Γεωστρατηγικές ακροβασίες ...

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος Δεν είναι εύκολες οι τρίπλες στο πεδίο της γεωστρατηγικής και για όσους δεν ξέρουν μπορούν να αποβούν ολ...

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Δεν είναι εύκολες οι τρίπλες στο πεδίο της γεωστρατηγικής και για όσους δεν ξέρουν μπορούν να αποβούν ολέθριες. Ενδεικτική ήταν η συμπεριοφορά του Αλέξη Τσίπρα τους επτά πρώτους μήνες της πρωθυπουργίας του, όπου απέβη συντριπτική για την χώρα, με τους εταίρους να τον «αδειάζουν», την οδυνηρή εκείνη περίοδο του Βαρουφάκη. Τώρα ο πρωθυπουργός επιχειρεί και πάλι μια νέα γεωπολιτική ανατοποθέτηση της χώρας, με κάποια δεδομένα ωστόσο να έχουν αλλάξει σοβαρά.
Κυριότερο όλων είναι τα μαζικά κύμμματα ροής προσφύγων στην Ευρώπη. Μια πραγματικότητα που θα ταλανίζει για πολύ την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση ολόκληρη και θα θέσει σε δοκιμασία τις αντοχές της κ-ας Μέρκελ και του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου.Οι εκτιμήσεις για το πώς θα επιδράσει το γεγονός αυτό στην πολιτική μας πραγματικότητα ποικίλουν. Μια άποψη θέλει την σιδηρά κυρία της Ευρώπης, να διερευνά τις προοπτικές επιτυχίας του ελληνικού προγράμματος μέσα στο 2016, έτσι ώστε να μην ανακύψει και πάλι ελληνικό ζήτημα. Τούτο γιατί η επίταση του προσφυγικού ζητήματος, εν παραλλήλω με το δημοψήφισμα της Βρετανίας, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές ρωγμές στην πολιτική σταθερότητα της Ευρώπης. Εκτίμηση είναι λοιπόν όσων ασπάζονται αυτή την άποψη, ότι η κ-α Μέρκελ αν παραστεί ανάγκη θα κάνει τα στραβά μάτια στις δυστοκίες της ελληνικής κυβέρνησης, σε ότι αφορά την πλήρωση των προϋποθέσεων του μνημονίου. Υπάρχει όμως σ΄αυτήν και η αντίπερα άποψη, που εκτιμά ότι η πτωτική πορεία της δημοτικότητας της γερμανίδας καγκελαρίου, θα την εξωθήσει σε αναθεώρηση της στάσης της έναντι της Ελλάδος, δοθέντος ότι το ελληνικό ζήτημα της απομειώνει το πολιτικό της κεφάλαιο. Είναι πιθανόν λοιπόν κατά αυτή την άποψη, να προσχωρήσει η κ-α Μέρκελ στην λογική «Πολλά δώσαμε στους Έλληνες, τώρα επείγει το προσφυγικό».
Ο έλληνας πρωθυπουργός έχει ως κεντρικό του σύμμαχο στην Ευρώπη τον φιλοξενούμενό μας σήμερα Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ. Αφετέρου η Γαλλία έχει συνδράμει στην δημιουργία ενός νέου πολιτικού «story» στην Ευρώπη, που θέλει τον Αλέξη Τσίπρα σαν μετριοπαθή πλέον σοσιαλδημοκράτη ηγέτη, ο οποίος θα είναι συνεπής στις μνημονιακές του υποχρεώσεις και θα προχωρήσει αβίαστα στο πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Η νέα αυτή στρατηγική συμμαχία του πρωθυπουργού με τον κ-ο Ολάντ και η «εκλογικευμένη» αντιπαράθεσή του με την Γερμανία, έχει βοηθήσει σημαντικά τον Γάλλο πρόεδρο να ανακτήσει την εσωκομματική πολιτική του ευστάθεια. Ωστόσο οι Γάλλοι προβαίνουν και μέσα σ΄αυτό το κλίμα εγκαρδιότητας, σε δυο καίριες παρατηρήσεις πρός