Η σκιά του Καραμανλή κάνει κακό πλέον στην κεντροδεξιά...

Stavros Papantoniou Λοιπόν, έχουμε και λέμε για ΣΥΡΙΖΑ: Προσωπική νίκη του Αλέξη Τσίπρα και όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Λέει θα σκίσω τα μνημόνι...

Stavros Papantoniou

Λοιπόν, έχουμε και λέμε για ΣΥΡΙΖΑ:

Προσωπική νίκη του Αλέξη Τσίπρα και όχι του ΣΥΡΙΖΑ.
Λέει θα σκίσω τα μνημόνια και παίρνει 38%. Λέει "όχι" στα μνημόνια και παίρνει 62%. Λέει "ναι" στο μνημόνιο παίρνει 35%.
To συμπέρασμα είναι πως τα πρόσωπα έχουν μεγάλη σημασία. Οι Έλληνες είναι προσωπολάτρες. Το θέμα της σχέσης ηγέτη και λαού στην Ελλάδα έχει πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που έχουν να κάνουν τόσο με την έμφυτη ροπή του λαού στον λαικισμό, όσο και τα ιδιαίτερα συλλογικάχαρακτηριστικά των Ελλήνων, όπως έχουν διαμορφωθεί μέσα από εντελώς ετερόκλιτες προσλαμβάνουσες στο πέρασμα των χρόνων. Ο Τσίπρας μέχει νεωτέρας (αυτά έχουν πάντα ημερομηνία λήξης) είναι ο νέος έρωτας του ελληνικού λαού.

Για κεντροδεξιά:
Το μεγάλο πρόβλημα αυτή την στιγμή το έχει η ΝΔ. Έχει υποστεί τρεις βαριές ήττες σε 9 μήνες. Ο Τσίπρας την έχει κερδίσει ως αντιμνημονιακός, ως μνημονιακός. Με κάθε τρόπο. Η ΝΔ πρέπει να γυρίσει σελίδα. Το είχα γράψει όταν ανέλαβε ο Μειμαράκης, ότι δεν μπορεί αυτό το συμπαθές κατά τα άλλα, πολιτικό προιόν να κερδίσει τον Τσίπρα και οι φίλοι μου οι δεξιοί, μου έλεγαν ότι βλέπω με συμπάθεια τον Τσίπρα, κάτι που δεν ισχύει.
Θα πω την άποψη μου όπως ακριβώς την πιστεύω:
Αυτή την στιγμή η ΝΔ δεν μπορεί να αλλάξει, δηλαδή να διαλυθεί ή να μετασχηματιστεί, να δημιουργηθεί κάτι νέο, αν δεν υπάρχει καλώς η κακώς συγκατάθεση του Καραμανλή. Αυτός έχει πολύ μεγαλύτερη πλέον ευθύνη , από ότι είχε μέχρι τώρα.
Ή να αποφασίσει να δρομολογήσει εξελίξεις ή αν δεν κάνει κάτι τέτοιο, δεν μπορεί να εξακολουθήσει να στέκεται σαν σκιά πάνω από την παράταξη γιατί από δω και πέρα θα κάνει κακό. Θα βάζει συνέχεια ταβάνι σε κάτι , που αδυνατεί να σηκωθεί. Η μόνιμη εσωτερική σύγκριση του εκάστοτε αρχηγού της κεντροδεξιάς με τον ίδιο, πρέπει να σταματήσει με δικές του πρωτοβουλίες και να σταματήσει να αιωρείται οτιδήποτε όσον αφορά τις προθέσεις του. Για να το πω δηλαδή λιανά, ή πρέπει να πάρει αποφάσεις, για να βγει η παράταξη από το αδιέξοδο, ή να πάρει οριστικά την απόφαση να αποσυρθεί και να ανοίξει ο δρόμος για τον επόμενο, χωρίς σκιές και οτιδήποτε άλλο. Καθαρά και ξάστερα.

ΥΓ: Η κεντροδεξιά έχει χάσει εντελώς την ταύτιση της με συγκεκριμένες – αφηρημένες ή όχι – έννοιες (πχ αξιοπρέπεια, διεκδίκηση,μόχθος,όραμα κτλ) και δεν έχει βρει τον «εχθρό» που είναι απαραίτητος στην πολιτική. Αν κάτι την κράτησε στις δύο τελευταίες εκλογές , είναι οι βαθιές πολιτικές ρίζες της, που ούτε όμως αυτές κατάφερε να τις αναδείξει, πηγαίνοντας στο φαιδρό "Μένουμε Ευρώπη" το οποίο από μόνο του δεν αποτελεί αυτοσκοπό, χωρίς αστερίσκους και προυποθέσεις. Ο Τσίπρας αντίθετα κατάφερε πολύ καλύτερα να συνδέσει το κόμμα του με αναφορές στην συλλογική μνήμη, που πάντα συγκινούν τον ελληνικό λαό (πχ το σποτ με γερμανικές αποζημιώσεις)

ΥΓ2 Ο γηραιότερος Καραμανλής, δεν δίστασε να διαλύσει το κόμμα του και να κάνει καινούργιο, όταν κατάλαβε ότι αυτό ολοκλήρωσε τον κύκλο του.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!