Aπό τον Γιάννης Γεωργίου. Έναν από τους ...λιγότερο τιμητικούς τίτλους στην Ευρώπη διατηρεί η χώρα μας, καθώς σύμφωνα και με τα πλέον πρ...
Έναν από τους ...λιγότερο τιμητικούς τίτλους στην Ευρώπη διατηρεί η χώρα μας, καθώς σύμφωνα και με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία, οι Έλληνες παραμένουν "Πρωταθλητές" του... καναπέ. Αυτή τη συνήθεια, που ως γνωστόν ενοχοποιείται για μια σειρά δυσλειτουργιών στον ανθρώπινο οργανισμό, προσπαθεί να αλλάξει -ξεκινώντας από αυτή την εβδομάδα- η χώρα μας, που με κεντρικό σύνθημα "Be Active" και υπό τον συντονισμό της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Αθλητισμού, σηκώνοντας τη δική της σημαία ενάντια στην καθιστική ζωή.
Η χώρα μας, έχοντας το δυσάρεστο προνόμιο να συγκεντρώνει υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας, τόσο στον γενικό πληθυσμό όσο και μεταξύ παιδιών και εφήβων, έχει πρόσθετους λόγους να "κηρύξει τον πόλεμο" στην καθιστική ζωή. Ειδικότερα, σύμφωνα με στοιχεία που επικαλέστηκε ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού, Ιούλιος Συναδινός, παρουσιάζοντας τις ελληνικές δράσεις στο πλαίσιο του προγράμματος "Be Active", η Ελλάδα έχει το χαμηλότερο ποσοστό αθλουμένων στο φυσικό περιβάλλον (33% έναντι 40% στην ΕΕ), καθώς και τους περισσότερους πολίτες που δεν ασκούνται ποτέ (49% έναντι 30%, που είναι ο Κοινοτικός μέσος όρος).
Συνολικά, πάντως, και για την Ευρώπη τα στοιχεία είναι κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά. Κατά μέσο όρο, το 2008 ένα στα τέσσερα παιδιά στην Ε.Ε ήταν παχύσαρκα και υπέρβαρα, ενώ το 2010 ένα στα τρία. Για την Ελλάδα, δε, τα αντίστοιχα νούμερα είναι ακόμα πιο ανησυχητικά, με το 40% των παιδιών ηλικίας 8-10 ετών να είναι υπέρβαρα ή/και παχύσαρκα. Επιπλέον, η καθιστική ζωή κοστίζει ακριβά στην Ευρώπη, αφού το 7% του προϋπολογισμού για την υγεία διατίθεται για την αντιμετώπιση των παθήσεων που προκαλούνται από τη σωματική αδράνεια.
Αντιδρώντας σε αυτή την εικόνα και σε μια προσπάθεια να ωθήσει τους πολίτες σε ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής, που έχει στο επίκεντρο την σωματική δραστηριότητα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθιερώνει από φέτος και μέχρι το 2020 την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Αθλητισμού, στην οποία λαμβάνουν μέρος 31 χώρες (28 μέλη της Ε.Ε. και 3 συνδεδεμένες).
Η αρχή γίνεται φέτος, με την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Αθλητισμού να έχει ξεκινήσει ήδη από τις 7 Σεπτεμβρίου και να ολοκληρώνεται στις 13 του μήνα. Ο στόχος γνωστός και επιτακτικός: να σηκώσει τους πολίτες από τον καναπέ.
Το σύνθημα της εβδομάδας λοιπόν και για τη χώρα μας είναι #beactive, με την παρότρυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (http://ec.europa.eu/sport/week/). Άλλωστε, η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Αθλητισμού φαντάζει για όλους μας ως η ευκαιρία για μια νέα, πιο υγιεινή αρχή στις καθημερινές μας συνήθειες.
Κάποτε στα παλιά τα χρόνια στη μακρινή Κίνα ήταν ένας σοφός δάσκαλος, ζωγράφος στο επάγγελμα, που ζωγράφισε ένα περιστέρι τόσο τέλειο, που οι μαθητές του κάθε πρωί που πήγαιναν στο σχολειό κοίταζαν να δουν αν το περιστέρι είχε πετάξει. Δουλειά των μαθητών ήταν να αντιγράψουν το περιστέρι όσο πιο πιστά μπορoύσαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τη σειρά τους οι μαθητές του γινήκαν και αυτοί δάσκαλοι και εκπαίδευσαν νέους δασκάλους και πάντα το θέμα ήταν το τέλειο περιστέρι του ιδρυτή της σχολής. Οπου κάποια ωραία μέρα ένας νεαρός μαθητής κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε ένα πραγματικό περιστέρι. Εμεινε έκθαμβος όταν διαπίστωσε πως ήταν εντελώς διαφορετικό από αυτό που ζωγράφιζαν. Και έκανε το δικό του που στηριζόταν στην πραγματικότητα. Αποτέλεσμα; Του κόψανε το δίπλωμα.
