του Ζαν-Ντανιέλ Κολομπανί, Ειδικού Συμβούλου για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος & Ειδικού Συμβούλου για θέματα Μετα...
Ειδικού Συμβούλου για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος & Ειδικού Συμβούλου για θέματα Μετανάστευσης.
Πώς συνδέεται η Τρομοκρατία με τη θρησκεία; Πώς χρηματοδοτούνται οι τρομοκρατικές οργανώσεις; Ποια τα οφέλη που αποκομίζουν οι τρομοκράτες και με ποιο κριτήριο επιλέγουν τους στόχους τους; Ποιες είναι οι επιπτώσεις των τρομοκρατικών επιθέσεων;
Τα τελευταία 30 χρόνια ο όρος «τρομοκρατία (terrorism)» ακούγεται πολύ συχνά τόσο γενικά στον πλανήτη μας όσο και ειδικά στην Ελλάδα με αφορμή διάφορες βομβιστικές επιθέσεις. Ο όρος «τρομοκρατία» προέρχεται από τις λέξεις ‘ τρόμος + κράτος’, ωστόσο δεν υπάρχει διεθνώς συμφωνημένος ορισμός. Γενικά, πάντως, με τη χρήση του όρου «τρομοκρατία» εννοούμε τη «συστηματική» χρήση ή την απειλή χρήσης βίας που προκύπτει πάντα ως αντίδραση ή άσκηση πίεσης είτε από οργανωμένες ομάδες με πολιτικά, θρησκευτικά ή άλλα ιδεολογικά κίνητρα είτε από ολόκληρους κρατικούς μηχανισμούς, εναντίον ατόμων, ομάδων ή περιουσιών. Απώτερος στόχος των επιθέσεων συνήθως είναι οι κυβερνήσεις από τις οποίες οι τρομοκράτες προσδοκούν κάποια αντίστοιχα των κινήτρων οφέλη -κέρδη. Η κάθε πράξη με αυτά τα γνωρίσματα χαρακτηρίζεται ως «τρομοκρατική πράξη» και οι επιχειρούντες αυτήν «τρομοκράτες».
Στις τρομοκρατικές επιθέσεις περιλαμβάνονται ανατινάξεις, πειρατείες, ομηρίες, φόνοι, δολιοφθορές, εμπρησμοί σημαντικών στόχων καθώς και άλλες παράλληλες εγκληματικές πράξεις, όπως απαγωγές ή ληστείες που εκτελούνται από τις ίδιες τρομοκρατικές ομάδες, όχι όμως η κατάληψη εδάφους.
Πολλοί πιστεύουν, ότι ο πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας δεν είναι στην πραγματικότητα πόλεμος, και ότι η τρομοκρατία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται κυρίως με διακρατική συνεργασία, με ανταλλαγή πληροφοριών (intelligence), καθώς και με αστυνομικά και διπλωματικά μέσα. Όμως, το αξιοπερίεργο είναι ότι μετά από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 όπως υποστηρίζεται κυρίως από τις ΗΠΑ, τα μέσα αυτά δεν αρκούν από μόνα τους, και μάλλον απαιτούνται επιπρόσθετα προληπτικά μέτρα (pre-emptive measures), τα οποία έχουν άμεσο επιθετικό χαρακτήρα (πχ. οι ενέργειες της Δύσης στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ). Αυτές οι θέσεις και απόψεις έγιναν αμέσως αποδεκτές απ΄ όλες τις χώρες ακόμα και από τις μη φιλικά προσκείμενες προς τις ΗΠΑ, όπως η Κούβα και η Λιβύη.
Ιστορικά, τρομοκρατικές πράξεις αποδόθηκαν για πρώτη φορά στους ασασίνους (ισμαηλιτική αίρεση Νιζάρι), μια πολιτικο-θρησκευτική ισλαμική αίρεση στη Μέση Ανατολή του 11ου-13ου αιώνα (εποχή δράσης των Ναϊτών ιπποτών).
Από τις 11 Σεπτεμβρίου του 2001, μετά το μακελειό στις ΗΠΑ, η τρομοκρατία έχει συνδεθεί πλέον με την κρατική τρομοκρατία (Λιβύη, Ιράν, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Τσετσενία, Κούβα, Βόρεια Κορέα), παρόλο που οι σουνίτες ουαχαμπίτες έχουν την έμπνευση τους από την Σαουδική Αραβία και είναι πολλές ομάδες (σουνίτες, σαλαφίτες, αχλ νταουα, τζιχαντιστές) που πιστεύουν ότι πρέπει να εξαπλωθεί το Ισλάμ σε όλο τον κόσμο και να εφαρμοστεί ο αυστηρός νόμος της σαρίας παντού.
Ταυτόχρονα όλοι αυτοί πιστεύουν στο χρήμα ως εργαλείο για να φτάσουν στους στόχους τους, για το λόγο αυτό έχουν διασυνδέσεις με όλο το οργανωμένο έγκλημα (διακίνηση ανθρώπων, όπλα, ναρκωτικά, λαθρεμπόριο πετρέλαιο).
Οι ισλαμιστές τζιχαντιστές ξεκινούσαν πάντα τις δράσεις τους με κρατική χρηματοδότηση, οι Τσετσένοι από το Ιράν και την Τουρκία, οι Ταλιμπάν και η Αλκάιντα από τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ, ο ISIS από την Γαλλία και τη Γερμανία και γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολο να τους αντιμετωπίσουν όταν στραφούν εναντίον τους.
Μόνο από τον 20ο αιώνα μέχρι σήμερα, έχουν υπάρξει δεκάδες τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον του παγκόσμιου καπιταλισμού και ανάλογη αντοχή των χρηματιστηριακών αγορών.
