Η κατάρρευση δεν είναι αναπόφευκτη

Από τον Παντελή Οικονόμου.  Τα χτυπήματα που καταφέρνουμε στον εαυτό μας, τώρα τελευταία, δεν έχουν προηγούμενο. Την ώρα που τα σύννεφα...

Από τον Παντελή Οικονόμου. 

Τα χτυπήματα που καταφέρνουμε στον εαυτό μας, τώρα τελευταία, δεν έχουν προηγούμενο. Την ώρα που τα σύννεφα πυκνώνουν σε όλο τον κόσμο, ενώ εμείς παραδέρνουμε, εδώ και καιρό, σε μεγάλη φουρτούνα. Τη περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση επικύρωσε στη Βουλή την οριστική απώλεια δεκάδων δισεκατομμυρίων ΕΥΡΩ (τα είχαμε χρεωθεί για τη προηγούμενη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών) και τη παράδοση του ελέγχου του πιστωτικού μας συστήματος. Το πώς φτάσαμε σ αυτή τη κατάρρευση είναι αναπόφευκτο να φωτιστεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Όπως επίσης είναι αναπόφευκτο να φωτιστούν τα αίτια της πρόσφατης υποχώρησης από τη πάγια θέση μας για το όνομα της FYROM και των δηλώσεων προς τον Ερντογάν υπέρ «λύσης» του Κυπριακού. Ενώ συνεχίζουμε - πολύ κακώς - να χειριζόμαστε τους «χρονίως πάσχοντες» μας, τη Δημόσια Διοίκηση και τη Κοινωνική Ασφάλιση, ως προβλήματα, αποκλειστικά δημοσιονομικού χαρακτήρα. Με αποτέλεσμα αλλεπάλληλες περικοπές!

Αυτός ο κυκεώνας μεγάλων, πράγματι, προβλημάτων και η παρόξυνσή τους δεν οφείλονται μόνο στο περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας, λόγω της κρίσης χρέους και των μνημονίων. Οφείλονται και στη αβελτηρία των παλιών μας κομμάτων και των στελεχών τους που - είναι πια ολοφάνερο - η λύση των προβλημάτων μας τους ξεπερνούσε και τους ξεπερνά. Στην αδυναμία τους να δουν τη «μεγάλη εικόνα» και να προτείνουν λύση ώστε να δουλέψουμε για να τη πετύχουμε. Στα άκυρα «όχι» τους ως αντιπολίτευση που γίνονται -εξ ίσου άκυρα- «ναι» μόλις γίνουν κυβέρνηση. Με το εκλογικό σύστημα εργαλείο στην υπηρεσία του ευκαιριακού, μικρού τους συμφέροντος και όχι της αντιπροσώπευσης. Με φόντο βεβαίως την έλλειψη σταθερών στο δημόσιο χώρο μας και ηγεσιών στο ύψος των -κρίσιμων κυριολεκτικά- περιστάσεων.

Αν μείνουμε λοιπόν στα ίδια, ασφαλώς δεν πρόκειται να έχουμε καλά ξεμπερδέματα. Γι αυτό, είμαστε υποχρεωμένοι να βρούμε την άκρη αλλιώς. Όσες και όσοι δεν διατηρούμε αυταπάτες, πιστεύουμε ότι η πατρίδα μας μπορεί καλύτερα και δεν έχουμε παραλύσει μπροστά στον όγκο των προβλημάτων, χρωστάμε ένα δικό μας σχέδιο. Μια απόδειξη ότι η κατάρρευση δεν είναι αναπόφευκτη. Αρκεί να μην αφήσουμε άλλο χρόνο να πάει χαμένος. Είναι στο χέρι μας!