Πήρε θέση ανάμεσα στην Βάνα Μπάρμπα και την Δήμητρα Ματσούκα...

Υπουργός Γονιμότητας Πριν από καμιά 20αριά χρόνια κάναμε με ένα φίλο μία συμφωνία. Αν ο ένας όταν γεράσει το χάσει και αρχίσει να γράφε...

Υπουργός Γονιμότητας

Πριν από καμιά 20αριά χρόνια κάναμε με ένα φίλο μία συμφωνία. Αν ο ένας όταν γεράσει το χάσει και αρχίσει να γράφει παπαριές ο άλλος να έχει την υποχρέωση να πάρει ένα πιστόλι και να πυροβολήσει τον άλλον στο σβέρκο. Πάντα είχα την περιέργεια αν ανάλογη συμφωνία έχει κάνει και κάποιος άλλος. Μου είναι άγνωστο. Το μόνο που ξέρω είναι ότι στην περίπτωση της Μαργαρίτας Παπανδρέου τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει.

Μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα για τους Ελληνες η Μαργαρίτα ήταν η πρώην σύζυγος του Ανδρέα πριν ερωτευτεί την Λιάνη. Αμερικάνα, συμπαθής, κομμάτι ξενέρωτη, μπροστάρα στις Αίγες, που ήταν το φεμινιστικό κίνημα του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ. Και έτσι θα πέρναγε στην ιστορία και την αιωνιότητα αν στα 92 της δεν αποφάσιζε να γράψει το «Ερωτας και εξουσία». Μετά από το πόνημα των 500+ σελ. η Μαργαρίτα πήρε θέση ανάμεσα στην Βάνα Μπάρμπα και την Δήμητρα Ματσούκα, σαν μια από τις πιο καταξιωμένες σεξουλιάρες της ιστορίας.

Το εντυπωσιακό στο βιβλίο της Μαργαρίτας είναι το πόσο κακογραμμένο είναι. Η περιγραφή του Πιερ, του γάλλου αξιωματικού που «…το πρόσωπό του ήταν σμιλεμένο, είχε τετράγωνο πιγούνι με λακκάκι, ανοικτά καστανά μάτια. Πολύ αρρενωπός. Είχα μπροστά μου έναν Κερκ Ντάγκλας, έναν Κάρυ Γκραντ» δεν θα γραφόταν ούτε σε Αρλεκιν του ’70. Το «Μαργαρίτα, αν θέλεις να πάρεις πίσω τον Ανδρέα, να εγκαταλείψεις τις συνήθειές σου και τις "αμερικανιές". Δε θα τον φέρεις πίσω με συζητήσεις και αναλύσεις σαν να είστε δύο επιστήμονες. Θα πρέπει να κάνεις αυτό που κάνουμε εμείς οι Ελληνίδες -να πέσεις στα γόνατά σου, να παρακαλέσεις, να κλάψεις, να δακρύσεις, να τραβάς τα μαλλιά σου, να τον αγκαλιάσεις στα πόδια, να δείξεις επιτέλους ότι πονάς. Αλλιώς θα σ’ τον φάει η άλλη!» που υποτίθεται ότι συμβούλευσε η Μελίνα ήταν δράμα όταν η Κατερίνα Χέλμη έπεφτε στα πόδια του Ντορή αλλά θα ήταν κωμωδία αν την βουτιά έκανε η Μαργαρίτα στα πόδια του Αντρέα.

Το πόσο στην αρπαχτή έχει γραφτεί το βιβλίο φαίνεται από το απόσπασμα. «Την 28η Οκτωβρίου 1940 ο Ανδρέας περπάτησε ως την πλατεία του Ψυχικού, στο προάστιο της Αθήνας όπου έμενε, και βρήκε μια ομάδα ανθρώπων να διαβάζουν μια αφίσα που είχε τοποθετηθεί στον πίνακα ανακοινώσεων της πλατείας. Ήταν η ανακοίνωση της αναστολής των συνταγματικών άρθρων, η διακήρυξη της κατάληψης της χώρας από μια δικτατορική δύναμη. Οι φωνές ήταν ψιθυριστές, οι πολίτες τρομαγμένοι. Ο Ανδρέας πήγε στον πίνακα κι έσκισε την ανακοίνωση. Αυτή ήταν η πρώτη του πράξη αντίστασης». Εκτός του ότι μαθαίνουμε ότι η δικτατορία του Μεταξά έγινε το '40, μαθαίνουμε ότι ο Μεταξάς είπε το ΟΧΙ και ο Ανδρέας το ΝΑΙ.

Τα ένα σημείο που μου άρεσε είναι ότι στο βιβλίο η Μαργαρίτα δεν αναφέρεται στην Δήμητρα Λιάνη με το όνομα αλλά σαν «η αεροσυνοδός» δείχνοντας ότι η κατινιά δεν γνωρίζει σύνορα. Το άλλο είναι η συζήτηση με τον Ανδρέα, όταν η Μαργαρίτα του λέει «Θα μπορούσε να είναι κόρη σου» και ο Ανδρέας απαντάει «Ναι, δεν είναι πολύ ωραίο ;» που δείχνει ότι ο αρχηγός πριν το τέλος μάλλον το είχε χάσει. Δυστυχώς οι φίλοι με 38άρια, πρόθυμοι να προστατεύσουν τους φίλους τους πριν το ξεφτιλίσουν σπανίζουν.