O αριθμός των επιθέσεων που διαπράχθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο το 2014 αυξήθηκε πάνω από 30% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, ενώ στις επιθέσεις αυτές σκοτώθηκαν 32.700 άνθρωποι, δηλαδή σημειώθηκε αύξηση 81% σε διάστημα ενός έτους, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την παγκόσμια τρομοκρατία.
Στην παγκόσμια ετήσια έκθεση που δημοσιεύει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την τρομοκρατία, το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει ότι σχεδόν το 80% των ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους τον περασμένο χρόνο σε τρομοκρατικές επιθέσεις σκοτώθηκε στο Ιράκ, τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τη Νιγηρία.
Σε αυτήν την επισκόπηση, έως και την 31η Δεκεμβρίου του 2014, έχουν καταμετρηθεί 13.463 «τρομοκρατικές επιθέσεις» (αύξηση 35% σε σύγκριση με το 2013) που στοίχισαν την ζωή σε 32.727 ανθρώπους (αύξηση 81% σε διάστημα ενός έτους), ήτοι το ισοδύναμο του πληθυσμού μιας μεσαίου μεγέθους πόλης στη Γαλλία.
Αυτή η ραγδαία αύξηση εξηγείται, σύμφωνα με το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, από το γεγονός ότι το 2014 διαπράχθηκαν 20 επιθέσεις σε (καθεμία) από τις οποίες σκοτώθηκαν περισσότεροι από 100 άνθρωποι.
Συνολικά 34.791 άνθρωποι τραυματίστηκαν σε αυτές τις επιθέσεις, ενώ 9.428 άνθρωποι κρατήθηκαν όμηροι, σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η Ουάσιγκτον επισημαίνει επιπλέον ότι 95 χώρες επλήγησαν από τρομοκρατικές επιθέσεις τον περασμένο χρόνο, ωστόσο το 60% και πλέον των επιθέσεων αυτών διαπράχθηκε στο Ιράκ, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, την Ινδία και τη Νιγηρία.
Κράτος-τρομοκράτης παραμένει το Ιράν
Το Ιράν παρέμεινε εξάλλου το 2014 ένα «Κράτος που υποστηρίζει την τρομοκρατία» σε διεθνές επίπεδο, καταγγέλλει η αμερικανική διπλωματία, παρά μάλιστα το γεγονός ότι βρίσκονται σε εξέλιξη οι ιστορικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Τεχεράνης σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας της Μέσης Ανατολής.
«Το Ιράν συνεχίζει να προσφέρει υποστήριξη στις τρομοκρατικές οργανώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο» υπογραμμίζεται στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την τρομοκρατία.
Η Ουάσιγκτον καταγγέλλει ιδίως το ρόλο των Φρουρών της Επανάστασης, της ελίτ των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων, και τη στρατιωτική στήριξη που προσέφερε η Τεχεράνη στη Συρία και το Ιράκ.
Επίσης, σε αυτήν την έκθεση το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών καταδικάζει την υποστήριξη του Ιράν στη Χεζμπολάχ του Λιβάνου, σε πολλές σιιτικές οργανώσεις του Ιράκ και στις παλαιστινιακές οργανώσεις Χαμάς και Ισλαμικός Τζιχάντ.
Η Ισλαμική Δημοκρατία περιλαμβάνεται από το 1984, μαζί με τη Συρία και το Σουδάν, στη «μαύρη λίστα» των ΗΠΑ με τα «κράτη που υποστηρίζουν την τρομοκρατία».
Η αμερικανική κυβέρνηση διέγραψε την Κούβα από τον κατάλογο αυτό στα τέλη Μαΐου.
Θρησκεία
Την τρομοκρατία πολλές φορές την συνδέουν με τη θρησκευτική πίστη των δραστών. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες κυρίως τη συνδέουν με το Ισλάμ λόγω της σοβαρότητας των γεγονότων (Κένυα, ΗΠΑ, Ισπανία, Γαλλία) καθώς και από το γεγονός ότι οι δράστες χρησιμοποίησαν κείμενα από το Κοράνι με λανθασμένη ωστόσο ερμηνεία.
Πάντα στα κείμενα τους συμπεριλαμβάνουν σημεία από το Κοράνι που ήταν μηνύματα της τότε εποχής, όταν ήταν όλοι άθεοι στην περιοχή του Κόλπου όπου τώρα θέλουν οι ISIS να δημιουργήσουν κράτος χαλιφάτο.
Στην ουσία το Ισλάμ ως θρησκεία είναι όπως οι υπόλοιπες θρησκείες – καλεί δηλαδή σε ειρηνική συνύπαρξη με τους άλλους. Οι φανατικοί ισλαμιστές όμως έχουν πρόβλημα ακόμη και με τους ίδιους τους ομόθρησκούς τους.
Οφέλη
Στην ουσία του θέματος οι τζιχαντιστές ωφελούνται από το χάος και τον έλεγχο των καρτέλ.
Έτσι, πάντα τους βρίσκουμε με πολλά «κεφάλια» για να μπορούν να προσεγγίσουν τους αγανακτισμένους, νέους σε διάφορες κοινωνίες που πιστεύουν ότι η πίστη θα τους δώσει αυτό που η κοινωνία τους στερεί. Αυτά τα λέω ως μεγαλωμένος στη Γαλλία στη δεκαετία του ’90, μια εποχή όπου πολλές ομάδες από τον Κόλπο έρχονταν σε περιοχές των γαλλικών προαστίων (Paris province) για να προσεγγίσουν άτομα που δεν είχαν χρήματα, ή προέρχονταν από πολύ φτωχές οικογένειες, ή ήταν φοιτητές που δεν έβρισκαν δουλεία και ένιωθαν ότι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας στη γαλλική κοινωνία.