Εκτοτε στο ποτάμι της Ιστορίας κύλησαν πολλοί αιώνες και το ίδιο φαινόμενο ξαναεμφανιζόταν. Οποιος έβλεπε μια άλλη πραγματικότητα από αυτή που ήταν επιτρεπτή, την πλήρωνε με το κεφάλι του. Στην Ευρώπη σήμερα δεν κόβουν κεφάλια. Αλλά έχουν την παντοδυναμία να εξαφανίσουν τις άλλες ιδέες και να μη φτάσουν πουθενά.
Εν τούτοις υπάρχουν πολλές εστίες διαφωτισμού και αντίστασης, όπως και ποικίλα δίκτυα κάθε λογής που κάνουν πολύτιμη δουλειά. Αλλά δεν φτάνουν στον ψηφοφόρο-καταναλωτή, που κατά κανόνα έχει εμμονές και πιστεύει πως το δικό του περιστέρι είναι το σωστό.
Αν δούμε την κινητικότητα των ψηφοφόρων στην Ελλάδα, εκτός από τον σκληρό πυρήνα του κάθε κόμματος, θα διαπιστώσουμε πως ψηφίζουν ανάλογα με την προσφορά του κάθε κόμματος, ακριβώς όπως στα σουπερμάρκετ. Το είδαμε και με τον Αντρέα Παπανδρέου και στην ανανεωμένη του μορφή με τον Αλέξη Τσίπρα.
Η έννοια του κυρίαρχου λαού στην ουσία είναι η έννοια του κυριαρχούμενου λαού που έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ολιγάρχες, αλλά τίποτα για τον εαυτό του. Στην ουσία οι εκλογές είναι ένα μεσσιανικό φαινόμενο. Διαλέγεις Μεσσία και συ γυρίζεις σπίτι και περιμένεις το θαύμα που ποτέ δεν έρχεται. Γίνεσαι πιστός, αλλά όχι πολίτης. Με άλλα λόγια, διαλέγεις την ανυπαρξία σου και τη θεωρείς προσωπικότητά σου, χάρη στον Μεσσία.
Αρα για ποια πολιτική μιλάμε όταν όλη η εξουσία είναι στους Μεσσίες-κόμματα; Πρώην σύντροφοι του Τσίπρα τον κατηγόρησαν για προδοσία. Βαριά κουβέντα. Αλλά αντικειμενικά έτσι είναι. Εκανε ακριβώς τα αντίθετα από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα πέρασε μια συμφωνία που θέτει την Ελλάδα υπό γερμανική κατοχή.
Του Περικλή Κοροβέση .
Εγώ έχω μια άλλη προσέγγιση του φαινομένου σε ανύποπτο χρόνο είχε διαπιστώσει πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια δεξιά Σοσιαλδημοκρατία, με μια ισχυρή αριστερή πτέρυγα, με αρχηγοκεντρική δομή που δεν χρειαζόταν κόμμα και οργανώσεις, αλλά αυλοκόλακες, προπαγανδιστές, και μηχανισμούς στήριξης. Εξ ου και τα κορυφαία στελέχη του εγκατέλειψαν το κόμμα για να εγκατασταθούν στην κρατική μηχανή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δεξιά Σοσιαλδημοκρατία έψαχνε να βρει την οικογένειά της, που δεν ήταν τίποτ’ άλλο από το παλιό πολιτικό σύστημα, το οποίο από χρόνια βρισκόταν υπό διάλυση, και να του δώσει νέα πνοή. Αλλά πρώτα έπρεπε να δώσει εξετάσεις στα πραγματικά κέντρα εξουσίας.
Και ο Τσίπρας πήγε με δώρα και υποσχέθηκε στον Σόιμπλε να παγώσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Και στην κυρία Μέρκελ εξήγησε πως οι γερμανικές αποζημιώσεις είναι ηθικού χαρακτήρα. Και προφανώς περίμενε κάποιο αντάλλαγμα, ίσως κανένα λουκάνικο Φρανκφούρτης, για να φανεί ότι κερδίσαμε και μεις κάτι και να το παρουσιάσουμε στους ιθαγενείς ως θρίαμβο της ελληνικής διπλωματίας.
Ο Βαρουφάκης παραδέχτηκε μετά πως ο μόνος στόχος αυτών των διαπραγματεύσεων ήταν ο εξευτελισμός της ελληνικής αντιπροσωπείας. Και σε αυτή τη διαδρομή γίνεται αντιληπτό πως χωρίς μνημόνιο δεν μπορεί να είσαι πρωθυπουργός. Επιπλέον ήταν μια καλή ευκαιρία για τον Τσίπρα να διασπάσει τον ΣΥΡΙΖΑ, για να απαλλαγεί από την ενοχλητική Αριστερή Πτέρυγα. Ενα ακόμα ατού ήταν πως η δημοτικότητα του αρχηγού ήταν μεγάλη και με εκλογές φαστ φουντ ίσως κέρδιζε και αυτοδυναμία.
