O Pier Paolo Pasolini κι η Ελλάδα.

   Ο Παζολίνι μαζί με τη Μαρία Κάλας στη Ρώμη... Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας http://nikosklitsikas.gr/ Σαν σήμερα, στις 2 Νοέμβ...

 

 Ο Παζολίνι μαζί με τη Μαρία Κάλας στη Ρώμη...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
http://nikosklitsikas.gr/

Σαν σήμερα, στις 2 Νοέμβρη του 1975, δολοφονήθηκε σε παραλία της Ρώμης από τους...
φασίστες ο Pier Paolo Pasolini...
Ηθοποιός, ποιητής, συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και πάνω απ' όλα αντιφασίστας.
Η Ελλάδα όφειλε να τον τιμάει, όχι απλά ως καλλιτέχνη, αλλά πάνω απ' όλα για τη στράτευσή του στον αντιδικτατορικό αγώνα εναντίον της αμερικανοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών.
Ο Pasolini δεν σταμάτησε ποτέ να καταγγέλλει τη χούντα των Αθηνών, τα βασανιστήρια στους Έλληνες αντιφασίστες, αλλά και να καταγγέλλει τη σχέση, τη συνεργασία των ελληνικού νεοφασιστικού κινήματος με την τρομοκρατία στην Ιταλία.
Ένα από τα κείμενα του για την φασιστική χούντα της 21ης Απρίλη, περιλαμβάνεται στα "Πειρατικά κείμενα", με τίτλο "Το μυθιστόρημα των σφαγών - Τι είναι αυτό το πραξικόπημα;" 

Εγώ γνωρίζω

τα ονόματα των υπευθύνων για εκείνο που ονομάζεται πραξικόπημα (και στην ουσία είναι μία σειρά από πραξικοπήματα που οικοδομούνται ως σύστημα για την προστασία της εξουσίας).

Εγώ γνωρίζω

τα ονόματα των υπευθύνων για τη σφαγή στο Μιλάνο, στις 12 Δεκέμβρη 1969.

Εγώ γνωρίζω

τα ονόματα των υπευθύνων για τις σφαγές στη Μπρέσια και τη Μπολόνια, τους πρώτους μήνες του 1974.

Εγώ γνωρίζω

τα ονόματα της "ηγεσίας" που διεύθυνε τόσο τους παλαιούς φασίστες εμπνευστές των πραξικοπημάτων, όσο και τους νεοφασίστες εκτελεστές των πρώτων σφαγών, αλλά και τους "άγνωστους" εκτελεστές των πρόσφατων σφαγών.

Εγώ γνωρίζω

τα ονόματα αυτών που καθοδήγησαν τις δύο διαφορετικές, ή μάλλον αντίθετες, φάσεις της έντασης: την πρώτη αντικομμουνιστική φάση (Μιλάνο 1969) και τη δεύτερη αντιφασιστική φάση (Μπρέσια και Μπολόνια 1974).

Εγώ γνωρίζω

τα ονόματα της ομάδας των ισχυρών οι οποίοι, με τη βοήθεια της CIA (και σε δεύτερο βαθμό με τη βοήθεια των Ελλήνων συνταγματαρχών και της μαφίας),

πρώτα δημιούργησαν (εξάλλου απέτυχαν ελεεινά) μία αντικομμουνιστική σταυροφορία για να καταστείλουν την εξέγερση του 1968 και ακολούθως, πάντα με την καθοδήγηση και τη βοήθεια της CIA, ανασυγκρότησαν μία αντιφασιστική παρθενία για να περιορίσουν το μέγεθος της συντριβής τους από τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων.

Εγώ γνωρίζω

τα ονόματα εκείνων που, μεταξύ μιας Θείας Λειτουργίας και μιας άλλης, έδωσαν εντολές και εγγυήθηκαν την πολιτική προστασία γηραιών στρατηγών (για να έχουν εναλλακτικό σχέδιο στην εφεδρεία, για την οργάνωση ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος), νεαρών νεοφασιστών, ή μάλλον νεοναζιστών (για να συγκεκριμενοποιήσουν την αντικομμουνιστική ένταση),τέλος κοινών εγκληματιών μέχρι τώρα, και ίσως για πάντα, χωρίς όνομα(για να δημιουργήσουν την επόμενη αντιφασιστική ένταση).

Εγώ γνωρίζω

τα ονόματα των σοβαρών και σημαντικών ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από τα κωμικά πρόσωπα, όπως εκείνος ο στρατηγός της δασικής υπηρεσίας που δραστηριοποιούνταν στην Citta Ducale (ενώ τα δάση καίγονταν), ή πίσω από τα σκοτεινά πρόσωπα και ξεκάθαρα με οργανωτικά καθήκοντα, όπως ο στρατηγός Miceli.

Εγώ γνωρίζω

τα ονόματα των σοβαρών και σημαντικών ανθρώπων που βρίσκονται πίσω από τα δυστυχισμένα παιδιά που έχουν επιλέξει τη φασιστική θηριωδία και πίσω από τους κοινούς κακοποιούς, Σικελούς και μη Σικελούς, που διατέθηκαν ως πληρωμένοι φονιάδες (killers).

Εγώ γνωρίζω

όλα αυτά τα ονόματα και όλα αυτά τα γεγονότα (επιθέσεις εναντίον των θεσμών και βομβιστικές σφαγές), για τα οποία είναι ένοχοι.

Εγώ γνωρίζω. Αλλά δεν έχω αποδείξεις. Δεν έχω ούτε ενδεχόμενα στοιχεία.

Εγώ γνωρίζω

ως διανοούμενος, ως συγγραφέας που προσπαθεί να παρακολουθήσει αυτό που συμβαίνει, να γνωρίζει αυτά που γράφονται, να φαντάζεται αυτό που δεν είναι γνωστό ή αυτό που συγκαλύπτεται. Γιατί ένας διανοούμενος συνδέει γεγονότα, ακόμη και ξεχασμένα, θέτει μαζί τα κομμάτια και τα θραύσματα ενός λογικού συνόλου του πολιτικού συστήματος, ανασυνθέτει τη λογική εκεί όπου φαίνεται πως βασιλεύει η αυθαιρεσία, ο παραλογισμός και το μυστήριο. Όλα αυτά αποτελούν μέρος του επαγγέλματός μου και του ενστίκτου του επαγγέλματός μου. Πιστεύω πως είναι πολύ δύσκολο να λαθέψει το"μυθιστορηματικό ερευνητικό έργο", πως δηλαδή δεν έχει σύνδεση με την πραγματικότητα, και πως οι αναφορές του σε γεγονότα και πραγματικά πρόσωπα μπορεί να είναι ανακριβείς. Τέλος, πιστεύω πως πολλοί άλλοι διανοούμενοι και μυθιστοριογράφοι γνωρίζουν αυτό που γνωρίζω και εγώ ως διανοούμενος και μυθιστοριογράφος. Γιατί η ανασύνθεση της αλήθειας αναφορικά με ό,τι συνέβη στην Ιταλία μετά το 1968 δεν είναι και τόσο δύσκολη...

Pier Paolo Pasolini
Corriere della Sera, 14 Νοέμβρη 1974 

Πηγή: "Φαινόμενα Τρομοκρατίας. Ο ελληνικός νεοφασισμός μέσα από τα αρχεία των Μυστικών Υπηρεσιών"