Ζακαρίας Μουσάουι
Τέτοιες περιπτώσεις είναι ο Ζακαρίας Μουσάουι (Μαροκινής καταγωγής) στα γεγονότα των ΗΠΑ και ο Αλγερινής καταγωγής, Ομάρ Ισμαίλ Μοστεφάι από τις τελευταίες επιθέσεις στο Παρίσι.
Στόχοι
Οι στόχοι των τζιχαντιστών και όπως και όλων των οργανώσεων (Αλκάιντα με όλα τα παραρτήματα της στην Αφρική, Ευρώπη και Μέση Ανατολή ), Ταλιμπάν, Μποκουχαράμ , ISIS είναι η εξουσία και το χρήμα και πάντα με επικοινωνιακά επιχειρήματα θέλουν να δείχνουν ότι είναι πιο ισχυροί από τα κράτη.
Στοχεύουν να πλήξουν βασικές ελευθερίες όπως την ελευθερία της οικονομίας (ΗΠΑ), την ελευθερία της μετακίνησης (Ισπανία), της δημοκρατίας (Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν), την ελευθερία του λόγου (Παρίσι) και την ελευθερία της ψυχαγωγίας (Παρίσι 13/11/2015).
Στοχεύουν σε κράτη όπου υπάρχει κοινωνική αναταραχή, ανισότητες και διάφορες φυλές, όπως Πακιστάν, Ιράκ, Συρία, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκές χώρες και η Κατεχομένη Κύπρος.
ΠΑΚΙΣΤΑΝ
Η δημογραφική φύση της κοινωνίας του Πακιστάν με τη μορφή των φυλών όπως είναι οι παστού (Αφγανοί, Πέρσες) και οι πενζάμπι (Ινδοί, Τούρκοι και Μογγόλοι) αλλά και των θρησκευτικών ομάδων Μουσουλμάνοι, Ινδουιστές (1,85%), Χριστιανοί (1,6%), Σιχ (0,001%), Βουδιστές, Ιουδαϊστές, Μπαχάι, Ανιμιστές, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε ποσοστό πολύ μικρό, το έχει κάνει στόχο επιθέσεων.
Ακόμη η διεκδίκηση της περιοχής του Κασμίρ από το Πακιστάν και την Ινδία έχει ως αποτέλεσμα οι δύο χώρες να έχουν εμπλακεί αρκετές φορές σε ένοπλες συγκρούσεις.
Το Πακιστάν είναι η μόνη μουσουλμανική από τις εννέα χώρες που κατέχουν πυρηνικά όπλα και είναι επιπλέον παράγωγος ελαφρού οπλισμού.
ΙΡΑΚ
Οι κάτοικοι του Ιράκ είναι, κατά μεγάλο ποσοστό, Άραβες, ενώ η μεγαλύτερη εθνική μειονότητα είναι εκείνη των Κούρδων, οι οποίοι ζουν κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας. Υπάρχουν ακόμη Τουρκογενείς, συγγενείς των Τούρκων της Ανατολίας όπως επίσης Πέρσες και Ασσύριοι. Η πλειοψηφία των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι Σιίτες (περίπου 55%) και Σουνίτες (περίπου 20%). Οι σχέσεις των δύο ομάδων είναι εχθρικές από την εποχή του 7ου αιώνα, εξαιτίας της διαμάχης για τη διαδοχή του ιδρυτή της μουσουλμανικής θρησκείας Μωάμεθ. Τα τελευταία χρόνια, μετά την εισβολή των Αμερικανών και την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν, ο οποίος στηριζόταν στην σουνιτική μειοψηφία, οι σιίτες ανέλαβαν τη διακυβέρνηση γεγονός που πυροδότησε την σουνιτική αντίδραση και αποτέλεσε μια από τις αιτίες για την ανάπτυξη των ομάδων που υποστηρίζουν το Ισλαμικό Χαλιφάτο και το ΙΚΙΣ (Ισλαμικό Κράτος Ιράκ και Λεβάντε).
Ένα μικρό ποσοστό των κατοίκων είναι χριστιανοί (περίπου 650.000). Παλαιότερα το ποσοστό αυτό ήταν μεγαλύτερο και οι χριστιανοί ξεπερνούσαν το 1.000.000 αλλά τα τελευταία χρόνια πολλοί χριστιανοί επέλεξαν να μεταναστεύσουν από τη χώρα για να γλυτώσουν από τις διακρίσεις που υφίσταντο επί δεκαετίες.
ΣΥΡΙΑ
Ο πληθυσμός της Συρίας είναι διαμορφωμένος στις εξής μεγάλες πλειοψηφίες: τους σουνίτες, αλαουίτες, δρούζοι και τους Χριστιανούς, υπάρχουν και πολλοί Παλαιστίνιοι πρόσφυγες από την δεκαετία του 60.
ΗΠΑ
Το πρόβλημα των αφροαμερικανών και η σκοτεινή πλευρά στις Ηνωμένες Πολιτείες (φτώχεια, ανεργία, εγκληματικότητα) και οι κοινωνικές ανισότητες μέσα σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία έχουν οδηγήσει σε συχνές αναταραχές και επιθέσεις.
ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ
Στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών η ενσωμάτωση των μεταναστών και ειδικά της δεύτερης γενιάς ήταν αποτυχημένη, όταν ένα ποσοστό όχι απαραίτητα μεγάλο ζει στα όρια της φτώχειας, της αδιαφορίας και του κοινωνικού αποκλεισμού και ρατσισμού.