τον Αλέξη Τσίπρα. Αφενός μεν ούτε η Γάλλία, αλλά ούτε και οι Βρυξέλλες, θα μπρορέσουν να προστρέξουν πάλι τον έλληνα πρωθυπουργό, αν εκδηλώσει στοιχεία ασυνέπειας έναντι του μνημονίου και ξεκινήσει ξανά μια συζήτηση για επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας. Πολλώ μάλλον που ο κ-ος Σόϊμπλε και οι σκληροπυρηνικοί των Βρυξελλών μας περιμένουν στην γωνία, για να ενεργοποιήσουν και πάλι τον εφιάλτη του Grexit «γιατί η Ελλάδα και πάλι αθέτησε τις συμφωνίες». Αφετέρου του εκφράζουν την ενόχληση μέχρι βαριά δυσφορία τους, για το «ανοιχτό» παιχνίδι που παίζει με τους Αμερικανούς. Συμπεριφερόμενος διπλωματικά έναντι των Αμερικανών, με έναν τρόπο που αν δεν είναι «άτσαλος», ενοχλεί σφόδρα το Παρίσι και το Βερολίνο. Συνεπώς επιβάλλεται συνετή διπλωματική συμπεριφορά εδώ απο τον Αλέξη Τσίπρα, διότι όταν θα έλθει η οδυνηρή ώρα για την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και την αξιολόγηση, Παρίσι και Βερολίνο, θα θυμούνται καλά τις «λοξοματιές» πρός τις ΗΠΑ του έλληνα πρωθυπουργού. Μέτρο και πολιτική φρόνηση εδώ, είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι και όχι ακροβασίες.
Εξάλλου η φιλοαμερικανική διπλωματική μας προσέγγιση είναι μια πολύ θετική εξέλιξη, ωστόσο τα ωφελήματά της δεν είναι άμεσα εξαργυρώσιμα και η Ελλάδα έχει ανάγκη άμεσα απο αίμα !!! Οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν σήμερα να δανείσουν την Ελλάδα και να μειώσουν ακόμα το χρέος μας πρός τρίτους. Έχουν την δύναμη να πιέσουν το ΔΝΤ και την κ-α Μέρκελ, αλλά εξαντλείται η παρέμβασή τους μέχρι εκεί. Στο ίδιο μήκος κύμματος ο πρόεδρος Ομπάμα, ανεξαρτήτως του πόσο φιλικά διάκειται στην Ελλάδα, δεν μπορεί με έναν αυτόματο τρόπο να προξενήσει επενδυτική βροχή στην πατρίδα μας. Γεωστρατηγικά η αμερικανική στήριξη είναι σαφώς πολύ χρήσιμη και στο βαθμό που θα μπορούμε να υπηρετήσουμε τις αυξανόμενες διαρκώς γεωστρατηγικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ.
Συνεπώς χρειάζονται πολύ προσεκτικά βήματα απο μέρους του έλληνα πρωθυπουργού, για να μην κυλήσει πάλι στην στείρα πρωθύστερη επτάμηνη γεωστραηγική του ακροβασία, που και στην χώρα πολλά στοίχισε, αλλά και τον ίδιο εξέθεσε ανεπανόρθωτα στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής. Γιατί αλήθεια ακούγεται πολύ ευχάριστο να λέει κανείς «θα παίξω με τους Ρώσους εναντίον των Αμερικανών» ! Ηχεί πολύ εύπεπτο και ελπιδοφόρο να λές «Θα προβώ σε συμμαχία με τους Αμερικανούς εναντίον των Γερμανών» ! Ολες αυτές όμως οι ευχάριστες επι χάρτου θεωρητικές συλλήψεις, απέχουν πολύ απο την σκληρή και ωμή διπλωματική πραγματικότητα. Γιατί άλλο μια παρτίδα σκάκι και άλλο η ζωή !!! Το διαπιστώσαμε εξάλλου με πόνο, τους εφτά πρώτους μήνες του έλληνα πρωθυπουργού ...

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι υποψήφιος Βουλευτής της «Ένωσης Κεντρώων» στην Α΄Αθηνών.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr