Η μητέρα όλων των μαχών

Τζήμερος Θάνος Το πολιτικό σύστημα ολόκληρης της μεταπολίτευσης ήταν μια μεγαλειώδης απάτη. Δεν υπήρξε ποτέ ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, ού...

Τζήμερος Θάνος

Το πολιτικό σύστημα ολόκληρης της μεταπολίτευσης ήταν μια μεγαλειώδης απάτη. Δεν υπήρξε ποτέ ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, ούτε σοσιαλισμός. Υπήρξαν κουμπαριές και κολλητιλίκια που έπαιρναν τις κρατικές δουλειές. Υπήρξαν δικά μας παιδιά και δικοί μας αφισοκολλητές που έπαιρναν τις καρέκλες στις δημόσιες υπηρεσίες. Κι υπήρξαν οι εκτός των κομματικών συμμοριών φορολογούμενοι, που έπαιρναν επ’ ώμου όλους τους προηγούμενους.

Τώρα που το καύσιμο του κρατισμού, δηλαδή τα λεφτά των άλλων, τελείωσε, ήρθε η στιγμή να δημιουργηθούν πραγματικά κόμματα που να ξέρεις τι αντιπροσωπεύουν, σε τι πιστεύουν και ποιοι τα συγκροτούν. Ήρθε η στιγμή και για σένα ψηφοφόρε, να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις.

Ουσιαστικά αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο παρατάξεις που αποτελούνται από πρόσωπα κι όχι από κόμματα. Από τη μία είναι αυτοί που θέλουν να συνεχίσει η Ελλάδα να βρίσκεται κάτω από την μπότα του μεταπολιτευτικού κατακτητή, δηλαδή του κρατισμού και των κρατικοδίαιτων μεγαλοεπιχειρηματιών του δήθεν ιδιωτικού τομέα, με όλη τη νοσηρότητα και τη φαυλότητα που αυτό το μοντέλο κουβαλάει, κι από την άλλη είμαστε όσοι θέλουμε η χώρα να γίνει επί τέλους ένα σοβαρό, σύγχρονο, φιλελεύθερο ευρωπαϊκό κράτος.

Στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν μόνο οι πρώτοι. Στη ΝΔ υπάρχουν και οι μεν και οι δε. Αύριο το τοπίο θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει. Όποιος και να βγει. Διότι η ΝΔ θα διασπασθεί ούτως ή άλλως. Αμέσως μετά τις εκλογές, αν η “βάση” αποφασίσει “μια απ’ τα ίδια”, ή λίγο καιρό μετά, αν πρόεδρος βγει ο Κυριάκος ή ο Άδωνις. Διότι θα (πρέπει να) πουν στον Γιακουμάτο και σε κάθε Γιακουμάτο: “ευχαριστούμε Μάκη για όσα προσέφερες στον εξευτελισμό της παράταξης, ήρθε η ώρα να πας σπίτι σου”. Ο συμπαθής Μάκης δεν θα κάνει άλλο κόμμα, ο κινών όμως τα νήματα από τις ψαροταβέρνες της Ραφήνας και οι περί αυτόν, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να δεχθούν το “παρκάρισμα"; Ούτε μία στο εκατομμύριο.

Σε λίγους μήνες θα έχουμε ξεκάθαρες τις δύο παρατάξεις και είναι θέμα χρόνου να αποκτήσουν και κομματική μορφή. Με τους μεταρρυθμιστές οφείλουν να συμπράξουν οι σοβαροί του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ και οι πραγματικοί μεταρρυθμιστές του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, αυτοί που ντρέπονται να ακούν τον επικεφαλής του να αναπαράγει την οπτική και τις δηλώσεις του Κουβέλη.

Μετά, η σύγκρουση θα είναι τεκτονικών διαστάσεων, ειδικά όταν χτυπηθούν τα δύο οχυρά του κρατισμού: ο κρατικός συνδικαλισμός και η μονιμότητα των ΔΥ. Είμαστε λιγότεροι από την πλευρά των αντικρατιστών, αλλά έχουμε έναν αδήριτο σύμμαχο: τα λεφτά που πια δεν υπάρχουν. Ούτε από δανεικά, ούτε από τον φορολογούμενο. Ο κρατισμός, παρά την λυσσαλέα αντίσταση των εξαπτέρυγών του, αριστερών και δεξιών, νομοτελειακά θα καταρρεύσει. Το 2016, αν και δίσεκτο, θα είναι το έτος που οι ιστορικοί του μέλλοντος θα σημειώνουν ως την αφετηρία της νέας Ελλάδας.