Επιστροφή στον εκπαιδευτικό μεσαίωνα

ΤΑΣΟΣ Ι. ΑΒΡΑΝΤΙΝΗΣ* Οσοι πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκαταλείψει την ιδέα να μεταβάλει το πολίτευμα σε μια τσαβική δημοκρατία με κολχόζ...

ΤΑΣΟΣ Ι. ΑΒΡΑΝΤΙΝΗΣ*

Οσοι πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκαταλείψει την ιδέα να μεταβάλει το πολίτευμα σε μια τσαβική δημοκρατία με κολχόζ και κομμούνες δεν έχουν παρά να μελετήσουν το σχέδιο νόμου για την ανώτατη εκπαίδευση, το οποίο τέθηκε σε διαβούλευση. Παραθέτω μερικές σύντομες επισημάνσεις για την επιστροφή στα «αλησμόνητα» εκπαιδευτικά eighties που σηματοδοτεί το τερατούργημα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όταν με τον νόμο-πλαίσιο 1268/1982 ξεκίνησε η διάλυση των ελληνικών πανεπιστημίων και η υποβάθμιση των σπουδών σε αυτά.

– Οι φοιτητές, το διοικητικό και το τεχνικό προσωπικό των ΑΕΙ θα συμμετέχουν στη διαδικασία εκλογής πρύτανη και των συλλογικών οργάνων των ΑΕΙ, με συντελεστές βαρύτητας 0,2, 0,1 και 0,1 αντιστοίχως, ενώ η ηλεκτρονική ψηφοφορία καταργείται! Υπενθυμίζω ότι με την καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας τα ποσοστά συμμετοχής των μελών ΔΕΠ στις εκλογές έφθασαν κατά μέσο όρο σε ποσοστό άνω του 90% και, όπως είναι ευνόητο, εξαιτίας αυτού η ηλεκτρονική ψηφοφορία αποτέλεσε τον μεγάλο εχθρό των πελατειακών δικτύων και των κομματικών μηχανισμών.

– Καταργείται η πρόβλεψη του νόμου Διαμαντοπούλου για το πανεπιστημιακό άσυλο και επανέρχεται ως είχε η σχετική διατύπωση του 1268/82, ώστε οι τρομοκρατικές ομάδες να δρουν ανεξέλεγκτα σε άντρα ανομίας που θα αποκαλούνται ΑΕΙ. Τα θύματά τους, καθηγητές, φοιτητές και εργαζόμενοι, θα βρίσκονται στο έλεος των τραμπούκων.

– Ανατρέπεται η διαδικασία εκλογής και εξέλιξης των μελών ΔΕΠ των ΑΕΙ, καθώς από τα ολιγομελή (επταμελή) εκλεκτορικά σώματα, και άρα κατά τεκμήριο σώματα περισσότερο ειδικών, πάμε σε δεκαπενταμελή, στα οποία μπορεί να συμμετέχουν και άτομα μικρότερης συνάφειας με το υπό κρίση αντικείμενο. Μάλιστα, η πλειονότητα των εξωτερικών μελών ΔΕΠ ανατρέπεται: πλέον, οκτώ από τα δεκαπέντε μέλη του εκλεκτορικού σώματος θα προέρχονται από το οικείο Τμήμα. Επανέρχεται δηλαδή το καθεστώς της συναλλαγής και αλληλοεξυπηρέτησης. Ακόμη, η υποχρέωση να προέρχεται ένα τουλάχιστον μέλος των εκλεκτορικών σωμάτων από ΑΕΙ του εξωτερικού μετατρέπεται πλέον σε προαιρετική δυνατότητα, που σημαίνει αποκοπή από τη διεθνή εκπαιδευτική πραγματικότητα.

– Καταργείται επίσης η δυνατότητα μερικής φοίτησης. Το κυριότερο, καταργείται το χρονικό όριο σπουδών (ν+2) πέραν του οποίου χάνεται η φοιτητική ιδιότητα. Επιστροφή στους «αιώνιους» φοιτητές, ακόμη και στους πρώην «αιώνιους» φοιτητές, αφού παρέχεται η δυνατότητα να ανακτήσουν τη φοιτητική ιδιότητα και όσοι την είχαν απολέσει με τον νόμο Διαμαντοπούλου.

– Ο Οργανισμός Ιδρύματος των ΑΕΙ περιορίζεται ως προς τα θέματα που ρυθμίζει και ουσιαστικά μετατρέπεται σε τυπικό δείγμα «εσωτερικού κανονισμού» δημόσιας υπηρεσίας.

– Κρίσιμες είναι οι διατάξεις με τις οποίες αφαιρούνται από τα ΑΕΙ σημαντικές για την ακαδημαϊκή τους ανάπτυξη και λειτουργία αρμοδιότητες, όπως λ.χ. η ίδρυση και η συγχώνευση τμημάτων, η ίδρυση προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών, οι όροι φοίτησης κ.ο.κ. Πρόκειται για αμιγώς σοβιετικό συγκεντρωτικό μοντέλο: οι σημαντικές αποφάσεις των πανεπιστημίων δεν λαμβάνονται αυτόνομα αλλά τελούν υπό την έγκριση του κράτους.

– Τα Συμβούλια των ΑΕΙ θα έχουν πλέον μόνο διακοσμητικό ρόλο, αφού, αντί για έγκριση ή και απόφαση όπως προβλεπόταν μέχρι τώρα, έχουν απλή γνώμη για όλα τα κρίσιμα ζητήματα λειτουργίας των ΑΕΙ. Κυρίαρχο όργανο ξαναγίνεται η Σύγκλητος.

– Βασική ακαδημαϊκή μονάδα αποφάσεων, αντί της Κοσμητείας, γίνεται ξανά το Τμήμα. Ετσι όμως δυσχεραίνεται ο ευρύτερος ακαδημαϊκός σχεδιασμός των Σχολών. Τα Τμήματα «μαγαζάκια» μικροσυμφερόντων επανέρχονται στο προσκήνιο.

– Αναστέλλεται η αυτονόμηση του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) που είχε δρομολογηθεί. Με καθαρά πελατειακή λογική τα προοριζόμενα για την ακαδημαϊκή ανάπτυξη αποθεματικά του ΕΑΠ θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν πλέον για να παραταθούν οι συμβάσεις περίπου διακοσίων (200) υπαλλήλων που λήγουν στις 31.12.2015, καθώς και οι μισθοί των μελών της διοικούσας επιτροπής.

Είναι σαφές πλέον ότι η κυβέρνηση νομοθετεί εσπευσμένα και μονομερώς ρυθμίσεις που επαναφέρουν το πανεπιστήμιο στον κομματικό μεσαίωνα της ανδρεοπαπανδρεϊκής περιόδου, τακτοποιώντας ταυτοχρόνως τον υπερπολύτιμο κομματικό στρατό της και ικανοποιώντας τα αιτήματα των συντεχνιών που λυμαίνονται το πανεπιστήμιο.

* Ο κ. Τάσος Ι. Αβραντίνης είναι δικηγόρος και αντιπρόεδρος της Δράσης.