Ολα δείχνουν πως κανένα κόμμα δεν μπορεί να κερδίσει την αυτοδυναμία. Και παίζονται διάφορα σενάρια. Στην ουσία πρόκειται για τη δημιουργία του «Εξτρεμιστικού Κέντρου», που κυβερνάει στις πιο πολλές χώρες της Ε.Ε. Η συμφωνία που υπέγραψε στις 12 Ιουλίου 2015 η Ελλάδα, σύμφωνα με τον Ταρίκ Αλί, θα γίνει το ίδιο μισητή με την 21η Απριλίου 1967. Δεν την έχουμε δει ακόμα να εφαρμόζεται. Μας περιμένουν καταστροφή και χάος...
Του Περικλή Κοροβέση .
Φαντάσου... τι θα μας κάνουν αν είναι όλοι μαζί στην κυβέρνηση και δεν θα υπάρχει κάποιος να φωνάζει και να λέει ΟΧΙ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκετές δημοσκοπήσεις δείχνουν οριακά μπροστά τη ΝΔ. Παρά την προσποιητή αισιοδοξία που εκπέμπει το επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, τα δημοσκοπικά ευρήματα μιλούν για «στιβαρή» δημοσκοπική τάση, η οποία τροφοδοτείται από: α) την επανασυσπείρωση της ΝΔ, όχι κυρίως λόγω της αλλαγής ηγεσίας (αποχώρηση Σαμαρά) αλλά πρωτίστως εξαιτίας της διάψευσης της ελπίδας που εκπροσωπούσε η Αριστερά διά του ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να ανατρέψει τη λιτότητα και να καταργήσει τα μνημόνια..
β) την κατάρρευση των ΑΝΕΛ, επειδή κατέρρευσε το «αντιμνημονιακό» προσωπείο τους ύστερα από τη συμμετοχή τους στην ψήφιση του μνημονίου, γ) τον «επαναπατρισμό» δεξιών ψηφοφόρων που στις εκλογές του Ιανουαρίου ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ύστερα από την απογοήτευσή τους εξαιτίας της μνημονιακής στροφής του ΣΥΡΙΖΑ..
δ) τον «επαναπατρισμό» μικρού αλλά υπαρκτού τμήματος ψηφοφόρων της ΝΔ από τη Χρυσή Αυγή, στο γενικό πλαίσιο της διαφαινόμενης μνημονιακής σταθεροποίησης με την «αριστερή» σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Βάση της εκλογικής-πολιτικής ανάκαμψης της ΝΔ, μέχρι του σημείου μάλιστα να διεκδικεί πολύ σοβαρά την πρώτη θέση και άρα το ρόλο του πολιτικού «κουμανταδόρου» στο πολιτικό σκηνικό μετά τις εκλογές, είναι η μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ....Η μνημονιακή αυτή στροφή δημιουργεί τους όρους για την ανάκαμψη του βασικού κόμματος του κεφαλαίου, της ΝΔ, με αξιώσεις να ξαναγίνει ο βασικός πυλώνας της μνημονιακής διαχείρισης...
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ο πραγματικός αντίπαλος της επικίνδυνης προοπτικής επανόδου της ΝΔ σε κυβερνητικό ρόλο ή και στο κυβερνητικό «τιμόνι»...
Η βάναυση διάψευση των ελπίδων για κατάργηση των μνημονίων και ανατροπή της λιτότητας από την Αριστερά δυναμώνει το «δεξιό άνεμο», «ξεπλένει» τα αστικά-μνημονιακά κόμματα ισχυροποιώντας τον ισχυρισμό τους ότι το μνημόνιο είναι μονόδρομος (ιδού ποιες είναι οι καταστροφικές συνέπειες του «Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση»), δημιουργώντας τους όρους για την εκλογική και πολιτική τους ανάκαμψη.... Δεν είναι τυχαίο ότι τα δημοσκοπικά ευρήματα δείχνουν σημάδια... ζωής (δηλαδή δημοσκοπικής ανάκαμψης) ακόμη και για το πολιτικό πτώμα που λέγεται ΠΑΣΟΚ...
Εντελώς αντίθετα, λοιπόν, με τους ισχυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ ότι πρέπει να ψηφιστεί γιατί αποτελεί το πολιτικό «ανάχωμα» απέναντι στη ΝΔ, στην πραγματικότητα ισχύει το ανάποδο: ο μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ είναι ο «μεγάλος χορηγός» της ανάκαμψης της ΝΔ και άρα ο μόνος ακατάλληλος να της κόψει το δρόμο προς την εξουσία –πέραν του γεγονότος ότι ο δρόμος για τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και των άλλων μνημονιακών «δορυφόρων» (ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι) είναι ορθάνοιχτος.