ΚΥΠΡΟΣ
Η Κύπρος είχε και έχει πάντα μεγάλο κενό στην ασφάλεια των συνόρων (κατεχόμενα και μη) για αυτό το λόγο έχει γίνει παράδεισος των καταζητούμενων καθώς και λόγω των καλών σχέσεων της με τον παλαιστινιακό και αραβικό κόσμο.
Εδώ έχω να επισημάνω βάσει πληροφοριών ότι πολλά αυτοκίνητα των ΙΚΙΣ έχουν κλαπεί από την ελληνική Κύπρο και βρέθηκαν στα χέρια τους.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Οι επιπτώσεις των τρομοκρατικών επιθέσεων είναι ορατές τα τελευταία χρόνια και ιδίως μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Τα μέτρα προστασίας και ασφάλειας έχουν ενταθεί με τους ελέγχους σε πύλες εισόδου (αεροδρόμια και λιμάνια) και στα σύνορα να είναι δρακόντειοι.
Ο φόβος που έχει ριζώσει σε αρκετά κράτη που έχουν ήδη γίνει στόχος επιθέσεων όπως οι ΗΠΑ, η Ισπανία και η Γαλλία οδήγησε σε άνοδο της ακροδεξιάς, ρατσισμό και ισλαμοφοβία και στο συνακόλουθο περιορισμό κάποιων δικαιωμάτων και ελευθεριών καθώς και στην επαναφορά των Ειδικών Δικαστηρίων.
ΣΥΝΟΡΙΑΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ
Στα τελευταία 2 χρόνια η Ευρώπη και πολλά άλλα κράτη έχουν αλλάξει τις συμφωνίες ανάμεσα στο χώρο του Σένγκεν και τις υπόλοιπες χώρες και έτσι περιορίζεται σιγά σιγά η ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών της.
ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ, ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ, ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ
Τα ακροδεξιά στοιχεία επενδύουν στην ανασφάλεια και το μεταναστευτικό , και πολλοί πολίτες παρόλο που δεν συμφωνούν μαζί τους, βρίσκουν ανάσα στην ατζέντα τους και καταφύγιο σε ό,τι έχει σχέση με την μείωση της εγκληματικότητας ,της ροής μεταναστών και τελικά στην απέλαση τους.
Και όλα αυτά οδηγούν τους αγανακτισμένους πολίτες στο να χρησιμοποιούν ισλαμοφοβικές και ρατσιστικές δηλώσεις.
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ
Όσο τα κράτη θύματα των τρομοκρατικών ενεργειών καθώς τα κράτη που δέχονται απειλές λαμβάνουν μέτρα τόσο θα περιορίζεται η ελευθερία του λόγου και τα ανθρώπινα δικαιώματα ως αφορμή για την κάλυψη αυτών των ενεργειών.
ΕΙΔΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
Το μόνο σίγουρο ότι μετά το χτύπημα στο Παρίσι, η Δύση θα είναι αναγκασμένη να ενεργοποιήσει τα στρατιωτικά δικαστήρια για να δείξει πώς θα τιμωρούνται παραδειγματικά όλα τα κυκλώματα που εμπλέκονται στις επιθέσεις.
http://thediplomat.gr
Πώς συνδέεται η Τρομοκρατία με τη θρησκεία; Πώς χρηματοδοτούνται οι τρομοκρατικές οργανώσεις; Ποια τα οφέλη που αποκομίζουν οι τρομοκράτες και με ποιο κριτήριο επιλέγουν τους στόχους τους; Ποιες είναι οι επιπτώσεις των τρομοκρατικών επιθέσεων;
Τα τελευταία 30 χρόνια ο όρος «τρομοκρατία (terrorism)» ακούγεται πολύ συχνά τόσο γενικά στον πλανήτη μας όσο και ειδικά στην Ελλάδα με αφορμή διάφορες βομβιστικές επιθέσεις. Ο όρος «τρομοκρατία» προέρχεται από τις λέξεις ‘ τρόμος + κράτος’, ωστόσο δεν υπάρχει διεθνώς συμφωνημένος ορισμός. Γενικά, πάντως, με τη χρήση του όρου «τρομοκρατία» εννοούμε τη «συστηματική» χρήση ή την απειλή χρήσης βίας που προκύπτει πάντα ως αντίδραση ή άσκηση πίεσης είτε από οργανωμένες ομάδες με πολιτικά, θρησκευτικά ή άλλα ιδεολογικά κίνητρα είτε από ολόκληρους κρατικούς μηχανισμούς, εναντίον ατόμων, ομάδων ή περιουσιών. Απώτερος στόχος των επιθέσεων συνήθως είναι οι κυβερνήσεις από τις οποίες οι τρομοκράτες προσδοκούν κάποια αντίστοιχα των κινήτρων οφέλη -κέρδη. Η κάθε πράξη με αυτά τα γνωρίσματα χαρακτηρίζεται ως «τρομοκρατική πράξη» και οι επιχειρούντες αυτήν «τρομοκράτες».
Στις τρομοκρατικές επιθέσεις περιλαμβάνονται ανατινάξεις, πειρατείες, ομηρίες, φόνοι, δολιοφθορές, εμπρησμοί σημαντικών στόχων καθώς και άλλες παράλληλες εγκληματικές πράξεις, όπως απαγωγές ή ληστείες που εκτελούνται από τις ίδιες τρομοκρατικές ομάδες, όχι όμως η κατάληψη εδάφους.
