Μόνον ενωµένοι θα τα καταφέρουµε!

Οι εθνικές εκλογές της 20ής Σεπτεµβρίου µπορούν υπό προϋποθέσεις να αποδειχθούν είτε σωτήριες για τη χώρα και την κοινωνία, είτε απολύτ...

Οι εθνικές εκλογές της 20ής Σεπτεµβρίου µπορούν υπό προϋποθέσεις να αποδειχθούν είτε σωτήριες για τη χώρα και την κοινωνία, είτε απολύτως καταστροφικές. Σωτήριες αν από την ψηφοφορία προκύψει αποτέλεσµα που θα οδηγήσει στον σχηµατισµό σταθερής κυβέρνησης, µε ορίζοντα τετραετίας και ευρύτατη κοινοβουλευτική και λαϊκή στήριξη. Καταστροφικές αν -αντίθετα- η λαϊκή ετυµηγορία δυσχεράνει, αντί να διευκολύνει, τη µετεκλογική συνεννόηση και συνεργασία των κοµµάτων και οδηγηθούµε στις κάλπες για τρίτη συνεχόµενη φορά µέσα στο 2015. Αυτό θα ήταν τραγωδία! Η οικονοµία µας δεν µπορεί να αντέξει άλλη µια αναµέτρηση. Και η κοινωνία έχει κουραστεί. Το χειρότερο; Οι πολίτες δεν πιστεύουν πλέον κανέναν. Η αξιοπιστία κοµµάτων και πολιτικών που κυβέρνησαν τα τελευταία έξι χρόνια της κρίσης και των µνηµονίων έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Οι νέες τους υποσχέσεις, περί παράλληλων προγραµµάτων και ισοδυνάµων, δεν πείθουν τους πολίτες, που γνωρίζουν πολύ καλά ότι µετά τις 21 Σεπτεµβρίου έρχεται η καταιγίδα του τρίτου µνηµονίου. Όπως επίσης γνωρίζουν ότι για να µετριασθούν οι βαρύτατες κοινωνικές επιπτώσεις του νέου προγράµµατος υπάρχει πλέον µόνον ένας δρόµος: αυτός της ανάπτυξης, που προϋποθέτει όχι µόνον αποτελεσµατικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, αλλά και εθνική ενότητα και κυρίως σκληρή δουλειά για την εφαρµογή του.

ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ που έχει αναλάβει η χώρα, βάσει της νέας συµφωνίας µε τους δανειστές, είναι «βουνό». Και αν δεν υλοποιηθούν, σύντοµα θα βρεθούµε και πάλι αντιµέτωποι µε το φάσµα της χρεοκοπίας και της εξόδου από την ευρωζώνη. Η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις µετεκλογικές διεργασίες θα πρέπει να «τρέξει», για να ολοκληρώσει τάχιστα την πρώτη αξιολόγηση του µνηµονίου. Θα πρέπει, δηλαδή, να ολοκληρώσει δεκάδες προαπαιτούµενες δράσεις, είτε µε την ψήφιση νέων νοµοθετηµάτων, είτε µε την έκδοση ερµηνευτικών εγκυκλίων και υπουργικών αποφάσεων για την εφαρµογή νόµων που έχουν ήδη ψηφισθεί. Οι πιο σηµαντικές είναι οι εξής:

• Κατάθεση συµπληρωµατικού προϋπολογισµού για το 2015, προσχεδίου προϋπολογισµού για το 2016 και µεσοπρόθεσµου προγράµµατος που θα καλύπτει την περίοδο έως και το 2018. Είναι βέβαιο ότι θα ζητηθούν επιπλέον µέτρα ύψους 3 δισ. ευρώ για τη διετία 2017-18, αλλά δεν αποκλείεται να υπάρξουν απαιτήσεις και για νέα µέτρα φέτος.
• Νέο φορολογικό πακέτο, που θα περιλαµβάνει την ενσωµάτωση της έκτακτης εισφοράς στην κλίµακα της φορολογίας εισοδήµατος, κατάργηση φοροαπαλλαγών για ιδιώτες και επιχειρήσεις, αλλαγές στη φορολογία των αγροτών και στη ρύθµιση των 100 δόσεων, αυστηροποίηση των µέτρων για την πάταξη της φοροδιαφυγής κ.ά.
• Αλλαγές στο ασφαλιστικό, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η βιωσιµότητά του σε βάθος χρόνου. Στα ψιλά γράµµατα αυτής της µεταρρύθµισης κρύβονται νέα επώδυνα µέτρα, που µπορεί να οδηγήσουν σε µειώσεις συντάξεων -κύριων και επικουρικών- και αυξήσεις ορίων ηλικίας.
• Εναρξη λειτουργίας του Ταµείου που θα διαχειρίζεται τη δηµόσια περιουσία και παρουσίαση χρονοδιαγράµµατος για τις ιδιωτικοποιήσεις ΟΛΠ-ΟΛΘ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
• Παρουσίαση ισοδύναµων µέτρων για να αντισταθµιστεί η δηµοσιονοµική επίπτωση από δικαστικές αποφάσεις που «ξηλώνουν» παλαιότερα µνηµονιακά µέτρα για µισθούς και συντάξεις.
• Νοµοθέτηση διαρθρωτικών αλλαγών για το άνοιγµα επαγγελµάτων και αγορών µε βάση την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ.
• Ψήφιση του νέου, ενιαίου µισθολογίου στο ∆ηµόσιο, που θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου του 2016.
• Νέες παρεµβάσεις στα εργασιακά, µε κυριότερες την απελευθέρωση των οµαδικών απολύσεων και τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόµο.
• Και βέβαια θα πρέπει να διαµορφωθεί ένα νέο πλαίσιο για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων και να γίνουν τα stress tests των τραπεζών, ώστε να µπει στην τελική ευθεία η διαδικασία ανακεφαλαιοποίησής τους.

Η ΕΠΙΤΥΧΗΣ ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης αποτελεί βασική προϋπόθεση για να:

• Εκταµιευθεί το υπόλοιπο της πρώτης δόσης του δανείου, ύψους 3 δισ. ευρώ, που θα κατευθυνθεί στην αποπληρωµή ληξιπρόθεσµων οφειλών του ∆ηµοσίου προς ιδιώτες, και να προχωρήσει η εκταµίευση 15 δισ. ευρώ για τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών.
• Ενταχθεί η χώρα µας στο πρόγραµµα ποσοτικής χαλάρωσης του Μάριο Ντράγκι, που θα αποτελέσει µια σηµαντική ένεση ρευστότητας για την ελληνική οικονοµία.
• Aνοίξει η πολυπόθητη συζήτηση για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
• Αποκατασταθεί η χρηµατοδότηση του ελληνικού τραπεζικού συστήµατος από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, εξέλιξη που θα επιτρέψει την περαιτέρω χαλάρωση των capital controls για επιχειρήσεις και ιδιώτες.
• Τέλος, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να παρουσιάσει ένα ολοκληρωµένο εθνικό σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονοµίας, έτσι ώστε να αρχίσουν να εισρέουν τα πρώτα κοινοτικά κονδύλια από το «πακέτο Γιούνκερ», συνολικού ύψους 35 δισ. ευρώ.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ κανείς που δεν αντιλαµβάνεται ότι η βαρειά αυτή πολιτική ατζέντα επιβάλλει τον σχηµατισµό ισχυρής και σταθερής κυβέρνησης, µε ευρύτατη κοινοβουλευτική και λαϊκή στήριξη την εποµένη των εκλογών; Υπάρχει κανείς που δεν αντιλαµβάνεται την αδήριτη ανάγκη να πορευθούµε ενωµένοι στον µέγιστο δυνατό βαθµό, µέχρι να επιτύχουµε την έξοδο της χώρας από την κρίση και το µνηµόνιο; Μπήκαµε πρώτοι στα µνηµόνια και όλα δείχνουν ότι -αν βγούµε- θα βγούµε τελευταίοι... Μήπως είναι η ώρα επιτέλους να... σοβαρευτούµε;