρέλαβε το συνολικό χρέος γύρω στα 312 δισεκατομμύρια. Και ένα χρόνο μετά την εκλογή του, το χρέος αυξήθηκε γύρω στα 350 δισεκατομμύρια!
Ο Σαμαράς παρέλαβε το συνολικό χρέος γύρω στα 345 δισεκατομμύρια. Και έξη μήνες μετά την εκλογή του, το χρέος είχε πέσει στα 323 δισεκατομμύρια. Και αργότερα δεν χρειάστηκαν 11 δισεκατομμύρια απ’ αυτά που είχαν ήδη δανειστεί οι προηγούμενοι και έτσι το χρέος μειώθηκε γύρω στα 312!
Όπου το ανέλαβε ο Τσίπρας για να το εκτοξεύσει ξανά…
Ο Τσίπρας παρέλαβε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου στα 3 δισεκατομμύρια περίπου. Και μέσα σε ένα χρόνο τις έχει διπλασιάσει. Το κράτος επί Τσίπρα, απλούστατα δεν πληρώνει…Αντίθετα, ο Σαμαράς παρέλαβε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου στα 9 δισεκατομμύρια (από τους προηγούμενους) και μέσα σε δυόμιση χρόνια τις παρέδωσε στα 3 δισεκατομμύρια! Το κράτος επί Σαμαρά άρχισε να πληρώνει κανονικά και να καλύπτει και τα «σπασμένα» που βρήκε από πριν…
Ο Τσίπρας, ένα μόλις χρόνο μετά την «θριαμβευτική» εκλογή του βρίσκεται ήδη πίσω στις δημοσκοπήσεις, ενώ χάνει και στο δείκτη «καταλληλότητας» πρωθυπουργού!
Ο Σαμαράς βρισκόταν μπροστά στις δημοσκοπήσεις μέχρι και πάνω από ενάμιση χρόνο μετά από την εκλογή του, ενώ τον θεωρούσαν «καταλληλότερο» για πρωθυπουργό μέχρι τέλους: μέχρι πέρσι τέτοιον καιρό, μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015.
Όταν ανέλαβε ο Τσίπρας «οι οιωνοί ήταν άριστοι». Οι οπαδοί του προεξοφλούσαν (και οι αντίπαλοί του παραδέχονταν) ότι «θα κυβερνούσε για πολλά-πολλά χρόνια»! Μέσα σε μόλις ένα χρόνο από τότε, όλοι περιμένουν να πέσει κι αναρωτιούνται πώς θα πέσει και πόσο «πάταγο» θα κάνει πέφτοντας. (Ή αν θα βρεθούν «ιδανικοί αυτόχειρες» να τον στηρίξουν για κάποιους μήνες ακόμα).
Αντίθετα όταν σχημάτιζε κυβέρνηση ο Σαμαράς, ελάχιστοι του έδιναν πάνω από έξη μήνες! Και κράτησε 2,5 χρόνια στη διάρκεια των οποίων ξεπέρασε όλους τους στόχους και έβγαλε τη χώρα στο «ξέφωτο».
Τέλος, σήμερα, ένα χρόνο μετά την εκλογή Τσίπρα, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων είναι αγανακτισμένοι εναντίον του. Ακόμα και πολλοί από εκείνους που τον ψήφισαν. Ή μάλλον ιδιαίτερα εκείνοι που τον ψήφισαν!
Αντίθετα, στον ένα χρόνο από την πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου θεωρεί ότι δικαιώθηκε η πολιτική του! Τον νοσταλγεί. Ακόμα κι εκείνοι που δεν τον ψήφισαν…
Τα αδιέξοδα και οι αλλεπάλληλες αποτυχίες του Τσίπρα τον κατέστησαν «δέσμιο» πολλών, μέσα κι έξω από τη χώρα. Και τον στηρίζουν επειδή ακριβώς τον έχουν πια «του χεριού τους». Αλλά από τη στιγμή που άρχισε να πέφτει στις δημοσκοπήσεις - υστερεί ήδη και η διαφορά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα - αναπόφευκτα θα τον εγκαταλείψουν…
Αντίθετα, η επιτυχία του Σαμαρά τον κατέστησε «επικίνδυνο» για πολλούς, μέσα κι έξω από τη χώρα. Οι «απέξω» δεν είδαν με καλό μάτι ότι η Ελλάδα σήκωνε κεφάλι και μάλιστα ένα χρόνο πριν λήξει το Πρόγραμμα. Οι «μέσα» δεν έβλεπαν με καλό μάτι πως ο Σαμαράς, αν τα κατάφερνε ως το τέλος, θα κυριαρχούσε για χρόνια και δεν θα τον είχε στο χέρι κανείς! Κι έτσι του τράβηξαν όλοι το χαλί: και οι μέσα και οι έξω! Και κάποιοι από το κόμμα του ακόμα…
Τώρα, όμως, ένα χρόνο μετά, ο Σαμαράς κυκλοφορεί με το κεφάλι ψηλά, δικαιωμένος - και μέσα και έξω από τη χώρα!
Ενώ ο Τσίπρας όχι ένα χρόνο, αλλά ούτε μια μέρα από τη στιγμή που θα πέσει δεν θα έχει που να κρυφτεί!
Πάρα πολλοί νοσταλγούν τον Σαμαρά σήμερα!
Ενώ τον Τσίπρα, ένα χρόνο από σήμερα, δεν θα τον νοσταλγεί κανείς!
Όπως κανείς δεν νοσταλγεί τον Βαρουφάκη έξη μήνες μετά την «παντοδυναμία» του.
Ούτε ο ίδιος ο Τσίπρας!
Ή μάλλον κυρίως αυτός…"

Δεν φθάνουν όμως όλα αυτά ξένοι μεγάλοι επενδυτές αλλά και Έλληνες χάνουν τα λεφτά τους αφού τους είχαν πείσει ότι η Ελλάδα θα αποτελέσει ευκαιρία με αποτέλεσμα σήμερα να έρχονται στην Αθήνα για να διαπιστώσουν από κοντά το όλο κλίμα....

Συμπέρασμα;
Από την κανονικότητα που τόσο πάλεψε η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά περάσαμε στα ελλείμματα και μάλιστα στα νέα μέτρα ενός νέου τρίτου μνημονίου!
Όλοι έχασαν τελικά και ο Συριζα και οι Ανελ αλλά κυρίως ο Ελληνικός λαός που καλείται και πάλι να πληρώσει το μάρμαρο....
Ε, εγώ θα το ξαναπώ τι την θέλαμε τέτοια επιζήμια πολιτική συγκυρία;