Πολλοί πιστεύουν, ότι ο πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας δεν είναι στην πραγματικότητα πόλεμος, και ότι η τρομοκρατία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται κυρίως με διακρατική συνεργασία, με ανταλλαγή πληροφοριών (intelligence), καθώς και με αστυνομικά και διπλωματικά μέσα. Όμως, το αξιοπερίεργο είναι ότι μετά από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 όπως υποστηρίζεται κυρίως από τις ΗΠΑ, τα μέσα αυτά δεν αρκούν από μόνα τους, και μάλλον απαιτούνται επιπρόσθετα προληπτικά μέτρα (pre-emptive measures), τα οποία έχουν άμεσο επιθετικό χαρακτήρα (πχ. οι ενέργειες της Δύσης στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ). Αυτές οι θέσεις και απόψεις έγιναν αμέσως αποδεκτές απ΄ όλες τις χώρες ακόμα και από τις μη φιλικά προσκείμενες προς τις ΗΠΑ, όπως η Κούβα και η Λιβύη.
Ιστορικά, τρομοκρατικές πράξεις αποδόθηκαν για πρώτη φορά στους ασασίνους (ισμαηλιτική αίρεση Νιζάρι), μια πολιτικο-θρησκευτική ισλαμική αίρεση στη Μέση Ανατολή του 11ου-13ου αιώνα (εποχή δράσης των Ναϊτών ιπποτών).
Από τις 11 Σεπτεμβρίου του 2001, μετά το μακελειό στις ΗΠΑ, η τρομοκρατία έχει συνδεθεί πλέον με την κρατική τρομοκρατία (Λιβύη, Ιράν, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Τσετσενία, Κούβα, Βόρεια Κορέα), παρόλο που οι σουνίτες ουαχαμπίτες έχουν την έμπνευση τους από την Σαουδική Αραβία και είναι πολλές ομάδες (σουνίτες, σαλαφίτες, αχλ νταουα, τζιχαντιστές) που πιστεύουν ότι πρέπει να εξαπλωθεί το Ισλάμ σε όλο τον κόσμο και να εφαρμοστεί ο αυστηρός νόμος της σαρίας παντού.
Ταυτόχρονα όλοι αυτοί πιστεύουν στο χρήμα ως εργαλείο για να φτάσουν στους στόχους τους, για το λόγο αυτό έχουν διασυνδέσεις με όλο το οργανωμένο έγκλημα (διακίνηση ανθρώπων, όπλα, ναρκωτικά, λαθρεμπόριο πετρέλαιο).
Οι ισλαμιστές τζιχαντιστές ξεκινούσαν πάντα τις δράσεις τους με κρατική χρηματοδότηση, οι Τσετσένοι από το Ιράν και την Τουρκία, οι Ταλιμπάν και η Αλκάιντα από τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ, ο ISIS από την Γαλλία και τη Γερμανία και γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολο να τους αντιμετωπίσουν όταν στραφούν εναντίον τους.
Μόνο από τον 20ο αιώνα μέχρι σήμερα, έχουν υπάρξει δεκάδες τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον του παγκόσμιου καπιταλισμού και ανάλογη αντοχή των χρηματιστηριακών αγορών.
O αριθμός των επιθέσεων που διαπράχθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο το 2014 αυξήθηκε πάνω από 30% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, ενώ στις επιθέσεις αυτές σκοτώθηκαν 32.700 άνθρωποι, δηλαδή σημειώθηκε αύξηση 81% σε διάστημα ενός έτους, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την παγκόσμια τρομοκρατία.
Στην παγκόσμια ετήσια έκθεση που δημοσιεύει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την τρομοκρατία, το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει ότι σχεδόν το 80% των ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους τον περασμένο χρόνο σε τρομοκρατικές επιθέσεις σκοτώθηκε στο Ιράκ, τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τη Νιγηρία.
Σε αυτήν την επισκόπηση, έως και την 31η Δεκεμβρίου του 2014, έχουν καταμετρηθεί 13.463 «τρομοκρατικές επιθέσεις» (αύξηση 35% σε σύγκριση με το 2013) που στοίχισαν την ζωή σε 32.727 ανθρώπους (αύξηση 81% σε διάστημα ενός έτους), ήτοι το ισοδύναμο του πληθυσμού μιας μεσαίου μεγέθους πόλης στη Γαλλία.
Αυτή η ραγδαία αύξηση εξηγείται, σύμφωνα με το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, από το γεγονός ότι το 2014 διαπράχθηκαν 20 επιθέσεις σε (καθεμία) από τις οποίες σκοτώθηκαν περισσότεροι από 100 άνθρωποι.
Συνολικά 34.791 άνθρωποι τραυματίστηκαν σε αυτές τις επιθέσεις, ενώ 9.428 άνθρωποι κρατήθηκαν όμηροι, σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η Ουάσιγκτον επισημαίνει επιπλέον ότι 95 χώρες επλήγησαν από τρομοκρατικές επιθέσεις τον περασμένο χρόνο, ωστόσο το 60% και πλέον των επιθέσεων αυτών διαπράχθηκε στο Ιράκ, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, την Ινδία και τη Νιγηρία.
Κράτος-τρομοκράτης παραμένει το Ιράν
Το Ιράν παρέμεινε εξάλλου το 2014 ένα «Κράτος που υποστηρίζει την τρομοκρατία» σε διεθνές επίπεδο, καταγγέλλει η αμερικανική διπλωματία, παρά μάλιστα το γεγονός ότι βρίσκονται σε εξέλιξη οι ιστορικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Τεχεράνης σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας της Μέσης Ανατολής.
«Το Ιράν συνεχίζει να προσφέρει υποστήριξη στις τρομοκρατικές οργανώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο» υπογραμμίζεται στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την τρομοκρατία.
Η Ουάσιγκτον καταγγέλλει ιδίως το ρόλο των Φρουρών της Επανάστασης, της ελίτ των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων, και τη στρατιωτική στήριξη που προσέφερε η Τεχεράνη στη Συρία και το Ιράκ.
Επίσης, σε αυτήν την έκθεση το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών καταδικάζει την υποστήριξη του Ιράν στη Χεζμπολάχ του Λιβάνου, σε πολλές σιιτικές οργανώσεις του Ιράκ και στις παλαιστινιακές οργανώσεις Χαμάς και Ισλαμικός Τζιχάντ.
Η Ισλαμική Δημοκρατία περιλαμβάνεται από το 1984, μαζί με τη Συρία και το Σουδάν, στη «μαύρη λίστα» των ΗΠΑ με τα «κράτη που υποστηρίζουν την τρομοκρατία».
Η αμερικανική κυβέρνηση διέγραψε την Κούβα από τον κατάλογο αυτό στα τέλη Μαΐου.
Θρησκεία
Την τρομοκρατία πολλές φορές την συνδέουν με τη θρησκευτική πίστη των δραστών. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες κυρίως τη συνδέουν με το Ισλάμ λόγω της σοβαρότητας των γεγονότων (Κένυα, ΗΠΑ, Ισπανία, Γαλλία) καθώς και από το γεγονός ότι οι δράστες χρησιμοποίησαν κείμενα από το Κοράνι με λανθασμένη ωστόσο ερμηνεία.
Πάντα στα κείμενα τους συμπεριλαμβάνουν σημεία από το Κοράνι που ήταν μηνύματα της τότε εποχής, όταν ήταν όλοι άθεοι στην περιοχή του Κόλπου όπου τώρα θέλουν οι ISIS να δημιουργήσουν κράτος χαλιφάτο.
Στην ουσία το Ισλάμ ως θρησκεία είναι όπως οι υπόλοιπες θρησκείες – καλεί δηλαδή σε ειρηνική συνύπαρξη με τους άλλους. Οι φανατικοί ισλαμιστές όμως έχουν πρόβλημα ακόμη και με τους ίδιους τους ομόθρησκούς τους.
Οφέλη
Στην ουσία του θέματος οι τζιχαντιστές ωφελούνται από το χάος και τον έλεγχο των καρτέλ.
Έτσι, πάντα τους βρίσκουμε με πολλά «κεφάλια» για να μπορούν να προσεγγίσουν τους αγανακτισμένους, νέους σε διάφορες κοινωνίες που πιστεύουν ότι η πίστη θα τους δώσει αυτό που η κοινωνία τους στερεί. Αυτά τα λέω ως μεγαλωμένος στη Γαλλία στη δεκαετία του ’90, μια εποχή όπου πολλές ομάδες από τον Κόλπο έρχονταν σε περιοχές των γαλλικών προαστίων (Paris province) για να προσεγγίσουν άτομα που δεν είχαν χρήματα, ή προέρχονταν από πολύ φτωχές οικογένειες, ή ήταν φοιτητές που δεν έβρισκαν δουλεία και ένιωθαν ότι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας στη γαλλική κοινωνία.
Ζακαρίας Μουσάουι
Τέτοιες περιπτώσεις είναι ο Ζακαρίας Μουσάουι (Μαροκινής καταγωγής) στα γεγονότα των ΗΠΑ και ο Αλγερινής καταγωγής, Ομάρ Ισμαίλ Μοστεφάι από τις τελευταίες επιθέσεις στο Παρίσι.
Στόχοι
Οι στόχοι των τζιχαντιστών και όπως και όλων των οργανώσεων (Αλκάιντα με όλα τα παραρτήματα της στην Αφρική, Ευρώπη και Μέση Ανατολή ), Ταλιμπάν, Μποκουχαράμ , ISIS είναι η εξουσία και το χρήμα και πάντα με επικοινωνιακά επιχειρήματα θέλουν να δείχνουν ότι είναι πιο ισχυροί από τα κράτη.
Στοχεύουν να πλήξουν βασικές ελευθερίες όπως την ελευθερία της οικονομίας (ΗΠΑ), την ελευθερία της μετακίνησης (Ισπανία), της δημοκρατίας (Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν), την ελευθερία του λόγου (Παρίσι) και την ελευθερία της ψυχαγωγίας (Παρίσι 13/11/2015).
Στοχεύουν σε κράτη όπου υπάρχει κοινωνική αναταραχή, ανισότητες και διάφορες φυλές, όπως Πακιστάν, Ιράκ, Συρία, ΗΠΑ, Ευρωπαϊκές χώρες και η Κατεχομένη Κύπρος.
ΠΑΚΙΣΤΑΝ
Η δημογραφική φύση της κοινωνίας του Πακιστάν με τη μορφή των φυλών όπως είναι οι παστού (Αφγανοί, Πέρσες) και οι πενζάμπι (Ινδοί, Τούρκοι και Μογγόλοι) αλλά και των θρησκευτικών ομάδων Μουσουλμάνοι, Ινδουιστές (1,85%), Χριστιανοί (1,6%), Σιχ (0,001%), Βουδιστές, Ιουδαϊστές, Μπαχάι, Ανιμιστές, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε ποσοστό πολύ μικρό, το έχει κάνει στόχο επιθέσεων.
Ακόμη η διεκδίκηση της περιοχής του Κασμίρ από το Πακιστάν και την Ινδία έχει ως αποτέλεσμα οι δύο χώρες να έχουν εμπλακεί αρκετές φορές σε ένοπλες συγκρούσεις.
Το Πακιστάν είναι η μόνη μουσουλμανική από τις εννέα χώρες που κατέχουν πυρηνικά όπλα και είναι επιπλέον παράγωγος ελαφρού οπλισμού.
ΙΡΑΚ
Οι κάτοικοι του Ιράκ είναι, κατά μεγάλο ποσοστό, Άραβες, ενώ η μεγαλύτερη εθνική μειονότητα είναι εκείνη των Κούρδων, οι οποίοι ζουν κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας. Υπάρχουν ακόμη Τουρκογενείς, συγγενείς των Τούρκων της Ανατολίας όπως επίσης Πέρσες και Ασσύριοι. Η πλειοψηφία των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι Σιίτες (περίπου 55%) και Σουνίτες (περίπου 20%). Οι σχέσεις των δύο ομάδων είναι εχθρικές από την εποχή του 7ου αιώνα, εξαιτίας της διαμάχης για τη διαδοχή του ιδρυτή της μουσουλμανικής θρησκείας Μωάμεθ. Τα τελευταία χρόνια, μετά την εισβολή των Αμερικανών και την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν, ο οποίος στηριζόταν στην σουνιτική μειοψηφία, οι σιίτες ανέλαβαν τη διακυβέρνηση γεγονός που πυροδότησε την σουνιτική αντίδραση και αποτέλεσε μια από τις αιτίες για την ανάπτυξη των ομάδων που υποστηρίζουν το Ισλαμικό Χαλιφάτο και το ΙΚΙΣ (Ισλαμικό Κράτος Ιράκ και Λεβάντε).
Ένα μικρό ποσοστό των κατοίκων είναι χριστιανοί (περίπου 650.000). Παλαιότερα το ποσοστό αυτό ήταν μεγαλύτερο και οι χριστιανοί ξεπερνούσαν το 1.000.000 αλλά τα τελευταία χρόνια πολλοί χριστιανοί επέλεξαν να μεταναστεύσουν από τη χώρα για να γλυτώσουν από τις διακρίσεις που υφίσταντο επί δεκαετίες.
ΣΥΡΙΑ
Ο πληθυσμός της Συρίας είναι διαμορφωμένος στις εξής μεγάλες πλειοψηφίες: τους σουνίτες, αλαουίτες, δρούζοι και τους Χριστιανούς, υπάρχουν και πολλοί Παλαιστίνιοι πρόσφυγες από την δεκαετία του 60.
ΗΠΑ
Το πρόβλημα των αφροαμερικανών και η σκοτεινή πλευρά στις Ηνωμένες Πολιτείες (φτώχεια, ανεργία, εγκληματικότητα) και οι κοινωνικές ανισότητες μέσα σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία έχουν οδηγήσει σε συχνές αναταραχές και επιθέσεις.
ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ
Στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών η ενσωμάτωση των μεταναστών και ειδικά της δεύτερης γενιάς ήταν αποτυχημένη, όταν ένα ποσοστό όχι απαραίτητα μεγάλο ζει στα όρια της φτώχειας, της αδιαφορίας και του κοινωνικού αποκλεισμού και ρατσισμού.
ΚΥΠΡΟΣ
Η Κύπρος είχε και έχει πάντα μεγάλο κενό στην ασφάλεια των συνόρων (κατεχόμενα και μη) για αυτό το λόγο έχει γίνει παράδεισος των καταζητούμενων καθώς και λόγω των καλών σχέσεων της με τον παλαιστινιακό και αραβικό κόσμο.
Εδώ έχω να επισημάνω βάσει πληροφοριών ότι πολλά αυτοκίνητα των ΙΚΙΣ έχουν κλαπεί από την ελληνική Κύπρο και βρέθηκαν στα χέρια τους.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Οι επιπτώσεις των τρομοκρατικών επιθέσεων είναι ορατές τα τελευταία χρόνια και ιδίως μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Τα μέτρα προστασίας και ασφάλειας έχουν ενταθεί με τους ελέγχους σε πύλες εισόδου (αεροδρόμια και λιμάνια) και στα σύνορα να είναι δρακόντειοι.
Ο φόβος που έχει ριζώσει σε αρκετά κράτη που έχουν ήδη γίνει στόχος επιθέσεων όπως οι ΗΠΑ, η Ισπανία και η Γαλλία οδήγησε σε άνοδο της ακροδεξιάς, ρατσισμό και ισλαμοφοβία και στο συνακόλουθο περιορισμό κάποιων δικαιωμάτων και ελευθεριών καθώς και στην επαναφορά των Ειδικών Δικαστηρίων.
ΣΥΝΟΡΙΑΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ
Στα τελευταία 2 χρόνια η Ευρώπη και πολλά άλλα κράτη έχουν αλλάξει τις συμφωνίες ανάμεσα στο χώρο του Σένγκεν και τις υπόλοιπες χώρες και έτσι περιορίζεται σιγά σιγά η ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών της.
ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ, ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ, ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ
Τα ακροδεξιά στοιχεία επενδύουν στην ανασφάλεια και το μεταναστευτικό , και πολλοί πολίτες παρόλο που δεν συμφωνούν μαζί τους, βρίσκουν ανάσα στην ατζέντα τους και καταφύγιο σε ό,τι έχει σχέση με την μείωση της εγκληματικότητας ,της ροής μεταναστών και τελικά στην απέλαση τους.
Και όλα αυτά οδηγούν τους αγανακτισμένους πολίτες στο να χρησιμοποιούν ισλαμοφοβικές και ρατσιστικές δηλώσεις.
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ
Όσο τα κράτη θύματα των τρομοκρατικών ενεργειών καθώς τα κράτη που δέχονται απειλές λαμβάνουν μέτρα τόσο θα περιορίζεται η ελευθερία του λόγου και τα ανθρώπινα δικαιώματα ως αφορμή για την κάλυψη αυτών των ενεργειών.
ΕΙΔΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
Το μόνο σίγουρο ότι μετά το χτύπημα στο Παρίσι, η Δύση θα είναι αναγκασμένη να ενεργοποιήσει τα στρατιωτικά δικαστήρια για να δείξει πώς θα τιμωρούνται παραδειγματικά όλα τα κυκλώματα που εμπλέκονται στις επιθέσεις.
http://thediplomat.gr
.jpg)
Παπαριες λες Ζαν-Ντανιέλ Κολομπανί....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Φρανκεστάιν...
που διέλυσε το Ιράκ και τη Λιβύη,
που επενέβη σε Συρία και Ουκρανία,
που ληστεύει και θανατώνει τη Μέση Ανατολή για αιώνες,
που γεμίζει πνιγμένους το Αιγαίο,
που το αίμα που χύνει, είτε των παιδιών της Γιουγκοσλαβίας, είτε του Κόμπανι, είτε του Παρισιού το εγγράφει στους ισολογισμούς των πολυεθνικών του πετρελαίου και των μονοπωλίων των όπλων,
που τροφοδοτεί μουτζαχεντίν με φόντο το Αφγανιστάν εδώ και 35 χρόνια προκαλώντας το σημερινό χάος,
που κατασκευάζει θεωρίες περί του «πολέμου των πολιτισμών» για να δικαιολογεί τους πολέμους των πολυεθνικών,
που άλλοτε συμμαχεί και στηρίζει και άλλοτε «αντιμάχεται» αντιδραστικά καθεστώτα,
που κατασκευάζει τέρατα όπως οι Μπιν Λάντες, χτες, οι φονιάδες του «Ισλαμικού Κράτους», σήμερα, τέρατα τα οποία του είναι εξαιρετικά χρήσιμα είτε σαν σύμμαχοι είτε σαν αντίπαλοι, έχει όνομα:Ιμπεριαλισμός.
Ηφωτογραφία (Μάης 2013) είναι του γερουσιαστή και υποψηφίου Προέδρου των ΗΠΑ, του Μακέιν με το επιτελείο του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» στην οποία ο Μακέιν απεικονίζεται να συνομιλεί με τον Ιμπραήμ αλ Μπαδρί (αριστερά μπροστά), δηλαδή με τον σημερινό «Χαλίφη» των Τζιχαντιστών και του «Ισλαμικού Κράτους»….http://anemosantistasis.blogspot.gr/2015/11/blog-post_471.html
Ο Μακέιν – ό ίδιος άνθρωπος που για λογαριασμό των ΗΠΑ συμμετείχε στις επαφές με τους ναζί και στις συγκεντρώσεις των ναζιστών και των φασιστών στην Ουκρανία - απεικονίζεται να συνομιλεί με τον Ιμπραήμ αλ Μπαδρί (αριστερά μπροστά). Ο συγκεκριμένος δεν είναι άλλος από τον αποκαλούμενο «Χαλίφη» των Τζιχαντιστών και του «Ισλαμικού Κράτους»....
Εκείνο που δεν ακούγεται είναι ότι σύμφωνα με τα έγγραφα που κατατέθηκαν στο Συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ, η μεν Γαλλία τροφοδοτούσε με όπλα τον λεγόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» παρότι ήταν γνωστό ότι τα δύο τρίτα αυτού του εξοπλισμού να προωθούνται προς την Αλ Κάιντα στη Συρία. Ήταν οι μονάδες της Αλ Κάιντα που στη συνέχεια συσπειρώθηκαν - μαζί με τα γαλλικά όπλα τους – με τους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους»…
Αυτό που δεν ακούγεται (για την ακρίβεια θάφτηκε) είναι η είδηση που μεταδόθηκε από το πρακτορείο ειδήσεων Reuters (Τιερί Μεισάν, http://www.voltairenet.org/article185178.html): Ότι το Αμερικανικό Κογκρέσο, σε ειδική συνεδρίαση τον Ιανουάριο του 2014, ψήφισε τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό μέχρι τις 30 Σεπτέμβρη 2014, όχι μόνο του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», αλλά και των Τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» (“US Congress secretly approves arms deliveries to Syria”, VoltaireNetwork, 30 January 2014)…
Πρέπει να ρωτήσουμε, ποιος εξοπλίζει, ποιος χρηματοδοτεί τους μαχητές του ΙΚ.Η λέξη-κλειδί εδώ είναι “Κατάρ”Υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που δεν γνωρίζει τις σχέσεις των ΗΠΑ με το Κατάρ;
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών τα έσοδα των τζιχαντιστών από τις πετρελαιοπηγές που βρίσκονται στην κατοχή τους ανέρχονται σε 5 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα Σε ποιους πουλάνε οι τζιχαντιστές; Σε ανεξάρτητους… βενζινοπώλες; Να ισχύει ότι το πετρέλαιο αυτό φτάνει, σε Τουρκία !!!!!Και ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν. Ήταν τότε που ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, ο Γκίντο Βεστερβέλλε, δήλωνε (22/4/2013): «Επιθυμούμε να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη στις περιοχές που ελέγχονται από την αντιπολίτευση, και γι’ αυτό θα άρουμε τις κυρώσεις που εμποδίζουν το έργο των μετριοπαθών δυνάμεων της αντιπολίτευσης». Οι ισλαμοφασίστες έκοβαν κεφάλια. Αλλά αυτοί μιλούσαν για «μετριοπαθή αντιπολίτευση»…
«Έχουμε πόλεμο». Πράγματι. Έχουμε πόλεμο...Οι πόλεμοι είναι δικοί τους. Δικά μας είναι μόνο τα θύματα.